JSC

Pomijając zasłonięcie części apertury lusterkiem wtórnym, to Strehl ma wplyw na zasieg , ale głównie gwiazdowy, mglawicowy chyba mniej. Strehl zalezy od aberracji ( w tym obstrukcji centralnej). No i transmisja układu teleskop-okular ma oczywiście znaczenie.

Są dwie sprawy, a moze trzy(?) 1. Seeing lokalny, czyli plywa caly obraz i wtedy im mniejsza srednica tym stabilniej. 2. Seeing na dużych wysokosciach, czyli obraz niewyyraźny, nieostry. Wtedy im mniejsza obstrukcja centralna tym lepiej. Nie wiem dlaczego tak jest ( ale tak jest! * ), ze taki seeing szarpie najpierw pierscienoami dyfrakcyjnymi a plamka centralna obrazu dyfrakcyjnego ( dysku Airego) dość dlugo pozostaje nienaruszona. Wiadomo ze im większa obstrukcja centralna, tym wiecej energii idzie w pierscienie dysku Airego i tym wiecej szarpie seeing. To samo dotyczy jakosci optyki, czyli ogolnie mówiąc Strehla, bo im lepsza optyka tym mniej ucieka nam energii w pierścienie dyfrakcyjne i mniejj jest do szarpania. 3. Być może mała światłosila. Wynika to bardziej z tolerancji na ustawiemie ostrosci (zakres dobrej ostrosci), ale wiąże sie z seengiem, który niejako psuje nam ustawienie ostrosci w punkt ( seeing raczej lokalny). * mam pewną koncepcję, nawet dość oczywistą, ale nie ma sensu sie tu rozdrabniac i dywagowac.

Rzeczywiście! Aż czuje się ten brak atmosfery na Księżycu. Niesamowite! Gratuluję zdjęcia @lulu

Generalnie to najpierw powinienes sprawdzic ustawienie wyciagu, potem wycentrowac pajaka, potem LG... bez kolimatorów. Dopiero potem poluzowac LW i zlapac go w dlon i probowac wstepnie ustawiac. Dopiero na samym koncu poprawki kolimatorami.

Myśle ze zależy czy chcemy zdjecia czy obserwacje wizualne. Niesymetryczny pająk daje brzydkie spajki https://www.backyard-universe.de/en/i/installation-secondary-spider W wizualu do przełkniecia, ake na zdjeciach to akurat "clou programu" i musza te spajki byc perfekcyjne. Ja akurat nie lubie spajkow nawet na artystycznych astrofoto, no ale co kto lubi. Gdyby byly pajaki cnc trójramienne do Newtona SW 200mm to chyba szarpnalbym sie na niego. PS Te stałe pajaki Artesky (ale tez te zpowyzszego linku, chyba ze to jest to samo) maja calkiem cienkie ramiona, chyba bardzo niewiele grubsze od tych " blaszkowych".

Moim zdaniem szkoda pieknego życia na ustawianie pająka... kupic stałego i po zabawie no chyba, ze ktos lubi takie zabawy. https://www.astroshop.pl/pozostale-czesci-i-akcesoria/artesky-spinne-fuer-skywatcher-200-1000-oder-200-800-newton-teleskope/p,65062 BTW Widze ze sa jeszcze pierscienie zamiast łapek na LG, myśle ze tez bardzo przydatne, szczególnie do dużych luster... https://starizona.com/products/primary-mirror-mask-for-skywatcher-150-cnc-machined?pr_prod_strat=e5_desc&pr_rec_id=16514dde4&pr_rec_pid=8005077467393&pr_ref_pid=8005074780417&pr_seq=uniform

Wygooglało mi się. Ciekawe informacje, szczególnie o ruchu e i f. BTW Składnik c: masa 40 Słońc, jasność 210 000 Słońc... lubię takie informacje

Ale czytajcie chłopaki ze zrozumieniem. Chodzi o zobaczenie dysku Airego w pełnej krasie.... EDIT Jeszcze raz zwróce uwagę na to, że jak nasz mózg wie co widzi, a najlepiej jak juz to widzial swoimi oczami, to lepiej to widzi. Dlatego czasem starzy doświadczeni obserwatorzy lepiej widzą szczegóły od młodych, z lepszym wzrokiem, ale mniej doświadczonych.

Otóż ti! Właśnie chciałem napisać. Wszyscy, ktorzy maja z tym problem lub maja bardzo duze teleskopy,, powinni sobie zrobic taka przysłone zeby zobaczyc jak wyglada dysk Airego - obraz dyfrakcyjny gwiazdy. Jak juz zobaczymy jak to wyglaďa na zywo, to wtedy i w wiekszej aperturze zauwazymy o co chodzi z tymi pierscieniami. SW ma dekle z otworem w srodku, ale Bresser chyba nie daje takich do 102/1350 (?)

Musiałbyś naszkicować obraz jakiejś gwiazdy (najlepiej podwójnej), wtedy można by było cokolwiek powiedzieć. Jeśli patrzysz przez refraktor i masz dobry seeing, to pierścień powinien być okrągły, cienki i nieposzarpany. 100mm apertura jest jeszcze dość odporna na seeing (ale już nie tak bardzo jak 80mm!) - pierścienie powinny być łatwo dostrzegalne w bardzo dużych powiększeniach (powyżej 2xD). w poniższym linku masz pokazane jak powinien (albo nie powinien) wyglądać obraz dość jasnej gwiazdy (te zogniskowane kropki pomiędzy obrazami rozogniskowanymi. Dla refraktora po lewej). Diffraction pattern and aberrations (telescope-optics.net)

Oczywiscie ostrośc ustawiona w punkt! No i seeong, ktory nie poszarpie tego pierscienia.

Raczej ciemne niebo jest potrzebne... Teoretycznie to i 80mm a nawet mniej by wystarczylo.

Sprawa jest na pewno bardzo zlozona i skoplikowana. Seeing to jedno, ale jest jeszcze przejrzystość atmosfery i jasnosc obiektu ( magnitudo). Ja mam wypracowane swoje powiekszenie ok. 2,5xD na jasne i srednio jasne gwiazdy podwojne ( a przynajmniej taki główny slładnik) , gdzie nie razi blask gwiazd, widoczny jest pierwszy pierscien dyfrakcyjny (dla mnie wazne, bo dzieki temu mozna oszacowac separację skladnikow) i plamka centralna jest ładnie odcięta od tła. Co do meritum - na razie zadałem sobie prace domową wybrałem trzy linki, aby jakos w miare merytorycznie pogadać. Jeszcze nie przeczytałem, więc na razie wstrzymam sie z jakimis konkretniejszymi wnioskami. Gdyby ktos cos jeszcze fajnego z tego zakresu znalazl, to prosze o linki. http://www.biecek.pl/eseje/indexObraz.html https://www.klinikaoczna.pl/Journal/-124/pdf-48682-10?filename=23_001_2008_POG_JANOSIK_ZDOLNOSC.pdf https://www.telescope-optics.net/eye.htm

Na luty to Alula Australis jest fajna ( takze ze wzgledów historycznych, o których pisałem na ponizszej grafice). Nie jest trudna, tym bardziej, że akrualnie jest prawie największa separacja ok. 2,5" Mozesz jednak porownac obraz z obrazem z "referencyjnego" Vixena 80/1200 Te obrączki wygladaja w tym Vixenie dokladnie tak jak narysowałem ( idealne, jak od cyrkla). I orbita ze stelledoppie Na pewno warto tez jeszcze zerknac czy widac Syriusza B jak juz jestesmy przy podwojnych zimą. Zobaczyc bialego karla na wlasne oczy to fajna sprawa

Sam nie wiem co bym wybral, a dla kogos to juz w ogóle... Mysle jednak ze mobilnosc jest bardzo istotna, tym bardziej jesli chcesz robic wyjazdy.

Na pewno warto liznąć ten temat, bo jest pomijany. Czułośc oka moze byc różna (w sensie postrzegania ciemnych obrazów). Wraz z wiekiem zwykle spada. Ale jak odnieśc się do dostrzegania malych szczegółów? Generalnie teleskop odwala za nas robote ostrosci widzenia (?)

Rzadko sie o tym pisze, ale warto dadac ze niektore szczególy moga byc widoczne lepiej w Newtonie 8" (szczególnie te, ktore wymagają jasnosci) a niektore lepiej w Maku 127 (te które wymagaja kontrastu*). Pomijam kwestie seeingu, ktory jak juz wspomniano jest kluczowy. *ja osobiscie nie widze dùżej różnicy w kontraście na korzyśc Maka w stosunku do Newtona (moge sie mylic bo nie mam 127/1900, a tylko 100/1400). Dużą różnice w kontrascie widac porównujac dobry refraktor z typowym (nawet dwa razy wiekszym od refraktora) Newtonem (pisze na podstawie swojego Newtona 200/1000, wiem jednak, ze przymkniety mimosrodowo bardzo duży Newton tez da duży kontrast - na wlasne galy widziałem). PS Mak wygra w mobilnosci, kompaktowości i... sterylności. Ci ktorzy nie cierpia nawet najmniejszego pyłka na lustrze lepiej zeby wybrali Maka. Jego menisk latwo oczyscic, a lustro, jako ze pozostaje zamkniete nie kurzy sie tak bardzo jak w otwartym newtonie. Oczywiscie sa jeszcz kwestie wychladzania... PS 2 Pomimo tego ze do młodziezy sie juz nie zaliczam, to mam dobry wzrok, stad moje upodobania do duzych powiekszen i niezbyt jasnych ( nieprzeswietlonych) obrazów. Zupelnie inne priorytety moga miec ci, ktorzy maja słabszy wzrok...

Wklejam w temciw koloru, żeby nie uciekło https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/rozczarowujace-prawdziwe-kolory-urana-i-neptuna

Ale montaz solidny - nadał by się do tego Askara 185mm

6mm okular sprzedac, a dokupic 10mm...15mm.

Ale mowa tu o tripletach, gdzie nie trzeba tak małej światłosily jak w achromatach ze wzgledu na aberrację chromatyczną. Te f/10 ( no f/9) to taka trochę "magiczna" światlisiła pod klasyczne planetarne okulary dla maga dobrych refraktorów. Aczkolwiek dla okurat 185mm apertury uwazam ze bardzo wskazana bylaby światłosila f/10 ze wzgledu na jakość obrazu ( o tych zależnosciach pisal kika postów wyżej @Mareg . 185cm dlugosci byoby dla mnie do przejscia, zresztą do takiego refa to i tak potrzeba "stacjonarnego" montażu.

I wszystkie te refy to f/7... f/7.5, jesli nie jeszcze bardziej światłosilne. Czyli do astrofoto.... Źal dope ściska, że nie produkuje się seryjnie czegoś do planetarnego wizuala, jak np. ten triplet f/10 SkyWatchera z partii próbnej z linkow poniżej. https://www.cloudynights.com/topic/848495-new-for-me-refractor-sw-100-ed-f10-triplet/ https://www.cloudynights.com/topic/571166-how-rare-is-a-skywatcher-ed100-f10-tripet/

@Mateusz F - jakich uzywales okularów? Są równie ważne co teleskop, szczególnie w powiększeniach ponad 2xD. Co do apertury- 80mm dobrego refa pozwala dostrzec podstawowe obiekty ( struktury), któr warto chociaz raz w życiu zobaczyć: WCP, Przerwa Cassiniego, zróznicowane albedo i czapy polarne Marsa, księżycowe rozpadliny w kraterze Gassendi, nawet kraterki w Plato, pięknie rozdziela Epsily w Lutni, Trapez; pozwala zobaczyc (dostrzec) m13, m57, m42 i wiele innych... w każdym razie jest to bez wątpienia użyteczny teleskop.

Pytanie tylko czy teleskopem badź lornetką będziemy obserwowac w ciemni?

Kiedys znalazlem taki patent https://astropolis.pl/topic/60590-sprzęt-do-pomiaru-średnicy-źrenicy-oka/