Dreamer

Załóżmy ze nasze Słońce mialoby kilkukrotnie wieksza masę i przeobrazilo sie w czarna dziure. Nie widze na jej orbitach zbyt duzo materialu do "zassania" aby powiekszyc mase na tyle, aby w konsekwencji przyciagnac np Jowisza. A nawet jesli.. to co potem? Komety, troszke lodu z Obłoku Oorta.. Koniec. Do osiagniecia "konkretnej" wielkosci trzeba OGROMNYCH ilosci materialu. Nawet przy kolizji galaktyk nie wydaje mi sie aby taka czarna dziura byla w stanie "zlapac" wystarczajaca ilosc innych gwiazd /jesli wogole jest mozliwe przechwycenie takiego obiektu przez obiekt podobnej wielkosci/ aby znaczaco wzrosnac. W koncu gwiazdy nie sa zbyt gesto we wszechswiecie.

Z tego co do tej pory wiemy, to czarne dziury powstaja pod koniec zycia gwiazdy. Rozumiem, ze gwiazda w ciagu swojego istnienia "zbierze" prawie caly dostepny material w swoim polu oddzialywania grawitacyjnego. W takim razie po konwersji do czarnalej dziury nie powinna miec juz nic do "wciagniecia" poniewaz masa "bylej" gwiazdy i "nowej" czarnej dziury sie nie zmieni. Tym samym oddzialywanie grawitacyjne pozostanie takie samo. Moje pytanie: skad czarna dziura bierze material do "zassania"i czemu tego nie zrobila wczesniej jako gwiazda?

O taka odpowiedz mi chodzilo. Dzieki Antares

Czyli ile z tego 4.9% nie jest "zwyklą materią"? Bo rozumiem, ze odpowiedzia na moje pytanie bedzie ilosc "zwyklej energii" przeliczone na masę?

W moim pytaniu/wątku jest czas przeszly

Chodzilo mi o mase potrzebna do "wyprodukowania" swiatla, ktora "ubywa" gwiezdzie i podróżuje w przestrzeni kosmicznej przez miliardy lat.

Czy skoro calosc zwyklej materii we wszechswiecie wynosi 4.9%, czy w tej liczbie zawarte jest swiatlo /nie tylko fale widzialne, ale cale promieniowanie / wszystkich gwiazd bedace “w podrozy” w przestrzeni kosmicznej? Wydaje mi sie, ze materia zamieniana w ciagu miliardow lat przez miliardy gwiazd jest dosc duza. Czy w astrofizyce jest ona brana pod uwage?