Lampka

Właściwie to jest woda. Tylko w stanie stałym - kryształki lodu. Ale gdyby puścić wodze wyobraźni i odwrócić moje zdjęcie, to mamy jak nic krajobraz oceanu z mglistą linią brzegową w oddali. Hehe.

Jeszcze kilka wczorajszych. Głównie składanki.

Co to się działo!!! Kilka migawek z zachodniej, gorszej strony świata. EOS M100 z Jupiterem-11 135mm. Oczywiście duża kompresja i redukcja wielkości plików.

Jeszcze gorące.

Chyba pojawiły się właśnie nad północnym wschodem. Są dosyć delikatne, ale dosyć wysoko powyżej horyzontu.

Takich pięknych obłoków srebrzystych jeszcze nie widziałem. Pewnie po części dlatego, że nie mam szerokiego widoku na północ. Jak już się pojawią, to z reguły muszę się wychylać z balkonu, żeby je dostrzec. Wczoraj było inaczej. Świeciły na zachodzie, a nawet na południowym zachodzie od azymutu 226⁰. Coś niesamowitego. Wklejam parę zdjęć, ale mam wrażenie, że nie do końca udało mi się z wrażenia ustawić ostrość. Na niektórych zdjęciach widać Regulusa, a czasem prawie całego Lwa. Około 23. zaczął się spektakl na północy, a "zachodni obłok" świecił coraz słabiej.

Wczoraj zasadziłem się na Wenus. I nawet udało się ją z trudem zauważyć. Niestety była bardzo nisko i na zdjęciach zamiast sierpa wyszedł bezkształtny kolorowy przecinek. Za to Merkury całkiem fajnie widoczny na wieczornym niebie. Ujęcie szerokie - około 21:20 ISO400 1,3 s. Canon EOS M100 z kitowym obiektywem (tu 45 mm). To oczywiście wycinek z całości. Zbliżenie - około 20:56 ISO400 1/15 s. EOS M100 + MTO. Odrobinę wyrównane kolory w RegiStaxie. To oczywiście również wycinek z dużo większej całości.

U mnie dzisiaj warunki fatalne. Wylazły jakieś chmury i trzeba było się nieźle nagimnastykować, żeby znaleźć Wenus i Merkurego nawet przez lornetkę. Tak to mniej więcej wyglądało, jak na pierwszym ujęciu. Czerwone strzałki pokazują słabo majaczącą Wenus a Merkurego już chyba tylko na słowo honoru. Od czasu do czasu coś tam jednak przebijało między pasmami chmur. Tu najlepsze pojedyncze strzały w stronę Wenus i Merkurego. Wycięte z większych całości i odrobinę wyrównane kolory w RegiStaxie. No i jeszcze wspólna fotka. Wszystko robione Canonem Eos M100. Pierwsze zdjęcie kitowcem na 45 mm. Pozostałe trzy z dokręconym MTO-11. Niesamowite, że obie planety zmieściły się w jednym polu widzenia przy ogniskowej 1000 mm i matrycy APS-C.

Mieszkałem w Belgii, w Liege prawie rok. Ale to 26-27 lat temu było, zatem zaświetlenie mogło być mniejsze. Zresztą wtedy akurat miałem długą przerwę od astronomii i nie pamiętam za bardzo tamtego nieba. Pamiętam za to wycieczki w dzikie i bezludne tereny Hautes Fagnes. To jest płaskowyż na południowy wschód od Eupen aż do niemieckiej granicy. Jak i całe Ardeny jest to teren dziki (jak na Belgię oczywiście) i zalesiony, ale jest tam też sporo miejsc bezleśnych z odkrytym horyzontem. Plusem jest też to, że dojazd jest stosunkowo łatwy. Około 55 km od Liege. Przeszkodą może być wilgotność, bo to jak sama nazwa wskazuje "Wysokie Bagna", czyli torfowiska wysokie. To jest Parc Naturel, czyli pewnie nie wszędzie wjedziesz. Bywałem wtedy na Stacji Naukowej Uniwersytetu Liege https://www.sshf.uliege.be/cms/c_4259287/fr/station-scientifique-des-hautes-fagnes-sshf Może spróbujesz się dogadać z mieszkającymi tam naukowcami na rozstawianie sprzętu, ewentualnie na kawę i pogaduchy. Może też ewentualnie doradzą, gdzie warto w okolicy fotografować niebo. Widzę, że też można tam przenocować za rozsądne pieniądze (15 Euro). Nie wiem jak teraz wygląda otoczenie stacji, czy mają jakieś latarnie, ale wtedy wydawało mi się to dobrym miejscem na nocne obserwacje. PS. Widzę, że z Hautes Fagnes Drogę Mleczną da się wyciągnąć: https://www.flickr.com/photos/caputolaurent/albums/72157672414723092/with/28872994984/

Przykładowe zdjęcie Plejad z Canona M100 (APS-C) z dokręconym Jupiterem-11. Mam wersję srebrną na M39, ale z przejściówką daje radę ostrzyć na nieskończoność. To zdjęcie oczywiście ze statywu bez prowadzenia 1 sek. Przy okazji widać, że jest "trochę" fioletu. Mam takie trzy sztuki. Jak będę miał chwilę mogę je porównać między sobą, czy są duże różnice osobnicze.

Ja się dzisiaj też zasadziłem na spotkanie Wenus, Księżyca, Plejad i ISS-a. Miejscówka na balkonie ze światłami miasta prosto w oczy.

Dzisiaj pięknie świecił na wieczornym niebie w towarzystwie Wenus. A między nimi jeszcze powinien być Neptun, ale trudno mi go wypatrzyć nawet na zdjęciu w większej rozdzielczości. .

Też kiedyś bawiłem się w te klocki. Ale nigdy nie zrobiłem globusa. Szukałem obrazów dużej rozdzielczości. Znalazłem bodajże z Clementine. Zrobiłem plik z klinami o rozmiarach 8172x4086 px (png waży ponad 24MB - dlatego załączyłem jpg). Nie miałem wtedy odpowiedniego globusa do ubrania. Do tego obraz z Clementine wydał mi się jakiś bardzo płaski. Faktycznie tam jest oświetlenie od góry chyba.

Koniunkcja Wenus i Merkurego z Torunia. Smartfon + lornetka 10x50. Dzisiaj, około 18.27. Na budynkach widać dystorsję lornetki.

Dzisiaj Wenus i Merkury blisko siebie i na prawie tej samej wysokości. Wenus praktycznie od zachodu Słońca bez trudu widoczna w lornetce. Merkury chwilę później, w lornetce 10x50. Pstryknąłem parę fotek przykładając komórkę i kompakt Canona do okularu lornetki. Na początek próba na Słońcu (17:23). Kilka prób z komórką (Lumia 1020). Zdjęcia wyszły niestety nieostre i poruszone. Ale coś tam widać (18:02). No i jeszcze jedna fotka z Canona A630 (17:53). Najlepsza z wszystkich, ale że z ręki, to podobnie jak i pozostałe nieostra i lekko poruszona.

Wenus z Merkurym razem w polu widzenia lornetki 10x50 dzisiaj o 17.30. Nie wiem, jaka jest separacja, ale wygląda na mniej więcej 2 stopnie. Super widok z wieżowca w Toruniu. Szkoda, że znowu smog i za chwilę pewnie znikną. PS. Ten mój poniedziałkowy Merkury, chyba jednak był dalekim samolotem oświetlonym zachodzącym Słońcem. Po dzisiejszym widoku Merkurego widzę, że wtedy nie miałem szans na zobaczenie go gołym okiem.

Wenus już pięknie świeci nad zachodnim horyzontem. Wczoraj bez trudu widoczna nad smogiem. Dzisiaj około 17:15 coś tam widać, ale jakoś gorzej niż wczoraj. Myślę sobie - ok, smog pewnie wyżej niż wczoraj. Ale jest, bez trudu widać gołym okiem. O 17.50 zrozumiałem, że to wcale nie była Wenus. To był Merkury. Tak jasnego i wyraźnie dostrzegalnego gołym okiem jeszcze nie widziałem. Fakt, świecił krótko i po chwili ustąpił miejsca Wenus. Bogini jeszcze ciągle nieśmiało przebija się przez toruński smog...

U mnie również wszystko działa, jak trzeba. Dzięki.

Od wczoraj nie działa mi strona główna astropolis w ustawieniu stylu "Astropolis nocą". Myślałem, że to ogólna zwiecha strony, ale przez wyszukiwarkę można wejść do poszczególnych działów i bez problemu oglądać je w stylu ciemnym. Kliknięcie na stronę główną to ponownie błąd 500. Po zmianie stylu na Classic wszystko działa, jak trzeba. Nie wiem, czy tylko ja tak mam, czy to problem ogólniejszy? To samo dzieje się na WP8.1, jak i w PC na Win10 Chrome i IE

Ja niestety z osobistych względów jestem rozczarowany przesiadką astropolis. Od dłuższego czasu prawie wyłącznie wchodzę na portal ze smartfona. Nigdy nie miałem wcześniej problemów z wyświetlaniem zawartości i pisaniem postów z telefonu. Ale niestety od czasu przesiadki po kilku sekundach okno przeglądarki zamyka mi się samoczynnie. Nie sądzę, żeby parametry smartfona to powodowały (Nokia Lumia 1020 WP8.1). Jest to właściwie jedyna strona, która u mnie się wykrzacza po włączeniu. Może jest jakiś powód, że obecne astropolis nie lubi się z Windows Phone? Niestety system jest już trochę egzotyczny... Ale, podkreślam to raz jeszcze, jest to jedyna strona, która u mnie tak się zachowuje. Edit. Już doczytałem na 19. stronie, że prace nad wersją mobilną trwają. Trzymam kciuki.

[quote name="piotrkusiu" post="665073" timestamp=" ... I jeszcze jedno pytanko mam- mapki terenów archeo można dostać ot tak w urzędach? Bo byłem przekonany, że to ściśle tajne jest. Wiem, że mapy z numerami działek to tak, ale żeby stanowisk archeo... wierzyć mi się nie chce. Tu masz wszystko, co trzeba: http://mapy.zabytek.gov.pl PS. Coś mi się chyba zepsuło z cytowaniem Twojego postu.

Statyw sprzedany. Temat do zamknięcia.

Sprzedam lekki statyw fotograficzny First C-3570. Maksymalna wysokości 165 cm (plus wysuwana kolumna), po złożeniu 68 cm. 3-sekcyjne nogi z gumowymi stopkami. Głowica 3-kierunkowa z szybkozłączką. Dwie poziomice, wysuwana kolumna środkowa z haczykiem na dociążenie. Pokrowiec. Statyw jest aluminiowy. Z wyglądu solidny, ale w rzeczywistości ma niewielką nośność. Nadaje się pod aparat kompaktowy lub lekką niewielką lornetkę. Kupiłem go za około 200 zł, ale widzę, że nadal są w sprzedaży po 109 zł. Służył mi wiele lat, jednak po zakupie solidnego statywu, ten idzie na sprzedaż. Wystawiłem go też na OLX, bo chciałem uniknąć pakowania i przesyłania, ale widzę, że niewielkie zainteresowanie. Cena 70 zł. Najchętniej odbiór osobisty w Toruniu. Jeśli trzeba będzie go wysłać, doliczę jeszcze z 15 zł kosztów wysyłki. Stan bardzo dobry.

Wnioskuję z Twojej odpowiedzi, że SPOT nie podaje wysokości. Szkoda. Przy spadku temperatury chodziło mi głównie o baterię. Ale też ewentualne problemy zaszronienia SPOT-a od środka.