Prelekcja w liceum

[Gość Bellatrix]

Mam nadzieję, że podzielisz się wrażeniami

Paether, prosiłeś mnie żebym opowiedziała o prelekcji. Jestem już po sympozjum i powiem szczerze, że wyszłam pełna podziwu. Przede wszystkim dla młodzieży- ta, która jest teraz w prównaniu do tej sprzed 10 lat gdy ja byłam licealistką, to zupełnie dwa inne światy. To już nie dzieciaki z wulgarnymi grymasami na twarzy, parskające prychające śmiechem ze wszystkiego (oczywiście pomijam wyjątki bo takie są zawsze). Ci "współczęsni" (tak wiem, mało fortunne określenie, no ale nie nie o to chodzi ) są tacy jakkby przedwojenni. Pieknie ubrani, stosownie do sytuacji. Słuchają z uwagą, zachowują się bardzo grzecznie, kulturalnie, patrzą i rozumieją, szukają, pytają. Widać to po tych mądrych oczach, po skupieniu na twarzach. Trochę czasu już uczę młodzież na korepetycjach (z chemii) i obserwuję dokładnie tę samą postępującą zmianę (na lepsze oczywiście).

Oprócz mnie, wykład wygłaszało trzech profesorów i jeden nauczyciel fizyki- fascynat astronomi. Muszę przyznać, że podejmowali ciekawe tematy. Na szczęście odpuścili sobie fale grawitacyjne (jakby ktoś nie miał internetu i telewizji i nie słyszał o tym do porzygu ) Było trochę o wynalazkach Tesli, o indukcji elektromagnetycznej, o promieniowaniu kosmicznym i o czarnych dziurach (temat nieśmiertelny odkąd pamiętam z sympozjów i co ciekawe zawsze budzi zainteresowanie).

"Moje" księżyce także spotkały sie z aprobatą.

Dziękuję wszystkim, którzy mi doradzali i pomogli mi w wyborze najbardziej odpowiedniego tematu. Dzięki Wam nie uśpiłam słuchaczy