Luneta Auriol 20-60x60

[KrzychK]

Widziałem dzisiaj w Lidlu taką lunetę za 89,- zł. Podobno z roku na rok lidlowskie lornetki i lunety są coraz gorszej jakości, Miał ktoś może jakieś porównanie tegorocznego z poprzednim ,,wypustem" tego sprzętu?

Cena jest na tyle kusząca, że wziąłem toto do ręki i spojrzałem na drugi koniec sklepu - plakat na regale oddalonym o ok. 40m dało się odczytać przy powiększeniu 20x, przy 60x już nie (nie ostrzy, ale podobno na większym dystansie nie ma problemu z ostrzeniem przy każdym powiększeniu), obraz nawet ciut lepszy, niż się spodziewałem po cenie - aberka nie rzucała się w oczy, kontrast jako taki. Nie rozsypało mi się w rękach, luzów, zadziorów ani innych niedoróbek nie stwierdziłem, widać nawet jakieś powłoki na obiektywie (a przynajmniej jedną) - może to się nadaje np na szukacz?

Ktoś może spróbował kiedyś przerobić tego Auriola na okulary 1,25" ?

Albo może ktoś popróbował, jak takie coś sprawuje się w roli małego, mocno budżetowego trvellerka?

 

[KrzychK]

Jako że odzewu na moje zapytania nie ma żadnego, a informacji na temat Auriola znalazłem na forach niewiele i niezbyt konkretnych, postanowiłem przekonać się na własnej skórze, co ta luneta oferuje za swoją niewygórowaną cenę. Oraz czy cena jest rzeczywiście niewygórowana, bo za nieprzydatne do niczego badziewie nawet 20 zł to za dużo, natomiast za przyzwoicie działającą lunetę z zoomem cena poniżej 100 zł jest atrakcyjna.

Kupiłem, pobawiłem się tym trochę i na parę pytań zadanych przeze mnie powyżej mogę sam sobie odpowiedzieć.

W kartonowym pudełku, w jakie luneta Auriol 20-60 x 60 jest zapakowana, znajduje się sama luneta w miękkim pokrowcu, statyw, instrukcja obsługi oraz ściereczka do czyszczenia optyki. Pokrowiec wygląda na solidny, porządnie wykonany i praktyczny, ma wyściółkę z gąbki i pasek. Dane techniczne podane w instrukcji zgadzają się z rzeczywistymi – wymiary, waga (poza jednym szczegółem), pole widzenia. W instrukcji nie ma informacji o rodzaju szkła optycznego, jest za to na kartonie – BK7. Producent podaje wagę tuby bez statywu jako 1220g, ale w rzeczywistości to waga całego zestawu (tuba + statyw), sama tuba waży 990g (no chyba, że moja super dokładna, hiper przepiękna, elektroniczna waga kuchenna, zakupiona na przecenie w Lidlu razem z lunetą Auriol 20-60x60 coś przekłamuje). Statyw jest malutki i nie robi wrażenia stabilnego, ale po bliższym zapoznaniu to wrażenie mija – jest wystarczająco solidny dla tej lunety. W instrukcji próżno szukać jego wymiarów – złożony ma 30 cm długości, wysokość po rozłożeniu to 24 cm. Jest w całości metalowy, poza plastikowym uchwytem na pokrętle blokującym głowicę i gumowymi nakładkami antypoślizgowymi na nóżkach. W osi azymutu jak dla mnie głowica obraca się zdecydowanie za lekko, praktycznie bez oporu (chyba, że zablokować ją pokrętłem, ale wtedy nie można poruszać głowicą góra/dół). Wstawiłem tam podkładkę filcową i jest trochę lepiej. Jednym pokrętłem blokuje się obie osie obrotu, ale za mocno blokuje ono oś góra/dół w porównaniu do prawo/lewo – z regulacją tej blokady trzeba będzie się trochę pobawić w długie, jesienne, pochmurne wieczory. Jest w tym zestawie luneta + statyw mina, na którą wlazłem: śruba ¼” do mocowania tuby jest stalowa (nierdzewna konkretnie), natomiast w tubie otwór z gwintem ¼” do wkręcenia tej śruby to aluminium. Bardzo łatwo twardą, stalową śrubą zerwać miękki, aluminiowy gwint - trzeba bardzo uważać. Ja nie uważałem i teraz mam kłopot.

Teraz o samej lunecie:

Wymiary z instrukcji zgadzają się z rzeczywistymi – długość 35 cm, wysokość 15 cm, grubość 10 cm. W połowie długości jest aluminiowa obejma ze stopką do mocowania do statywu. Przy obiektywie jest wysuwana osłona przeciwodblaskowa pokryta gumą, zamykana od przodu plastikową zatyczką z zatrzaskiem. Okular też jest pokryty gumową nakładką stanowiącą całość z muszlą oczną, zabezpieczony gumowym dekielkiem. Muszli ocznej nie można odwinąć na okular (da się, ale guma jest sztywna i po chwili wraca do starej pozycji). Pokrętło ostrzenia ma grubą, gumową nakładkę. Reszta tuby to nagumowany plastik, matowy i dobrze trzymający się w rękach. Osłona przeciwsłoneczna wysuwa się wg mnie o wiele za lekko, zoom chodzi trochę ciężko, ale nie sprawia kłopotów, ostrzenie z kolei daje opór w sam raz (sprawdziłem to na kilku egzemplarzach w sklepie, we wszystkich było tak samo – chyba świadczy to o powtarzalności wykonania). Całość skręcona jest z trzech części: tylnej z okularem, pryzmatami i mechanizmem ostrzenia, środkowej (10 cm plastikowej rury z gwintami na końcach) i celi obiektywu. Po rozkręceniu można zdjąć osłonę przeciwsłoneczną i obejmę ze stopką ¼”. Dopiero po rozłożeniu lunety zorientowałem się, że „cela ‘’ z pryzmatami jest nie plastikowa, a metalowa. Nie wygląda mi to na aluminium, nie jest ciężkie, może to jakiś lekki stop cyny, ale nie znam się na tym (a może to jednak Alu, stopu magnezowego w tej klasie sprzętu się nie spodziewam). Na obejmie od wewnątrz były straszne zadziory, ale w żaden sposób nie mające wpływu na działanie lunety ani niewidoczne przed rozkręceniem. Od razu spróbowałem trochę zwiększyć opór wysuwania osłony obiektywu – do wklejonych na zewnątrz celi i wewnątrz osłony pasków filcu dokleiłem po dwa dodatkowe i opór jest teraz w sam raz. Przy okazji okazało się, że luneta jest wykonana z tworzywa rozpuszczającego się w acetonie (polistyren chyba), trzeba bardzo uważać z klejem lub używać takiego bez acetonu. Po rozkręceniu tuby stwierdziłem, że brak w niej jakiegokolwiek wyczernienia, a na wewnętrznych ściankach jest w niektórych miejscach trochę smaru. Znalazłem też jakiś plastikowy paproch pozostały po produkcji. Cela obiektywu da się rozmontować, ale nie ruszałem jej na razie. Powłok antyodblaskowych nie stwierdziłem na żadnej z widocznych powierzchni elementów optycznych.

I tyle na temat wyglądu lunety, pozostało zabrać ją na spacer i przyłożyć do oka.

 

Pogoda była trochę mglista, chociaż nie ograniczało to specjalnie widoczności, na mlecznobiałym niebie prześwitywało slońce. Powiesiłem sprzęt na statywie fotograficznym i wio.

Przy powiększeniu 20x pole widzenia w Auriolu to typowy przykład „studni” – obraz jest w środku czarnego pola, dokładnie jakby zaglądać w głęboką studnię. Liniowe pole widzenia oszacowałem na ok. 30m/1000m, więc zgodnie z podanym przez producenta (wg instrukcji 29/1000m). Diafragma lekko rozmyta, troszeczkę przy niej zażółcenia – to zdaje się normalne w pryzmatach BK7. Mniej więcej do 15% od brzegu widać dystorsję poduszkową, nie jest szczególnie uciążliwa, ale zauważalna. Aberracji chromatycznej nie zauważyłem, ale pogoda nie sprzyjała takim obserwacjom – przez dużą wilgoć światło było jednolicie rozproszone i brak było dużych kontrastów. ER wystarczające, chociaż w okularach trzeba się mocno przytulić do muszli ocznej (a jak wcześniej pisałem, z odwinięciem tej muszli jest problem). Wyostrzyć da się od 12m, czyli znowu zgodnie z danymi producenta.

Powiększenie zmienia się płynnie przekręcając okular, w trakcie tej operacji widać, jakby obraz z dna „studni” przybliżał się i powiększał, aż przy powiększeniu ok 40x nie widać już ścian „studni”, chociaż pole widzenia jest mniejsze. Przy 40x obraz jest ostry od 14m, zniekształcenia prostych na brzegach pola widzenia są trochę większe, ER się skraca – okularnik nie ma szans nawet gdyby zdołał odwinąć muszlę oczną. Szczegóły i kontrast obiektów odległych o kilka km są mniej więcej takie, jak przy 20x, ale pogoda nie sprzyjała dokładnym porównaniom – mgiełka powodowała delikatne rozmycie szczegółów i zacierała kontrast.

Przy 60x obraz wyraźnie się pogorszył – przy brzegach pola dystorsja poduszkowa zdecydowanie większa z widoczną aberracją chromatyczną, więcej zażółcenia przy diafragmie, trudno wyostrzyć (ciężko trafić dokładnie „w punkt”). ER jest już tak krótkie, że nieodwijana muszla oczna przeszkadza. Po nieznacznym zmniejszeniu powiększenia do ~56x, 57x jest znacznie lepiej – łatwiej wyostrzyć, aberka mniejsza, dłuższe ER.

 

Jeszcze tego samego dnia, a właściwie wieczorem, pogoda pozwoliła popatrzeć przez Auriola na Księżyc.

Przy powiększeniu 20x tarcza Łysego Drania wypełnia prawie połowę pola widzenia, ale że to pole nie jest duże, to i Księżyc nie jest duży (jak to przy tym powerze). Kratery i inne szczegóły na powierzchni dobrze widoczne, ale niestety na tak jasnym obiekcie widać wyraźnie odblaski – kiedy tarcza Księżyca zbliża się do krawędzi pola widzenia, coraz wyraźniejsze. Aberracja chromatyczna za to jest niewielka, krawędzie tarczy są obramowane cieniutką, kolorową kreską, nie przeszkadza to w obserwacji.

Przy powiększeniu 40x Księżyc jest oczywiście dwa razy większy, ale spokojnie można jego tarczę ogarnąć bez „wygibasów okiem”. Abera porównywalna z 20x, zaczyna dokuczać krótkie ER, pojawia się dodatkowa atrakcja – Łyse Karczycho ma towarzysza w postaci drugiego, słabszego obrazu tarczy Księżyca. Im dalej od centrum pola widzenia, tym „drugi Księżyc” bardziej oddalony od właściwego obiektu, przez to bardziej rzucający się w oczy (czy też w oko właściwie). Odblaski to już poważny problem, oślepiają wręcz. Jeśli Księżyc znajdzie się tuż poza polem widzenia, odbite światło wypełnia cały okular. Tym niemniej na obliczu Drogiego Towarzysza nieźle widać szczegóły.

Przy powiększeniu 60x obraz rozjechał się tak, jak na krajobrazie w dzień, więc zmniejszyłem do ~56x, kiedy robi się lepiej. Tarcza wypełnia prawie całe pole widzenia, żeby ją całą zobaczyć, trzeba mocno wtulić się w okular, nieodwijana muszla oczna oczywiście w tym nie pomaga. Aberracja chromatyczna jest jakby trochę mniejsza. Odblaski tak nie przeszkadzają, bo poza Księżycem nic praktycznie w polu widzenia się nie mieści.

 

Podsumowaniem niech będą odpowiedzi na moje pytania z pierwszego postu:

Czy to się nadaje na szukacz? Nie, jak na szukacz ma za wąskie pole widzenia, ciężko byłoby

wyszukać coś na niebie, star hopping raczej nie byłby możliwy (a przynajmniej bardzo mocno

utrudniony).

Jak takie coś sprawuje się w roli małego, budżetowego travellerka? Tylko dla kogoś, kto dostał to

w prezencie i nie dysponuje innym sprzętem astro, a koniecznie chce obserwować. Nie

sprawdzałem działania tej lunety na planetach i DS., ale masakryczne odblaski na Księżycu

niezbyt dobrze świadczą o jakości optyki. Moim zdaniem można zdecydowanie lepiej wydać

pieniądze na sprzęt astro, choćby na używaną lornetkę.

Czy da się to przerobić na okulary 1,25”? Zdążyłem już rozebrać tą lunetę i przyjrzeć się konstrukcji,

prawdopodobnie da się w dość prosty sposób. Pytanie tylko, czy wymiana okularu na jakiś

sprawdzony, dobrej jakości poprawi coś w znaczący sposób. Mam zamiar spróbować takiej

przeróbki (plus oczywiście wyczernienie), efektami się pochwalę.

 

Nie chcę się wypowiadać na temat przydatności Auriola 20-60x60 do obserwacji przyrody, bo nie mam w tym żadnego doświadczenia. Do jego zalet zaliczyłbym dość solidne jak na tą klasę cenową, w miarę dokładne i estetyczne wykonanie (przynajmniej z zewnątrz, w środku jest trochę gorzej), dobrze działający zoom (nie mam z niczym podobnym porównania, więc to subiektywna ocena) - czy warto wydać na tą lunetę pieniądze jako na sprzęt do obserwacji przyrody może podpowie ktoś bardziej obyty z takimi obserwacjami.

[HAMAL]

No niestety na tym forum proste testy i recenzje nie cieszą się popularnością co innego gdybyś zarzucił temat KAI czy DD

Dzięki za poświęcony czas i opis, myślę że wiele osób którym w/w przeze mnie tematy są obce a pisanie o prostych rzeczach grozi wyalienowaniem po cichu skorzysta z Twojego opracowania jednak entuzjastycznego odzewu i swobodnej dyskusji to się raczej nie spodziewaj choć mam nadzieję że to się kiedyś zmieni śladem sąsiadów

[KrzychK]

Testem czy recenzją bym tego nie nazwał, to raczej w miarę uporządkowany zbiór spostrzeżeń z pierwszego kontaktu z lunetą. który zrobiłem dla siebie i udostępniłem z paroma słowami komentarza. Ciągle skrycie i po cichu marzę, że jest gdzieś jakiś sprzęt, który za niewielkie pieniądze (tzn za paręset złotych) zaoferuje piękne pozaziemskie widoki. Niestety, tym razem Świętego Graala nie znalazłem.

[cobranocka]

Spoko mi się podoba. Dzięki takim tekstom wielu napaleńców pominie taki produkt ,i będzie oszczędzać na coś lepszego.

[HAMAL]

Ja mam lunetę YUKON 20x50-50 i powiem Ci że o ile oryginalnie to się nie bardzo do czegoś nadaje tak ma małe pole widzenia, to jednak obiektyw sama w sobie okazał się całkiem niezły i po zamocowaniu w rurze PCV 50mm i dołożeniu okularów 2" obraz nieba stał się fascynujący a z księżycem można spokojnie powerować nawet do 100x i nadal jest co podziwiać. W barlow GSO5x +RKE Soligor 26mm 2" i księżyc powala a niby zestaw nic ciekawego.

 

PS miał ktoś może do czynienia z tym ?

http://allegro.pl/luneta-obserwacyjna-sutter-30-90x90-wizjer-katowy-i4799776592.html

[Robert41]

Jest teraz na licytacji używka, inaczej brandowana ale to zapewne taki sam lub bardzo zbliżony produkt http://allegro.pl/luneta-teleskop-tcm-i4794979833.html , kto wie- może cena końcowa okaże się na tyle atrakcyjna że można by coś z tym pomajstrować

[KrzychK]

Ja mam lunetę YUKON 20x50-50 i powiem Ci że o ile oryginalnie to się nie bardzo do czegoś nadaje tak ma małe pole widzenia, to jednak obiektyw sama w sobie okazał się całkiem niezły i po zamocowaniu w rurze PCV 50mm i dołożeniu okularów 2" obraz nieba stał się fascynujący a z księżycem można spokojnie powerować nawet do 100x i nadal jest co podziwiać. W barlow GSO5x +RKE Soligor 26mm 2" i księżyc powala a niby zestaw nic ciekawego.

 

PS miał ktoś może do czynienia z tym ?

http://allegro.pl/luneta-obserwacyjna-sutter-30-90x90-wizjer-katowy-i4799776592.html

 

Wygląda identycznie jak Auriol (łącznie z tym małym statywem), tyle że jest większa, dodany jest większy statyw do zestawu i wg opisu ma powłoki. Czyli prawdopodobnie większa siostra Auriola z tej samej chińskiej fabryki, pytanie tylko, czy z lepszą optyką.

Tak wygląda Auriol, dovetail między stopką lunety a statywem jest dodany przeze mnie:

[Jarek]

Ja, kiedyś tam, próbowałem zaczynać od b. podobnego sprzętu (też 20-60x60, tylko prosta, nie kątowa). Po części dlatego, że między innymi miał to być sprzęt bardzo mobilny. Niestety, była to dość kosztowna pomyłka i ślepa uliczka. Na czym polega problem? Po prostu mówimy o sprzęcie, który ma aperturę lornetki (którą możemy kupić za podobne pieniądze), możliwości niewiele większe od niej, a jednocześnie bardzo duże ograniczenia, których nie posiada lornetka (małe pole widzenia i bezwzględna konieczność korzystania ze statywu). Uprzedzając ewentualna polemikę z Hamalem (wybacz): powiększenia i jakość obrazu (krótkoogniskowy achromat o małej aperturze) praktycznie eliminują ten sprzęt z przyzwoitych obserwacji planet. Zostaje Księżyc i można po raz pierwszy zobaczyć (ledwo, ledwo) pierścienie Saturna i ciut wyraźniej niż w 10x50 księżyce Jowisza. Na tym koniec, droga rozwojowa zamknięta, można sprzedać. Co do DS-ów, to gorzej niż lornetką, bo trzeba chałupniczo dorobić jakiś szukacz-celownik, a i tak przewaga żadna, nie przy aperturze identycznej z lornetą. Adaptacja na wymienne okulary jest nieopłacalna -to może dla rozrywki zrobić majsterkowicz z zapasem astronomicznych okularów ( niedoświadczony młodzik -raczej rzadko, no i koszta...). Kiedyś takie adaptacje miały sens, a i to w przypadku lunet 70mm i większych. Jeszcze kilka lat temu jeden z młodych kolegów z naszego forum wciągnął się w astro taką "ornitologiczną" lunetą, ale o aperturze 90mm.

W tej chwili na rynku jest trochę sensownego, taniego sprzętu astro -refraktory o aperturze 70-90mm na montażach AZ. Koszt 1-2x tej lunety (20-60x60), łatwiejsza modernizacja. Jest to propozycja dla tych, których nie stać na "normalny" teleskop, a z wielu powodów nie chcą/nie mogą zaczynać od lornetki. Są oczywiście wpadki w postaci niesławnego Astromaster AZ, którego montaż trzeba "na dzień dobry" przerabiać.

Pozdrawiam

-J.

[HAMAL]

Ale ja się z Tobą w pełni zgadzam Moje zamiłowanie do takich konfiguracji wynika z faktu ze zaczynałem w czasach kiedy ludzie nadal próbowali budować lunety z czego się tylko dało, soczewka była droższa niż złoto a miniaturowe silniczki modelarskie były dostępne jedynie na zachodzie, więc teraz równolegle do posiadanego sprzętu kontynuuję swoją fascynację z dzieciństwa budowania czegoś z niczego i kiedy tylko widzę jakiś obiektyw czy miniaturowy silniczek ( a już o tak z przekładnią nie mówię ) to oczka mi się świecą Kto starej daty pewnie wie o czym pisze

 

Natomiast dla współczesnych przy uuuurodzaju jaki maja do wyboru i przystępnych cenach na pewno są wiele korzystniejsze oferty.

[Pawcio]

Mam to samo, sam kleciłem lunety ze szkieł okularowych a dodatkowo ciągle łezka się w oku kręci gdy patrzę na miejsce gdzie w Inowrocławiu za starych, dobrych czasów był sklep harcerski (małe silniczki, rzadko ale były, śmigła, listewki do latawców, modele, zestawy młodego elektronika - pamięta je ktoś ? ) Ale żeby to nie był zupełny off top także patrzyłem przez tą lunetkę - kumpel, który uwielbia duże liczby przy powiększeniach dostał od żonki, wygląd zew. znośny od razu poszedł na statyw foto baardzo małe pole widzenia, przy większym powiększeniu trafić w coś to loteria , trzeba patrzeć bardzo osiowo ogólnie w miarę dobra rosyjska lornetka jest o niebo lepsza. Miałem sobie "wybrać" prezent, myślałem o podobnej lunetce Celestrona za ok 350zł ale jak się pobawiłem tym ustrojstwem to nagle mi się odmyśliło (cyt. moją małżowinkę "no i bardzo dobrze - ile możesz mieć tych szkiełek ..." ) i stanęło na czytniku Kindle Paperwhite 2 ..

[KrzychK]

Ja, kiedyś tam, próbowałem zaczynać od b. podobnego sprzętu (też 20-60x60, tylko prosta, nie kątowa). Po części dlatego, że między innymi miał to być sprzęt bardzo mobilny. Niestety, była to dość kosztowna pomyłka i ślepa uliczka. Na czym polega problem? Po prostu mówimy o sprzęcie, który ma aperturę lornetki (którą możemy kupić za podobne pieniądze), możliwości niewiele większe od niej, a jednocześnie bardzo duże ograniczenia, których nie posiada lornetka (małe pole widzenia i bezwzględna konieczność korzystania ze statywu). Uprzedzając ewentualna polemikę z Hamalem (wybacz): powiększenia i jakość obrazu (krótkoogniskowy achromat o małej aperturze) praktycznie eliminują ten sprzęt z przyzwoitych obserwacji planet. Zostaje Księżyc i można po raz pierwszy zobaczyć (ledwo, ledwo) pierścienie Saturna i ciut wyraźniej niż w 10x50 księżyce Jowisza. Na tym koniec, droga rozwojowa zamknięta, można sprzedać. Co do DS-ów, to gorzej niż lornetką, bo trzeba chałupniczo dorobić jakiś szukacz-celownik, a i tak przewaga żadna, nie przy aperturze identycznej z lornetą. Adaptacja na wymienne okulary jest nieopłacalna -to może dla rozrywki zrobić majsterkowicz z zapasem astronomicznych okularów ( niedoświadczony młodzik -raczej rzadko, no i koszta...). Kiedyś takie adaptacje miały sens, a i to w przypadku lunet 70mm i większych. Jeszcze kilka lat temu jeden z młodych kolegów z naszego forum wciągnął się w astro taką "ornitologiczną" lunetą, ale o aperturze 90mm.

W tej chwili na rynku jest trochę sensownego, taniego sprzętu astro -refraktory o aperturze 70-90mm na montażach AZ. Koszt 1-2x tej lunety (20-60x60), łatwiejsza modernizacja. Jest to propozycja dla tych, których nie stać na "normalny" teleskop, a z wielu powodów nie chcą/nie mogą zaczynać od lornetki. Są oczywiście wpadki w postaci niesławnego Astromaster AZ, którego montaż trzeba "na dzień dobry" przerabiać.

Pozdrawiam

-J.

 

 

Mam to samo, sam kleciłem lunety ze szkieł okularowych a dodatkowo ciągle łezka się w oku kręci gdy patrzę na miejsce gdzie w Inowrocławiu za starych, dobrych czasów był sklep harcerski (małe silniczki, rzadko ale były, śmigła, listewki do latawców, modele, zestawy młodego elektronika - pamięta je ktoś ? ) Ale żeby to nie był zupełny off top także patrzyłem przez tą lunetkę - kumpel, który uwielbia duże liczby przy powiększeniach dostał od żonki, wygląd zew. znośny od razu poszedł na statyw foto baardzo małe pole widzenia, przy większym powiększeniu trafić w coś to loteria , trzeba patrzeć bardzo osiowo ogólnie w miarę dobra rosyjska lornetka jest o niebo lepsza. Miałem sobie "wybrać" prezent, myślałem o podobnej lunetce Celestrona za ok 350zł ale jak się pobawiłem tym ustrojstwem to nagle mi się odmyśliło (cyt. moją małżowinkę "no i bardzo dobrze - ile możesz mieć tych szkiełek ..." ) i stanęło na czytniku Kindle Paperwhite 2 ..

 

Dlatego właśnie zacząłem ten wątek, żeby zainteresowani ewentualnym zastosowaniem czegoś takiego do mobserwacji astronomicznych mogli znaleźć na ten temat jakieś informacje (bo ja znalazłem bardzo mało). Kupiłem Auriola po okazyjnej cenie z myślą przerobienia go na szukacz - zaczynam wciągać się w takie zabawy. Rozebrałem go już na części, obiektyw faktycznie jest nadspodziewanie dobry w porównaniu z resztą optyki, zgodnie z moimi przypuszczeniami najsłabszym ogniwem tego sprzętu jest prawdopodobnie okular. Cela obiektywu mniej więcej pasuje do rury PVC 75mm, co z tego będzie, zobaczymy. Na razie musiałem odpuścić, bo zdrówko mi się posypało i muszę teraz przy nim trochę podłubać.

Pawcio, ja też pamiętam sklepy harcerskie, byłem kiedyś ich stałym klientem, można tam było kupić nawet silnik rakietowy .

[KrzychK]

Ale mi wyszedł neologizm

 

 

 

 

Dlatego właśnie zacząłem ten wątek, żeby zainteresowani ewentualnym zastosowaniem czegoś takiego do mobserwacji astronomicznych mogli znaleźć na ten temat jakieś informacje (bo ja znalazłem bardzo mało).

 

Ale mi fajnie wyszło: obserwcje astronomiczne mobilnym sprzętem = mobserwacje

 

[HAMAL]

I co nie wytrzymałem i też kupiłem w promocji na otwarcie nowego sklepu

 

Fajnie zrobiona luneta, fajny statyw ale niestety nie ostrzy jak należy. Zastosowanie przesłoń zmniejszających średnice obiektywu nic nie zmienia. Nadto porównanie wyjętego obiektywu w innej tubie na wprost bez pryzmatów (okulary Ortho Kasai 9 i 5) z obiektywem YUKON 20x50-50 potwierdziło że niestety YUKON masakruje Auriol pod względem jakości korekty aberry i kontrastu a dodatkowo daje brzytwiaste obrazy gdzie w Auriol oko ciągle szuka ostrości.

[Pawcio]

A mówiłem ,,,, niewierny Hamal

[HAMAL]

A mówiłem ,,,, niewierny Hamal

Oj tam, oj tam każde szkiełko się przyda

[Pawcio]

Taaa jak już mówiłem wcześniej mam to samo ostatnio na pchlim targu kupiłem okular Helios M44-2 58/2 na M42 za ... 10zł mój EOS450D się ucieszył

[HAMAL]

Tak wygląda środek gdyby kogoś to interesowało, Pryzmaty spore, barlow zooma bez powłok, biały.

 

[don Pedro]

Mam to samo, sam kleciłem lunety ze szkieł okularowych a dodatkowo ciągle łezka się w oku kręci gdy patrzę na miejsce gdzie w Inowrocławiu za starych, dobrych czasów był sklep harcerski (małe silniczki, rzadko ale były, śmigła, listewki do latawców, modele, zestawy młodego elektronika - pamięta je ktoś ? )

Obiektyw: 60 mm f=2000 mm tubus i wyciąg z tekturowych rur z zaplecza sklepu z tekstyliami, statyw z desek po łóżku... okulary ze skasowanego mikroskopu szkolnego. Ech, kombatanctwo!

Ale Księżyc udało się pooglądać, Jowisza i Słońce rzucić na ścianę.

Edytowane 5 Stycznia 2015 przez don Pedro

[KrzychK]

Prawie już zapomniałem o tym Auriolu, leży gdzieś w szufladzie i zbiera kurz. Okazał się rozczarowaniem - po przerobieniu na teleskopik bez psującego obraz zooma, za to z możliwością wymiany okularów (cela z obiektywem Auriola osadzona w przyciętym tubusie Sky Luxa 70/700 ze skyluxowym wyciągiem) daje kiepściutkie obrazy. Tak, jak pisze Hamal, jest nieostro, z kiepskim konttrastem, wszystko jakieś takie rozmazane. To na krajobrazach, bo na Księżycu i Jowiszu jest lepiej, niż było w oryginalnej kontrukcji - nie ma takich monstrualnych odblasków, jak były, a w porównaniu z SW 80/400 aberracja chromatyczna jest wyraźnie mniejsza (na Jowiszu majaczyły mi momentami nawet jakby pasy, chociaż mogło mi coś majaczyć w głowie ).

Nie byłoby w zasadzie większego powodu do odgrzewania tematu, gdyby nie takie coś:

http://astropolis.pl/topic/48790-kupie-yukon-20-50x50/

YOKER ma zupełnie inne zdanie, niż HAMAL po porównaniu Auriola i Yukona - zgłupiałem . Obie mają taki rozrzut jakości poszczególnych egzemplarzy? Czy to może rozrzut parametrów między użytkownikami . W końcu każdy jest inny i co innego lubi.

[HAMAL]

Tak jak piszesz faktycznie Auriol znacznie lepiej wypada pod nocnym niebem niż na krajobrazach.

 

Co do Yukona. Mimo że ma o wiele lepszy obiektyw nadal jest dość kiepską lunetą samą w sobie, małe pole widzenia, sporo kręcenia z ostrością, trafienie nim w coś na nocnym niebie graniczy z cudem, niemniej jednak kiedy siedzę sobie nad morzem obserwując statki lub obserwuje ptaki, nie potrzebuje wielkiego pola widzenia a z trafieniem w obiekt sobie poradzę. Dostrzegając niebywałą przewagę i wygodę obserwacji dwuocznych i wiedząc jak gówniane są lornetki zoom, postanowiłem zainwestować w sprawdzoną optykę i użyć dwóch Yukonów. Przynajmniej mam pewność że obiektywy generują dobry obraz, co w lornetkach często średnio wypada.

 

Akcja na kanwie tego

http://astropolis.pl/topic/45313-jaka-lornetke-do-przyrody-i-nieba/page-2

 

 

Tuba do testów obiektywów z rury PCV a w środku na miarę kartonowe baffle wycinane wycinarką obrotową na małej wiertareczce. Potem wsuwam bafflę i pierścień dystansowy, wpycham całość w tubę i kolejną baffle i kolejny pierścień dystansowy z dociętego idealnie na miarę czarnego prostokąta zwiniętego w rurkę. Szew pierścienia dystansowego na styk na wcisk.

 

 

PS. Zaaplikowałem ostatnio do obiektywu Yukona okular sky-watcher swa 3 5 mm, powiększenie wyszło 100x a obraz księżyca przepiękny.

Edytowane 20 Kwietnia 2015 przez HAMAL

[KrzychK]

A ja nie potrafiłem wykombinować, jak dokładnie zamocować bafle w tubusie - dzięki za podsunięcie prostego, skutecznego rozwiązania.

 

Co do Auriola, to miał to być ,,kieszonkowiec" - jak najmniejszy i jak najlżejszy teleskopik pełniący rolę małej, uniwersalnej lornetki do statków, samolotów, sąsiadek, spektakularnych krajobrazów, shining stars i innych rzeczy na ,,s" (lornetki i wszelkie inne bino nie mają w moim przypadku sensu, ponieważ dobrze widzę tylko jednym okiem). I nieźle wyszło - waży niecałe 470 g, długość (z wsuniętym wyciągiem i osłoną przeciwodblaskową) to niecałe 25cm - faktycznie można to schować do kieszeni, do drugiej wrzucić dwa, trzy okulary 1.25" i ewentualnie soczewkę odwracającą obraz i wybrać się w teren, zachowując w plecaku miejsce na pyffko i kanapki. Niestety, obrazy dzienne z tego obiektywu to kicha (przy obrazach nocnego nieba do zaakceptowania) - konstrukcja poczeka, aż wpadnie mi w ręce jakiś przyzwoity obiektyw D60mm/F300-350mm.

[Paether]

Przed chwilą onet mi wyświetlił reklamę ze znajomą lunetką. Pod brandem National Geographic kosztuje 4 razy więcej

 

http://landtelescope.eu/en/index.php

[HAMAL]

Żałosne Nawet jeśli obiektywy pochodzą z lepszej selekcji to reszta lunety też pozostawia wiele do życzenia. Ogólnie to co wyrabia ostatnio celestron i inni w sektorze małych tanich patrzałek woła o pomstę do nieba.

Miałem też ostatnio pomacać braciszka Yukon 20-50x50 tj 30x50 i doznałem szoku jakie to dziadostwo. Że nie wspomnę o fakcje wsadzenia tuż za obiektywem diafragmy czyniącej z tej 50tki chyba z 35tkę.