Grzędziel

Przecież to fotomontaż. W Polsce też można zrobić

Gwiazdy są akceptowalne więc warto się pobawić tym sprzętem. Ale żeby zrobić dobrą fotkę powinieneś spełnić następujące warunki: 
 
1. Wyjechać pod ciemne niebo
2. Ustawić montaż dokładnie na biegun
3. Ustawić czułość max 1600 ISO, lepiej na 800
4. Ustawić czas ekspozycji na 60 sek.
5. Zrobić próbną ekspozycję, jak zdjęcie będzie pojechane w deklinacji to poprawić ustawienie na biegun, w rektascencji - skrócić czas naświetlania do 30 sek.
6. Wypalić 200 - 300 klatak
7. Zrobić klatki kalibracyjne (flat obowiązkowo 20x, dark 50x, bias 100x)
8. Materiał skalibrować, klatki zestackować, nauczyć się obróbki i fotkę opracować.
 
Jak widzisz lekko nie jest, ale na skróty się nie da, no chyba, że chcesz zrobić kiepskie zdjęcie, to wtedy można.
Jednak jeśli złapiesz bakcyla i pójdziesz tą drogą, to za jakiś czas będziesz z uzyskanych efektów bardzo zadowolony i zobaczysz, że było warto.
 
Powodzenia!

Oczywiście, lepiej dołożyć do EQ5 a jeszcze lepiej dołożyć do HEQ5. To już montaż przyzwoity i do N150/750 wystarczający. Ale jeśli mogę coś doradzić to nie zaczynaj przygody z astrofotografią od tej tuby. "Ogarnięcie" Newtona wymaga doświadczenia. Znacznie prostszy w obsłudze jest refraktor. I pamiętaj, że tanie montaże klasy EQ3 to też loteria. Może trafić się przyzwoity albo badziewiasty.
 
Moja rada to:
1. tani zestaw startowy EQ3 + Canon z teleobiektywem.
2. drugi etap, jak opanujesz podstawy to HEQ5 + SW ED80. I jeśli nie chcesz inwestować naprawdę sporych pieniędzy w astrofoto (a tu górny limit wydatków nie występuje) to ten zestaw może Ci przynosić satysfakcję przez lata.
 
 
 

RedCat to konstrukcja optyczna Petzvala. Jej cechą jest stała odległość ostatniej soczewki (również gwintu M48) do płaszczyzny ostrości. Widocznie stosowany przez Ciebie zestaw Barlow + nasadka kątowa + obejma okularu ma długość optyczną większą niż ta odległość. Zauważ, że ten malutki teleskopik jest zaprojektowany z myślą o szerokokątnej astrofotografii a nie do wizuala z dużym powiększeniem. Ale jeśli mimo wszystko zależy Ci na sporym powiększeniu, jak piszesz 102x zrezygnuj z Barlowa i zastosuj bardzo krótkoogniskowy okular. Wówczas ostrość da się ustawić, a jakość otrzymanego obrazu z pewnością będzie lepsza niż z Barlowem.

Nie znam tego teleskopu, ale wydaje mi się dziwne, że soczewki w obiektywie należy samodzielnie ustawiać. Prosty achromat to obiektyw klejony z dwóch soczewek i umocowany na stałe w tubie. Raczej niczego się tam nie da regulować. Nieostry obraz Wenus może być wynikiem złego seeingu (nisko nad horyzontem) lub jakiegoś ugięcia czy też wady fabrycznej. Zobacz czy gwiazdy blisko zenitu też są tak zniekształcone.

Czy Twój Dobson ma mechanizm zegarowy (napęd). Bo bez tego trudno coś co poza Księżycem tą kamerą fotografować?
Jeśli już chcesz zacząć przygodę z astrofotografią to raczej nie od kamery tylko lustrzanki.
Wskazane przez Ciebie kamery są niezwykle wymagające, gdyż mają bardzo mały pixel i malutkie pole widzenia. Jeśli jesteś początkujący to trudno Ci będzie je opanować w połączeniu z tak dużym teleskopem. Dla ASI 178 będziesz miał skalę ok 0.3 arcsec/pixel!

Jeśli chodzi o jakość wykonania i ewentualne wady w postaci aberracji chromatycznej to wymienione refraktory są podobne i wcale nie są takie złe. Oczywiście wokół jasnych gwiazd i planet będą widoczne niebiesko-fioletowe obwódki, ale przy wyłuskiwaniu słabych ds-ów to zupełnie nie przeszkadza. Natomiast może być denerwujące podczas obserwacji planet z dużym powiększeniem.
Który radzę wybrać - bez dwóch zdań największy z nich. Kupując mniejszy szybko poczujesz niedosyt i będziesz żałował, że nie wybrałeś większego. I w końcu go sprzedasz wymieniając na większy. Każdy astroamator taki scenariusz przerabia.