Lunetka biegunowa

[MateuszW]

Generalnie metoda jest taka: ustawiasz oś RA poziomo z teleskopem np po lewej stronie. Nacelowujesz jakiś nieruchomy, charakterystyczny punkt na centralny krzyżyk azymutem i wysokością. Przekręcasz oś RA o 180st, tak żeby teleskop był z drugiej strony. Jeśli obiekt zszedł z krzyża, to za pomocą imbusów lunetki przesuwasz go tak, aby był w połowie odległości między starym położeniem, a centralnym krzyżem. Azymutem i wysokością doregulowujesz, aby obiekt był z powrotem na krzyżu. Czynności powtarzasz aż do skutku.

Ja doprowadziłem u siebie do sytuacji, że niecentryczność jest mniejsza od grubości linii w lunetce Najlepiej tą procedurę się przeprowadza na polarnej, bo ciężko znaleźć dobry obiekt naziemny, który jest dostatecznie wysoko, żeby dosięgał go zakres regulacji wysokości montażu, dostatecznie daleko, żeby był w "nieskończoności", dostatecznie punktowy, żeby dało się uzyskać dobrą dokładność i do tego nieruchomy Na polarnej możesz to zrobić, jak jeszcze jest jasno, a polarna ledwo co zaczęła być widoczna gołym okiem.

Ja sobie jakoś poradziłem z tymi imbusami, nie są takie złe. Ich zaleta to, że same się nie ruszą i nie trzeba żadnego kleju.

[AdamK]

Metoda dokładnie pokazana w tej prezentacji:

Link na pewno znany, ale warto przypomnieć.

 

Pozdrawiam

[MateuszW]

Metoda dokładnie pokazana w tej prezentacji:

 

Link na pewno znany, ale warto przypomnieć.

Super, nie widziałem tego Zawsze filmik łatwiej zrozumieć, niż opis

Tylko mała uwaga co do lunetek SW. W nich nie regulujemy bezpośrednio pochylenia całości jej korpusu, jak w tym filmiku, tylko przesuwamy siatkę względem korpusu. W efekcie uzyskujemy prawie to samo, ale patrząc do lunetki nie przesuwa nam się obraz, tylko siatka przy regulacji (kierunki ruchu mogą być odwrotne, ale tego nie umiem sobie wyobrazić, więc nie wiem).

[Maetrik]

Super

dzieki za pomoc panowie 😊