DOER

Odpowiadając na pytanie; bez względu na model, obserwator widzi na niebie to samo. Wymienione przez Ciebie modele przyjmują różne punkty odniesienia, a w konsekwencji inaczej opisane są ruchy pozostałych ciał. To czy ruch ciała jest opisany w mniej lub bardziej złożony sposób, nie zmienia jego RZECZYWISTEGO położenia. Wybranie modelu, nie ma ŻADNEGO związku z tym co zobaczysz dzisiaj o 20-tej za oknem.

Wątek bardzo ciekawy. Zobaczymy do czego nas doprowadzi. Walka jest nierówna, gdyż są osoby które są przekonane, że dostrzeżenie fazy Wenus jest fizycznie, teoretycznie niemożliwe… Nierówność walki wynika z faktu, iż pojawienie się osoby która napisze, że widziała fazę -prawdopodobnie nikogo nie przekona… Do rzeczy. Wyszedłem na obserwacje krótko przed 21-szą. Jestem osobą która nie posiada dobrego wzroku, więc nie spodziewałem się niczego. Moim celem było przeprowadzenie prostego eksperymentu. Zbudowałem prosty przyrząd - pomiędzy dwa klocki Jenga wstawiłem pocięte skrawki papieru. Podłużna szczelina między klockami była na tyle duża, że umożliwiała mi obserwację świata (przyrząd trzymałem w odległości kilkunastu-kilkudziesięciu centymetrów od oka). Obraz Wenus był punktowy jeżeli szczelina nie była prostopadła do osi obrotu Wenus. Jeżeli szczelinę ustawiłem prostopadle do osi obrotu (tj. równolegle do osi symetrii sierpa), obraz był wyraźnie kreską. Chciałbym dodatkowo zwrócić uwagę na kilka kwestii: a) Nie widziałem sierpowatego kształtu – być może dlatego, że wyszedłem za późno i kontrast pomiędzy tłem a Wenus był zbyt duży (obraz był rozświetlony), a być może dlatego, że moje skromne zdolności osobnicze nie pozwoliły mi na to. b )Wyraźnie podłużny kształt widoczny był przy prostopadłym ustawieniu szczeliny w stosunku do osi obrotu (równolegle do osi symetrii sierpa)– obraz mieścił się w szczelinie tzn. przy brzegach widziałem jeszcze tło. Proszę o powtórzenie eksperymentu i potwierdzenie wyników. Do wyznaczenia szerokości szczeliny użyłem papieru -co może wprowadzić niektórych w błąd- szczelina nie była wąska i miała ok. 2mm. Nie analizowałem jeszcze wyników obserwacji. Niemniej jednak, wykluczył bym zjawiska fizyczne a bardziej skłaniał bym się do przypuszczeń, że ze względu na kształt szczeliny (długa i wąska) zmusiłem mózg do bardziej dokładnej interpretacji względem wąskiego wymiaru i tym samym dostrzegłem rozciągłość obiektu. Innymi słowy, nieśmiało skłaniam się ku temu, że może jednak jest możliwe zobaczenie gołym okiem fazy Wenus. Jest to tym bardziej dziwne, że jeszcze kilkanaście miesięcy temu, nie udało mi się zobaczyć fazy przez lornetkę 60x9.

*Wojtek*, na przestrzeni kilku tygodni (a licząc od 29-go to kilka dni) dokonałeś ogromnego postępu. Niesamowite.

AsTech (czyt. aztek) (Astro-Technologia/Astro-Technology) Logo - kalendarz azteków (lub jego fragment). (Ewentualnie AZTech - pytanie od czego pochodzi Z-et? Może Zoom).

Miałem na myśli zastosowanie lornetki do obserwacji nieba. Ale skoro już zaczęłaś, to powiem tak: jakie sąsiadki, takie obiekty zainteresowań... Nie wiem po co tyle agresji w wypowiedziach. Jarek i bartolini wszystko wyjaśnili. Ja nie polecałem lornetki (podałem wady), tylko chciałem żeby była wzięta pod rozwagę. I dzięki formowiczom - została. Do Pepina. Wyjaśnień nie udzielę, gdyż nie mam pojęcia dlaczego. Przychodzi mi do głowy... "miliardy much nie może się mylić". Przeprosiny przyjęte ;-)

Witam, Wydaje mi się, że źle trafiłaś. Na tym forum, lornetka to "instrument optyczny" ;-) traktowany bardzo poważnie... W Twoim przypadku, można przymknąć oko na pewne aspekty. Jeżeli nie skłamałaś, i chcesz obserwować ptaki, to proponuję rozważyć lornetkę z zumem np. Lornetka ZOOM Od razu mówię, że w porównaniu do polecanej lornetki Nikona, gorsza jest jakość szkła z którego wykonane są pryzmaty (BK7), mniejsze jest pole widzenia, oraz większe gabaryty lornetki. Jest za to możliwość powiększenia w użytecznym przedziale.

Przepraszam, wprawdzie czuję, że wpycham się między wódkę a zakąskę, niemniej jednak... wydaje mi się, że zdjęcia Clarka są zdjęciami makro. Innymi słowy, skala rejestrowanych zaburzeń wody nie jest taka jaka może na pierwszy rzut oka wyglądać. Dla przykładu, do wykonania zdjęć z "wnętrza" fali wystarczy, że zmieści się tam obiektyw (a nie surfer - nikt wprawdzie tego wprost nie napisał, ja jednakowoż tak to odczytałem (w szczególności po kontynuacji wątku) - prawdopodobnie mój błąd). Pozdrawiam,

Właściwie nic nowego nie napiszę, ale zawsze można poczytać kilka uwag pragmatyka 1) Kup koniecznie nowy telewizor: format 16:9 - to jest cecha jaką zauważysz i polubisz od samego początku (szczególności przy DVD Video). 2) Liczba wejść: moim zdaniem jest to istotna sprawa i nie należy jej pomijać. Nic tak nie irytuje jak konieczność odłączenia jednego urządzenia w celu podłączenia drugiego. pbart wspomniał o podłączaniu komputera - zależy to od karty graficznej, niemniej jednak współczesne karty mają wyjścia DVI-D (czyli w telewizorze wystarczy HDMI). 3) Wielkość matrycy: nie wiem co powiedzieć żeby nie narazić się innym. Ja mam 36'', odległość siedziska niecałe 2.5m - moim zdaniem to nieco za dużo tzn. 32'' by wystarczył. 4) Dekoder DVB-T: moim zdaniem nie jest konieczny a nawet przeszkadza - powód oczywisty: niekoniecznie musi wspierać MPEG4 czy H.264. A skoro nie wiadomo jak będzie lepiej go nie mieć. W odpowiednim czasie można kupić odpowiedni (koszt ok.120zł). 5) W sprawie subiektywnych (kontrast, odwzorowanie czerni, odwzorowanie barw itp) nie zabieram głosu. Zawsze jest tak, że zachwycasz się sprzętem do momentu aż nie zobaczysz lepszego ;-) (Adam zapewne polecił by Samsunga gdyby nie widział LG). Podsumowując. Na rynku jest wiele dobrych telewizorów i problem wyboru jest ogromny. Dlatego też, ze swojej strony proponuję Tobie nie kierować się wielkością matrycy tj. przy danym koszcie nie wybierać telewizorów jak największych.

A dziękuję. Już wcześniej czytałem. (Podobnie jak naście innych recenzji). Zwracałem sie do osoby która interesuje sie Hyperionem o wrażenia (jeżeli okular nie jest Twój - obiektywizm jest pełny, jeżeli w Twoim posiadaniu, to... różnie ;-)

Dziękuję za odpowiedź. O to mi chodziło. Wydaje mi się, że kitowe okulary nie są konstrukcjami które trudno "pokonać" czyli dostrzec różnicę w otrzymywanych obrazach. Wracając do wątku. Zdecydowałem się na Hyperiony. Zacznę od 21mm + finetuning ring 28mm (tak dla próby). Kolejny będzie 13mm. Mam jednak wątpliwości. Wydaje mi się, że wykręcany pierścień będzie niepraktyczny i kolekcję będę musiał uzupełnić okularami 17mm oraz 8mm. W związku z tym, nie wiem czy nie lepiej na początek kupić 17mm. Ktoś na forum ma Hyp 21mm i 17mm, ale niestety nie podzielił się wrażeniami w formie pisemnej. A szkoda. Pozdrawiam

Czy można prosić o wrażenia... konkluzje... cokolwiek...

Witam po raz kolejny, Wydaje mi się, że przedstawiony problem wyboru, nie należy do problemu "pomidorowa czy ogórkowa". Nie rozważam bowiem: czy lepszy kontrast kosztem pola czy może jednak szersze pole. Upraszczam problem. Chciałbym zastąpić/uzupełnić kitowe okulary, okularami stało-ogniskowymi. Wiem, że mogę kupić okulary za 800zł każdy, ale nie w tym problem... Czy kupując UWA 15mm (cena ok. 170zł) zobaczę różnicę w otrzymywanych obrazach? Nie oczekuję cudów. Wystarczy, że zwiększy się zasięg (np. o 0.5mag). O ile poprawią sie obrazy jeżeli kupię okulary za ok. 320 (np. vixen czy hyperion)?

Tytułem uzupełnienia. W chwili obecnej posiadam okulary kitowe Sky-Watcher'a. Założyłem (być może błędnie), że zastąpienie kitowych okularów znacząco poprawi otrzymywane obrazy. Oczywiście, wszystko jest względne. Stąd moje pytanie, czy zastąpienie jest zasadne? Czy odczuję zamianę z kitowych okularów na SW UWA (link podany w pierwszym poscie). Jeżeli tak, to czy nie lepiej kupić okularu zmiennoogniskowego? Dodam może, że pole widzenia nie jest dla mnie tak istotne jak np. kontrast (uzyskany zasięg gwiazdowy).

Witam, Problem czysto decyzyjny. Proszę o opinię praktyków. Czy lepiej nabyć jeden okular: Vixen 8-24 czy raczej trzy okularki typu: SW UWA (pole 66) Używać ich będę w reflektorze 150/900.

Sprzedany. Proszę o zamknięcie.

Sprzedam statyw + głowicę EQ-1 + przeciwwagę + cięgna mikroruchów. Wszystko nowe (kupiłem tubę, reszty nie potrzebuję). Cena 70zł + koszty przesyłki.

Format 16:9 z opcją obrotu 90 (i tak bym pracował jeżeli dużo czytasz lub edytujesz, przeglądasz strony). (Format 16:9 bez opcji obrotu jeżeli np. programujesz.) Nie kupuj dużego. 19 maksymalnie 21 cali. Kolory ;-)))

Nie chcę uchodzić za purystę, ale szybka transformata furiera to metoda ( lub jak kto woli sposób ) obliczania transformaty Furiera (i jej odwrotności). Lepiej napisać "... wykresy PE oraz jego transformaty Furiera..." - nie jest istotne bowiem sposób jej obliczenia. Pomijam to, że w języku polskim termin błąd okresowy funkcjonuje od dawna. Nie bójmy się używać ojczystego języka. Świetne rysunki. Zawsze zastanawiało mnie, co (oprócz nieosiowości ślimaka) może decydować o dokładności montażu. Teraz już wiem. Serdecznie dziękuje.

Andrea Mantegna, "Chrystus zmarły"... Ponadto, WIKIPEDIA wie coś na ten temat ;-) Serdecznie pozdrawiam,

Trzeci punkt możesz dobrać dowolnie ;-) Tzn. tak żeby zobaczyć to, czego normalnie nie można zobaczyć ;-) A właściwie, żeby zobaczyć to, o czym pisze m.in. McArti... naginamy to co widzimy, i stosujemy modele przestrzenne do czegoś co widzimy płasko... próbujemy stosować perspektywę linearną do "obrazka" który nie jest narysowany przy użyciu takiej perspektywy...

Wróciłem. Dwie sprawy. Oznaczenie ść – źle zapamiętałem. Sądziłem, że to płaszczyzna dzieląca kulę na strefy światła i cienia (tj. płaszczyzna w której leży terminator). Masz racje, w tym miejscu mój opis nie pokrywa się z Twoimi oznaczeniami.... ale, jednak zrozumiałeś. Ponadto, nie zwróciłem uwagi, że największe problemy masz z wyjaśnieniem, dlaczego sierp Księżyca może być zwrócony w kierunku Słońca rogami. Spróbuję pomóc. W poprzednim poście starałem się wyjaśnić, dlaczego nieprawidłowo odczytywany jest kąt oświetlenia Księżyca w odniesieniu do Słońca. Można to uznać za punkt odniesienia do dalszych rozważań. Rozważmy następującą sytuacje. Słońce na Wschodzie - Księżyc na Południu. Skoro już doszliśmy do wniosku, że winę za niewłaściwą interpretację ponosi wyobrażenie sfery niebieskiej, to bądźmy jej świadomi. Poprowadźmy płaszczyznę przechodzącą przez środek Słońca i Księżyca. Niech na początek będzie to płaszczyzna, która w przecięciu ze sferą niebieską daje bardzo spłaszczony (wydłużony) elipso-podobny kształt (Słońce-Księżyc na wielkiej „półosi”). Nie troszczmy się o poprawną korelację tej elipsy z faktycznym stanem widocznym na niebie. Elipsa ta, „symbolizuje” dwie możliwe drogi oświetlenia Księżyca. Co zatem oznacza że Księżyc zwrócony w kierunku Słońca rogami (czyli nam się wydaje, że od strony Słońca, Księżyc jest nieoświetlony)? Oznacza to, że w elipsie wybraliśmy niewłaściwą drogę jego oświetlenia ;-) Podsumowując (ale to chyba było oczywiste od samego początku), jasna strona Księżyca jest zawsze od strony Słońca. Terminator leży w płaszczyźnie ortogonalnej do prostej s-k.

Spróbuję pomóc. Rozważmy Twój model geometryczny tj. s-słońce, k-księżyc, o-obserwator. Opisany przez Ciebie model jest poprawny, więc nie będę go omawiał. Rozważmy konkretny układ s-k-o. Zauważmy, że z punktu widzenia obserwatora na Ziemii, dowolny obiekt leżący na prostej s-o widziany jest w tym samym miejscu. Oznacza to, że jeżeli źródło światła leżałoby na prostej s-o w punkcie s’ innym niż s, to przez obserwatora o widziane byłoby i tak w tym samym miejscu. Niemniej jednak, oświetlenie k z punktu s’ zmieni płaszczyznę ść. Co to oznacza? Oznacza to, że obserwator o nie jest w stanie ocenić odległości źródła światła (podobnie księzyca) więc podświadomie umieszcza te obiekty „bardzo daleko”. Niestety nie rozróżnia pojęcia „bardzo daleko” i „bardzo daleko ale dalej” dlatego też te obiekty umieszcza w tej samej (pojęciowo) odległości (inaczej mówiąc obiekty te widzi płasko). Konsekwencją tego, jest niewłaściwa interpretacja tego, co widzimy na niebie. Interpretujemy obiekty tak jakby leżały na płaszczyźnie (wszystkie obiekty są „bardzo daleko”) a w rzeczywistości... Winę za to ponosi rozstaw oczu ;-)

Edward Sheriff Curtis ;-) ;-) Zabierając głos, chciałem zwrócić uwagę na wystepowanie subiektywizmu w procesie przetwarzania materiału. Poddając obróbce materiał cyfrowy, używamy zbioru transformacji. W celu osiągnięcia określonych efektów wybieramy odpowiednie metody, niemniej jednak od pewnego etapu, pracujemy nad walorami czysto estetycznymi. W żadnym wypadku nie neguję procesu przetwarzania. Nie mam zamiaru także określać ich granic. Większość prezentowanych na tym forum prac jest po prostu piękna. Moim zdaniem, należy sobie zdać sprawę, że ich powstaniu towarzyszy proces twórczy. Nie użyłem słowa grafika ani razu ;-)

Celowo nie podałem źródeł, gdyż jest ich bardzo dużo. Definicje są podobne i w miarę precyzyjne, więc nie ma się co silić na interpretacje. Np. Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN): fotografia 1. Ťutrwalanie obrazów za pomocą aparatu fotograficznegoť 2. Ťobraz otrzymany w taki sposób, zob. zdjęcieť 3. przen. Ťwierne odbicie, odtworzenie czegośť Najbardziej kontrowersyjny jest "aparat fotograficzny" ;-) To są zdjęcia. W przypadku aparatów cyfrowych mamy sporo nieścisłości gdyż już samo zapisanie zdjęcia w formacie JPEG modyfikuje utrwalony na matrycy obraz... Wracając do meritum... Zdjęcia mgławic, mają cieszyć oko... autorzy dążą do efektu estetycznego. Prezentowany materiał nie ma charakteru dokumentacyjnego(dokumentarnego) czy naukowego. Astro-fotografika.

Wspaniała...