Bliski Księżyc

[juram]

Nowe spojrzenie na cztery miejsca zrzutu członów SIV-B rakiet SATURN V, które rozbiły się na obszarze MARE COGNITUM. Wybite tym sposobem kratery, wyróżniają się podobną wielkością i charakterystycznym, promienistym układem smug wyrzutowych, doskonale widocznych przy wysokim położeniu Słońca. Przy niskim Słońcu ich odszukanie jest problematyczne, gdyż otaczające je smugi znikają. Najlepiej to widać na przykładzie pary zdjęć, krateru wybitego przez człon SIV-B wyprawy Apollo 13.

 

Mała dygresja: w miejscach tych zderzeń zapewne zachowały się jakieś fragmenty lub odłamki, tak jak resztki pocisków artyleryjskich znajdywane na poligonach.

Edytowane 10 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Nikt nie zwrócił uwagi na brak lokalizacji impaktu SIV-B wyprawy Apollo 16, lecz i mnie trudno zlokalizować to miejsce, z powodu mało dokładnych współrzędnych. Oficjalnie miejsce tego impaktu znajduje się nieco na SW od krateru REINHOLD - 1.3N/23.8W, lecz te dane są obarczone błędem, jako że brak końcowej telemetrii śledzenia spadku SIV-B.

Na zdjęciach tego obszaru z kamer NAC znalazłem kilku kandydatów na szukany impakt, lecz pewności nie mam żadnej, więc trudno przesądzać.Od nowa naniosłem pozycje wszystkich impaktów SIV-B na zaktualizowaną mapę fotograficzną, nie omieszkując zaznaczyć punktów lądowania misji Apollo 12 i Apollo 14.

Edytowane 11 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Jakieś 70km na wschód od krateru ATLAS znajduje się mały (3km), świeżutki kraterek z ciekawymi artefaktami geologicznymi. Oprócz typowych, promienistych strug wyrzutowych i zalegającego wszędzie skalnego gruzu, miału i pyłu, mamy tam zastygłe jęzory ciemnego osadu. Płynny materiał spłynął i szybko zastygł na północnym stoku krateru oraz na jego dnie. Na wschodnim, zewnętrznym stoku widać jedynie rzadkie, pojedyncze rozbryzgi. Dno krateru usłane jest skalnym rumowiskiem w którego centrum zalega ciemna breja z wyraźnie zaznaczonym kierunkiem spływu. To bajoro zastygłej masy osadów ma rozmiary 0.4 X 025km. Na zewnętrznym, północnym stoku widać skumulowany spływ osadu, rozciągnięty miejscami do 1km. Trudno jednoznacznie określić, czy te zastygłe twory to ślady przepływu lawy czy ..... rozcieńczonego wodą szlamu?

Edytowane 15 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Jak co roku o tej porze wspominam pierwsze lądowanie ludzi na Księżycu. Jutro mija 42 lata od tej pamiętnej wyprawy i na tę okoliczność pragnę ten fakt przypomnieć i zaakcentować go okolicznościowym obrazkiem, który właśnie popełniłem. Jest to kompilacja większych i mniejszych fragmentów trzech fotografii z misji Apollo 11 plus jedna fotka wykonana na Ziemi. Obrazek nadaje się na ozdobę pulpitu i jest kwintesencją oczekiwań tych, którzy pragną mieć w jednym - księżycowy krajobraz, lądownik i zapracowanych astronautów, błękitną Ziemię oraz gwiaździste niebo w tle.

Z nowości dokładam dwa ostatnio opublikowane zdjęcia miejsca lądowania LM "Eagle", uzyskane z kamer LRO-NAC w lutym tego roku.

Edytowane 19 Lipca 2011 przez juram

[tomimiot]

Piękne to zdjęcie z astronautami. W sam raz na tapetę. Ziemia to musi być ciekawy obiekt do obserwowania z księżyca.

[juram]

Podaje linki do trzech absolutnie wyjątkowych stron, prezentujących zdjęcia miejsc lądowania wypraw Apollo 11, 12 i 14. Zdjęć jest bardzo dużo i oczywiście pochodzą one z LROC. Zdjęcia są w rozdzielczości od 1m/piksel do 0.25m/piksel i obejmują duże połacie terenu. Każde z nich zostało skalibrowane geometrycznie. Ten gotowy materiał zdjęciowy warto pobrać w całości do własnego archiwum. Mam nadzieję, że niebawem zobaczymy kolejne opracowania miejsc lądowania pozostałych trzech wypraw Apollo.

 

http://www.apollo.mem-tek.com/LRO_NAC_Apollo_11_Enhanced_Images.html

 

http://www.apollo.mem-tek.com/LRO_NAC_Apollo_12_Enhanced_Images.html

 

http://www.apollo.mem-tek.com/LRO_NAC_Apollo_14_Enhanced_Images.html

[juram]

Zdjęcia miejsca lądowania LM "Intrepid" wyprawy Apollo 12 pozwoliły zlokalizować miejsce, gdzie spadł odrzucony wcześniej główny silnik hamujący sondy Surveyor 3. Wyraźne ślady zderzenia w postaci ciemnego punktu widać 220m na północ od Surveyora 3 i 153m w kierunku NE od podstawy LM. Od punktu zderzenia widać rykoszet skierowany na południe na odległość ok. 20m. Są tam dwa słabiej wyrażone ciemne punkty, jakby ślady dwóch odbić odrzuconego odłamka. Na zdjęciach z ukośnym oświetleniem w miejscu głównego impaktu silnika widać wyraźny kraterek o średnicy ok. 2,5m.

[juram]

Ciekawą animację zdjęć z LROC znalazłem na Moon Zoo Forum. Przedstawia ona zmianę oświetlenia podstawy lądownika LM "Eagle" stojącego w rejonie "Tranquillity Base" (Apollo 11). Obrazek w gifie jest skręcony tak, że północ jest po lewej. Ponieważ kamery NAC wykonują zdjęcia pod zmiennymi kątami, stąd widok podstawy lądownika zmienia się. Raz widać jej wschodnią a innym razem zachodnią stronę, stąd wrażenie kołysania się, potęgowane zmianą długości cienia. W skrajnych położeniach widać wystający podłużny cień konstrukcji, na której były zamocowane deflektory gazów wylotowych silniczków systemu RCS.

 

Kliknij, by "uruchomić" obrazek.

 

Link: http://forum.moonzoo.org/index.php?topic=5.375

Edytowane 25 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Natknąłem się na prawdopodobne miejsce spadku modułu wznoszenia LM "Falcon" wyprawy Apollo 15. Poszukując tego celu, posłużyłem się zasobami zdjęć na stronach - LROC :: ACT-REACT Quick Map, target.lroc.asu.edu oraz LROC Image Search.

Według Apollo Tables, miejsce zderzenia określają współrzędne: 0.25E/26.36N, zaś odszukany impakt leży 3km dalej na południowy zachód (wsp.- 0.15463E/26.32042N). Jest tam świeży, eliptyczny krater o średnicy kilkunastu metrów, otoczony charakterystycznym układem śladów wyrzutowych.

[Gość ekolog]

A za ile lat dojdzie (szacuje się) do rozsypania sie tego

lądownika LM "Eagle" stojącego w rejonie "Tranquillity Base"

z racji że tam wszelkie promieniowania kosmiczne, i wiatr słoneczny i very-mikro meteoryty niewątpliwie działają?

 

I pytanie do ostatniego postu:

Na ile to jest prawdopodobne (miejsce upadku - ktoś gdzieś określa to prawdpodobieństwo w %) a na ile nie?

Jeśli jednak to nie byłby ten upadek - to co widzimy?

[juram]

'ekolog'

 

Ciekawe pytanie, choć oczywiście trudno określić, za ile lat dojdzie do całkowitej degradacji pozostawionego tam sprzętu. Zależy z czego był wykonany, czy był osłonięty ekranami termicznymi, itp. Stopy metali tak łatwo nie ulegną kosmicznej korozji, bo wiadomo, że wiele sond kosmicznych i sztucznych satelitów funkcjonuje przez kolejne dekady a te które już nie działają, mimo wszystko istnieją dalej. Dobrym sposobem było by wysłać w tym celu jakiegoś zdalnie sterowanego łazika, który pomógł by zbadać na miejscu któryś z lądowników i pojazdów LRV oraz instrumenty pomiarowe ALSEP. Ostatnio np. czytałem wypowiedź na temat pozostawionych na Księżycu amerykańskich flag, które jakoby w wyniku dobowej amplitudy temperatur rzędu 250* C jak i promieniowania kosmicznego - miały zupełnie wyblaknąć (jak na poniższym obrazku). Jak wiadomo, flagę ustawioną przez Armstronga i Aldrina przewrócił podmuch gazów wylotowych z silnika startującego modułu powrotnego, dlatego nie widać jej na dokładnych zdjęciach z LROC, gdyż nie rzuca ona cienia. Flagi uszyto z mocnej nylonowej tkaniny, natomiast barwniki być może nie wytrzymały. Przypuszczam, że dzięki próżni, wszystko co pozostawiono na Księżycu będzie tam stało setki lat. Chyba, że wcześniej dotrą tam kolekcjonerzy pamiątek.

 

Dokładność określenia miejsca spadku kabin LM wynikała z danych telemetrycznych, stale napływających do ośrodków naziemnej łączności. Znając ostateczna masę lecącego obiektu, jego odległość od powierzchni w momencie zakończenia manewru zejścia z orbity, jej inklinację, prędkość i kierunek lotu oraz czas przerwania sygnału, można było teoretycznie określić współrzędne punktu zderzenia z dokładnością 0.5km. Inną kwestią było potwierdzenie tej dokładności w realu. W przypadku misji Apollo bardzo przydatne okazały się dokładne zdjęcia miejsc lądowania, wykonane wcześniej z pokładu satelitów Lunar Orbiter 1, 2 i 3 oraz fotografie uzyskane z kamer panoramicznych trzech ostatnich statków Apollo CM. Np. punkt lądowania LM "Eagle" wyprawy Apollo 11 znaleziono dość szybko właśnie w oparciu o zdjęcie z LO, na którym zlokalizowano dwa charakterystyczne kratery - "West Crater" i "Little West". W przypadku deorbitacji stopni SIV-B rakiet Saturn V oraz modułów powrotnych LM, ta dokładność była mniejsza. Z powodu utraty danych telemetrii, nie dało się określić miejsca spadku kabiny powrotnej LM Apollo 11.

 

Jeśli opisany przeze mnie ślad impaktu nie zostanie potwierdzony, pozostanie tylko przypisać mu pochodzenie naturalne, czyli meteorytowe.

Edytowane 26 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Wracam na chwilkę do poruszonego wcześniej tematu flagi wyprawy Apollo 11. Flaga - jak przyznał to po latach Buzz Aldrin - tuż po starcie przewróciła się. Widział to własnymi oczyma, lecz na filmie kręconym z kamery 16mm zamocowanej przy jego oknie (prawe okno przy którym stoi pilot (LMP), tego momentu nie ma. Wedle jego relacji, zbyt późno włączył kamerę i pierwsze kadry pokazują już tylko oddalający się teren. W kolejnych wyprawach Apollo filmowane z prawego okna sceny startu modułu powrotnego, pokazują niezwykle dynamiczne łopotanie flagi, spowodowane odrzutem gazów wylotowych z silnika.

Potwierdzało by to fakt przewrócenia się flagi pierwszej wyprawy, która stała dość blisko lądownika a jej maszt został zbyt płytko osadzony w grunt.

[juram]

Dziś mamy kolejną, okrągła rocznicę - mija 40 lat od lądowania na Księżycu statku LM "FALCON", który pilotowali: dowódca wyprawy Apollo 15 - David Scott i pilot LM - John Irvin. Trzeci członek załogi - Alfred Worden wspomagał ich na orbicie w module Apollo CM "ENDEAVOUR".

Była to pierwsza wyprawa z serii "J", w której zwiększono masę lądownika i podwyższono sprawność silnika hamującego, poprzez wydłużenie wylotu dyszy. Powodem tej innowacji był dodatkowy ładunek - elektryczny pojazd czterokołowy - LRV, niezbędny do odbycia dłuższych wycieczek.

Celem wyprawy było dotarcie do malowniczego zakątka na wschodnim brzegu Mare Imbrium, położonego u stóp księżycowych Apeninów. Od zachodu, miejsce lądowania odgradzała Dolina Hadleya - szeroki na ponad 1km rów tektoniczny. Miejsce to wybrano z racji obiecujących warunków geologicznych.

Scott posadził lądownik na skraju płytkiego krateru, dlatego LM osiadł z przechyłem ok. 10 stopni od pionu. Cienkościenna kryza wydłużonej dyszy silnika w zetknięciu z nierównym podłożem, uległa deformacji (patrz zdjęcie). Takie właśnie rozwiązanie zastosowano w celu uniknięcia przemieszczenia silnika w przypadku natrafienia na skalny odłamek.

Miejsce lądowania wyprawy Apollo 15 pod względem warunków jezdnych nie było gładkie, pełno w nim mniejszych lub większych zagłębień i kamieni. Najbardziej interesujące były warunki geologiczne i wyjątkowo malownicze krajobrazy, jakich dotąd jeszcze nie oglądano.

Edytowane 30 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Nowe spojrzenie kamer satelity LRO na miejsce zderzenia sondy RANGER 8, która 20 lutego 1965r (jak to dawno temu) o godzinie 09:57:36.756 UTC uderzyła z prędkością 2.68km/s w powierzchnię Morza Spokoju (Mare Tranquillitatis).

Oczywiście, nie to było głównym celem tej krótkotrwałej, bezzałogowej misji, lecz fotografowanie powierzchni Księżyca z rozdzielczością nieosiągalną wówczas przez naziemne teleskopy. W tamtych czasach graniczna wielkość szczegółów dostrzegalnych na Księżycu z Ziemi sięgała 0.3km, zaś program RANGER umożliwił uzyskać obrazy powierzchni z niemal stu krotnie wyższą rozdzielczością.

 

Miejsce w którym spadł RANGER 8 leży 66km na północny wschód od znanego wszystkim miejsca lądowania wyprawy Apollo 11. W punkcie zderzenia (współrzędne: 2.638N/24.787N) powstał wyraźnie zarysowany krater o rozmiarach - 11.6 X 13.3m z charakterystycznym, promienistym układem ciemnych smug wyrzutowych o długości 30-150m. Delikatną strukturę smug najlepiej widać przy wysokim Słońcu, gdyż ich powierzchnia znacznie słabiej odbija światło. W ukośnym oświetleniu smugi zlewają się z tłem i przestają być widoczne.

Edytowane 31 Lipca 2011 przez juram

[juram]

Deszczowa pogoda sprzyja poszukiwaniom starych śladów ludzkiej aktywności na Księżycu.

 

Drugą na dzisiejszej liście jest sonda RANGER 9,która 24 marca 1965 o godzinie 14:08:19.994 UTC trafiła zgodnie z planem w wielki księżycowy krater ALPHONSUS. Mały, promienisty krater wybity w wyniku tego zderzenia ma rozmiary 13.3X15m a jego współrzędne to - 12.828S / 2.339W. Na trzech szczegółowych fotografiach z kamer LROC widzimy zbliżony rozmiarami i morfologicznie podobny twór, jak w przypadku impaktu sondy RANGER 8.

[hanysiak]

No chyba osobną przyjemnością byłoby odnalezienie szczątków takiej sondy, przez następne misje, albo wprost na zdjęciach..

[juram]

Jakieś drobne odłamki z 360kg konstrukcji powinny tam być. Zwracam uwagę na prędkość zderzenia - 2,5 raza wyższą od pocisku karabinowego. W obecnym czasie kryzysu gospodarki USA, zacząłem wątpić w realność powrotu ludzi na Księżyc w dającym się przewidzieć okresie. O wiele łatwiej i taniej było by wysłać tam kilka zdalnie sterowanych łazików, nafaszerowanych sprzętem. Coś w rodzaju dzisiejszych pojazdów marsjańskich MER, MSL czy dawnych Łunochodów.

 

Tylko na jednym zdjęciu z kamery NAC-LRO odnalazłem krater po zderzeniu sondy RANGER 7, które miało miejsce 31 lipca 1964r o godzinie - 13:25:48.82 UTC na równinie, której później - z tej właśnie okazji, nadano nazwę - MORZE POZNANE (Mare Cognitum). Krater o regularnie kolistej formie ma średnicę 12,5 metra. Jego oficjalne współrzędne są następujące: 10.35S/20.58W, natomiast na stronie ACT-REACT Quick Map kursor podaje współrzędne - 10.63527S/20.67507W.

[juram]

Od wczoraj (10 sierpnia) rozpoczęła się transformacja orbity LRO w celu obniżenia periselenium o 30km. Celem tego manewru jest przelot nad miejscami lądowania wypraw Apollo na wysokości ok. 20km i ich sfotografowanie z czterokrotnie wyższa rozdzielczością!!! Fotografowanie tych miejsc odbędzie się w okresie 14-19 sierpnia, po czym orbita LRO zostanie przywrócona do wcześniejszego kształtu.

Ponieważ lot na pułapie 20km bezie się odbywał z tą samą prędkością - 1.6km/s, można sądzić, że zdjęcia mogą być nieco rozmazane, jednak nie bez znaczenia jest fakt, że fotografowanie będzie przeprowadzone w okresie górowania Słońca, więc ekspozycje powinny być maksymalnie krótkie. Na obecną chwilę orbita LRO jest elipsą - 79 X 23km.

Jak będzie, zobaczymy niebawem.

Edytowane 11 Sierpnia 2011 przez juram

[juram]

Wysokość orbity i aktualne położenie LRO.

[juram]

Nowe zdjęcia lądowisk Apollo wykonane ze znacznie obniżonej orbity, jeszcze nie ujrzały światła dziennego, choć od zakończenia zaplanowanej fazy zdjęciowej minął już tydzień. W tym okresie najniższy punkt orbity LRO osiągnął poziom - 21km i oscylował między 22 - 26km. Po minięciu lądowisk Apollo, orbita LRO samoistnie zaczęła powracać do poprzedniej formy i obecnie przebiega na wysokości 45 x 57km.

Nowe, dokładniejsze zdjęcia lądowisk Apollo powinny uwidocznić znacznie drobniejsze szczegóły budowy modułów lądowania LM, jak i śladów aktywności astronautów,rozstawionego przez nich sprzętu oraz rozmaitych śmieci i odpadków. Do tej pory, talerzowa podstawa podpory LM o średnicy 0,8m mieściła się na 4 pikselach obrazu, teraz powinna być widoczna na powierzchni 16 pikseli. Powinny to być obrazy z rozdzielczością 0.20-025m/piksel, które po odszumieniu i oczyszczeniu z innych elektronicznych artefaktów pozwolą rozróżnić detale o wielkości 10cm/piksel!!!

Edytowane 27 Sierpnia 2011 przez juram

[juram]

Kolejne, ciekawe znalezisko na dnie tworu zapadliskowego, położonego na zachodnim brzegu Mare Tranquillitatis w pobliżu krateru Sosigenes A.

Widać tam ślady procesów erozyjnych, podobnej natury jak w leżącym bardziej na zachód kraterze Hyginus oraz wielokrotnie opisywanej depresji "Ina".

[juram]

Są najnowsze zdjęcia miejsc lądowania misji Apollo, wykonane przez kamery NAC satelity LRO z obniżonej orbity. Więcej napiszę, po zapoznaniu się z nowym materiałem.

 

Na razie wrzucam tylko link źródłowy:

http://lroc.sese.asu.edu/news/?archives/454-Skimming-the-Moon.html

[juram]

Pokazano nowe zdjęcia miejsc lądowania wypraw Apollo 12, 14 i 17. Nie wnikając w uwarunkowania, które nie były łatwe dla pracy kamer NAC (zdjęcia poddano korekcji z uwagi na geometryczne zniekształcenia obrazu), udało się uzyskać dwukrotnie lepsza rozdzielczość - 0.25m/piksel. Wyraźnie lepszą czytelność drobnych detali prezentuje zdjęcie obszaru lądowania wyprawy Apollo 12, na którym bardzo dokładnie utrwaliła się trasa wędrówki Conrada i Beana oraz podstawa lądownika LM "Intrepid" i pozostawione wokół wyposażenie.

Na najdokładniejszym jak dotąd zdjęciu miejsca lądowania LM "Challenger" wyprawy Apollo 17, rzucają się w oczy wyraziste, podwójne ślady jazdy LRV jak i bryła samego pojazdu, zaparkowanego nieopodal lądownika.

 

Jak dotąd, są to najlepsze obrazy pozostałości programu Apollo na powierzchni Księżyca. Czekamy na kolejne zdjęcia.

[hanysiak]

Niesamowite! Ciekawe jak wyglądały te "poruszone" zdjęcia.. Widok sylwetki LRV i zarysów kół przyprawia o gęsią skórkę

[gryf188]

NASA opublikowała najnowsze zdjęcia powierzni Księżyca wykonane z odległości 21 km. Świetne jest foto na którym za pomocą myszki zmieniamy zdjęcie gdzie widać różnicę w porównaniu z wcześniejszymi zdjęciami . Artykuł pojawił się dziś na Onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/nauka/najnowsze-zdjecia-ksiezyca-widac-slady-ludzi,1,4841630,wiadomosc.html

Edytowane 7 Września 2011 przez gryf188