Ten wpis będzie hmm bardziej filozoficzny i w stu procentach spekulatywny. To efekt moich własnych przemyśleń co do natury świadomości i umysłu. Zdaję sobie też sprawę że większości twierdzeń które tu zebrałem i opisałem być może nigdy nie da się udowodnić na drodze stricte empirycznego doświadczenia.

W każdym razie zapraszam do lektury moich wypocin, które napisałem swego czasu i do dyskusji pod wpisem gdyby te wypociny kogoś zainteresowały.

Niedawno spotkałem się z bardzo ciekawą i intrygującą hipotezą dotyczącą umysłu. Postanowiłem więc przedstawić ją wam wraz z moimi własnymi przemyśleniami. A więc co byście powiedzieli na to by cały umysł wraz ze świadomością opisać jako kwantowe pole tachionowe. Takie podejście co do struktury umysłu będzie oczywiście zredukowaniem podłóg Redukcjonizmu epistemologicznego całej psychologii do fizyki pól kwantowych. (Lamża 2015)
Dla przypomnienia dla tych co nie za bardzo wiedzą czym jest Tachion (z greckiego ταχύς tachýs – szybki, prędki)- jest to hipotetyczna cząstka elementarna posiadająca pewne niezwykłe i wręcz nawet magiczne właściwości. Tachiony bowiem poruszają się z prędkością nad świetlną, prędkość światła jest dla nich nieprzekraczalna tyle że z dołu, w związku z tym przybywają one z przyszłości, poruszają się one w dół w czasie.
Ich masa spoczynkowa wyraża się liczbą urojoną (-i), lecz nie wiadomo do tej pory czy takie coś ma jakikolwiek sens fizyczny. Właściwości takie wynikają ze szczególnych rozwiązań równań pola grawitacyjnego Einsteina w ogólnej teorii względności. Cząstki takie pojawiają się na przykład w równaniach teorii próżni fizycznej Szypowa. (Szypow 2010).
Cząstki te spełniają ujemne równanie Einsteina: E = -mc2, m= -iμ, E = -iε. Skoro tachiony przybywają z przyszłości to można by za ich pomocą popuścić się matematycznie opisać działanie naszej intuicji, wizji czy przeczuć. Po prostu była by to informacja przybywająca z przyszłości, dokładniej mówiąc przeciekającą za pomocą zjawiska Dekoherencji Kwantowej z jednej z wielu możliwych wariantów przyszłości stanowiących zbiór rozwiązań kostki kwantowej w wieloświatowej interpretacji Mechaniki kwantowej Everetta. Jak też było by wynikiem oddziaływania przyszłości na teraźniejszość w tej wersji pośród wielu możliwych w myśl teorii przedstawionej przez mnie skrótowo w zdaniu powyższym. Zgadzało by się to też z pewną konstrukcją czasu w filozoficznych teoriach jego natury, nazywaną czterowymiarowością.
Koncepcja ta zakłada że przeszłość, teraźniejszość i przyszłość istnieją obok siebie w tym samym momencie. Nie spotkałem się z czymś takim, ale rozszerzmy to na teorię Everetta, w takiej postaci że obok siebie istnieje wiele różnych wariantów przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Łamiąc zasadę Brzytwy Ockhama można założyć, że w każdej takiej wersji istnieją różne warianty naszego umysłu zbudowane z pola tachionowego, które w swoisty sposób łączyło by różne warianty przyszłości z różnymi wariantami teraźniejszości.
W takim modelu należało by założyć dość fantastyczną tezę o tym, ze nasz umysł i świadomość przybywa z przyszłości lub też, ze jest w pewien trudny sobie do wyobrażenie sposób osadzona w przyszłości. Mogło by to tłumaczyć przywoływane w ksiąźce - Zero Ograniczeń Joe Vitala, kontrowersyjne badania amerykańskiego neurologa Libeta, przywołane przez Claxtona, które pokazywały, że nasz umysł podpowiada nam co mamy zrobić przed podjęciem przez nas świadomych decyzji. (Vitale 2015) Jeśli weźmiemy pod uwagę to co przedstawiłem wyżej to wyjaśnienie tego faktu przestaje już być tak tajemnicze i niezwykłe.
Podsumowując jeśli przyjmiemy taką hipotezę to nasz umysł traktować powinniśmy jako pole kwantowe, gdzie tachiony były by odpowiedzialne za przenoszenie oddziaływań będących naszymi myślami, intencjami czy też podświadomymi programami. W tym ujęciu tachiony były by szczególnym i niezwykłym rodzajem bozonów cechowania. Należy jednak pamiętać, że zbudowanie pełnej według twierdzenia Goodla teorii umysłu będącego polem tachionów oddziałujących z materią i innymi rodzajami pól kwantowych, opartych o inne bozony cechowania jest z matematycznego i fizycznego punktu widzenia niezwykle trudne. (Taylor 1985)
Nie zapominajmy też, że tachiony nie zostały do tej pory zaobserwowane i pozostają na razie tylko hipotetycznymi cząstkami elementarnymi. Inaczej też wtedy trzeba by było patrzeć na kwestię życia po śmierci i reinkarnacji, gdyż przy założeniu istnienia takiego pola i takiej natury naszej świadomości, należało by założyć że cała informacja o nas zawarta jest w tym polu. Po śmierci informacja ta nie ulega zniszczeniu lecz nadal istnieje niezależnie od ciała, do którego w pewnym stopniu może się przyczepić i jeśli przyjmiemy reinkarnację (syn. Metempsychoza), to przyjmuje ona po prostu coraz to inne fizyczne formy, znany z Buddyzmu i wielu innych systemów filozoficznych cykl karmiczny.
Pokazuje to również pewną niezależność umysłu od ciała i brak sensu stricte ekwiwalencji pomiędzy nimi. Teoria taka była by też mostem łączącym współczesną naukę z ezoteryką i filozoficzną metafizyką. Wspomniany taki cykl karmiczny prowadził by w końcu w tej teorii do oświecenia czyli pełnym zrozumieniu tego pola i stania się nim, odrywając się od koinomaterii budującej nasze ciała. Szypow ujął to jako uzyskiwanie coraz to wyższych poziomów inteligencji aż do poziomu najwyższego, nazywanego przez nas Bogiem. (szypow 2010)
Bibliografia:
1. Ł. Lamża: (2015), Granice Kosmosu- Granice Kosmologii, Copernicus Center Press, Kraków,
2. J. Taylor: (1985), Czarne dziury: koniec wszechświata?, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa,
3. G. I. Szypow (2010), Teoria Próźni Fizycznej w Popularnym Wykładzie,
4. J. Vitale; I. H. Len (2015), Zero Ograniczeń, Sekret Osiągnięcia Bogactwa, Zdrowia I Harmonii Ze Światem,
Strony internetowe:
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Tachion