Leaderboard

Zafascynowany katalogiem Van den Bergh'a trafiłem na ciekawą kombinację w okolicy VDB15. Użyłem NINA by zaplanować swoją pierwszą wżyciu mozaikę i tak urodził się poniższy kadr. Jest to pierwszy z zaplanowanych, choć na razie ostatni kadr z okolic Żyrafy. Temat jest na tyle trudny w stosunku do tego co oferuje, że chwilowo odkładam na bok mozaikę. do czasu kiedy pogoda bardziej dopisze. Jako, że pogoda jest ostatnio bardzo niełaskawa usiłowałem uciec od Księżyca, co przy mojej obecnie jedynej kamerze OSC ma niebagatelne znaczenie. Stąd niekoniecznie zimowy rejon, ale u mnie widoczny

Jak wiadomo obiekt oklepany niesamowicie, ale mój pierwszy raz z nim, więc mogę Bardzo przyjemnie sie obrabia w porównaniu z ciemnymi mgławicami na całym kadrze. Może powinienem częściej celować w popularne kadry, przynajmniej na początku swojje przygody z astrofoto. Epsilon 130D, Nikon D750 (10 klatek), Nikon D600 (6 klatek), czyli 16x600s, La Palma. Materiał z kilku nocy, Andromeda była obiektem na początek nocy, póki główne kadry nie wzniosły się powyzęj 50 stopni nad horyzont. Marzy mi się zaczaić się z długą ogniskową i znaleźć Cefeidy, dzięki którym Hubble mógł stwierdzić, że to

Witam. Przedstawiam obiekt niezbyt popularny jak na tę porę roku Nawet nie ma co się rozpisywać, więc do konkretów: Sprzęt: NEQ-6 SYN SCAN, TS APO 130, TS 8x50, ALccd 5T, ATIK383L+ Ha 30x1200s OIII 18x1200s SII 21x1200s

Egzotyka czyli kadr z dalekiego południa. Bohaterka kadru to NGC 6744 czyli galaktyka spiralna w gwiazdozbiorze Pawia znajdująca się w odległości około 30 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 30 czerwca 1826 roku przez Jamesa Dunlopa który notabene jest odkrywcą całej masy obiektów widocznych z półkuli południowej. Galaktyka jest prawie dwukrotnie większa od Drogi Mlecznej a jej wygląd bardzo dobrze obrazuje jak wyglądałaby nasza Galaktyka, gdybyśmy mogli na nią spojrzeć z zewnątrz. TS906/Asi1600 3h LRGB

Pora na mały coming out. Po latach wizuala i jednoklatkowcach pasujących bardziej do kategorii "landszafcik" niż "astrofotografia" przyszła pora na coś poważniejszego. Najpierw były pierwsze próby z prowadzeniem, nauka ustawiania kadru, ostrości i tych wszystkich pozostałych rzeczy bez których zdjęcie nigdy nie będzie wyglądało dobrze. Potem próby obróbki gdzie szybko okazało się, że gimp w którym początkowo próbowałem coś zdziałać to zdecydowanie za mało. Zdobyłem więc pixinsight, wydrukowałem mały tomik tutoriali i zacząłem mozolną walkę o pierwsze zadowalające zdjęcie. Walka wciąż trwa, ja

Ostatnia jedna pogodna noc w nowiu pozwoliła zebrać jaki taki materiał RGB i zakończyć fotkę. Fotka to mieszanka SHO i RGB z syntetyczną luminancją. Samyang 135mm f2, G3-16200EC, Ha:49x900s Bin2, OIII:19x600s, SII:16x600s, RGB~23x150s Opisane:

Maciek, ze mną nie warto, to oczywiste. Ale cieszę się, że przeedytowałeś. Siadłem i podłubałem, naprawdę niezałatwy jest to kawałek nieba, oczywiści tylko dla mnie. Wcześniejsza wersja ma oczywiste wady i kilka rzeczy, któe jednak mi się podobają. Zniszczyłem tło najwyraźniej przy zmniejszaniu gwiazd i odszumianiu. Dlatego teraz powstrzymałem się w tym aspekcie. Tym razem pełny kadr, bez docinki z prawej.

Generalnie aura wciąż nie sprzyja astro-łowom, ale w czasie koniunkcji Księżyca, Marsa i Urana wieczorem 21 stycznia w Toruniu okazała się łaskawa na tyle, że udało mi się zarejestrować wszystkie trzy obiekty mimo obecności chmur na niebie! Na szczęście obłoki miały niewielką grubość i sporo przerw, dzięki czemu nawet słaby Uran utrwalił się na zdjęciu. Szczerze byłem zaskoczony - tym bardziej, że jest to strzał ze statywu w czasie 1,6 sekundy. Ogniskowa i światło RedCata 51 zdały w tym przypadku egzamin

Hej! Cóż to była za wspaniała i mroźna noc! Pierwszy raz miałem możliwość fotografować w tak ekstremalnych warunkach na nizinach! - 30C mróz i 25cm świeżego śniegu, na pierwszym planie Domek Różany a nad nim gwiazdozbiór Oriona w zimowej scenerii! 18.01.2021 Koryciny, Podlasie Canon EOS R plus Sigma 28mm f1.4 ART 20 x 15 s ISO3200 @ f1.8 Statyw.

Kuba ja nie będę się wypowiadał na temat tej fotki bo już raz to zrobiłem i mi wystarczy ale dla przykładu pokazuję to co mi się udało zrobić spod miejskiego nieba. VdB 15, porównaj i sam wyciąg wnioski.

Ludzie lajkuja bo mocne i kolorowe, koledzy też bardzo grzecznie powyżej się wypowiedzieli a ja, nie obraź się, napiszę mocno, po męsku: Przegiąłeś na maxa obróbkę. Przykład: co to za ciapy w tle, przecież tam takich plam na niebie nie ma Odczekaj ze dwa tygodnie i podejdź delikatniej do tematu a będzie fajna fotka.

Zakupiłem do mojego nowego/starego aparatu Nikona D610 APO ACL 200mm F/4 w obudowie obiektywu od Akara. Już po pierwszych testach ze statywu jestem pozytywnie zaskoczony. ASKAR ACL 200mm F/4 parametry: Apertura: 50mm Ogniskowa: 200mm Światłosiła: F/4 Przysłona: F/4 - F/22 Konstrukcja: 6 soczewek w 3 grupach Minimalna odległość ostrzenia: 3m Średnica (montaż filtrów): 82mm Korekcja: pod pełną klatkę Gwint: M48x0.75 (stalowy) Waga: 1.8kg Co dostajemy: Przesyłka: zapakowana w potrójne pudełko: wielkie szare / mniejsze szare z oznaczeniami (oznaczenia wrzucone na zdjęciu) / i bi

Powoli kończymy prace nad wyświetlaczem dotykowym do karty. Wersja dla kopuł jest już właściwie gotowa. Dla RollOff'ów w opracowaniu. Efekt prac na zdjęciu poniżej. W ostatecznej wersji wyświetlacz będzie montowany na płycie czołowej karty.

Mieliśmy w ostatnich dniach pewne pogodowe anomalie, człowiek marzł przy setupie łapiąc coś przez mgłę i chmury. Ale na szczęście wszystko wróciło do normy:

Instrumentacja w podczerwieni. Przygotowywałem się na to, że będzie to najciekawszy rozdział książki. Ale wtedy jeszcze myślałem, że książka jest 10 lat młodsza. Jest szansa jednak, że wciąż znajdziemy tu przydatne informacje. Zaczyna się od wprowadzenia historycznego: od Herschela, który niejako "odkrył" podczerwień do IRAS, przeglądu nieba w podczerwieni za pomocą satelity. Warta wzmianki jest odpowiedź na niezwykle ważne pytanie: dlaczego podczerwień jest kluczowa? Jednym powodem jest przenikanie przez pył międzygwiezdny i odsłanianie tego, co zakryte przed widzialnymi długościami fal

men, wiesz jak zatytułować wątek, przybyłem tu w jednym celu

Według niektórych, to by już było z pod krawędzi dysku

Uwaga, ktos grasuje na AP i pęta forumowiczów. Ale na szczęscie są jeszcze pomocni ludzie. EDIT: a może wiążą się sami "zawiązałem się"

Korzystając z Sequatora udało mi się zestackować z horyzontem jeszcze jedno zdjęcie, z którym zupełnie nie radziłem sobie z ręcznym łączeniem krajobrazu i gwiazd. Teraz trochę szkoda, że nie skierowałem aparatu jednak trochę niżej (za bardzo byłem zachłanny na niebo). Nikkor 35mm, f/1.8 (@ f/3.5) Nikon D5300, statyw fot., 30x10s., ISO 3200, crop, Witów, 11.01.2021 r.

Montaż WIrus 2020 spełnił oczekiwania , jakie w nim pokładałem i mam nadzieję, że służy dobrze nowemu właścicielowi. Jak dla mnie jego delikatna, przestrzenna konstrukcja, zabierająca jedno miejsce pasażerskie na tylnej kanapie okazała się lekko niepraktyczna. No ale gdzieś połowie ubiegłego roku jeden z kolegów wstawił link do kolejnego "wynalazku" , a ja oczywiście złapałem haczyk razem z robakiem i właśnie go wydrukowałem i złożyłem. Ciekawe, czy spełni założenia twórcy czyli czasy do 300 sekund przy ogniskowych do 140 mm? Ustawianie na biegun w "lunetce" , która jest osią ob

Staram się jak mogę zwrócić atencję Jak szukam po angielsku to znajduje mi raczej korekcję piersi u gwiazd

Mapy, a może lepiej używać określenia: szkice, wschodniej krawędzi Księżyca mogące posłużyć do identyfikacji struktur leżących poza 55 - 60 południkiem wschodniej półkuli, aż do krawędzi Księżyca, reprezentowanej przez naniesione południki: 90 i 95 stopni. Najbliższy czas sprzyja obserwacji wschodniej krawędzi Srebrnego Globu i mam nadzieję, że te opisy będą pomocne. Opracowałem je na podstawie zdjęć LROC i atlasu: 11-Million-Scale of the Moon. Posługiwanie się obszernymi publikacjami z różnych względów jest mało praktyczne i to zmotywowało mnie do stworzenia tych szkiców. Są one w pewien

Chciałbym wtrącić swoje kilka groszy odnośnie identyfikacji struktur Księżycowych z pomocą programu SpaceEngine. Jest to wirtualny wszechświat w którym mamy bardzo dokładnie odwzorowany Księżyc z możliwością modyfikacji m.in mapy wysokości. Ostatnio zastanawiałem się jak zidentyfikować struktury brzegowe i wpadłem na pomysł użycia właśnie wspomnianego programu. Przeprowadziłem eksperyment ze zdjęciem z 17.01.2021 i całkiem nieźle to wyszło. Można zidentyfikować dokładnie każdy widoczny przy krawędzi pagórek. Oto przykład. Widzicie porównanie mojego zdjęcia. W środku obraz z programu Space

@Patryk Zubała widziałem Twojego posta na FB i jako, że przymierzam się do fotografowania galaktyczek, to też spróbowałem swoich sił z obróbką, bo ciekawi mnie jak wygląda obróbka takiego materiału. Zdecydowanie inna strategia niż do DS-ów, które obrabiałem Znowu trzeba się będzie uczyć obróbki od nowa.

Obiekt mało znany, choc bardzo piekny. Wymaga bardzo dużej cierpliwości i spokojnej glowy podczas obróbki. Dzięki pogodnym nocom w sierpniu oraz wrześniu udało sie zebrać prawie 60h materiału. RGB zbierane podczas czysciutkiej nocy na Jesiennym Zlocie Astropolis. QHY695A, Ioptron CEM60-EC, TS APO100Q 70x20min Ha 80x20min OIII RGB ~8h ASTROBIN https://www.astrobin.com/oqoo51/ Ponizej wersja opisana, bez gwiazd, inwert poszczególnych kanałów NB oraz lajtowa wersja RGB

Ten Bresser to Petzval. Wielkie i ciężkie ustrojstwo.

Praca, do której zmobilizował mnie @wessel Maciej. Myślę, ze gdyby nie on mój kadr byłby odkładany na koleją jesień i kolejną. Marna pogoda w Polsce nie pozwoliła zebrać więcej klatek. Odczuwam, że jakieś 40-50h byloby optimum, ale jak się nie ma co się lubi, to się...... Materiał zbierany od połowy listopada 2020 do 2021-01-21. QHY695A, filtry Chroma, Ioptron CEM60-EC, TS APO100Q, łącznie ok 20h w subach po 20min + mocno niespodziewane dzisiejsze RGB ok 1h. Dorzucam animację wodór-tlen Gradienty i ich redukcja to słowo klucz podczas tej obróbki. F

Właśnie poznałem ten program sequator i tu bez problemu udało się zrobić też krajobraz automatycznie. Nawet stack mi się bardziej podoba

Czy ktoś z kolegów zgadnie co to miało być i gdzie?

Hej Super powitać nową osobę w tym wspaniałym hobby Ad1. Wszystko zależy od jakości nieba pod którym będziesz obserwować. Ad2. Tak, zawsze da się dokupić akcesoria lepsze od zestawowych np. w tym wypadku kątówkę. Ale na to będzie czas, na razie wyczekaj pogodę i obserwuj tym co masz. Ad3. Polecam skorzystać z I dużo czytania forum.

Witaj na forum. Polecam lekturę z wątku na forum sąsiednim https://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=21&t=26110&hilit=travel+scope

Guidowales ? Zrób na plejadach 1s fotki w pełnej rozdzielczości na dużym gainie bez guidowania. Wrzuc, to wtedy z cropem 200% może cos sie wyjaśni.

WoW

Dokładnie plus jak widziałem np fotkę kolegi asrtocola i moją tego samego obiektu to była na prawdę widoczna różnica w szumie. Czasami (bez żartów) potrafię rozpoznać, jaka fotka została wykonana przez 1100d, właśnie przez ten duży i ziarnisty szum

Małe porównanie widm tego samego filtra Optolong Hbeta zmierzonych na dwóch sprzętach: a) Shimadzu (slit=0.2nm) z pełną kalibracją (najpierw automatyczną, a później wg mojej procedury, o której kiedyś pisałem) b) Hitachi (slit=1.5nm) z kalibracją jedynie automatyczną Ogólnie zgodność widm znakomita z wyjątkiem jednej rzeczy: Hitachi rozmywa brzegi pasm.

Wygląda na to że redukcja filtrowa zadziała, wczoraj po nocy wycinałem z kartonu symulacje takiego filtra i było ok

Ale sypnęło śniegiem...

@zbignieww czy wiesz może jakiego rodzaju jest gniazdo w oryginalnym statywie z tego ogłoszenia? EDIT: znalazłem w necie, to po prostu wersja bez trzpienia. https://www.astroshop.pl/statywy/skywatcher-statyw-ze-stali-szlachetnej-ze-sruba-fotograficzna-3-8-/p,59725

Po dłuższych rozterkach zdecydowałem się na kolimację mojego Maka 127 Skywatcher'a.. i udało się Może wciąz nie jest idealnie, ale na pewno lepiej niż było. W trakcie kolimacji nie obyło się jednak bez problemów: w pewnym momencie straciłem nad tą kolimacją kontrolę i dość mocno maka rozkolimowałem. Mimo, ze wydawało mi sie, ze jestem dobrze przygtowany, to kolejne próby przywrócenia kolimacji przyjeły postać chaotycznego kręcenia śrubami. Jednym słowem panika. Musiałem wziąć kilka głębszych oddechów, przemyśleć całą procedurę, zmienić ją na prostszą (przedstawioną poniżej) i wtedy się udało.

Moim zdaniem początek do astrofoto bardzo dobry. Moje rady są następujące: 1. Zakładam, że ten obiektyw 70-300mm to zoom. Jeśli tak jest, to daj sobie z nim spokój, bo w zakładanym budżecie porządnego zooma nie dostaniesz. Lepiej przeznaczyć tą kasę na zakup obiektywu staloogniskowego, np. Canon 50mm f/1.8 STM. 2. Do listy zakupów dorzuciłbym jeszcze: a) grzałka USB na obiektyw (do kupienia tanio np. na Aliexpress); b) adapter baterii do lustrzanki. Lustrzanki z matrycą APS-C nie mają zbyt pojemnych baterii i jeśli chcesz focić dłużej jak 2h to najlepszym rozwiązaniem jest

Zobaczcie - to wersja w dwóch skrajnych pasmach - radio w lewym górnym rogu (mały obrazek) i promienie gamma (duży obrazek). (obrazek pochodzi ze strony https://heasarc.gsfc.nasa.gov/docs/rosat/gallery/snr_vro.html) Jasno widać tu, że mamy jakby kulę ognia, która w jednym miejscu się nieco rozproszyła. To pewnie tutaj natrafiła na ten rzadszy ośrodek międzygwiazdowy. W 3D to jakby... hm... głowa osoby w kapeluszu ryżowym:) Przy okazji: obiekt znany jest w środowisku naukowym bardziej jako: VRO 42.05.01 Jest sporo artykułów pod tą nazwą. Tutaj jest s

Hehehe Niestety z tej konkretnie książki aż tak dużo się nie dowiemy, bo jest dosyć stara, i przedstawia temat skupiając się na kilku tylko konkretnych przypadkach a nie na ogóle. Najprościej mówiąc: Już w paśmie 1.65um (H) mamy praktycznie inne niebo. Istnieją struktury w Drodze Mlecznej, zasłonięte pyłem, których normalnie na krzemie po prostu nie widać, zupełnie inne mgławice i gromady gwiazd. Moim zdaniem: w tej cenie dostajemy drugie niebo do eksploracji. Dodatkowo: drastycznie ogranicza LP, nawet w środku dużego miasta praktycznie nic nie świeci w SWIR.

Aristoteles, Eudoxus, Cassini. Już nie ta ostrość jednak.

W pełni to rozumiem i właśnie dlatego bierz pod uwagę tylko refraktor. Na dodatek to sprzęt, który nadaje się też do obserwacji dziennych.

wzór sumaryczny - słaby chemik wzór strukturalny - chemik układ cząsteczki w 3D - dobry chemik Sorki za offtop, wiem, daję zły przykład, ale nie mogłem się powstrzymać

Ja uważam, że niektóre staloogniskowe teleobiektywy w astrofotografii amatorskiej lepiej sprawdzą się aniżeli teleskopy. Ale nie na tym polega problem. W astrospolecznosci (nie tylko polskiej) istnieje silne przekonanie, że teleskop zawsze będzie lepszy od teleobiektywu. I tu leży prawdziwy problem. Należy patrzeć na wyniki danego sprzętu, a nie to, czy jest to teleskop, czy obiektyw. Jakby teleskopy były takie doskonałe, to nie byłoby tylu wątków związanych z ich optyką, flattenerami itp. A przynajmniej z konstrukcjami optycznymi chińskiego pochodzenia. A dobrej jakości opty

Znowu z balkona Canon 60Da, WO GT71 APO Refractor + Flat6AIII Optolong L-eNhance Dual Narrowband Filter ZWO ASI120mini guide cam + HEQ5-PRO AWO Asiair Pro 40 * 420” ISO800 calibrated by Darks + Bias + Flats APP, Pixinsight, Photoshop

A gdzieś pisałem, że będę robił zbiorcze testy kątówek? Napisałem: "pewnie kupię dielektryka i zrobię zdjęcia przez obie kątówki." Nie muszę robić doktoratu z kątówek, chcę sobie wybrać tą, którą uznam za lepszą. Czepiasz się jak rzep. Wpływ Księżyca w pełni?

Serial Wallander sezon 1 odc. 2 sezon 2 odc. 9

Wydaje mi się, że nie wyeksploatowałem wątku należycie, a przerwa w funkcjonowaniu Forum pojawiła się w "niekorzystnym" momencie i przerwała moją aktywność w tym miejscu. Sinus Aestuum (Zatoka Upałów). W dniu 2 czerwca br. zmieniłem całkowicie wyobrażenie o tym obszarze. Kolisty obszar oparty na północy o zanikający łańcuch Apenin, a na zachodzie ograniczony słonecznikiem, czyli kraterem Eratosthenes, wydawał mi się obszarem dość monotonnym, ubogim w wyraziste formacje, może tylko lekko pofalowanym. Jedynym dość charakterystycznym wyróżnikiem była ciemna barwa wschodniego obwałowan