calla

A co to za obiektyw i na jakiej przysłonie? bo komę ma czy inne dziadostwo, i to straszną.

Nom, 3.1x więcej światła. Z tym, że być może będziesz go musiał przymknąć do np 2,8, wtedy 2x więcej światła. Ale jak wyciągniesz po 120s ekspozycji i zrobisz ich ze 40 to będzie fajny naprawde efekt.

przesłona 3,5

Jest i klatka, 100s Canonem 600D przy ISO800 https://www.dropbox.com/s/lbx9bvxvru5iakj/IMG_2932.CR2?dl=0

Fajny jest. Tu moja fotka (Warkocz Bereniki) obrazująca niezłą jak na tą cenę(kupiłem za 180zł) rozdzielczość. http://astropolis.pl/topic/53042-ostatni-orion-w-tym-roku-i-coma/

Wiem ,że to mało wspaniała metoda, ale można też operować nogami od statywu;)

Mnie by sie marzyło coś oparte o slimak tak 150 mm srednicy, wsadzone w lekka obudowę wyrytą w jakimś mocnym tworzywie, z całą elektroniką i zasilaniem w osobnej puszce(żeby niepotrzebna masa nie wisiała na statywie). Ciekawy jestem, czy gdyby dac tam jakis enkoder do tego silnika albo w ogóle serwo z pracą ciągła(bo to chyba ma właśnie możliwość prekręcania się do znanej pozycji jak rozumiem,chyba ze zle rozumiem;) ) to czy by się dało w przybliżony sposób kompensować błąd ślimaka.

nie powinno przeswietlić, to jest chyba najprostszy stack, więc jest szybki. o ile nie ma szumu na poziomie tej jasnej gwiazdy oczywiscie.

I jeszcze wrzuc pojedyncza klatkę, żeby było widać jak duża jest gwiazdka. DSS pokaze ci też przesunięcia w pikselach poszczególnych klatek, jakie tam są mniej więcej wartości? Mnie się wydaje, że w EQ3/2 też może to zależeć bardzo od stany montażu, wyregulowania, itp.

Hej, zestackuj jeszcze na maximum

To lepiej ten refraktor może, zeby nie katować tak tego montażu;) bo to też pewnie ma wpływ. Możesz go nawet przysłonić do F10, byleby jakas jasna gwiazdka była, i była ostra.

Tylko weź zapodaj sporą ogniskową, 200-300mm minimum , nawet z jakimś telekonweterem jeszcze, byleby gwiazdki w centrum były ostre w miarę. Bo przy Canonie 600D skala dla 200 mm to juz jakies 4"/pixel.

Jak już kolega zaopatrzy się w montaż, to mógłbym prosić o pomiar PE? najlepiej w okresie ok ok 20-30 min. Kolega z EQ3/2 też Umiecie taką metodę: 1. Ustawiamy montaż z ok 10 stopni błędu wobec bieguna. 2. Ustawiamy aparat tak, aby fotografować niebo 90stopni od ustawionej osi obrotu. 3. dajemy niskie iso typu 100 i duza przeslone zeby nam się tło nieba nie przepaliło, i robimy prowadzone kilkuminutowe ekspozycje(najlepiej min 5 minut, lepiej 10). 4. Na zdjęciu pokazuje nam się wyrysowany sladami gwiazd błąd okresowy;) Jak sie przepala zdjęcie to robimy krótsze ekspozycje i robimy w DSS stack z opcją maximum. Ludzie pokazywali na SW star adventurer PE w granicy 50" co jest mega dużo, ale to może zależeć od konkretnej sztuki. AstroTrac chwali sie błędem 5". Napęd nożycowy, który zrobiłem ma błąd okresowy ok 20". Wadą montaży typu astrotrac, poza czasem prowadzenie max 2-3h jest chyba też to, że jest to dość konkretny kawałek żagla, i jak wieje choć trochę, to wszystko lata.

A jaki masz teraz filtr przed matrycą? baadera?

robiłem maskę w Pixinsight LE: extract luminance -->minmax filter[dilation, 3pix, circular kernel]-->invert. I to jako maska w 2-3 krokach za każdym razem nowa maska. Potem Fitswork wyrównanie gradientu manualne i automatyczne dla mgławic + odszumienie wavelet. potem jeszcze troche Pixa i w photoshopie troche spróbowałem pociągnąć mgławice i ciemne mgławice. Fajnie to wyszło tam gdzie są mega ostre gwiazdki, tam gdzie nie są to nie wiem jak sobie poradzic. Zmniejszania zadnego nie stosowałem. Ponoć można regulować położenie płaszczyzny sensora, może to by cos pomogło z tym jednym rogiem.

Wycisnąłem takie coś: Duże LP było? Kurcze myślałem też że z moda będzie coś lepiej. Jest wrażenie, że prawy dolny róg jest nieco rozjechany chyba.

można stack z DSS? z wyłączonymi wszelkimi manipulacjami kanałami RGB. Sigma clipping, ADH interpolation, set black point to 0 wyłączone. i koniecznie w 32bit FITS. męcze czasem podobny materiał, i chyba mozna te gwiazdki ulepszyć, i chyba wiem jak. Jak wyjdzie to opisze;)

Kurcze, wszystko ok z tym obiektywem? Bo mi to przypomina moje obrazki z Jupitera 200mm, z tym że to sprzęt raczej do walki wręcz, a nie do fotografii

Jak tam nie ma kawałka szkła to zmienia się długość toru optycznego. Trzeba wsadzić za to filtr Baadera z odcieciem podczerwieni albo clear glass. Ale przy clear glass wyjdzie brak korekcji obiektywu dla bliskiej podczerwieni chyba.

pewnie dałoby się wyrzeźbić stosowny klin z alu czy nawet z kawałka litego drewna, dokładne ustawienie realizowałoby się nogami statywu. Tylko trzebaby na nową szerokość geograficzną nowy klin;) . I mocny laser zamiast lunetki biegunowej

A jakby opatrzyć go stosowną licencją? Chyba by się dało. A co do kursów.. kurcze, jak ktoś ci pokaże na zywo na prawdziwym sprzęcie jak się ustawia itp.. posiedzi z tobą parę godzin przy obróbce, to nie oszukujmy się - nawet jak ta osoba nie jest jakimś mistrzem, to może pozwolić zaoszczędzić parę tygodni jak nie miesięcy frustracji. Szukanie wiedzy po forach to generalnie straszna męka, a ludzie często prędzej znajdą parę wolnych stów niż parę wolnych dni.

Kurcze poszukując sobie w google nic poza kolegi ofertą w tej dziedzinie nie ma. A myślę, że jest tu najmniej z 20 osób, które mogłyby za 500 zł przekazać wiedzę pozwalającą zaoszczędzić dużo więcej niż 500 zł + kupę czasu, bo ludzie naprawdę nie rodzą się z umiejętnością obsługi montażu paralaktycznego

Trzebaby zmierzyć transmisję fotometrem. Taki najprędziej znaleźć w jakimś laboratorium biochemicznym/analitycznym;)

Do planet lepsza kamerka przerobiona za 100 zł niż lustrzanka z tego co kojarzę. Próbowałem z Canonem 600D , który potrafi kręcić filmy w skali 1:1 (piksel matrycy:piksel na filmie) i efekty były mnie więcej takie jak ludzie uzyskiwali z webcamów.

Generalnie sporo osób chcących zrobić foto nieba nie czyta for astro. Wydaje mi się, że nie ma tak naprawdę łatwo dostępnego, widocznego tutoriala jak nazbierać jakiś podstawowy materiał i go obrobić. Ludzie też chcieliby wiedzieć, jak zrobić takie "rekreacyjne" astrofoto, czyli jak można zebrać i obrobić materiał ze statywu lub aparatu foto powieszonego na prostym montażu(przez co rozumiem jakiś SW Adventurer lub podobne albo EQ-3 czy coś w tym guście), a w szczególności, co zrobić, żeby uzyskać nie mistrzowskie astrofoto, ale po prostu przyjemny estetycznie efekt. Co do warsztatów, to ludzie generalnie wolą jak ktoś im przyjdzie i coś opowie. Czytanie w necie nie pozwala na kontakt z żywymi ludźmi, a poza tym w necie jest masa informacji, często tragicznej jakości (my tego nie widzimy, bo już wszyscy troche ogarniamy o co chodzi, a totalnie początkujący nie). Ludzie naprawde są gotowi płacić kasę za marniejsze rozrywki;). Natomiast kompletnie się nie zgadzam z odradzaniem robienia zdjęć z Polski. Da się, a dzięki temu co koledzy pokazują czasem z fotografii wąskopasmowej, to da się nawet z miasta, tylko drożej;). Natomiast jak dla mnie samodzielne poskładanie sprzęt i nałapanie fotonów to jest tak naprawdę najciekawsze w tym wszystkim.