Obserwatorium, czyli jak spełniają się marzenia

[ŁukaszRachuna]

No to zaczynamy.

 

Jak każdy zapalony obserwator, astrofotograf itp. zawsze marzyłem, by nie nosić wszystkich gratów na pole, zawsze się rozkładać, ustawiać się, wszystko wypoziomować, dryftem ustawić montaż i na koniec po wielu często godzinnych bojach kopnąć lekko w nogę montażu i zniweczyć tym plan wieczoru. Od 2008 roku, gdy zacząłem astrofoto chciałem kiedyś postawić to jedyne a przede wszystkim własne małe obserwatorium. Zawsze z podziwem patrzyłem na kolegów z forum, którzy budowali własne konstrukcje, w głowie budowałem własną. I tak oto po tych 6 latach plan wszedł w realizację. Mały domek, drewnianej konstrukcji o pokoju 2x2m na teleskop i 2x1m na pokoik kontrolny. Typowy Roll off ze spadem dachu na południe. Myślałem, czy nie większe, nie mniejsze, ale ostatecznie przymierzyłem się do takiej koncepcji i przy niej pozostałem.

 

Ogólnie to jak każdy mam problem z czasem, a to deszcze, upały, praca, delegacja która akurat zgrała się terminem z wiosennym zlotem w Bieszczadach i niestety musiałem z niego zrezygnować no i przedślubne przygotowania. Heh. Ale najważniejsze to walczyć i do celu. Dostałem także małą radę od kolegi janowet, by budować jak najszybciej, bo po ślubie już tak łatwo nie będzie

 

Zacząłem na szybko po Wielkanocy i w dwa dni trochę poszło to troszkę do przodu.

 

Najpierw wykop główny 1mx1m i 1,05m głębokości. Ziemia tu jest stabilna, mieszkam na górce sporej, więc się nie martwię wodą. Taki dołek spokojnie poniesie moją konstrukcję, która ma specjalne rozwiązania. Zrobiłem małą ramkę, by łatwiej było kopać i do dzieła.

 

Po dwóch godzinach dół gotowy. Po świątecznych przysmakach było ciężej, ale wszystko przepaliłem, trzymając równe tempo

Na sam spód mała podsypka piaskiem, izolacyjnie od wody. Na to duże kamienie i nieco mniejszych, by ulać podstawę. Ta warstwa ma jakieś 9cm grubości. Na nią wylałem rzadki beton, by związać kruszywo i kolejne 9cm litego betonu na podstawę.

 

To na dole dało podłogę, na której można czołgiem tańczyć. Na tą wylewkę dałem szalunek 80x80cm wewnętrznie i 30 cm wysokości, który będzie stanowił już właściwą stopę. W niej zbrojenie z drutu fi 12mm, 70x70cm i 25cm wysokości. A więc czas na prace stolarskie i spawalnicze, z którymi jakoś sobie poradziłem. Ze zbrojenia stopy wychodzi 6 drutów a na końcu trzech gwinty M12. Całość owinięta cieńszym drutem dla stabilizacji.

 

Kolejne kroki niebawem.

Edytowane 22 Maja 2014 przez ŁukaszRachuna

[ŁukaszRachuna]

No to jedziemy dalej. Zastanawiałem się, czy opisywać wszystko na bieżąco w trakcie budowy, czy może po pewnych etapach i zdecydowałem właśnie ze względu na brak czasu, że po zakończeniu pewnych etapów będę na spokojnie to opisywał.

Pospawałem sobie trochę, zrobiłem specjalną deskę, która trzymała mi wszystko w odpowiednim ustawieniu podczas spawania i to był strzał w 10. Udało się zachować dobre kąty a i konstrukcja wyszła dość stabilnie.

 

Potem wieczór i deszcz zniweczył moje dalsze plany i tak zakończyłem dzień pierwszy.

Dnia drugiego wykonałem przymiarkę zbrojenia, do szalunku który ustawiłem i wypoziomowałem jeszcze nim beton podstawy związał.

 

Wszystko pasowało idealnie, więc czas lać beton...

 

I lać dalej, aż do pełna...

Edytowane 22 Maja 2014 przez ŁukaszRachuna

[ŁukaszRachuna]

Zalałem szalunek do pełna i to był koniec pracy na kilkanaście dni, potem wyjazd, praca, a na plac boju wróciłem dopiero 7 maja. stopa związała i wyglądała po rozszalowaniu perfekcyjnie.

 

Teraz przygotowanie do zalewania słupków betonowych i samej rury. Musiałem zrobić trochę małych szalunków 20x20cm i dwa 20x40cm. Dołki na słupki mają takie właśnie wymiary i głębokość 50cm. Wystają nad ziemię średnio po 10cm, zależnie od terenu.

Zakupiłem trochę płyty, pociąłem, poskręcałem. Do tego w każdy słupek gwinty z dospawanymi w dwóch miejscach dla każdego drutami, by można była przykręcić belki, a także by stanowiły one pewne zbrojenie dla samych słupków. Ważniejsze gwinty to M12, mniej ważne to M10, długie na 50cm każdy.

Potem trochę kopania i ziemi, poziomowanie szalunków i zalewanie.

 

Na dzień dzisiejszy mam już wszystko rozszalowane. Ostatnie powodziowe ulewy rozmoczyły rurę, więc fajnie się ją warstwami ściągnęło bez pomocy narzędzi. Słupki też wyszły nieźle. Teraz zostało zasypać dół, i zainstalować gniazdo na montaż na pierze. Można będzie dokonać pierwszego powieszenia sprzętu. Mam nadzieję, że uda mi się to zrobić już w ten weekend. Pier wystaje 120cm nad ziemię, a w przyszłości 100 cm nad podłogę w obserwatorium. Zapewni to zapas na sprzęt, który mam nadzieję kiedyś będzie nieco większy niż HEQ5 i Newton 150/750

 

To chyba wszystko. Dalsza część relacji w bliżej nieokreślonej przyszłości, ale postaram się jak najszybciej

Powiedziało się A, trzeba powiedzieć i B.

Pozdrawiam.

 

[tranox]

Super moje pytanie, jak się poziomuje taki szalunek?

[ŁukaszRachuna]

Chodzi Ci o stopę, czy między słupkami? Stopę w miękkim betonie spokojnie dobijasz młotkiem, oczywiście z poziomnica pod ręką. A przy słupkach można zacząć od najniżej położonego. Tu potrzebujesz długiej poziomnicy lub prostej listwy. To trochę zajmuje, chcąc zrobić w miarę dobrze, ale większego problemu nie ma. Trzeba poziomować słupki za koleją, a jednocześnie kontrolować poziom między sobą.

[tranox]

Dzięki

[Tomasz_Habaj]

Super moje pytanie, jak się poziomuje taki szalunek?

 

 

Stara metoda to wąż z wodą. Ustawiasz przy najniżej położonym słupku poziom wody i po kolei poziom na kolejnych słupkach.

[AWE]

Super ci idzie, ale tempo.

Ja także jestem w trakcie budowy ale idzie mi jak krew z nosa

Może skończę przed końcem roku

 

Podziwiam, i kibicuję

[ŁukaszRachuna]

Dzięki Andrzeju. Patrzyłem na Twoją budowę. Mam timelapse, jak kopę dołek, mam nadzieję, że w przyszłym tygodniu uda mi się go wrzucić na yt, to obejrzymy jakie to tempo było

[MikolajSabat]

Gratuluję, Łukasz, własne obserwatorium to zawsze ważny moment w życiu każdego astro-zapaleńca

Dawniej to Ty wpadałeś do Barana na obserwacje (taa, chmur chyba ), więc teraz czekamy na rewanż - następne spotkanie u Ciebie?

 

P.S. Najbliższe spotkanie w Baranie już dzisiaj (23.05.), a w sobotę urządzamy sobie wycieczkę na pokaz nieba do Bukowca - szykuje się astro-weekend

Edytowane 22 Maja 2014 przez MikolajSabat

[ŁukaszRachuna]

Hej. Mieliśmy się spotkać już kiedyś, gadałem z Gienkiem, ale chmury przyszły i odwołaliśmy spotkanie, nawet miałem dzwonić do Ciebie i Cię zabrać. No i niestety, nasza polska pogoda. Ten tydzień był piękny na patrzenie w niebo. Niestety sprawy osobiste nie pozwoliły mi skorzystać z astrofoto, jedynie trochę obserwacji w piątek koło 1-2 w nocy (w sumie to już sobota rano). Na razie dużo zajęć, dużo...

[piotrs]

Cześć,

 

W krótkich słowach. W konstrukcji domku masz dwóch przeciwników: wodę i siły (ciężar własny konstrukcjij, napór wiatru, śnieg itp).

 

Zawsze jak coś planujesz i wykonujesz to wyobraź sobie że:

- jesteś wodą i kombinujesz jak to wleźć do środka, coś namoczyć i wypaczyć, albo podlać pleśń lub inne takie. Jak się nie da od góry, to może bokiem (zacinający deszcz) albo przez skraplanie (wentylacja)

- jesteś chochlikiem który na wszystko napiera, próbuje coś rozbujać na zbyt małej sztywności (no zupełnie jak przy guidingu), coś wygiąć po dwóch latach napierania, może i nawet coś złamać.

 

A teraz jak już wiesz co oni chcą narozrabiać, to im to utrudnij odpowiednią konstrukcją.

 

To brzmi niepoważnie, ale sprawa jest poważna. Trzeba uwzględnić wszystkie usztywnienia lub daszki i okapy bo ich późniejsze dodanie może być niemożliwe lub utrudni używanie obserwatorium.

Np. już teraz widać że dach suwany musi zachodzić na zakładkę nad dach stały, bo inaczej na ich styku będzie nieszczelność.

 

Osobna kwestia - rozpatrz sprawy prawa budowlanego, żeby uniknąć problemów z tzw. "samowolą budowlaną". Pewne znaczenie mogą tu mieć fundamenty.

 

Ostatnia rzecz - upewnij się że spadek dachu nie spowoduje że jak będzie otwierany to będzie walić z hukiem i z rozpędu w obijacze. Ogólnie to gra pomiędzy jego ciężarem (a więc i wytrzymałością na 2m śniegu zimą), a kątem spadku (ja bym zrobił poziomo).

Edytowane 26 Maja 2014 przez piotrs

[ŁukaszRachuna]

Dzięki za uwagi.

Analizowałem wszystkie te punkty. Łącznie z podglądaniem jak prace szły u Ciebie.

Mam wiele różnych pomysłów na to, jak wszystko zabezpieczyć, by uniknąć problemów o jakich piszesz.

Dobrze wykonany daszek nie powinien niczego przepuścić, także poprzez zacinanie deszczu i śniegu. Zadbam o to, także o zakładki i okapy.

Usztywnienia zrobię solidne, ścian, legarów, słupków i wszystkiego co się da.

Zrobiłem zgłoszenie. To parę bloczków, problemów nie ma.

Spadek dachu będzie optymalny, napęd elektryczny, zabezpieczenia przed wiatrem. Domek jest blisko domu, śnieg nie będzie problemem, w razie czego zrzuci się go trochę, gdyby przyszły duże opady. Tam zawsze są moi rodzice.

[piotrs]

Jeśli napęd elektryczny to zaplanuj co zrobić jak prąd wyłączą a dach otwarty.

[ŁukaszRachuna]

W najbliższych czasach zawsze będę w obserwatorium podczas zabawy, ale dobrze, że o tym wspomniałeś. Oczywiście i takie problemy przemyślałem, a zabezpieczenia będą dwa. Osobne zasilanie i napęd ręczny. Myślę, że wtedy nie będzie problemu.

[astrokosmo]

Super otwarta przestrzeń , przy silnych wiatrach pomyśl o zabezpieczeniu żeby dach się nie odsunął.

 

Ja tez mam podciągnięte kable z domu do obserwatorium , ale jakoś ciągle wolę w nim przebywać niż siedzieć w biurze i sterować za pomocą komputera

 

Gratulacje , czekamy na kolejne relacje

[ŁukaszRachuna]

Witajcie.

Czasu teraz mało, ale coś tam działam w miarę możliwości. Udało się się powiesić sprzęt na pierze. Blaszka 10mm. Sprzęt już ustawiłem dryftem na polarną, idzie ładnie i stabilnie. Kolejny krok czyli budka na razie czeka i trochę poczeka. Ale księżyc przyświeca całości

 

[Antoni]

Widzę ze masz dość fajny widok na niebo od południa.

[ŁukaszRachuna]

Dokładnie tak, trochę LP przeszkadza, ale do poziomu M8 jest znośnie, więc to plus i konstrukcję tak przemyślałem by mieć do tego nieba dostęp.

[tranox]

Jak zabezpieczysz sprzęt przed warunkami atmosferycznymi do czasu budowy budki?

[Gość wessel]

Swoją drogą nieźle wygląda pier z teleskopem na środku pola

[ŁukaszRachuna]

Nie zabezpieczałem sprzętu, bo go tam nie ma. Ustawiłem sobie montaż dryfem na polaris, natomiast teraz sprzęt jest zabrany. Zrobiłem blokady w elewacji i azymucie, tak by teraz założyć po prostu montaż na gniazdo, które jest przykręcone na stałe do piera i ustawienia zostają zachowane. Taki myk, jak nie mam na razie budki i na dłuższe nieobecności.

 

Wygląd w polu bardzo ciekawy. Sąsiedzi pracujący na polu obok do dziś się zastanawiają, czy to nie oby silos atomowy

[ŁukaszRachuna]

No to po miesiącach przerwy czas napisać, jakie zmiany nadeszły dla mojej budki. A działo się oj, działo

Po zakończeniu ślubnych ceremonii i wypiciu ostatniego kieliszka, 16 sierpnia w sobotę przystąpiłem ochoczo do przygotowań i zbierania materiału. Zacząłem od zamówienia drewna, belki 8cmx8cm oraz na mniejsze łączenia łata 6cmx4cm. Obiecali przygotować w dwa dni, ale, że przygotowałem sobie urlop od 22 sierpnia do końca miesiąca, to drewno odebrałem w kolejną sobotę. Nie mniej pracy nie brakowało, zwiozłem szyny na suwnice dachu, zacząłem od spawania uchwytów do tychże suwnic. Potem czyszczenie i malowanie. A że moja druga połówka, powiedziała, że pomoże, to dostała pędzel i do akcji

PS: Gdyby żona zabraniała Wam spełniać marzenia, pokażcie jej to zdjęcie. Powinna pomagać w szczęściu swojego mężczyzny

 

Minął tydzień i od soboty 23 sierpnia zająłem się uprzątnięciem terenu, bo od wiosny kosiłem jedynie trawę, by wszystko nie zarosło, ale nie miałem już czasu wywieźć pozostałej ziemi. Pomógł brat, całkiem sprawnie poszło.

 

W międzyczasie obok drewno które odebrałem smagało słońce i wiatr, bo nie było suszone, więc korzystałem z pogody.

 

Następnie teren wykosiłem prawie na zero i na spód podłożyłem czarną folię by odizolować się od ziemi, a zarazem iż rama leży na bloczkach, umożliwi ona swobodną wentylację. Teren podsypałem także pod folią pisakiem, tak, by ewentualna woda zawsze wypływała na zewnątrz. To zabezpieczy ramę przed gniciem.

 

Sobota skończyła się na dogrywaniu różnych małych rzeczy. Sprzątnąłem drewno pod dach, bo zapowiadało się trochę deszczu.

W poniedziałek musiałem przygotować drewno. Prosto z tartaku było poszarpane, niektóre belki gdzieniegdzie z korą, drzazgi itd. W ruch poszła heblarka i każdą belkę doprowadziłem do stanu idealnego. Także łaty. Trochę to zajęło, ponieważ prócz heblowania wszystko pokryłem impregnatem. Potem suszenie. Ale zapewni mi to bezpieczeństwo drewna.

 

Mój niestrudzony pomocnik

 

 

Płyty z których potem powstała podłoga i ściany fajnie łapały wióry z heblarki. Mniej sprzątania

 

W środę wieczorem zacząłem konstruować ramę główną. Płyty OSB, które miały trafić na podłogę zostały od strony zewnętrznej kilkukrotnie pomalowane, by zabezpieczyć je przed wnikaniem wilgoci. Rama także została pomalowana. To najbardziej krytyczne elementy.

 

W czwartek z rysunków które przygotowałem wartości przeniosłem na właściwe już płyty budowlane zielone, które stawały się z każdym cięciem kolejnymi kawałkami ścian, drzwi itp.

 

Po południu rama trafiła już na pole, także kawałki płyt które miały stać się podłogą. Dziś z perspektywy czasu wydaje mi się to takie banalne, opisuję kolejne dni, które pisze się tak łatwo, ale gdy robisz to, w 95% czasu samemu, to godziny lecą jak odrzutowiec. Często kończyłem 1,2 w nocy, teren oświetlałem, a potem pobudka o 7 rano i do akcji. Zmęczenie po tym tygodniu było na maksymalnym możliwym poziomie.

 

Rano zawsze wyglądało to lepiej.

 

Nie mniej zostało 48 godzin, czyli ostatnie dwa wolne dni, a tu nic nie stoi. Przerażenie było, nie powiem, ale odwrotu także nie ma. Zacząłem zwozić materiał, docinać i przygotowywać do konstrukcji szkieletu. W tle także kamerka internetowa, w marnej jakości robiła nieco timelapse. Postaram się go posklejać i dodać na jakiś serwis.

 

Na gwintach które miałem w bloczkach pozakręcałem śruby i założyłem po kawałku przewierconej deski. To dla bezpieczeństwa, iż zmęczenie i szybkość z jaką robiłem mogła sprawić iż, przy potknięciu i upadku taka śruba mogłaby wejść w bliżej nieokreśloną część ciała. Lepiej tego unikać.

 

Jutro kolejna część opowieści z krypty Pozdrawiam.

[astrokosmo]

Zawsze mi się podobało jak ludzie budują dom ,ale jak budują obserwatorium to dopiero radocha , dawaj dalej

[ŁukaszRachuna]

Wczoraj czas nie pozwolił kontynuować, napiszę więc nieco dziś.

Zacząłem więc instalować szkielet, z belek. Każdą wstępnie przykręcałem do podłogi na metalowe łączniki. Początkowo wyglądało to nijako, bo kąt prosty nie utrzymywał się na takim mocowaniu. Powoli, belka po belce domek zaczynał wyglądać jak z dużych zapałek.

 

Pierwsza belka skośna i już widać o co chodzi z tym dachem. Zastanawiałem się długo nad różnym konstrukcjami, analizując to, co widziałem na forum. Ale zakładając położenie, wiatry, dostęp do nieba południowego, podjąłem decyzję, że dach będzie opadał na stronę południową, odsuwając się grawitacyjnie, a wciąganie (i zarazem odsuwanie) będzie zrealizowane na silnikach i linkach.

 

Następnie przystąpiłem do pionowania belek. Zastrzały skręcane długimi wkrętami solidnie mocowały belki i drastycznie zwiększały sztywność.

 

Widać po tle nieba, że wieczór zbliżał się nieuchronnie. Na moje szczęście pogoda się utrzymywała, więc pracować mogłem w miarę spokojnie, no może pomijając komary, które za nic nie dawały mi spokoju, na szczęście, większość poszła spać po 22

Kolejny element, to podpory belek suwnic dachu.

 

Potem wiedząc po prognozach, że kolejnego dnia mogą wystąpić opady przelotne nie chciałem dopuścić do namakania belek podporowych i wstępnie pomalowałem je farbą, dodatkowo dokończyłem instalację niektórych zastrzałów i innych elementów drobnych. Skończyłem znów po 1 w nocy.

 

Sobota, ostatni dzień, a tu ani jednej ścianki. Oczywiście jak na złość prognozy się sprawdziły i popadało rano, na szczęście zdążyłem przykryć wszystko folią.

 

W międzyczasie czekając aż przestanie padać pakowałem na busa wycięte ścianki, które miały trafiać na swoje miejsca. Pogoda na szczęście się poprawiła, a ja szybko zabrałem się za przykręcanie ścian. Teraz wszystko nabrało tempa. Na szczęście nie pomyliłem wymiarów i elementy pasowały jak trzeba. Astrobudka szybko nabierała właściwego wyglądu. Przykryty został też dachem pokój kontrolny, gdzie obecnie zawsze mam laptopa i ciepło, co pozwala spędzać długie godziny nie martwiąc się o mróz i wiatr

 

Oczywiście na niebie czają się złowieszcze chmury :/

 

No i pach, mała burza, deszcz. Znów na szybko trzeba było schować sprzęt, wszystko przykrywać.

 

W międzyczasie zacząłem pod dachem konstruować ramę nośną dachu przesuwnego.

 

Wytoczyłem rolki z poliamidu o średnicy mniejszej niż ceownik, w których miały się poruszać. Natomiast przez rolki przechodzi pręt ze stali nierdzewnej, który jest wbity w otwór wewnątrz ramy. Nic więcej, pręt przechodzi przez całą belkę, więc jego wytrzymałość jest duża. Z każdej strony 5 rolek.

 

Następnie instalacja na szyny. Poszło gładko, rama jeździła bez większych problemów. Zabezpieczyłem oczywiście końce suwnic przed zjazdem ramy znów na ziemię. Grawitacja zawsze działa

 

Zbliżała się noc, więc trzeba było się spieszyć. Zamontowałem blachę na ramę, wszystko spasowało. Taki dach ma jeszcze fajną cechę, ponieważ nie odstaje daleko od samej belki nośnej. Pomaga to zabezpieczyć się przed wnikaniem wody, gdy deszcz zacina a nawet założenie podbitki z blachy ograniczyłem do minimum. Wszystko musi zapewnić bezproblemowe działanie dachu także w warunkach zimowych. Ostatnie elementy zakładałem po ciemku, w tym drzwi.

 

I tym krokiem mam swoje okienko na wszechświat Choć do zrobienia było jeszcze sporo, nie mniej cieszyłem się jak dziecko. Wiedziałem, że trzeba teraz wszystko zabezpieczyć przed deszczem. Więc zabrałem się za malowanie. Okazało się, że mam za mało farby, a płyty były jakieś nienapojone, więc natenczas musiały się zaspokoić tylko jedną powłoką. Zabezpieczyłem szczeliny o które się obawiałem folią alu i tak zakończyłem ciężki tydzień. Niedziela i światło dzienne ukazały oblicze całości.

 

 

W kolejnym odcinku pokażę jak budka wygląda ostatecznie, jak się sprawuje. Przez pół roku przeszła sporo testów atmosferycznych i których myślałem podczas planowania. Jak sobie poradziła, o tym już niebawem.

Pogodnego nieba!