burza

Bo to obiekt TNO, jasna gwiazda i efemeryda preferuje nasz kraj. Ostatnio na badanie obiektów TNO jest moda, potem, wykorzystując także wyniki zakryć, np leci do nich jakaś sonda

UWAGA - bardzo ważna obserwacja Huya (ha ha ha) Pas przechodzi przez cały kraj, jasność gwiazdy 10,6 mag - kto może niech obserwuje, z zachowaniem staranności w prowadzeniu służby czasu. http://lesia.obspm.fr/lucky-star/campaigns/2019-03-18_Huya.html

Link do nagranych na YT wystąpień prelegentów, wśród nich dr Marek Zawilski z SOPiZ: https://www.youtube.com/channel/UCR5BMAN7NHiccUc_P1iM_YA Link do strony głównej SEC 2018: http://www.rvonline.be/sec2018/index.php Link do prezentacji M. Zawiskiego: http://www.rvonline.be/sec2018/assets/downloads/Sunday/09_MarekZawilski.pdf

40-lecie SOPIZ – Program konferencji, 27-28.04.2019 Warszawa, Best Western Hotel PORTOS, ul. Mangalia 3a Sobota, 27 kwietnia 2019 r. 11:00 – 12:15 Zwiedzanie Obserwatorium Astronomicznego UW, al. Ujazdowskie 4 (tylko dla chętnych, spotkanie przed głównym wejściem OA – 52.21703 N, 21.02755 E Dojazd własny lub linia autobusowa nr 116 z Ronda de Gauelle’a – przystanek Łazienki Królewskie 01 13:00 – 14:00 Obiad w hotelu ATOS (na koszt własny uczestnika) – 52.187290 N, 21.048995 E Dojazd własny lub linie autobusowe nr 501, 519, 522 z Dworca Centralnego – przystanek Mangalia 01 14:00 – 14:30 Oficjalne otwarcie obrad konferencji – hotel PORTOS, ul. Mangalia 3a – 52.186759 N, 21.048958 E Zagajenie – dr hab. inż. Marek Zawilski, mgr Mieczysław Janusz Jagła, dr inż. Henryk Brancewicz 14:30 – 15:15 dr hab. inż., prof. PŁ, Marek Zawilski: “Początki SOPiZ i najważniejsze kamienie milowe” 15:15 – 15:30 mgr inż. Wojciech Burzyński, PTMA Białystok: ” SOPIZ w latach 1979-2019 – ujęcie statystyczne” 15:30 – 16:00 prof. dr hab., prof. UW, Andrzej Udalski: “OGLE – największy projekt obserwacyjny polskiej astronomii” 16:00 – 16:45 dr hab., prof. UMK, Maciej Mikołajewski: “Pozycje i zakrycia w stuletniej historii Uranii” 16:45 – 17:15 Przerwa kawowa 17:15 – 17:30 mgr Mieczysław Stefan Borkowski, PTMA Łódź: “Wspomnienie ESOP V” 17:30 – 18:00 mgr Dominik Pasternak, mgr Tymon Kretschmer, MOA Niepołomice – “Zakrycie całkowite” 18:00 – 18:30 mgr inż. Janusz Wiland, PTMA Warszawa: “Moje najciekawsze obserwacje zakryć i zaćmień” 19:00 Uroczysta kolacja w hotelu ATOS (dla wszystkich uczestników Konferencji) Niedziela, 28 kwietnia 2019 r. 9:30 – 10:00 dr Anna Marciniak, UAM: “Synergiczne badania planetoid: fotometria, termika i zakrycia gwiazdowe” 10:00 – 10:30 mgr inż. Tomasz Kluwak, PTMA Poznań: “Jak tworzone są efemerydy zakryć asteroidalnych ?” 10:30 – 11:00 Renata Kolivošková, Obserwatorium Presov: “Obserwatorium w Presovie i współpraca słowacko-polska” 11:00 – 11:15 mgr inż. Jaroslav Gerboš, Obserwatorium Banská Bystrica: “Astronomia i zakrycia na Słowacji” 11:15 – 11:45 mgr inż. Konrad Guhl, IOTA/ES: “Historia ESOP i współpraca SOPIZ z IOTA/ES”. 11:45 – 12:15 Przerwa kawowa 12:15 – 12:45 mgr inż Wojciech Burzyński: “Obserwacje zjawisk zakryciowych – Aktualne standardy i nowości 2018/2019” 12:45 – 13:05 Gabriel Murawski, PTMA Białystok: “Fotometria milimagnitudowa w zjawiskach zakryciowych” 13:05 – 13:35 dr hab. inż. Marek Zawilski, PTMA Łódź: “Jan Śniadecki – niezmordowany obserwator krakowski” 13:35 – 14:00 Dyskusja końcowa. Sprawy różne. Zakończenie obrad 14:00 Obiad w hotelu ATOS (na koszt własny uczestnika)

Zapisuję Virtualdubem 2 http://virtualdub2.com/ w formacie AVI (zawsze w AVI z kamer analogowych do obróbki programami Tangra, Limovie...) Virtualdub 2 ma już wbudowany bezstratny kodek Lagarith. Aktualnie jest on najpopularniejszym kodekiem bezstratnym wśród zakryciowców. Wcześniejsza wersja 1.10.4 wymagała odrębnej instalacji kodeku Lagarith ze strony: https://lags.leetcode.net/codec.html W programie należy wybrać Video->Compresion->Select Video Compresion -> Lagarith Lossless Codec i OK. Komputer należy maksymalnie odciążyć - wyłączyć koniecznie antywirusy i inne zbędne programy działające w tle, wyłączyć WiFI. Zapobiegnie to gubieniu klatek podczas nagrania. Oczywiście są inne opcje do nagrywania np IOTA_VideoCapture http://www.occultations.org/sw/iotav/IOTA_VideoCapture2_2.zip

Tak, tego ma być jak najmniej. Używam z powodzeniem od 2015 r. insertera http://www.tomasztech.pl/podstrony/Elektronika/inserter.html Tomek ma ostatnie 4 sztuki w promocyjnych cenach jeśli ktoś jest chętny, Tomek będzie także w Warszawie podczas konferencji SOPiZ.

Na tamtym przykładzie Tobie nie podam, saturację lepiej wyłuska komputer niż ludzie oko. Nie potrafiłbym jednoznacznie powiedzieć kiedy się ta saturacja zaczyna. To zależny od jasności obserwowanej gwiazdy i nastawionego czasu naświetlania w kamerze. Jest jednak na to sposób: 1. Instalujesz program Tangra 3.6.18 ze strony http://www.hristopavlov.net/Tangra3/ /to najpopularniejszy program aby z nagrania zjawiska w formacie AVI wyłuskać krzywą blasku LC/ ang. light curve"/ 2.File-> Open video /wybierasz nagrany film AVI z obserwacji/ 3.Pojawia się okienko "LIght Curve Reduction" -> zaznaczasz "Tracked Asteroidal Occultation" i naciskasz OK /w większości przypadków kiedy prowadzenie montażu jest bardzo dobre, dla uproszczenia przyjmijmy że tak ma być/ 4. Po kliknięciu kursorem /lewy przycisk/ w gwiazdę, po prawej stronie w okienku pojawi się jej powiększony obraz. Kolorem fioletowym zobrazowane jest przesycenie /ang."saturation"/ obrazu gwiazdy. By tego uniknąć a przynajmniej maksymalnie zredukować należy zmniejszyć czas naświetlania, poziom wzmocnienia, etc... Najlepiej wykonać to metoda prób i błędów przed zjawiskiem, nagrywając kilka próbek na różnych czasach naświetlania. Potem na szybko przepuścić te próbki przez Tangrę w/w procedurą. Literatura: http://www.occultations.org.nz/videotime/RASNZ_VideoOccManual_V1_2.pdf - strony 115-126, możesz tez użyć funkcji szukaj dla słowa 'saturation' w tym PDFie

Nikodem - jest pozytywny raport z Norwich, UK - około 3.6 sekundy zakrycia. Norwich mniej więcej leżało na tej samej pozycji względem pasa co Otwock - jaki wynik u Ciebie ?

Tak, można to doprecyzowac jako : "istnieje gdzieś pomiędzy liniami 1-sigma 68% szans na zajście zjawiska" - to wynika z rozkładu zmiennej -> popatrzcie na link z wikipedii, który podałem wyżej. Tak - musimy jeszcze trafić w ten przypadek o którym piszesz ("że pas przejdzie przez nasze miejsce obserwacji, a nie gdzieś obok, ale wciąż wewnątrz linii 1-sigma") Lecz te procenty oblicza się raczej inaczej:) Może okazać się tak, że będąc teoretycznie w pasie masz w jednym przypadku mniejsze prawdopodobieństwo niż będąc w strefie 1-sigma w drugim. Zależy to w uproszczeniu od od wielkości obszaru 1-sigma w danym przypadku. Niech skomplikowanie tematu zobrazują 2 przypadki (grafiki poniżej): Środek pasa zawsze znajduje się wewnątrz obszaru 1-sigma - to tak jakby było maksimum na krzywej rozkładu normalnego: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozkład_normalny#/media/File:Standard_deviation_diagram.svg Te wszystkie wyliczenia efemeryd zakryć asteroidalnych opierają się w wyniku końcowym o teorię prawdopodobieństwa. Najwyraźniej widać to na graficznym przedstawieniu problemu wspólnej niepewności zarówno pozycji gwiazdy jak i przede wszystkim asteroidy, co sumarycznie jest zobrazowane liniami lub jak kto woli obszarami "sigma". Zwróćcie uwagę, że w przypadku dużych asteroid, tych dobrze poznanych, tych o małych numerach katalogowych, ich położenie w przestrzeni jest na tyle dobrze znane, że ich zakrycia są obarczone bardzo małymi błędami. Duże niepewności to w uproszczeniu mają ciała małej jasności=małej średnicy=dalekie....

W zakryciach asteroidalnych nie jest dokładnie tak samo jak w brzegowych - w brzegowych mamy grupę osób zebranych w jednym miejscu, które mogą stanąć w ściśle określonych przez efemerydę pozycjach i zobaczyć jak najlepsze, najliczniejsze zjawiska. Efemerydy brzegówek, (a w zasadzie profil Księżyca), są wyznaczone z bardzo dużą dokładnością, nawet rzędu kilku metrów w terenie. Przy asteroidalnych obserwatorzy rozrzuceni są w zasadzie po całym kontynencie/kraju, i z reguły obserwują ze swojego stałego miejsca obserwacji, chyba że zjawisko ma na tyle pewną efemerydę i jest na tyle spektakularne (czyli bardzo jasna gwiazda), że warto przemieścić się do środka pasa, gdzie to zjawisko zajdzie na pewno. Tu z kolei szczególną rolę grają niepewności efemerydy, a w szczególności wartości błędów 1-sigma. Pomiędzy liniami 1-sigma istnieje bowiem 68% prawdopodobieństwo zajścia zjawiska. Patrzcie więc w Occult Watcherze jak szeroki jest obszar 1-sigma - kolor czerwony. Czasem bywa on wielokrotnie większy niż wąski (niebieski w OW) pas efemerydalnego zakrycia - to daje do myślenia co do możliwości powodzenia obserwacji. W erze katalogu Gaia DR2 największy błąd do ostatecznej efemerydy wnoszą elementy orbity asteroidy. Na ich poprawę musimy poczekać do kolejnych wydań DR3 i DR4 w ciągu najbliższych 2 lat. Sugerujemy się oczywiście ostatnio wykonaną astrometrią asteroidy, OW to uwzględnia i podaje w odpowiednich kolumnach: "Last Update" oraz "Shift". Kontynuując wątek rozmieszczenia obserwatorów przy zakrycu asteroidalnym OW posiada bardzo pomocną funkcję w tym celu: "Konfiguracja->Planowanie obserwacji" i musimy założyć swoje konto. Po tych czynnościach, jeśli OW jest podłączony do internetu, pokaże on nam na grafice oznaczającej szerokość cienia, rozmieszczenie obserwatorów, którzy zgłosili się na tą konkretną obserwację. I wtedy następuje moment decyzji - albo zostaję na swoim miejscu, albo się przemieszczam tam, gdzie nie ma pokrycia przez innego obserwatora. Ta funkcja jest jedynie informacją, i rzadko się zdarza, aby obserwatorzy z całej Europy komunikowali się między sobą. Wyjątek stanowią zjawiska priorytetowe o których wspominałem czyli jasne gwiazdy i bardzo pewna efemeryda z małymi niepewnościami 1-sigma - wtedy w wyprzedzeniem ogłaszana jest europejska kampania obserwacyjna i obserwatorzy w miarę możliwości jak najlepiej obstawiają całą szerokość pasa, uzyskując tym samym bardzo dokładny kształt i rozmiar asteroidy oraz jej położenie w przestrzeni. Napisałem że przesuniecie "było spodziewane" - należy to rozumieć w ten sposób, że to ja osobiście spodziewałem się takiej sytuacji przy bardzo wąskim pasie zakrycia (14 km) i przy bardzo dużym obszarze błędu 1-sigma. Oczywiście mogło zdarzyć się tak, że pas pokryłby się dokładnie z efemerydą. To jest raczej bardzo rzadki przypadek, ze względu na niedokładności elementów asteroid zawsze jest jakieś przesunięcie - raz mniejsze, raz większe. Masz racje jeśli chodzi o obliczenia efemeryd - jeśli ktoś używa do tego celu Occulta, musi mieć ściągnięte najświeższe elementy asteroid MPCOrb, AstOrb lub AstDyS-2. Lecz najlepiej używać Occult Watchera, załatwia nam wszystko - efemerydy z różnych źródeł oraz najnowszą astrometrię, nawet sprzed kilku dni. Nikodem - błędy sigma opisane są w mojej instrukcji do efemeryd IOTA (S. Preston) pod adresem: http://www.sopiz.ptma.pl/odczytywanie-efemeryd-zakryc-asteroidalnych-s-preston/ Zacytuję: Kropkowane linie leżące z obu stron pasa zakryciowego określają efekt przesunięcia 1-sigma krawędzi tego pasa. Zgodnie z teorią istnieje 68% prawdopodobieństwa, że rzeczywisty przebieg pasa zakryciowego znajdzie się pomiędzy obiema liniami 1-sigma. Elipsa niepewności na rysunku znajduje się w pobliżu pasa zakrycia i swym kształtem pokazuje orientację niepewności 1-sigma przewidywanego przebiegu pasa zakryciowego. W celu większej czytelności rysunku nie są wykreślane linie niepewności 2-sigma. Można jednak oszacować ich położenie. Linia 2-sigma powinna leżeć w odległości dwukrotnie większej od krawędzi pasa zakryciowego niż odległość linii 1-sigma od tej krawędzi. Zgodnie z teorią istnieje 95% prawdopodobieństwa, że rzeczywisty przebieg pasa zakryciowego znajdzie się pomiędzy obiema liniami 2-sigma. * 1 sigma uncertainty interval [path widths]: +/- 0.60 szerokość obszaru 1-sigma (z każdej strony pasa) - w OW zobacz na grafice stosunek szerokości pasa do obszaru 1-sigma Tutaj ma szerokość 0,6 szerokości efemerydalnego pasa zakrycia. * 1 sigma uncertainty interval [seconds]: +/- 3.0 - to niepewność czasowa momentu centralnego Dajemy kilkuminutowy margines z obydwu stron momentu centralnego zjawiska i nagrywamy ok. 5 min. Osobiście daję po 2,5 minuty przed i 2,5 po zjawisku. Robi się to ze względu na możliwą detekcję satelity asteroidy lub systemu jej pierścieni. By Was zdopingować zobaczcie obserwacje moją i Maćka Jarmoca z 2018 roku, do tej pory nie wiadomo czy to satelita asteroidy Viipuri czy nowoodkryta gwiazda podwójna: http://www.euraster.net/results/2018/20180919-Viipuri_crd.gif Zresztą odkrycia księżyców asteroid są możliwe nawet w do 10 szerokości pasa ! ! * 1 sigma uncertainty interval approx RA,DE ["]: (+/- 0.035, +/- 0.026)  * 1 sigma uncertainty ellipse (major, minor, PA): (0.039", 0.019", 122°) "Elipsa błędu niepewności" Podana w nagłówku efemerydy, przeważnie wyrysowywana graficznie w efemerydach IOTA/Occult, Oczywiście im mniej tym lepsza dokładność efemerydy, to się przekłada na kilometry w terenie i bezpośrednio wiąże z 1-sigma. Nikodem - nigdzie nie jeździj jeśli nie ma potrzeby, obserwuj od siebie, nawet jak nie jesteś w pasie, tylko w obszarze 1-sigma. W tym konkretnym przypadku jesteś, ale wszystko może się zdarzyć - możesz mieć pozytyw albo brak zjawiska, jak się pas machnie na południe mocno. To jest trochę loteria i przy przesunięciu pasa to Ty obserwujesz zjawisko, a nie gość który ustawił się idealnie w środku. Dotyczy to zwłaszcza wąskich, kilku, kilkunasto-km pasów. Należy po prostu obserwować i nie zrażać się tym że jestem w obszarze 1-sigma czy 2-sigma, czasem nawet tam można coś ciekawego odkryć. Zresztą wszystkie wyniki są zbierane, negatywne wyniki danego zjawiska mają także wielkie znaczenie, w przypadku braku tych pozytywnych, bo mówią zgrubnie o wielkości przesunięcia się asteroidy. Te dane są następnie używane do polepszania elementów orbit asteroid. Z Otwocka jest doświadczony zakryciowiec, Daniel Filipowicz. Mogę Was skontaktować ze sobą. Na zakończenie te tajemnicze 1-sigma, 2-sigma to się bierze z teorii prawdopodobieństwa: https://pl.wikipedia.org/wiki/Odchylenie_standardowe Jest tam ładnie opisane co i jak z tymi odchyleniami standardowymi i procentami :))

18 lutego 2019 roku IOTA, IOTA/ES oraz RASNZ podjęły wspólną decyzję aby wszystkie numery JOA były dostępne jako pliki PDF dla każdego zainteresowanego bez ponoszenia kosztów. Do tej pory jedynie obserwatorzy zrzeszeni w IOTA, IOTA/ES lub RASZN, opłacający coroczną składkę członkowską we wspomnianych organizacjach, mieli pełen dostąp do kilku najnowszych numerów JOA poprzez logowanie. Wszystkie numery JOA są teraz dostępne jako pliki PDF na stronie IOTA/ES: http://iota-es.de/joafree.html Archiwalne numery czasopisma Occultation Newsletter (ON) z lat 1974-2009, które przekształcono następnie w JOA, znajdują się na głównej stronie IOTA: http://occultations.org/pub/newsletters/

Ważna obserwacja w dniu 23 lutego zakrycia planetoidy Deikoon z grupy Trojan - szczegóły w efemerydzie. Duży błąd efemerydy, może być bardzo duże przesuniecie pasa. http://lesia.obspm.fr/lucky-star/occ.php?p=13935

Relacja z negatywnej obserwacji zakrycia brzegowego gwiazdy 8.5 mag : http://www.sopiz.ptma.pl/zakrycie-brzegowe-gwiazdy-sao79148-16-lutego-2019/

Zakryciowcy z Łodzi śledzą już gwiazdę mającą być zakrytą przez Dulcinea. Są zaledwie 2 km od środka pasa, pozostała godzina do zjawiska. Trzymajmy kciuki. EDIT 21:33 - Do zakrycia w centrum Łodzi nie doszło !!! Szkoda, pas zakrycia miał szerokość 14 km, ale strefa błędu 1-sigma była jeszcze szersza, doszło do spodziewanego zresztą przesunięcia. Nie musiało być ono wielkie - wystarczyło przesuniecie 5 km na północ (lub 9 na południe) i obserwatorzy z łódzkiego Planetarium Pomorska mieli jedynie "miss". Nikodem co u Ciebie ?

Pewnie jest łatwiej dla producentów kamer przemysłowych. Nie wiem - tak już jest i w hi-topowym Watec 910 HX i w tanich typu Samsung SCB-2000. Jestem w kontakcie z kolegami ze Szwajcarii, jak zbiorę więcej informacji o prototypie kamey z cyfrowym inserterem to opiszę to tutaj.

Podstawą dla mnożnika jest 0,02 sek. Przy x64 da nam to 0,32 sek ekspozycji. Kamery cyfrowe maja wiele zalet, nie będę się o to kłócił, ekspertem w tym temacie także nie jestem. Jednak powtórzę - na obecną chwilę analog jest jeszcze zakryciowym standardem ze względu na sprawdzoną wielokrotnie, wiarygodną służbę czasu, czego jeszcze nie dokonano masowo dla kamer cyfrowych. NIkodem - jakie feed'y jeszcze włączyłeś ?, bo w zasadzie tam nic ciekawego nie powinno się pojawić - reszta feedów dotyczy innych rejonów świata, zakryć przez jądra kometarne lub, po dociągnięciu pluginu, zakryć gwiazd podwójnych przez Księżyc. Ja nie wydłubywałem IR i raczej nikt tego pod zakrycia nie robił.

Analogicznie do zakryć efemerydalnych podaję zestawienie brzegowych zakryć gwiazd przez Księżyc widocznych w tym roku. Zestawienie ograniczone dla najjaśniejszych gwiazd - do 7.5 mag: http://www.sopiz.ptma.pl/brzegowe-zakrycia-gwiazd-w-2019-r/ Oczywiście obserwator może wygenerować sobie słabsze zjawiska lokalne programem Occult. Dla chętnych obserwatorów służę pomocą w wyznaczeniu optymalnych stanowisk obserwacyjnych, gwarantujących jak najwięcej kontaktów gwiazdy z brzegiem tarczy Księżyca. Aktualnie obserwatorzy SOPiZ przygotowują się w okolicach Jerzmanowic do rejestracji zjawiska nr 5.

Dla gwiazd słabych rzędu 11-14 mag, stosuje się integrację. Oczywiście dokładność czasowa się zmniejsza, tym niemniej jakieś wyniki mamy. W raportach europejskich widziałem największą wartość mnożnika x64. Zależy to od jasności gwiazdy i od tego,aby na nagraniu gwiazda nie byłą przesycona - to jest warunek poprawnej obserwacji video. Przesycony obraz gwiazdy bardzo źle wpływa na obróbkę fotometryczną i otrzymanie krzywej jasności - o ile to konieczne, wybieramy jak najmniejszy mnożnik, na którym gwiazda nie jest jeszcze przesycona. W raporcie końcowym uwzględniasz jedynie poprawki zestawione ze strony http://www.dangl.at/menu_hhe.htm dla tej kamery. Masz szczęście, np moja http://www.sopiz.ptma.pl/kamera-integracyjna-novus-nvc-gdn5811c-2/ nie ma zmierzonych tych opóźnień, ale z grubsza można założyć, że obie kamery są podobne i po konsultacjach z kolegami z zachodu, tak to właśnie w raporcie wypełniam. Co do reduktora - trzeba poeksperymentować z tą odległością, być może zogniskowany obraz wypada w środku tubusu i wtedy jest kłopot. Wiem, ze u mnie reduktor ogniskuje tylko z wybranym teleskopem - działa z 150/750, a z 300/1500 już nie

Przeprowadziłem śledztwo Jedyny powód dlaczego tak się stało to fakt, że obliczałem zakrycie wg pliku futureAll.dat z zeszłego roku - poszczególne zakrycia były w nim obliczane od maja do grudnia - przyjrzyj się lewemu górnemu obszarowi nagłówka każdej efemerydy. Wszystko wskazuje na to, że na początku grudnia tego zakrycia nie było w tym pliku. Położenie Dulcynei widocznie tak się zmieniło, po dostarczeniu najnowszych pomiarów astrometrycznych, że zahaczyła o gwiazdę 9.5 mag. W szczegółach efemerydy widać, że ostatni jej update jest z 13 stycznia, a szczegółach efemerydy http://www.asteroidoccultation.com/2019_02/0212_571_59310_Summary.txt na samym dole zobaczysz że ostatnia obserwacja astrometryczna została przeprowadzona 16 grudnia 2018 - i to własnie ona załatwiła nam zakrycie Po ściągnięciu aktualnego pliku futureAll.dat o ponownych obliczeniach Occultem zakrycie jest generowane. Ten przykład pokazuje jak to wszystko się zmienia jeśli chodzi o aktualność efemeryd zakryć asteroidalnych i że najlepszym rozwiązaniem jest korzystanie z Occult Watchera. Jedynie Occult Watcher zapewnia wyświetlanie najnowszych updatów efemeryd - najlepiej wyświetlić sobie w nim kolumny "Last Updated" i "Shift" Robimy to wg schematu: Configuration -> General -> Choose columns Kolumna "Shift" pokazuje, że pomiędzy dwoma ostatnimi updatami dla Dulcynei shift wynosi poniżej 1 km. Efemerydy na stronie SOPiZ są zgrubnie podane dla całego kraju wg kryteriów tam opisanych. Obserwator powinien zaś sobie generować lokalne, świeże efemerydy dla kryteriów jakie sobie sam ustawi w Occult Watcher Proszę sobie ustawić w OW pobieranie 3 najważniejszych feed'ów efemerydalnych: IOTA, UKOCL, IBEROC, wg schematu: Configuration -> Prediction feed Następnie w Configuration -> Event filtes ustawiamy swoje parametry: Moje ustawienia: Do not show events for which... - my site is more then 50 km outside the 1-sigma zone - the star is fainter than 13 mag - the star is lower than 10 degrees - the asteroid shadow is smaller than 10 km - the event happens in daylight

Zapraszam także do zapoznania się z moim zestawieniem na rok 2019 dla terenu Polski na stronie SOPiZ . Zestawienie jest dla gwiazd o jasności 12 mag: http://www.sopiz.ptma.pl/asteroidlane2019/ oraz objaśnienie do efemeryd: http://www.sopiz.ptma.pl/odczytywanie-efemeryd-zakryc-asteroidalnych-s-preston/ Dziękuję Nikodemowi za rozpoczęcie tematu

Chodziło mi tylko o używanie kodeków bezstratnych przy nagrywaniu. Wszelkie szumy są może nie tyle pomijalne co akceptowalne i uwzględniane w analizie fotometrycznej przez dedykowane do redukcji zakryć oprogramowanie. Aż tak "superdokładnie" to nie potrzeba (jak na razie). Jetem ciekaw Twojej koncepcji i mam nadzieję, że przedstawisz ją niedługo. Fajnie byłoby uzyskać niepewność na poziomie 1 ms.

W zakryciach potrzebujemy kompresji bezstratnej, aby nie stracić nic z sygnału, aby zarejestrować wszystkie klatki. Stosujemy jedynie sprawdzone kodeki bezstratne takie jak Lagarith. Przeciętne zakrycie asteroidalne to gwiazdy rzędu 10-12 mag, stąd też potrzeba dużej czułości kamer. Jeśli gwiazda jest słabsza, ok 12-15 mag stosuje się w kamerach analogowych opcje integracji, wydłużając czas otwarcia migawki nawet do 1 sekundy w ekstremalnych przypadkach (słaba gwiazda i długi czas zakrycia).W takich przypadkach traci się rozdzielczość czasową na rzecz zgrubnego określenia rozmiaru i kształtu. Duże FTP, powyżej 100, nie ma na razie sensu, dopóki czułość i służba czasu kamer cyfrowych jest jaka jest. Dokładność uzyskiwana przez zestawy analogowe do określenia kształtu i rozmiarów asteroid jest jak na razie bardzo dobra, rzędu pojedynczych kilometrów. Wyobraźcie sobie że takim analogowym sprzętem można odkryć nowe ciasne gwiazdy podwójne i to o separacji składników poniżej 0,01". Za wcześnie jeszcze aby analogi odeszły w zapomnienie, za wcześnie aby używać kamer cyfrowych z niepewną służbą czasu. Belive me.

Nikodem - pre-point bazowały na kamerkach DV (tutaj trzeba się upewniać że kamerka DV ma wejście AV typu chinch), ale nadal są w użyciu np: http://www.lunar-occultations.com/iota/video/rnvideosetup.htm Nieco nowocześniejsze podejście do pre-point to zastosowanie małych komputerów na Windows 10 (typu i-stick), podłączonych z battery packami i małymi LCD. Mam to na swojej prezentacji sprzed 2 lat - slajdy 41-50: http://www.sopiz.ptma.pl/wp-content/uploads/seminarium_2017/zakrycia_2017.pptx O tych rekorderach DV nie słyszałem, ale w pre-point kluczowa jest długość czasu życia zestawu na baterii - tutaj podają, że max 2h, co czasami może być za mało. Kiedyś pewnie będziemy wszystko w jednym - kamerę, inserter i zapisywanie danych w jednym niewielkim pudełeczku W PL tego nie robiliśmy, bo to własnie kwestia nazbierania odpowiedniego sprzętu - niektórzy nie mają przecież nawet dobrego sprzętu stacjonarnego. Kwestia bezpieczeństwa sprzętu pre-point zależy od obserwatora, trzeba tak dobrać usytuowanie gratów, aby zminimalizować ryzyko kradzieży. W USA przy sprzęcie pre-point mają doczepioną kartkę z krótkim wyjaśnieniem co to za sprzęt i jaka obserwacja i z adresem/telefonem obserwatora.

W zasadzie inserterowanie na kamerach Point Grey przerobiono już kilka lat temu, ale to się nie rozpowszechnia ze względu na koszty. Wszystko opisane na stronie Davida Gault'a: http://www.kuriwaobservatory.com/ADVS.html Lista kamer obsługujących system ADVS: http://www.kuriwaobservatory.com/ADVS-Cameras.html Porównanie FLIR-ów z Watec 120 N+: http://www.kuriwaobservatory.com/ADVScameras/index.html Ja mimo wszystko wierzę w Szwajcarów - dokleili inserter do ASI120, a 290 niewiele się raczej różni w elektronice od 120-tki. @MateuszW - było by bardzo miło jakbyś wybrał się na SOPiZ, serdecznie zapraszam, z własna prezentacją lub bez Z Niepołomic jedzie dyrektor MOA Dominik Pasternak a także dawny obserwator zakryć Kszysztof Sadko z bratem - może domówicie się na wyjazd ? @Nikodem - jeszcze nikt w Polsce nie wykonał zdalnych obserwacji zakryć asteroidalnych metodą pre-point. Trzymam kciuki za klecenie zestawów i mam nadzieję, ze mógłbyś o tym opowiedzieć na konferencji SOPiZ.

jeśli zrobisz pierwszy polski inserter cyfrowy z chęcią kupię Mam ASI 290 mm - da się na niej zrobić ?