Księżycowe zakamarki.

[Loxley]

Theophilus, Cyrillus, Catharina oraz Mare Nectaris w zmieniającym się oświetleniu, fotografowane różnymi kamerami, w różnej skali, w rocznej retrospekcji. To miejsce zasługuje na jeszcze pełniejszą foto-dokumentację (ciągle jest ona przede mną).

 

Mój "nektarocentryzm" objawia się między innymi tym, że lubię patrzyć na Morze Nektaru i trójkę wielkich kraterów po jego zachodniej stronie w migawkowych ujęciach, bo doświadczam iluzji powielania się tego obszaru - w każdym obrazie znajduję oczywiste podobieństwa, ale też każdy obraz jest w aspektach światłocieniowych osobliwy i powiększa zakres spostrzeżeń.

 

Dla kraterów, bardzo skośne oświetlenie jest niezwykle korzystne - wyolbrzymia nierówności, dodaje kontrasty, podnosi dramaturgię obrazu, zaś pełne światło potrafi niektóre małe i płytkie zupełnie "usunąć" z kadru. Jednak niektóre aspekty fizyczne są lepiej widoczne w pełniejszym świetle (w tym również w pełni) - dotyczy to choćby jasnych promieni (strug materii wyrzuconej w czasie impaktów, a przez Mare Nectaris biegnie promień od krateru Tycho), czy ciemnych koron wokół pewnej klasy kraterów DHC, której przedstawicielem jest między innymi Beaumont L widoczny niedaleko Teofila i Cyryla na północnym zachodzie Morza Nektaru.

 

Ubocznym aspektem zestawienia zdjęć jest obrazowanie przy pomocy różnych kamer i w różnej skali: Firefly w konfiguracji z telekonwerterem 1,65x (F-3000mm) i ASI 120M (F-1800mm); zdjęcia zmniejszone do 80%.

[Adam Tomaszewski]

Jurku również uwielbiam ten obszar, to jeden z moich ulubionych regionów. Bardzo fajne porównanie, gołym okiem widać, że warto obserwować ten obiekt w różnych fazach Księżyca, nawet w pełni. Warto również poświęcić kilka godzin na sesje obserwacyjną i podziwiać jak zmienia się cień rzucany na Theopilusa, widok jest fantastyczny.

[Loxley]

Dziękuję Adam. Należymy do grupy ludzi lubiących patrzeć na Księżyc "tu i teraz", ale postrzegamy naszego satelitę na ogólniejszym poziomie - takim, który niweluje swego rodzaju "zamrożenie obrazu" i pozwala zmienić trochę jego kontekst. Ostrości i jednoznaczności form na pojedynczym zdjęciu dodajemy aspekt zmiany, czyli namiastki dynamiki, żeby wydobyć ukryte subtelności obrazu. Zwróćmy uwagę, że jest to kalka naszego codziennego zachowania - kiedy bierzemy jakąś rzecz, której chcemy się dokładniej przyjrzeć, manipulujemy nią, aby widzieć ją z różnych stron i różnie oświetloną - dostrzegamy w ten sposób więcej charakteryzujących ją cech.

Brakuje mi czasu i okazji, aby takie podejście do fotografowania Księżyca było podstawowym - stąd tylko okazjonalne opracowania i skupianie się na niewielu obszarach. Dziękuję, że to doceniasz.

[ryszardo]

Dla mnie też ten obszar ma pewną dodatkową wartość emocjonalną. Od dzieciństwa - po raz pierwszy obserwowałem Mare Nectaris z tą trójką kraterów kiedy miałem 11 lat. Ale - przede wszystkim - doskonałe fotografie Loxley!

[emeł]

Robiąc wiosenne porządki na dysku trafiłem na stack Księżyca, który wypluł mi jakiś czas temu AutoStakkert. Oprócz przekonwertowania do JPG i zmniejszenia w żaden sposób nie modyfikowałem tego zdjęcia. Inwencja twórcza należy w stu procentach do AutoStakkerta Z przyjemnością przedstawiam Wam Księżyc w wersji moro:

 

[Paether]

Księżyc moro

[emeł]

Materiał z 24.05 - Krater Posidonius. Średnica 95 km, głębokość 2,3 km.

Projekcja afokalna, MAK 127, Baader Ortho 10 mm, Canon Ixus 127 HS.

 

 

[emeł]

Materiał z 24.05 - Największy widoczny krater na skraju terminatora to Maurolycus. Średnica 114 km, głębokość 4,7 km.

 

[*Wojtek*]

Emeł, zmieniłeś technikę obórki? Ta ostatnia fotka wygląda bardzo dobrze.

[TUR]

Hej,

 

Pierwsze fotki Księżyca z 27.05.2015 z dedykowanej kamerki. Seeing kiepski, jak dla mnie to 3/10.

Mak 180/2700, IR pass, Chameleon 2.0.

 

Pozdrawiam

Paweł

[emeł]

Emeł, zmieniłeś technikę obórki? Ta ostatnia fotka wygląda bardzo dobrze.

 

Cały czas eksperymentuję. Czasem stosuję Lucy Richardson Deconvolution, a czasem Maximum Entropy. Tak samo czasem Gaussian, czasem Exponential.

Poza tym różnice między tymi zdjęciami są takie, że pierwsze (gorsze) jest w kolorze, a drugie w mono. Dodatkowo to drugie składa się z ok 80 kl., a pierwsze ok. 400. Czyli jednak nie zawsze więcej znaczy lepiej Nie napisałem tego przy tych fotkach, ale seeing moim zdaniem był fatalny tego dnia. Na filmach wszystko potwornie pływa.

 

Ale i tak zaraz będę się musiał uczyć avikowania od nowa. MS Lifecam Cinema już leży i czeka, żebym zaczął ją przerabiać - brakuje mi tylko okularu Super 25 mm, który już do mnie jedzie. Filtr Baadera UV/IR Cut też już grzecznie w szufladzie oczekuje

[emeł]

Jeszcze jedno z 24.05. Największe kratery (od lewej) to: Catharina (śr. 104 km, gł. 3,1 km), Cyrillus (śr. 98 km, gł. 3,4 km) i Theophilus (śr. 110 km, gł. 4,1 km). Wersja w kolorze.

 

 

Edit: Dodaję kolejne, żeby nie mnożyć postów - po lewej stronie kratery Pitiscus, Vlacq i Rosenberger, po prawej Janssen i Fabricius.

 

Edytowane 28 Maja 2015 przez emeł

[renims]

Troszkę moich wczorajszych widoków, a było na co popatrzeć. Zdjęcia odchudzone by się tu zmieściły

Edytowane 28 Maja 2015 przez renims

[Antoni]

Troszkę moich wczorajszych widoków, a było na co popatrzeć. Zdjęcia odchudzone by się tu zmieściły

 

Fajne detale pobawiłem się trochę tymi fotkami myślę że nie masz mi za złe. Ja przynajmniej zmierzałbym do tego.

 

[*Wojtek*]

Emeł, to super, że masz w końcu kamerkę. Na pewno fotki zrobisz lepsze.

[emeł]

Emeł, to super, że masz w końcu kamerkę. Na pewno fotki zrobisz lepsze.

 

Okaże się niebawem

[TUR]

Hej,

 

Pomyliłem wątki Powinno być tutaj. Seeing 7/10.

Mak 180/2700mm, IR pass, Chameleon 2.0.

Pozdr

Paweł

Edytowane 28 Maja 2015 przez TUR

[emeł]

Dzisiejsze zakamarki. Projekcja afokalna, MAK 127, GSO SV 15 mm, Canon Ixus 127 HS.

 

Sinus Iridum oraz łańcuch górski Montes Jura.

 

Największy krater to Clavius.

 

I na koniec - Copernicus.

Edytowane 29 Maja 2015 przez emeł

[emeł]

Krater Plato (śr. 109 km, gł. 1 km) z wczoraj. Tym razem okular Baader Ortho 10 mm.

 

[robert_sz]

Czy TUR i emeł to te same osoby? W odstępie 20 min wrzuciliście obaj po trzy fotki i akurat tych samych obszarów

[*Wojtek*]

Pewnie odczuwają się telepatycznie .

[wiatr]

Pewnie odczuwają się telepatycznie .

to ktoś powinien nosić beret z foli aluminiowej bo i ja ten sygnał odebrałem nieswiadomie

 

jeszcze na niebieskim niebie canonem ixusem w projekcj

[emeł]

Nie wiem jak pozostałym, ale mi te konkretne obszary kazała robić jakaś siła, jakiś wewnętrzny głos... więc robiłem...

 

A to wczorajszy test Lifecama - już dobrowolnie, bez głosów Szału nie ma. Muszę poszukać tutoriala do FireCapture i się podszkolić.

 

 

Edit: Jeszcze jedno zdjęcie. Celowo robiłem mniej więcej te same obszary, co wcześniej, żeby móc porównać. Gdzieś popełniam błąd. Może to wina ustawienia ostrości? Czy coś w programie namieszałem? Liczę na Wasze wskazówki

Edytowane 30 Maja 2015 przez emeł

[TUR]

Hej,

 

Jeszcze składanka dwóch kadrów z 28.05.2015.

FSQ106ED + Chameleon 2.0.

 

Pozdrawiam

Paweł

Edytowane 30 Maja 2015 przez TUR

[TUR]

Czy TUR i emeł to te same osoby? W odstępie 20 min wrzuciliście obaj po trzy fotki i akurat tych samych obszarów

 

Nie Tak się zdarzyło