Które obiekty głębokiego nieba widać przez mój teleskop?

[ewa sto]

Mam Newtona 114. Jak na razie udało mi się zobaczyć Andromedę i Mgławicę Oriona. W moim teleskopie były ledwo widocznymi białymi mgiełkami, o wiele mniejszymi niż się spodziewałam. Nie mogę znaleźć żadnego innego obiektu głębokiego nieba. Nie wiem, których obiektów w ogóle warto szukać moim teleskopem (M51 nie znalazłam, przeczesałam wszystko w Pannie - i nic). Pytanie: czego warto szukać tym teleskopem? Bo wydawało mi się, ze jak Messier je widział w XVIII wieku no to ja też zobaczę... (Obserwuję jakieś 35 km od Poznania - może to za blisko?)

 

Pozdrawiam

[dziki_rysio_997]

Hej,

Messier obserował w XVIII wieku i obstawiam, że nawet ówczesne miejskie/podmiejskie niebo było naprawdę dobrej klasy jeśli chodzi o light pollution.

Natomiast co do samego pytania - z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że na przyzwoitym niebie praktycznie wszystkie obiekty katalogu Messiera są co najmniej do "zaliczenia" Newtonem 114mm.

Martwi mnie trochę to, że M31 i M42 opisujesz jako ledwo widoczne mgiełki. Te obiekty na przyzwoitym niebie powinny wypełniać całe lub prawie całe pole widzenia. Może to kwestia wygórowanych oczekiwań?
A może brak adaptacji oczu do ciemności (wskazane jest jakieś 20-30 minut bez świateł w pobliżu czy latarek (chyba, że słabych, czerwonych) i innych ostrych źródeł światła).
Nie wiem też, jak dobre masz niebo - spróbuj ustalić, jak słabe gwiazdy widzisz gołym okiem w pobliżu zenitu.

Nie licz też na to, że obiekty DS będą rzucać się w oczy w niedużym teleskopie. Nie spodziewaj się, że łatwo znajdziesz słabą galaktykę przeczesując pole 5x5 stopni z nadzieją, że "wpadnie". Przygotuj sobie dobrą mapę i rób star-hopping. Przeskakuj od gwiazdy do gwiazdy na mapce do momentu, gdy będzie PEWNOŚĆ, że masz obiekt w polu widzenia i wiesz, w którym jego miejscu powinien być. Wtedy albo go dostrzegasz albo nie - oczywiście możesz sobie pomóc techniką "zerkania" (czyli nie patrząc na obiekt na wprost - wtedy możesz dostrzec słabsze obiekty).

Może poćwicz najpierw na łatwiejszych obiektach - jasnych gromadach otwartych i kulistych. Spróbuj też znaleźć jaśniejsze mgławice planetarne, np. M57, M27. Wybieraj na początek obiekty o dużej jasności powierzchniowej, bo te będą łatwiej "wyskakiwały" z tła nieba.

Trochę cierpliwości, trochę praktyki i będzie dobrze.
Powodzenia!

Edytowane 6 Kwietnia 2014 przez dziki_rysio_997

[ewa sto]

Wielkie dzięki za odpowiedź.

Jeśli chodzi o wygórowane oczekiwania, no to właśnie bardzo starałam się ich nie mieć, bo nie miałam pojęcia, co zobaczę. Ale chyba jednak myślałam, że dostrzegę coś więcej (pewnie widziałam w życiu za dużo zdjęć zrobionych z Hubble'a itp.). Będę oczywiście próbować dalej, ale teraz już wiem, że z katalogu Messiera powinnam wszystko widzieć, i to jest dla mnie bardzo ważna informacja.

Dzięki i pozdrawiam.

 

[ewa sto]

I właśnie znalazłam w "Gorących wiadomościach" tabelę Wimmera, jest wspaniała, daje wspaniały pogląd na to, co dokładnie można zobaczyć.

[Jarek]

Witaj Ewa!

Z Twojego opisu sądzę, że źródłem Twoich problemów jest jeszcze słabe doświadczenie obserwacyjne -to absolutnie normalne. Raczej nie masz "syndromu Hubble'a". Po prostu niektóre słabsze obiekty wychwyci danym sprzętem tylko doświadczony obserwator i to nie za każdym razem (warunki). Znam to z autopsji, też ten etap przechodziłem (jak każdy), zarówno z lornetką, jak i po przesiadce na teleskop.

Tablica Wimmera to dobry sposób na ten problem, pozwoli wybrać na początek obiekty łatwiejsze w praktyce. Same dane z atlasów nieba nie zawsze pozwalają uchwycić istotnych różnic w tym zakresie. Przykład: M101. Obiekt bardzo rozległy, ale wbrew intuicji dość trudny do wyłapania ze względu na znikomą jasność powierzchniową. wielokrotnie brałem go za jakiś słaby odblask czy śmieci w okularze.

Odnośnie Twoich dotychczasowych prób:

-galaktyki w Pannie to przeważnie trudne cele w małej aperturze, ja wyłapywałem pojedyncze ze 130mm (dziś pewnie byłoby ciut lepiej tym samym teleskopem)

-M51 powinna być do wyłapania bez problemów, tylko próbuj w dobrych warunkach i zastosuj sztuczki opisane przez kolegów -adaptacja wzroku itp.

-zapoluj na jasne gromady otwarte i kilka najjaśniejszych gromad kulistych; te pierwsze często będą rozdzielane na gwiazdy, kuliste przy tej aperturze nigdy, ale nie będzie problemu z odróżnieniem ich od gwiazd, jak w małej lornetce

-z mgławic planetarnych zacznij od M27, za M57 bierz się w zdecydowanie drugiej kolejności

Pozdrawiam

-J.

[Intimate]

Co do M51 też jest to "malutka" galaktyka więc potrzebne są spore powiększenia i cierpliwość w szukaniu. 35 km od Poznania, wydaje się już dosyć daleko ale pewie część nieba w kierunku tego miasta zaświetli. Ale i tak największe znaczenie ma średnia lustra. Bardziej może się skup na jaśniejszych obiektach. Księżyc, planety, gromady gwiazd, pojedyńcze gwiazdy (np. Betelgeza - czerwona).

[dobsonme]

Dla mnie na początku największym problemem było znalezienie teleskopem odpowiedniego miejsca pośród gwiazd. Niestety dysponowałem wtedy tylko atlasem 6,5 mag co dla nawet małego teleskopu jest zdecydowanie za mało. Coś do 9 mag jak Wielki Atlas Nieba Brycha, albo Taki's Atlas 8,5 http://www.geocities.jp/toshimi_taki/atlas_85/atlas_85.htm znacznie ułatwiają sprawę. Drugi problem to wielkość i jasność obiektów. Jasność powierzchniowa jest znacznie ważniejsza niż jasność całkowita podawana w katalogach. Czasem obiekt o jasności innego wcześniej widzianego będzie bardzo trudny do odnalezienia.

Na szczęście teraz wiosna coraz więcej łatwych obiektów będziesz miała w zasięgu twojego teleskopu. Na początek proponuję gromady kuliste, np. M13, M3, M92. Potem mgławice planetarne, zazwyczaj jasne i zwarte M27, M57. Oraz gromady otwarte, których wszędzie pełno.