kuba_527

Proponuję element aktywny wykonać w kątówce w torze optycznym. Lustro podeprzeć na środku i dać dwa aktuatorki dające prostopadłe ruchy lustra. Myślałem o takim rozwiązaniu właśnie na off-axis guiderze - jako pierwszy krok do sprawdzenia całości powinno być wystarczające.

Właśnie trafiłem na coś o co pytałeś. Razem z DeepSkyStackerem instaluje się DSS Live. Uruchamiasz, wskazujesz mu katalog ze zdjęciami do monitorowania i już W zakładce "Graphs" wybierasz FWHM i możesz obserwować to o co chodziło. Wykres aktualizuje się na bieżąco.

Możesz użyć do tego "Focus Aid" tak jak tu opisano: https://astrophotography.app/usersguide/focusing_aid.htm -wybierasz gwiazdę o odpowiedniej saturacji (PEAK blisko max, SAT najlepiej 1) -zostawiasz okienko - podczas robienia kolejnych zdjęć będzie podawać FWHM/HFD i rysować wykres Nie bardzo jest opisane w jakich jednostkach APT podaje te wartości (ja nie znalazłem). Nic nie robiłem, kolumna wypełnia się po rejestracji - wtedy określana jest "jakość" zdjęcia. Czy po rejestracji w zakładce "Output logs" wyświetla Ci znierzone wielkości gwiazd?:

Ważne spostrzeżenie, ale u mnie przelicza: CCDInspector podaje dla tej klatki 3,16pix co po przeliczeniu daje 2,08".

Jeżeli gwiazdy są "spuchnięte"/zblurowane seeingiem to i detal jest gorszy. Czemu w wątkach planetarnych widzimy często animację z podpisem "można zobaczyć jak seeing się zmieniał"... Detal można wyciągać na różne sposoby - ale nie tego dotyczy moje pytanie i wątek. Jakiś czas temu przeniosłem montaż z "trawnika" do roll-offu na piętrze budynku gospodarczego. Mam wrażenie że mimo kolejnych upgrade'ów sprzętu to co miało pomóc (przeprowadzka) w jakimś stopniu zaszkodziło. Ponieważ na forum pojawia się coraz więcej niezłych fotografii ze skalą mniejszą niż 1''/pix chciałbym się dowiedzieć jak małe udaje się uzyskać gwiazdy.

8...10 sekund łuku?! Toż to by było prawie 30 pikseli! FWHM w pikselach bym jeszcze zrozumiał. SIRIL do przeliczenia pikseli na sekundy łuku (prawdopodobnie) korzysta z danych zawartych w nagłówku FITS:

Tytułem wstępu. W dążeniu do jak najlepszego zdjęcia: -poprawiamy montaż żeby miał jak najlepsze prowadzenie -ustawimy ostrość na maskę/rozmiar gwiazdy itd -kupujemy jak najlepszą optykę -kamera chłodzona mono - żeby maska Bayera nam nie bruździła -obiekt w zenicie -klatki 60s - nie za długie, nie za krókie -.... Robimy zdjęcia, wszystko działa idealnie, wykres guide jak po sznurku (sytuacja idealna). Wrzucamy sesję do programu i SIRIL czy DSS czy pewnie inne narzędzia wypluwają nam FWHM na poszczególnych klatkach (załóżmy że chodzi o rozmiar w sekundach łuku). Otrzymuję taki wykres (akurat z SIRILA): Co powiecie o otrzymanym wyniku? Średnio? Słabo? Teleskop Newton 6", kamera QHY178M. Walczę już jakiś czas z tym tematem i jestem ciekawy Waszych wyników. Chciałbym wiedzieć gdzie się znajduję. Zdaję sobie sprawę że seeing się zmienia i raz jest lepiej a przeważnie gorzej. Potrzebuję wiedzieć jakie najlepsze wyniki Wam się przytrafiły, a jakie są "zwykle".

Wykorzystałeś do tego soft do guide (PHD) czy jakiś własny software? Szukam czegoś do pomiaru falowania powietrza/seeingu przy większych fps (logowanie jak gwiazdka skacze w kadrze i jakaś statystyka). Trzymam kciuki za dalsze sukcesy

Ostatniej nocy zapuściłem sesję z klatkami 1200s ze "śledzeniem" - wykorzystując "śledzenie komety" w PHD2. Wszystko super, materiał zbierał się do rana ale... prędkość w deklinacji wpisałem dodatnią... planetoida "zwiększa" wartość deklinacji, ale w kierunku południowym... Coś by pewnie wyszło bo chwilami widać gwiazdki około 19mag.... Mam jednak jeszcze pytania - mamy czas UT+2, czyli pozycja z godziny 1.30UT to u nas 3.30 - prawda? Druga sprawa to same współrzędne- jeżeli mam efemerydy: 2020-Sep-23 01:30 23 55 34.56 -10 44 03.1 To nic nie muszę już przeliczać i jest to TO miejsce na niebie?

Tak 6". Myślę że tutaj naświetlanie ze śledzeniem planetoidy ma jakąś szansę. Spróbuję też przy lepszym niebie, bo wczoraj było średnie.

Załączam klatkę 180s F/5 w kierunku 23h56m26s -10deg35min50sec z około 22.10. Nie widzę szansy na planetoidę. Gwiazda 17mag ledwo majaczy.

Dziękuję za namiar!

"maximum outside carbon fibre tube diameter is 150mm" Szukam dalej

Z rurkami do około fi 100 to nie ma większego problemu (Ali, Ebay). Wczoraj wysłałem zapytanie do italiantelescopes.net zobaczymy co powiedzą.

Poszukuję rury karbonowej fi175...180mm do teleskopu 6" F5. Długość około 0,8m. Ktoś? Coś? Gdzieś? W TS mają ale 445Eur wydaje mi się trochę dużo.

Zmień w ustawieniach "Image Matrix Interpolation". Domyślenie jest chyba AHD - każde inne powinno dać poprawne gwiazdy.

Dokładnie takie artefakty daje akcja "Vertical banding noise reduction" z Astronomy Tools.

Jak w temacie. Rozważam zakup kamery ASI178MM-c lub QHY178M (IMX178, mono, chłodzenie TEC). Oferty proszę składać na PW. Kuba

U mnie na wsi są głównie lampy sodowe - i z tym światłem walczę. Moje poczynania możesz zobaczyć na mojej stronie http://kuba-foto.eu/astrofoto-teleskopem.html wszystkie zdjęcia zrobione Canonem od "gwiazdki" 2017 są z tym filtrem. Ten filtr (D1) uważam za bardzo dobre rozwiązanie. D2 i P2 przepuszczają więcej czerwonego za Halfa - dla kamery OSC jest to niepotrzebne pasmo. OK jest tam "siarka" ale ponieważ z reguły jest jej bardzo mało, to nie zauważysz różnicy z nią czy bez niej, a szersze pasmo to więcej LP. Jeśli chcesz jakieś rawy z tego co w galerii to pisz śmiało - zobaczysz jak to wygląda prosto z aparatu. Czy "robi robotę"? Załączam dwa pliki (printscreeny z jpegów z aparatu). Ten z szarym tłem jest ISO800, 600s z filtrem LPS. Ten pomarańczowy to też ISO800 ale 180s bez filtra. Filtr wymaga wydłużenia ekspozycji. Pierwsze moje strzały z filtrem w "plejady" mnie rozczarowały - prawie nic nie było widać przy dotychczasowych czasach (180s).

Dwa z tą samą plamą. 7 i 14 kwietnia 2019. Newton 150x750, MPCC, RisingTech IMX178 kolor, folia Baader.

Tutaj masz zestawienie transmisji: https://www.sciencecenter.net/hutech/idas/lps-wideplots.htm Moim zdaniem (popartym opiniami z sieci) najbardziej "neutralny" jest D1. Taki zakupiłem, Zdjęcia robię modyfikowanym Canonem i przy składaniu stosuję balans kolorów 1:1:1 i wychodzi na mój gust przyzwoicie. D2 i P2 przepuszczają więcej podczerwieni, jednak dla OSC nie ma tam czego szukać, będą przepuszczać niepotrzebne LP.

Najrozsądniejsza opcja to: -przerobienie wyciągu - nagwintowanie drawtube gwintem zewnętrznym (tak zrobiłem, nie stracisz możliwości normalnego wykorzystania clamping-ringu) lub wewnętrznym -dorobienie złączki tak by nakręcała się na drawtube i można było do środka tej złączki wkręcić MPCC (tym większym gwintem)) Po skręceniu wszystkiego musi być dobrze. Poszukaj "złączka mpcc" w grafice Googla to zobaczysz różne wykonania. Nie ma na to uniwersalnego patentu w stylu "kup to".

Jak szybko odjeżdża? Czy po jakimś czasie gwiazda wraca do pozycji początkowej? Czy są jakieś "szarpnięcia" czy odjazd jest płynny? Jeżeli gwiazda nie wraca to zła prędkość osi Ra - co było sugerowane. Jeśli masz jakąś sesję bez guide to animacja położenia jakiejś gwiazdy na kolejnych zdjęciach wiele by powiedziała.

Gdzie/jak najlepiej sprawdzać czy dana gwiazda to znana zmienna? Czy mapki AAVSO są tu wystarczającym źródłem? Od kilku dni przeglądam moje materiały (zainspirowany tym wątkiem) i tuninguję ustawienia MuniWina. Kilka znanych zmiennych znalezionych/potwierdzonych, ale też znalezionych kilka "ciekawych" wykresów dla gwiazd, które w AAVSO nie są oznaczone jako zmienne. Co prawda czytelność wykresów jest znacząco gorsza od tych prezentowanych (duży rozrzut między klatkami), ale trendy da się zauważyć.