dobsonme

Oczywiście, że pierwszym skojarzeniem był sporadyk. Jednak ilość podobnych szczegółów przekonały mnie do mniej prawdopodobnego scenariusza, czyli do pochodzenia bootydowego. Radiant, jasność, prędkość, barwa, długość, zmiany jasności w czasie przelotu.

Dziś w nocy przekonałem się jak mało wiemy o dynamice tego roju.

Samo jego istnienie jest dość ciekawe gdyż jego kometa macierzysta 7P/Pons-Winnecke, ma peryhelium w odległośći 1.24 j.a. czyli tylko jakieś dalekie wyrzuty materii do nas docierają. Co więcej kometa 30 stycznia tego roku zaliczyła kolejne zbliżenie do Słońca i wyprodukowała kolejną porcję materii, która jest dla nas zagadką. W dodatku wygląda na to, że wysokie ZHR w latach 1998 i 2004 pochodziły z innej orbity niż ta po której kometa porusza się obecnie co też nie wróży dobrze zarówno przewidywaniom jak i żywotowi roju.

W tym roku rój powinien zakończyć swoją aktywność tydzień temu, co jak na niego jest dość dawno, a tu dzisiaj w nocy udało mi się jednego zaobserwować.

Z początkiem lipca gwiazda zakończyła aktywność.

Dla obserwatora umieszczonego na zewnątrz Wszechświata, czas będzie miał wymiar przestrzenny. Może prowadząc tok myślowy w ten sposób łatwiej będzie Ci znaleźć to czego szukasz.

Problem z zamontowaniem małej masy po przeciwnej stronie jest taki jak widać na obrazku. Masa musi być zamontowana daleko od punktu podparcia, co w dobsonie jest niemożliwe. Owszem ciężarek pomaga, ale do pewnego kąta w którym zaczyna podnosić tubę. Dopiero sprężyna wspomagana przez prawo Hooke'a jest w stanie załatwić sprawę. Jest to stare i sprawdzone rozwiązanie.

Jeżeli zamiast o meteorach mówi się o spadających gwiazdach.

Jeżeli przymyka się oko na terminologię żeby przyciągnąć uwagę publiczności.

Jeżeli ilość widzów jest ważniejsza niż jakość.

To sieje się wiatr.

A potem zbiera się burzę.

Meteor to nie jest spadająca gwiazda.

Z astronomicznego punktu widzenia to bzdura, z którą staram się walczyć od niepamiętnych czasów. Propagowanie tego zwrotu wśród ludzi, szczególnie dzieci to bezsens nie mający nic wspólnego z popularyzowaniem astronomii. Nie róbmy ludziom sieki z mózgu. Dobra chwytliwa nazwa, czemu nie. Ale jeśli nazwa wpada w ucho, ale jest myląca to w cholerę z nią.

Niech sobie ten zwrot wezmą, opatentują, przestaną używać i zapomną. Astronomia na tym skorzysta.

Poprzedniej nocy oceniłem ją na 12,7^m z resztą nie tylko ją.

Też mam taki problem spowodowany używaniem okularów o bardzo różnej masie. A właściwie to miałem problem który rozwiązałem za pomocą odpowiednio dobranej sprężyny.

Te przy gwiazdach to ich jasność.

Ta mapka bardziej mi się przydała.

Ja ją oceniłem wizualnie na 12.7^m

Niestety w czasie naszej krótkiej nocy akurat stała w miejscu. Dwie godziny ciągłego patrzenia się w gwiazdkę, z którą się nic nie dzieje, polecam.

52° 31' 25" N 17° 7' 40" E

Byłem tam kilka razy i nigdy na mgłę na szczęście nie trafiłem, z resztą nawet jeżeli to w stronę Czernic jest jeszcze trochę lasu wytargane, można sobie coś znaleźć. Owszem w lesie drzewa trochę zasłaniają, ale to chyba oczywiste.

Niebo wydawało mi się niezłe, prawie, że wiejskie. Niestety obecnie oświetlenie S8 + radny lubiący jak mu całą noc w okno świeci rozwaliły mi moje wiejskie niebo i tamto wydaje mi się lepsze.

Jedziesz do Tuczna. Wjeżdżasz w las, koło jeziora Tuczno jest spora przecinka. Niebo dużo lepsze jak na Bednarach.

No co ty, przecież wiadomo, że ruscy na Słońce polecą w nocy.

Które 16^m gwiazdy widziałeś?

Jasność całkowita galaktyk jest liczona na rozmiar 1'x1'. W 13" galaktyka 14,5^m widoczna jest bez problemu, tak jak gwiazdy takiej jasności. Zmniejsz obiekt cztery razy i masz tyle zapasu jasności, żeby pokazać takim cudeńkiem 16^m.

Dla mnie to bardzo jasno. Przykładowo obie wspomniane galaktyki moim 14" łapię bezpośrednim patrzeniem, na pierwszy rzut oka.

Jak na 13" to to są bardzo jasne galaktyki. Niestety obie wyglądają zupełnie tak jak wszystkie inne podobnej wielkości i jasności.

Faktycznie nawet nie głupio.

Wiem co to astron i co to nomos, jakoś trudno mi to było połączyć z akwarium. Nic nie poradzę, że rozumuję po swojemu, a nie po czyjemuś.

Co to narium?

a to chyba masz na myśli DMSO, którego dodawali dla zwiększenia przepuszczalności tkanek?

 

medyczne zastosowanie Ce6 to właśnie niszczenie naświetlanych komórek (rakowych).

 

i to właśnie urok dragów - efekt natychmiastowy a nie żmudne ćwiczenia

 

eksperyment naszego "znajomego" wywołał szeroki odzew i można też o nim przeczytać opinie osób trzecich:

"The Real Science Behind the Crazy Night Vision Eyedrops"

(w skrócie: to wszystko śmierdzi, ale może też być w tym jakieś ziarenko prawdy)

 

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2816260/ Jednak mam na myśli Ce6, kropelki przyjmowane regularnie mogą prowadzić do lekkiego przypadku śmierci.

@Dobsonme

 

Tak, też cenię sobie duże powiększenia i zgadzam się z tym, że ważny jest kontrast/stosunek ale ...

 

My szukamy tu jednak najmniejszego powiększenia bo omawiamy te najtrudniejsze bardzo blade "mgiełki" niewiele jaśniejsze od czarnego prawie tła.

Jak dla nich odpalimy większy power to stają się tak czarne, że pręcik łapie za mało kwantów na sekundę i nie reaguje! i one są po prostu równie wtedy niewidoczne jak ciut bardziej czarne ich tło.

O tym progu reagowania pręcików napisał w wątku, który linkowałem tu kilka postów wcześniej, kolega McArti.

 

Pozdrawiam.

dobsonme, twoja uwaga jest słuszna odnośnie obiektów punktowych jak gwiazdy oraz oczywiście gromady otwarte i kuliste bo to w sumie też gwiazdy tylko że w dużej ilości Przy obiektach które świecą nie punktowo a poprzez dużą powierzchnię (mgławice) im większa źrenica wyjściowa tym lepiej. Np. Spójrz na M42 przez 7mm źrenicę a później przez 1mm. W 1mm będzie bardzo ciemno.

Optimum Magnification

A second concern is that decreasing magnification reduces image scale and detail. The human eye's best resolution comes when less than the full pupil diameter is used. Observational experiments usually find that, for deep-sky observing, the best detail can be seen with an exit pupil of between 2mm and 3mm. This would be a magnification of around 35-50x on a 4" scope, 70-100x on an 8" scope, and 120-175x on a 14" scope. A lower magnification may be necessary to encompass an entire large object, but when trying to observe fine details in a smaller galaxy or nebula or globular star cluster, these medium magnifications may prove ideal.

To o czym mówicie jest słuszne dla dużych i jasnych obiektów. Takie Holmberg II, M101 czy karzeł smoka (PGC 60095) istotnie łatwiej dostrzec w mniejszym powiększeniu. Jednakże to co dla mnie jest DS to jest coś zupełnie innego niż w waszym rozumowaniu. Dla mnie DS to galaktyki mające po 16^m- 17^m jasności całkowitej i po kilka sekund średnicy. Jedyny sposób na wyłuskanie takiego obiektu to przyciemnienie nieba.

Maksymalnie otwarta źrenica sprawdza się przy obserwowaniu gołym okiem, ale kiedy patrzysz przez teleskop to średnica twojego oka jest średnicą obiektywu. Na tym właśnie polega błąd logiczny ekologa. Zmniejszenie źrenicy wyjściowej przyciemnia obraz co wcale nie znaczy, że teleskop zbiera mniej światła.

Ekologu dobrze liczysz, ale wnioski wyciągasz dokładnie przeciwne. W teleskopie jasność nieba jest nam po kija potrzebna dlatego zwiększamy powiększenie, co z kolei zwiększa kontrast niebo/obiekt. Niewidzialne przy twoich 6mm robi się banalne przy 1mm źrenicy wyjściowej.

Dziwnie się zachowuje, zupełnie jakby się wymaksowała na tych swoich 7^m i zdaje się zataczać delikatny łuczek w dół.

Chlorin e6 zwiększa przepuszczalność błony komórkowej co stwarza wysokie ryzyko zatrucia byle czym przez skórę. Co więcej, polskie badania wykazały, że kuracja chlorynem e6 wywołuje apoptozę mięśni gładkich w naczyniach krwionośnych.

Mimo słabnącego z wiekiem wzroku przez ostatnie 10 lat zwiększyłem swój zasięg na obiektach DS o 2^m. Jak sobie nie wyćwiczysz odpowiednich połączeń w mózgu, co trwa lata, możesz się nażreć wilczej jagody, wiele to nie pomoże.