AWE

Używam PIX'a już dość długo ale dopiero po około 100 godzinach pracy urzekł mnie. Interfejs jest ciężki, ale po zrozumieniu idei genialny. Program napisali astrofotografowie dla astrofotgrafów i jednocześnie widać że byli to programiści. Według mnie nie ma lepszego programu do obróbki, wszystkie opcje są dostępne choć i wielość jest ogromna. Co do stakowania według mnie robi to o wiele lepiej niż Maxim, szczególnie gdy użyjemy ważenia klatek i lokalnej normalizacji. PIX to potęga języka skryptowego udało mi się opanować jego podstawy i skonstruowałem skrypt który wraz z Excelem załatwia mi żmudne zadania przed stackowaniem. Wygląda to mniej więcej tak: 1. Nowy materiał wrzucam do jednego katalogu, zaznaczam że jest to jednocześnie wiele obiektów oraz dwa setupy 2. skrypt dokonuje sortowania materiału pod względem obiektów i filtrów 3. dokonuje kalibracji zdjęć 4. dokonuje oceny każdej klatki (FWHM, owalność, szum, SNR, liczba gwiazd) 5. operacje kosmetyczne na każdej klatce 5. dokonuje wyrównania DBE klatek źródłowych jeśli tak zdecyduję 6. debajeryzacja klatek kolorowych 7 alignowanie klatek (wybór klatki referencyjnej w Excelu). aligancja jest genialna szczególnie z wykorzystaniem korekcji dysporcji 8. wszystkie wyniki są zapisywane w pliku tekstowym który zaczytuję do Excela 9. w Excelu dokonuję przeglądu klatek na wykresach i na nich dokonuję selekcji W sumie zaoszczędza mi to co najmniej godzinę dziennie a mam w bazie ponad 12000 klatek Ponieważ nowy materiał mam prawie codziennie więc bardzo mi to ułatwia pracę Książkę mam ale niestety w pierwszym wydaniu jest wspaniała

Wnioski z mojego testu 1. Wyraźna przewaga AVG nad medianą 2. Używanie formuły FITS zmniejsza FWHM gwiazd i poprawia ich jajowatość 3. Użycie LocalNormalization zwiększa SNR Podsumowując dla mnie warto bawić się w takie opcje tym bardziej że nic to nie kosztuje co najwyżej parę minut więcej czasu na obróbkę

Zrobiłem testy dla materiału 33 klatek po 1200 sekund Stack 1 LocalNormalization, AVG, FITS Stack 2 LocalNormalization, Mediana, szare pole Stack 3 Additive with Scaling, AVG, Noise evaluation Stack 4 Additive with Scaling, Mediana, szare pole Stack 5 Additive with Scaling, AVG, FITS Stack 6 LocalNormalization, AVG, Noise evaluation Wykres FWHM Wykres owalności Wykres SNR

Dobrym narzędziem do porównywania stacków jest sam SubframeSelector pięknie podaje różnice pomiędzy klatkami

Używam dość skomplikowanej funkcji oceniającej dla luminacji i HA (formuła jest uniwersalna): 80*(1/(FWHM*FWHM)-1/(FWHMMax*FWHMMax))/(1/(FWHMMin*FWHMMin)-1/(FWHMMax*FWHMMax)) +15*((SNRWeight-SNRWeightMin)/(SNRWeightMax-SNRWeightMin)) +5*(1-(Eccentricity-EccentricityMin)/(EccentricityMax-EccentricityMin)) Czyli 80% FWHM 15% SNR 5% Jajowatość Uważam że dzięki takiemu podejściu można także używać klatek które wcześniej odrzucałem i jednocześnie nie psułem stacka a poprawiałem jego SNR

Tak w pierwszym kroku w SubframeSelektor określasz pole w FITS gdzie mają być wagi określasz funkcję nieocieniającą Weight, np SNRWeight Obliczasz klikając strzałkę Następnie zmieniasz parametr na OutputSubframe i dokonujesz eksportu klatek Potem w ImageIntegration wybierasz I gotowe

Proponuję używać SubframeSelector tylko wersji z PROCESS jest to wersja dodana do Pix'a od wersji 1.8, przeprojektowana od nowa dla mnie dużo lepsza Do oceny zdjęć używam miar sigma (pola szare na wykresie) ponieważ wartości bezwzględne są zależne od setupu i obiektu więc nie są miarodajne FWHM im niżej tym lepiej ale klatki o bardzo niskim FWHM przeważnie są złe (chmury). Górna granica to 2 * Sigma Eccentricity (jajowatość gwiazd, pojechanie) tu można używać wartości bezwzględnej górna granica to 0,7 Stars liczba wykrytych gwiazd, niska wartość często mają zdjęcia zrobiona przy udziale wysokich chmur o słabym kontraście Median wartość opisująca tło im niżej tym lepiej ja odrzucam klatki powyżej 6000 ADU SNR Weight to jest ważny parametr ogólnie im wyżej to lepiej. Klatki o niskim SNR to najczęściej są to klatki robione przez chmury. Ale uwaga klatki o bardzo wysokim SNR najczęściej są też złe. Wysokie SNR jest gdy matryca zamarznie lub pojawiły się wysoko kontrastowe artefakty. Ja wszystkie takie klatki oglądam blinkiem i oceniam manualnie.

Ale ja używam SubframeSelector do tworzenia wagi zdjęcia według którego dokonywane jest stackowanie SubframeSelector modyfikuje każde zdjęcie i dodaje do FITS pole SSWEIGHT w którym znajduje się waga zdjęcia i dopiero potem LocalNormalization

Ja używam przed stakowaniem LocalNoramlization oraz ocenę klatek za pomocą SubframeSelector stakowanie średnią, usuwanie artefaktów sigma low i high

Znany obiekt mgławica refleksyjna NGC 7023 zwana Irysem. Naświetliłem 66 klatek po 600 sekund w BIN2. Materiał zbierałem w przeważającej części w grudniu zeszłego roku w Nerpio, w Hiszpanii. Wszystkie informację o sprzęcie na stronie www.iTeleskop.org Jest to jeden z pierwszych zebranych materiałów z tego teleskopu. (Nadających się do użytku). Dość długo zwlekałem z obróbką tego obiektu ponieważ obrabiałem go długo ciągle nie będąc zadowolonym z wyniku. 11 godzin to dużo materiału, ale chciałem wydobyć to całe bogactwo pyłów. Zdjęcie jest mono ze względu na brak filtrów kolorowych, ale zbieram kolor w domowym obserwatorium i jak tylko będę go miał spróbuję zrobić wersję kolorową Obróbka w PixInsight, akwizycja ŁapaczFotonów Mam nadzieję że mi się to udało. Wszystkie uwagi mile widziane

W ciągu swojej historii użytkowałem trochę sprzętu: Newton 10 cali VX Orion Poległem, kolimacja i jakość wyciągu nigdy nie udało mi się zrobić zadowalających zdjęć Refraktor Omegon APO 126 Użytkuję go dalej bez obsługowy sprzęt jestem mega zadowolony PlaneWave CDK 12,5 cala Dwa lata ciężkich walk głównie z montażem zakończone decyzją o zakupie większego RC PlanetWave CDK 17cali Ponad rok walk ze sprzętem zakończone połowiczym sukcesem, przynajmniej są zadowalające zdjęcia CDK PlanetWave użytkowałem w ramach projektu iTeleskop.org i są to moje osobiste doświadczenia. Jestem administratorem tego sprzętu i mam bezpośredni dostęp do niego. Podsumowując Sprzęt w miarę tani i dający maksimum satysfakcji to refraktor APO nadaje się do zestawu wyjazdowego ale także do zestawu zdalnego. Jeśli chcemy przejść na wyższy poziom (tylko dla pasjonatów) to tylko duże RC za wielkie pieniądze. Niestety nadają się one tylko do stacjonarnych obserwatoriów. Ale pokażą one pazur w postaci super zdjęć tylko pod ciemnym niebem. Wniosek obserwatoria zdalne. Droga ta jest nie tylko droga ale i trudna. Muszę to powiedzieć że im droższy sprzęt tym więcej z nim kłopotów. Niestety mówię to z własnego doświadczenia. Ostatnio odwiedziłem farmę AstroCamp w Hiszpanii i zauważyłem że inny mają podobne zdanie przeważały duże RC oraz duże APO. Był tylko jeden Newton ASA oraz jeden typu RASA

Nowe podejście do materiału, wszystko zrobione delikatniej mam nadzieję że się spodoba

Przykładowa jedna klatka 600s BIN2 rozciągnięta STF, klatka średnia W sumie szału nie ma

Jasność tła to nie problem, ale jak patrzę i patrzę ... masz rację, trzeba mniej deconvolution. Obrobię to zdjęcie jeszcze raz. Oczywiście postaram się o kolor ale będę go palił z domowego obserwatorium dopiero na wiosnę

A teraz dla odmiany galaktyka M95 w sumie to jeszcze nie obrabiałem galaktyk. Materiał 32 klatki po 600 sekund w BIN2 zbierany od grudnia 2018 do końca stycznia 2019 z miejscowości Nerpio w Hiszpanii. Szczegóły www.iTeleskop.org Zdjęcie w oryginalnej rozdzielczości 1,28’’ / piksel Cały proces obróbki zrobiony w PixInsight. Wszelkie uwagi mile widziane.