Skocz do zawartości

śmierć gwiazdy neutronowej.


Podpir

Rekomendowane odpowiedzi

Witam,

Jestem astronomicznym noobem a moja wiedza jest prawie zerowa, lecz z zaciekawieniem zawsze drążę tematy które mnie interesują i mam kilka pytań:

 

W jaki sposób swój żywot może zakończyć gwiazda neutronowa? czy może wytracić swój pęd i się zatrzymać ? Bo przecież nic nie trwa wiecznie i co się wtedy z nią stanie?

 

Czy istnieje jakaś siła we wszechświecie zdolna do oderwania z takiej gwiazdy materii i wyrzucenia jej w przestrzeń kosmiczną? Bo podejrzewam, że ze względu na masę i grawitację wszelakie kolizje z ciałami niebieskimi raczej nie wchodzą w grę )bo były by za słabe)?

 

Czy możliwe jest by taka materia istniała na ziemi? Czy porostu po oderwaniu od gwiazdy traci ona swoje właściwości? Nie wiem może neutrony bez odpowiedniej grawitacji rozproszą się? Kiepski ze mnie też fizyk.

 

Jeśli obecnie istnieje taka materia na ziemi to gdzie jej szukać ? Jądro?

 

Czy jeżeli coś uderzy w taką gwiazdę np kometa, to czy jej materia zostanie przekształcona na materię neutronową czy jest to możliwe tylko w wyniku wybuchu supernowej?

 

Dzięki z góry za odpowiedzi na nurtujące mnie pytania które zapewne są głupie.

Edytowane przez Podpir
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ogarnięcie całej fizyki od podstaw, żeby ogarnąć coś tak złożonego zajmie mi pewnie trochę czasu. Wydaje mi się, że te 3 zasady to może być za mało lub moja wiedza na temat fizyki nie pozwala mi dostrzec analogi między nimi a zadanymi pytaniami, dlatego poszedłem na łatwiznę i poprosiłem o odpowiedzi.

Jeśli jesteś w stanie trochę konkretniej mnie naprowadzić to z chęcią pogłówkuje i sam poszukam odpowiedzi

 

Edit:

co do pierwszego pytania fakt trochę źle je zadałem. Bardziej mnie interesuje sam moment "śmierci" takiego tworu.

Edytowane przez Podpir
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Długość życia gwiazdy i jej losy zależą głównie od masy gwiazdy. Zazwyczaj im większa

masa, tym gwiazda żyje krócej.

Gwiazdy początkowo wchodzą w tzw. fazę ciągu głównego, czyli początkowo na diagramie

HR znajdują się w grupie gwiazd ciągu głównego. Spędzają tutaj ok. 70%-90% swego życia.

Źródłem ich energii są reakcje termojądrowe syntezy wodoru w hel. Po zakończeniu syntezy

helu gwiazdy opuszczają ciąg główny na diagramie HR.


-gwiazdy małomasywne (0,08M< M < 0,5M) – zwane czerwonymi karłami.

Ich losy znamy jedynie z symulacji komputerowych; w gwiazdach tych zachodzą

reakcje cyklu pp. Proces ten trwa co najmniej kilkanaście mld lat. Po „wypaleniu” się

wodoru kończy się źródło energii takiej gwiazdy, przestają zachodzić procesy

termojądrowe i gwiazda staje się tzw. białym karłem. Jest to obiekt o bardzo dużej

gęstości i wielkości porównywalnej z wielkością Ziemi. Biały karzeł powoli stygnie i

po miliardach lat przestaje być widoczny - staje się tzw. czarnym karłem.


-gwiazdy średniomasywne (0,5M< M < 6M)

Początkowo gwiazda zamienia wodór w hel. Dla gwiazd o masie Słońca lub mniejszej

odbywa się to w cyklu pp, a dla gwiazd cięższych w tzw. cyklu CNO. Gdy wodór w

jądrze gwiazdy zamieni się w hel następuje kurczenie się jądra wskutek grawitacji.

Powoduje to wzrost temperatury jądra. W otoczce gwiazdy temperatura wzrasta, więc

zaczynają w niej zachodzić reakcje syntezy helu. Ciśnienie promieniowania przeważa

ciężar górnych warstw gwiazdy, co powoduje znaczne zwiększenie rozmiarów

gwiazdy. Gwiazda staje się tzw. czerwonym olbrzymem.

Jeśli temperatura jądra osiągnie wartość rzędu 100 mln K, to zostają w jądrze

zainicjowane reakcje zamiany helu w węgiel. Reakcje te nazywają się reakcjami 3α i

przebiegają w gwiazdach średniomasywnych bardzo gwałtownie (tzw. błysk helowy).

Gdy w jądrze gwiazdy cały hel zamieni się węgiel, zaczynają się reakcje 3α w

warstwach otaczających jądro. Gwiazda ponownie „puchnie”. W gwiazdach

średniomasywnych temperatura nigdy nie osiągnie wartości wystarczających do

zainicjowania zapłonu węgla. Ostatecznie gwiazda odrzuca swoje zewnętrzne

warstwy, tworząc tzw. mgławicę planetarną. Po odrzuceniu zewnętrznych warstw

gwiazda staje się białym karłem, a następnie czarnym karłem.


-gwiazdy masywne (M > 6M)

W gwiazdach masywnych po wypaleniu się wodoru w jądrze również zapala się hel,

ale bez błysku helowego.

Po zamianie całego helu na węgiel jądro po raz kolejny kurczy się i zwiększa

temperaturę, co w końcu doprowadza do rozpoczęcia reakcji zamiany węgla na

cięższe pierwiastki.

Dalej sytuacja powtarza się z cięższymi pierwiastkami. W końcu gwiazda ma budowę

cebuli – w kolejnych warstwach znajdują się coraz cięższe pierwiastki.

Gwiazda znajduje się wtedy w fazie tzw. nadolbrzyma.

żelazo jest ostatnim pierwiastkiem, którego synteza wiąże się z wydzielaniem energii.

Po powstaniu żelaznego jądra zaczyna się ono zapadać i żadne reakcje jądrowe nie są

w stanie powstrzymać tego procesu. Wskutek olbrzymiego ściśnięcia grawitacyjnego

jądra gwiazdy wydzielają się gwałtownie duże ilości energii i jądra żelaza zaczynają

się rozpadać na neutrony. Powstaje fala uderzeniowa, która dociera do zewnętrznych

warstw jądra i powoduje eksplozję otoczki gwiazdy, co obserwujemy jako wybuch

tzw. supernowej. Odsłonięte jądro ma temp. rzędu 1012 K. Jasność supernowej jest

wówczas porównywalna z jasnością całej galaktyki. Dalsze losy supernowej zależą od

jej masy.


Gdy masa pozostałego jądra supernowej po wybuchu jest rzędu 1,4M- 3M, to

obiekt o masie 1,4-3 mas Słońca ściśnięty jest w kuli o promieniu 15 km. Wskutek

wysokiej temperatury jądra żelaza w tej kuli rozpadają się przekształcając się w

neutrony. Powstaje tzw. gwiazda neutronowa. W gwieździe neutronowej niemal

wszystkie elektrony połączyły się z protonami tworząc neutrony.

Gdy masa pozostałego jądra supernowej jest większa niż 3M, to powstaje gwiazda

neutronowa, która wskutek grawitacji dalej kurczy się. Zmniejszenie rozmiarów

powoduje, że powstały obiekt ma dużą masę i małe rozmiary, więc wytwarza tak silne

pole grawitacyjne, że żadna cząstka ani promieniowanie elektromagnetyczne nie może

się wydostać na zewnątrz tego obiektu (prędkość ucieczki z powierzchni obiektu jest

większa od prędkości światła). Powstaje tzw. czarna dziura.



Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Maćko8911,

 

Jeśli wklejasz skądś tekst, wypadałoby podać źródło...

Inna sprawa, że ten tekst nie odpowiada na żadne pytanie zadane przez Podpira.

 

 

 

@Podpir:

W jaki sposób swój żywot może zakończyć gwiazda neutronowa? czy może wytracić swój pęd i się zatrzymać ? Bo przecież nic nie trwa wiecznie i co się wtedy z nią stanie?

 

Gwiazdy neutronowe z upływem czasu stygną i spowalniają. Tyle, że proces ten jest ekstremalnie powolny i nawet po czasie wielokrotnie dłuższym niż obecny wiek Wszechświata, gwiazdy te nadal będą "ciepłe" i będą się kręcić. Ich los zależy od losu Wszechświata (zapadnie się, czy rozproszy się do "wielkiej pustki").

 

Wyjątkiem będą jedynie gwiazdy neutronowe, które zderzą się z innymi gwiazdami neutronowymi (takie zdarzenia mają miejsce w przypadku średniomasywnych gwiazd podwójnych, które z czasem wyewoluują do dwóch obiegających się wzajemnie gwiazd neutronowych). W wyniku takich zderzeń powstaną czarne dziury.

 

 

Jeśli obecnie istnieje taka materia na ziemi to gdzie jej szukać ? Jądro?

 

Nie ma takiej materii na Ziemi. Gęstości, z którymi mamy do czynienia są o wiele rzędów wielkości za małe.

  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Maćko8911,

 

Jeśli wklejasz skądś tekst, wypadałoby podać źródło...

Inna sprawa, że ten tekst nie odpowiada na żadne pytanie zadane przez Podpira.

 

Dokładnie, tym bardziej, że to nie pierwszy raz ;)

 

Gwiazda neutronowa zwalnia jednak jest to proces niezwykle długotrwały. Wiki podaje, że jeśli przyjmiemy 1 obrót na sekundę na starcie, to po 1.000.000 lat obrót będzie trwał 1,03 sekundy...

  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Uważam, że odpowiada....

 

 

W jaki sposób kończy żywot gwiazda neutronowa.

 

Moja odpowiedź znajduję się w gwiazdy masywne.....

 

A jeżeli chodzi o cytaty to mogę zadać to samo pytanie Tobie.

Edytowane przez Gość
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Uważam, że odpowiada....

 

 

W jaki sposób kończy żywot gwiazda neutronowa.

 

Moja odpowiedź znajduję się w gwiazdy masywne.....

 

A mógłbyś wskazać gdzie? Bo ja tam widzę tylko opis, w jaki sposób powstaje gwiazda neutronowa, a nie jak kończy swój żywot...

 

 

A jeżeli chodzi o cytaty to mogę zadać to samo pytanie Tobie.

 

O który "cytat" chcesz zapytać? Wszystko co napisałem wyżej napisałem sam korzystając z wiedzy, którą nabyłem ładnych parę lat temu.

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Proszę tutaj....

 

W gwiazdach masywnych po wypaleniu się wodoru w jądrze również zapala się hel,
ale bez błysku helowego.
Po zamianie całego helu na węgiel jądro po raz kolejny kurczy się i zwiększa
temperaturę, co w końcu doprowadza do rozpoczęcia reakcji zamiany węgla na
cięższe pierwiastki.
Dalej sytuacja powtarza się z cięższymi pierwiastkami. W końcu gwiazda ma budowę
cebuli – w kolejnych warstwach znajdują się coraz cięższe pierwiastki.
Gwiazda znajduje się wtedy w fazie tzw. nadolbrzyma.
żelazo jest ostatnim pierwiastkiem, którego synteza wiąże się z wydzielaniem energii.
Po powstaniu żelaznego jądra zaczyna się ono zapadać i żadne reakcje jądrowe nie są
w stanie powstrzymać tego procesu. Wskutek olbrzymiego ściśnięcia grawitacyjnego
jądra gwiazdy wydzielają się gwałtownie duże ilości energii i jądra żelaza zaczynają
się rozpadać na neutrony. Powstaje fala uderzeniowa, która dociera do zewnętrznych
warstw jądra i powoduje eksplozję otoczki gwiazdy, co obserwujemy jako wybuch
tzw. supernowej. Odsłonięte jądro ma temp. rzędu 1012 K. Jasność supernowej jest
wówczas porównywalna z jasnością całej galaktyki. Dalsze losy supernowej zależą od
jej masy.
Gdy masa pozostałego jądra supernowej po wybuchu jest rzędu 1,4M- 3M, to
obiekt o masie 1,4-3 mas Słońca ściśnięty jest w kuli o promieniu 15 km. Wskutek
wysokiej temperatury jądra żelaza w tej kuli rozpadają się przekształcając się w
neutrony. Powstaje tzw. gwiazda neutronowa. W gwieździe neutronowej niemal
wszystkie elektrony połączyły się z protonami tworząc neutrony.
Gdy masa pozostałego jądra supernowej jest większa niż 3M, to powstaje gwiazda
neutronowa, która wskutek grawitacji dalej kurczy się. Zmniejszenie rozmiarów
powoduje, że powstały obiekt ma dużą masę i małe rozmiary, więc wytwarza tak silne
pole grawitacyjne, że żadna cząstka ani promieniowanie elektromagnetyczne nie może
się wydostać na zewnątrz tego obiektu (prędkość ucieczki z powierzchni obiektu jest
większa od prędkości światła). Powstaje tzw. czarna dziura.
Wiem że gwiazdy neutronowe kręcą się, to po pierwsze, po drugie wyraźnie opisuję w jaki sposób gwiazda wypala swój ładunek poprzez reakcję termojądrową, a po trzecie również proszę o wskazanie słów które nie należą do mnie, owszem kilka artykułów napisałem posiłkując się wiedzą internetową, bo gdyby nie Ona to nie wiedziałbym ani ja ani Ty że na przykład Indie dolatują do Marsa i owszem mogłem podać źródło tutaj mój błąd.... Nie zaprzeczam że Twa wiedza nie jest zdobywana latami, bo Cię nie znam i tego samego oczekuję od Ciebie. To jest forum astronomiczne a nie detektywistyczne ani filozoficzne abym prowadził takie rozprawki.
Wiem że nie odpowiedziałem na wszystkie jego pytania odpowiedziałem na tyle ile umiałem.
Edytowane przez Gość
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nadal nie widzę tam ani słowa o tym, co się dzieje z gwiazdą po tym, gdy stanie się ona gwiazdą neutronową. "Wypalanie ładunku gwiazdy poprzez reakcję termojądrową" jest procesem, który poprzedza powstanie gwiazdy neutronowej.

 

 

a po trzecie również proszę o wskazanie słów które nie należą do mnie

 

Cały tekst, który wkleiłeś jako odpowiedź na pytanie Podpira to tekst przeklejony słowo w słowo z drugiego "rozdziału" tego pdf'a:

 

http://www.zsomogielnica.pl/mater/losy_gwiazd.pdf

 

 

 

Wiem że nie odpowiedziałem na wszystkie jego pytania odpowiedziałem na tyle ile umiałem.

Nie odpowiedziałeś na żadne pytanie z tych, które zadał Podpir...

  • Lubię 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No to się nie dogadamy....

Ale co tu jest do dogadywania się?

Wklejanie cudzego tekstu i twierdzenie, że jest się jego autorem to jest po prostu oszustwo.

 

Inna sprawa, że nawet nie widzisz, że tekst ten nie odpowiada na żadne z pytań zadanych na początku wątku.

  • Lubię 6
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A więc Podpir, odpowiadając na Twoje pytania.

 

W jaki sposób swój żywot może zakończyć gwiazda neutronowa? czy może wytracić swój pęd i się zatrzymać ? Bo przecież nic nie trwa wiecznie i co się wtedy z nią stanie?

 

Gwiazda neutronowa może zakończyć swój żywot raczej w sposób opisany już wyżej, po prostu z biegiem czasu przestanie się obracać i emitować energię świetlną, lub po prostu koniec wszechświata może zakończyć jego żywot, ale to oczywiście tylko hipoteza gdyż nie wiemy w 100% czy wszechświat skończy kiedykolwiek swój żywot, bo tyle ile ludzi na świecie tyle teorii na temat jego możliwego końca.

 

Czy istnieje jakaś siła we wszechświecie zdolna do oderwania z takiej gwiazdy materii i wyrzucenia jej w przestrzeń kosmiczną? Bo podejrzewam, że ze względu na masę i grawitację wszelakie kolizje z ciałami niebieskimi raczej nie wchodzą w grę )bo były by za słabe)?

 

Może dojść do zderzenia dwóch gwiazd neutronowych lub do "wciągnięcia" przez czarną dziurę, mógłby też zasadź go kwazar.... Może go również przyciągnąć swoim gigantycznym polem grawitacyjnym Magnetar, wtedy doszło by do zderzenia i uwolnienia gigantycznej energii podobnie jak w przypadku zderzenia dwóch gwiazd neutronowych.

 

Czy możliwe jest by taka materia istniała na ziemi? Czy porostu po oderwaniu od gwiazdy traci ona swoje właściwości? Nie wiem może neutrony bez odpowiedniej grawitacji rozproszą się? Kiepski ze mnie też fizyk.

 

Na ziemi nie odkryto dotąd żadnej tak potężnej energii, myślę że nigdy nie odkryjemy gdyż po prostu jej nie ma.

 

I nie ma głupich pytań, są tylko takie na które nie znamy odpowiedzi.

 

Dziki, dziękuję. Ale nie lubię jak ktoś mnie atakuję, zawsze można zwrócić uwagę w sposób normalny. Na pewno wypaliłem głupotę wczoraj (w sumie to dziś), nie przemyślałem tego, następnym razem będę wstawiać linki jak będę cytować kogoś bądź czyjś artykuł. I chciałem przeprosić jeżeli kogoś uraziłem.

Edytowane przez Gość
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 rok później...

Witam,

Jestem astronomicznym noobem a moja wiedza jest prawie zerowa, lecz z zaciekawieniem zawsze drążę tematy które mnie interesują i mam kilka pytań:

 

W jaki sposób swój żywot może zakończyć gwiazda neutronowa? czy może wytracić swój pęd i się zatrzymać ? Bo przecież nic nie trwa wiecznie i co się wtedy z nią stanie?

 

Czy istnieje jakaś siła we wszechświecie zdolna do oderwania z takiej gwiazdy materii i wyrzucenia jej w przestrzeń kosmiczną? Bo podejrzewam, że ze względu na masę i grawitację wszelakie kolizje z ciałami niebieskimi raczej nie wchodzą w grę )bo były by za słabe)?

 

Czy możliwe jest by taka materia istniała na ziemi? Czy porostu po oderwaniu od gwiazdy traci ona swoje właściwości? Nie wiem może neutrony bez odpowiedniej grawitacji rozproszą się? Kiepski ze mnie też fizyk.

 

Jeśli obecnie istnieje taka materia na ziemi to gdzie jej szukać ? Jądro?

 

Czy jeżeli coś uderzy w taką gwiazdę np kometa, to czy jej materia zostanie przekształcona na materię neutronową czy jest to możliwe tylko w wyniku wybuchu supernowej?

 

Dzięki z góry za odpowiedzi na nurtujące mnie pytania które zapewne są głupie.

 

Witaj,

 

Gwiazda neutronowa do dziś jest wielką zagadką. Nie do końca pojmujemy stan materii i jej właściwości, z której taki obiekt się składa. Stąd nie znamy do końca procesów występujących w nich. Wiemy jednak, iż są to gwiazdy szybko rotujące, nie produkujące energii, świecące kosztem ciepła, o bardzo dużym polu magnetycznym. Dzisiejsze przewidywania mówią o powolnym spadku prędkości rotacji, i stopniowym chłodzeniu się. Jednak tych końcowych stadiów nie możemy na razie potwierdzić, jako iż modele mówią o dłuższym czasie stygnięcia niż obecny wiek Wszechświata.

 

Kolizje za to nie są niemożliwe. Niedawno wyszła praca, która mówi o tym, iż podczas zderzeń gwiazd neutronowych dających narodziny Czarnych Dziur zachodzą tak zwane procesy RR, które są odpowiedzialne za istnienie niektórych pierwiastków we Wszechświecie. Polecam poczytanie.

 

Materia taka nie może istnieć na Ziemi. Dlaczego? Niewystarczająca temperatura oraz ciśnienie.

 

Potencjalne zderzenie z ciałem innym niż druga gwiazda neutronowa oczywiście miałoby wpływ na stan materii obiektu uderzającego. Zbyt duża grawitacja, czy ciśnienie oczywiście zmiażdżyło by materię impaktora do stanu neutronowego.

 

Mam nadzieję, iż Ci pomogłem :)

 

PS. W nawiązaniu do wyższej kłótni mówię, iż moja odpowiedź pochodzi z zasobów mojej wiedzy, którą to uzyskałem na studiach.

P.PS. Kwazar to nie żaden obiekt zwarty, a jedynie tak zwane jądro aktywnej galaktyki, w którym na czarną dziurę gwałtownie opada materia stowarzyszona z dżetami opuszczającymi czarną dziurę wzdłuż osi obrotu. Stąd wchłonięcie gwiazdy neutronowej przez tak naprawdę galaktykę niczym szczególnym by nie skutkowało.

 

Pozdrawiam!

 

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A więc Podpir, odpowiadając na Twoje pytania.

 

W jaki sposób swój żywot może zakończyć gwiazda neutronowa? czy może wytracić swój pęd i się zatrzymać ? Bo przecież nic nie trwa wiecznie i co się wtedy z nią stanie?

 

Gwiazda neutronowa może zakończyć swój żywot raczej w sposób opisany już wyżej, po prostu z biegiem czasu przestanie się obracać i emitować energię świetlną, lub po prostu koniec wszechświata może zakończyć jego żywot, ale to oczywiście tylko hipoteza gdyż nie wiemy w 100% czy wszechświat skończy kiedykolwiek swój żywot, bo tyle ile ludzi na świecie tyle teorii na temat jego możliwego końca.

 

Czy istnieje jakaś siła we wszechświecie zdolna do oderwania z takiej gwiazdy materii i wyrzucenia jej w przestrzeń kosmiczną? Bo podejrzewam, że ze względu na masę i grawitację wszelakie kolizje z ciałami niebieskimi raczej nie wchodzą w grę )bo były by za słabe)?

 

Może dojść do zderzenia dwóch gwiazd neutronowych lub do "wciągnięcia" przez czarną dziurę, mógłby też zasadź go kwazar.... Może go również przyciągnąć swoim gigantycznym polem grawitacyjnym Magnetar, wtedy doszło by do zderzenia i uwolnienia gigantycznej energii podobnie jak w przypadku zderzenia dwóch gwiazd neutronowych.

 

Czy możliwe jest by taka materia istniała na ziemi? Czy porostu po oderwaniu od gwiazdy traci ona swoje właściwości? Nie wiem może neutrony bez odpowiedniej grawitacji rozproszą się? Kiepski ze mnie też fizyk.

 

Na ziemi nie odkryto dotąd żadnej tak potężnej energii, myślę że nigdy nie odkryjemy gdyż po prostu jej nie ma.

 

I nie ma głupich pytań, są tylko takie na które nie znamy odpowiedzi.

 

Dziki, dziękuję. Ale nie lubię jak ktoś mnie atakuję, zawsze można zwrócić uwagę w sposób normalny. Na pewno wypaliłem głupotę wczoraj (w sumie to dziś), nie przemyślałem tego, następnym razem będę wstawiać linki jak będę cytować kogoś bądź czyjś artykuł. I chciałem przeprosić jeżeli kogoś uraziłem.

 

Magnetar to jest gwiazda neutronowa.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Miszuda.

 

Patrz na daty.

 

A co data ma tu do sprawy? Ja przynajmniej odpowiedziałem polegając na swojej wiedzy, nie tak jak ty, na skopiowanym tekscie, którego nawet pewnie nie rozumiesz.

Możliwe, że autor nie znalazł jeszcze odpowiedzi na zadane pytania, a już na pewno nie od ciebie. Co prawda jest to wiedza "ogólnie dostępna", ale bardziej zakrawa pod specjalistyczną. Więc, jako iż temat został tak na prawdę bez odpowiedzi na część pytań, pozwoliłem sobie to uzupełnić. Masz jakieś konstruktywne obiekcje?

Edytowane przez Miszuda
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.