Dzisiejszy Księżyc

[HAMAL]

Rewelacja

[gbk]

The Hunter's Moon tonight by sakowisz, on Flickr


The Moon and a tower by sakowisz on Flickr

[McGoris]

Dzisiejszy Księżyc. Synta 8" ognisko główne (f=1200mm) + Nikon D70s - stack 40 klatek. Idealne warunki To takie "UFO" w dolnym lewym rogu to gwiazda Aldebaran.

 

Wersja bez koloru:

 

 

Wersja z kolorkiem:

 

 

Jeszcze potem zachmurzyło to fajne zjawisko się zrobiło - tak jakby tęcza dookoła Księżyca

 

Edytowane 29 Października 2015 przez McGoris

[ekolog]

Alebaran to układ wielokrotny, a ponadto tworzy jeszcze układ pozornie bardziej wielokrotny z innymi gwiazdami. Zgaduję, że te trzy plamki to skutek udanego tego rozbicia?

Pozdrawiam

p.s

Fajne barwy Łysego - miło się patrzy.

[Adam Tomaszewski]

Ekologu to jest efekt stackowania Księżyca, przemieszcza się on z inną prędkością niż gwiazda dlatego się "zwielokrotniła"

[Pietro]

Wczorajszy Księżyc

N 150-750,IMX 249,Uv/Ir-Cut

[pmamot]

Mozaika księżyca 124 panele 29.10.2015

SW300/1500

Barlow x 2 filtr czerwony

 

Tutaj można pobrać pełną rozdzielczość .

[Loxley]

Zaliczyłem nieudane podejście z powodu zachmurzenia w tym dniu. Miałeś, jak widać, więcej szczęścia i to zaowocowało bardzo ładnym zdjęciem - ba, pracą, na którą złożyło się wiele pojedynczych ujęć. Zasłużone gratulacje, Przemek,

 

Próbowałem z jednego powodu, więc pozwolę sobie przy analizie Twojego zdjęcia, ten powód wyłuszczyć. Bardzo korzystna libracja dla północno wschodniej krawędzi pozwalała lepiej zobaczyć Mare Humboltianum (Morze Humboldta) - morze ewidentnie bliźniacze dla Mare Orientale leżące przeciwstawnie, przy południowo zachodniej krawędzi, Na zdjęciu widać podwójną strukturę pierścieniową i nieformalne nazwy dla tych pierścieni, to: zewnętrzny - Andes Mountains (odpowiednik orientalnych Kordylierów) i wewnętrzny - Bishop Mountains (orientalne Montes Rook); tak jak dla Morza Wschodniego stosują się do konwencji nazewniczej.

 

Upłynęło już prawie półtora dnia od pełni i trochę północno wschodniej krawędzi "już ubyło", jednak depresja basenu Humboldtianum widoczna bezdyskusyjnie, jako wklęśnięcie krawędzi Srebrnego Globu. Za miesiąc, w fazie 22 godzin po pełni, będą lepsze warunki do obserwacji tego morza. Pewnie na zasadzie symetrii i równowagi (mnie się szczęściło w obserwacji Mare Orientale) cieszyłbym się Przemek, gdyby Ci się udało również fotografować Morze Humboldta pod koniec listopada - choć to może być już wyzwanie, ze względu na pogodę. Spróbuj proszę, tak jak ja będę próbował - zobrazować ponownie basen Humboldta. Palmę pierwszeństwa w tegorocznym miłośniczym odkrywaniu Mare Humboldtianum już masz!

[pmamot]

Dzięki Jurek za doskonały komentarz . Spróbuje wycelować teleskop pod koniec listopada tak jak napisałeś żeby upolować morze Humboldta . Czasami i czas i pogoda pozwalają na wyskoki z teleskopem .

[Pietro]

Dzisiejszy.Sprzęt bez zmian.

200 klatek w AS!2,IMPPG,Corel Pain Shop Pro x2

[zenon-priest]

Oj wiało i to bardzo co z resztą przełożyło się na jakość zdjęcia. EOS 60D, ED 80, PM TV 2x. ISO 200, exp. 1/80 sek.

[AstroLutek]

Jak to bywa blisko pełni jest pogoda Księżyc z 24.11.2015 - 98% oświetlenia. Seeing całkiem niezły. Przede wszystkim bardzo stabilny.

 

TS APO 80/480, Prosilica ICX625 + Baader czerwony 610nm, Statyw foto.

 

400 z 5000 klatek. FC, PIPP, AS!2, ImPPG, PS.

 

[McGoris]

Niech by szlag trafił ten Księżyc. Mróz, piękna pogoda, bezchmurnie, seeing/przejrzystość żyleta. Chcę sobie poobserwować zimowe DS'y to nie ma szans. Albo chmurwy albo łysy.

Nikon D70s - ognisko główne Synta 8" - 80 klatek

 

[JaLe]

Niech by szlag trafił ten Księżyc. Mróz, piękna pogoda, bezchmurnie, seeing/przejrzystość żyleta. Chcę sobie poobserwować zimowe DS'y to nie ma szans. Albo chmurwy albo łysy.

Nikon D70s - ognisko główne Synta 8" - 80 klatek

 

moon2.jpg

Gdyby nie było pełni, nie byłoby bezchmurnie

 

[marcin.p1]

Jakiś cud :shock: na 15 minut nie było chmur :shock: :shock: :shock:
Po jedyńczy strzał żebym nie zapomniał jak wygląda Księżyc.

[ZbyT]

cztery ostatnie sesje zakończyłem bez nakręcenia choćby jednego avika. Po wychłodzeniu sprzętu nadchodziły chmury więc musiałem się zwijać. Tym razem było podobnie ale chmury tworzyły dość cienką warstwę co dawało nadzieję na czyste niebo lub choćby polowanie przez dziury w chmurach. Poczekałem około godziny i rzeczywiście zrobiło się czysto. Niestety Księżyc zszedł dość nisko co odbiło się na seeingu

 

mozaika 13 zdjęć, każde około 250/400 klatek, ogniskowa 1500

MAK127, PGR Chameleon, Baader R/IR pass, EQ3-2

FireCapture, Registax5, MS ICE, Fitswork

 

 

pozdrawiam

[JaLe]

I moje 3 grosze, a właściwie mozaika 3 zdjęć

[Loxley]

Oprócz wielu niewątpliwych walorów zdjęcia Jarka (w tym zjawiskowo pięknej Rupes Recta i zredukowanego do pierścienia krateru Tycho), dla mnie najbardziej urzekający jest południowy obszar okołobiegunowy, a właściwie - przekornie - to, czego nie widać.
A nie widać: Claviusa, za to mamy piękny jego ekwiwalent w postaci ziejącej czernią, olbrzymiej wyrwy w terminatorze, w której z trudem dostrzec można zarysy miniaturowego Rutherforda. Od tego miejsca, podążając na południe, dostrzegamy ciemną plamę Grumbergera, pierścień Moretusa z gorejącym płomieniem jego górki centralnej i wreszcie najbliżej krawędzi - stary krater Short.

 

Nie wiem, czy wszyscy się zgodzimy z taką refleksją, że większość formacji księżycowych w pełnym oświetleniu już się opatrzyła? Najbardziej urzekające są te momenty, kiedy formy powierzchni Księżyca "rodzą się" w świetle lunarnego świtu, lub "umierają" w bladej poświacie zmierzchu. Na krótki moment, udaje nam się uchwycić ich piękną... duszę.

[ekolog]

Oprócz wielu niewątpliwych walorów zdjęcia Jarka (w tym zjawiskowo pięknej Rupes Recta ....

 

 

To chyba ta (wskazana zielonym strzałkami). Bardzo ciekawa struktura pozwalająca się podziwiać oraz (przy okazji) testować nie wypasione teleskopy i inny sprzęt optyczny. Swego czasu walczyłem z nią refraktorkiem SW 70/700mm na AZ2

 

Jak widać ją widać raz tak raz inaczej. Czasem jest po prostu jak kreseczka, jak włos (ja tak ją dostrzegłem).

 

Pozdrawiam

[JaLe]

I jeszcze jedna kompozycja tym razem dwóch zdjęć z innej kamerki:

[JaLe]

Oprócz wielu niewątpliwych walorów zdjęcia Jarka (w tym zjawiskowo pięknej Rupes Recta i zredukowanego do pierścienia krateru Tycho), dla mnie najbardziej urzekający jest południowy obszar okołobiegunowy, a właściwie - przekornie - to, czego nie widać.

A nie widać: Claviusa, za to mamy piękny jego ekwiwalent w postaci ziejącej czernią, olbrzymiej wyrwy w terminatorze, w której z trudem dostrzec można zarysy miniaturowego Rutherforda. Od tego miejsca, podążając na południe, dostrzegamy ciemną plamę Grumbergera, pierścień Moretusa z gorejącym płomieniem jego górki centralnej i wreszcie najbliżej krawędzi - stary krater Short.

 

Nie wiem, czy wszyscy się zgodzimy z taką refleksją, że większość formacji księżycowych w pełnym oświetleniu już się opatrzyła? Najbardziej urzekające są te momenty, kiedy formy powierzchni Księżyca "rodzą się" w świetle lunarnego świtu, lub "umierają" w bladej poświacie zmierzchu. Na krótki moment, udaje nam się uchwycić ich piękną... duszę.

Nikt z takim polotem nie opisuje piękna naszego satelity jak Ty

 

[Loxley]

Nie mogę się powstrzymać przed dodaniem komentarza do ładnych zdjęć.

 

To oczywiście też swego rodzaju trening i takim też jest analizowanie drugiej twojej mozaiki. To może być dokładna "mapa drogowa" do obserwacji tej części Księżyca w dniach: 24-25 grudnia (również dzień wcześniej i później). Jest okazja do obserwacji księżycowego północnego bieguna, bo libracja w tych dniach będzie bardzo korzystna. Tak samo można będzie oglądać pięknie eksponowane, krawędziowe Mare Humboldtianum.

 

Chcę skorzystać z tej okazji. Prognoza pogody też daje pewne szanse. Jarku, jeśli możesz, spróbuj i Ty fotografować północną i północno wschodnią krawędź. Może znajdą się również inni naśladowcy i wiele teleskopów będzie wycelowanych w tym czasie w północną część Srebrnego Globu. O ile biegun północny i jego okolice to tylko kwestia pojawiających się warunków (ale dla mnie też przeciwwaga dla letnich obserwacji bieguna południowego i Gór Leibnitza), o tyle Morze Humboldta, na wzór Mare Orientale, może już być świadomą realizacją planu obserwacji basenów leżących przy krawędzi.

Dla bieguna północnego otwiera się właśnie pierwsze z dwu okien obserwacyjnych, dla Morza Humboldta to raczej ostatnia okazja.

 

Znajdą się chętni? Zapraszam.

[Creeper783]

Dzisiaj miałem okazję pierwszy raz w życiu cokolwiek sfotografować przez teleskop. No ale, że to jest dobson to do niczego innego się nie nadaje jak do księżyca i planet - jakieś 2 godziny temu ustrzeliłem z 80 klatek zdjęciami seryjnymi, no ale praktycznie 5 nie było rozmazanych... wybrałem jedno i się zabrałem za obróbkę no i wyszło mi coś takiego :

(ISO 200, 1/400 s, Dobson Sky-Watcher 254/1200)

[Pietro]

To i ja dorzucę.Warunki nie sprzyjające,bezchmurnie ale wieje strasznie.Sprzęt bez zmian.Stack 20% z 2000kl.

[ZbyT]

seeing słabszy niż wczoraj ale pojawiły się kratery Clavius i Kopernik więc nie mogłem odpuścić

 

 

pozdrawiam