diver

Patrząc na gwiazdy coś tam kolorystycznie dłubnąłbym, dynamikę też można byłoby nieco zwiększyć. Ale tak czy siak gratki Darek! Oko się cieszy.

"Z powodzeniem" oznacza tyle, że zrobiłem na nim sporo fotek, które na tym forum nawet trochę się podobały. Kupowałem go z duszą na ramieniu, bo od kolegów na tym forum dostałem wiele ostrzeżeń typu: budżetowy, pewnie będzie "krzywy", kłopoty z kolimacją etc. Uwierzyłem w to i wszystkie swoje błędy początkującego złożyłem na karb niedbałości producenta. Po prawie trzech latach doświadczeń zwracam honor producentowi. Uważam że mój UNC jest poskładany "prosto", kolimacja jest bezproblemowa, wyciąg sensowny (nie sprawia mi kłopotów), korektor też niczego sobie. Korekcja nie jest idealna, ale do moich amatorskich celów pod naszym niebem wystarczająca. Nie jest to "high end", ale pokażcie mi lepszy za tę kasę. Jedyne na co cierpię, to jego niestabilność termiczna. Mimo tego że tuba jest z karbonu (a może właśnie dlatego?), szybkie zmiany temperatury wymagają częstego refocusowania. Jest to trochę męczące, więc myślę o jakimś autofocusie, którego jeszcze nie próbowałem. Jakoś nie sądzę, żeby w naszych nizinnych atmosferycznych warunkach obserwacyjnych sensowna była inwestycja w drogi "high-endowy" sprzęt. Ale też nie zapieram się, że nie chciałbym mieć czegoś trochę lepszego.

Przesadzasz. Moje oko zupełnie nie cierpi.

Ja również! Kolejny raz dziękuję organizatorowi za organizację wspólnego spotkania w tak licznym i zacnym gronie. Wszystkim koleżankom i kolegom za udane spotkania towarzyskie i zaangażowanie emocjonalne w wymianę poglądów na tematy przeróżne. Nudy nie było!

Gratuluję montażu. Jednak przedmiot tej sesji mnie przeraża. Przeraża mnie ilość złomu wokół Ziemi. "Dzięki temu" zamiast fotografować po prostu gwiazdki, zajmujemy się obserwacją orbit satelitek. Nie bierz tego @suchyy do siebie, ja tyko opowiadam o swoich odczuciach. To tak jak wszedłbym do pięknego lasu i zamiast naturalnej i samorodnej przyrody zacząłbym z pasją fotografować obiekty techniczne Lasów Państwowych. Tak samo jak techniczne zagospodarowanie naszych lasów martwi mnie techniczne zagospodarowanie przestrzeni kosmicznej wokół Ziemi. Czuję z tego powodu duży dyskomfort egzystencjalny. Może jestem odosobniony...

Genialny kadr wybrałeś, efekt też godny uwagi. Jedyne co mi trochę przeszkadza, to lekko purpurowe tło. No, coś tam lekko grzebnąłbym w kolorach.

Zainspirowany "podwójnością" gwiazd 8 i 9 Lyr wybrałem taki, a nie inny kadr. W sumie okazało się jednak, że kadr pokazuje piękne układy (asteryzmy czy pasaże) stosunkowo jasnych gwiazd, a "podwójność" gwiazd zeszła na drugi plan. Grzebię więc w moich ulubionych gwiezdnych klimatach z cyklu "odwzorowanie kolorystyczne typów widmowych gwiazd". Poświęciłem materiałowi trochę czasu i "wyprodukowałem" gwiezdną panoramkę z Lutni. 8 Lyr ( ν01 Lyr, HD174585): magV 5,91; typ widmowy B3IV; układ wielokrotny WDS18498+3249; gwiazda zmienna; układ gwiazd jest jedynie wizualny Towarzysze BCD HD174585 (B): magV 10,89; separacja 32,8" HD174585 (C): magV 10,3; separacja 57,5" ADS11732 (D): magV 11,5; separacja 60,3" 9 Lyr ( ν Lyr): magV 5,23; typ widmowy A3V; układ podwójny WDS18499+3233; nie wiadomo czy układ jest grawitacyjny Drugi składnik (B) magV 12,7 o separacji 18,4"; na obrazku oddziela się od gwiazdy głównej Inne trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru, tworzące z 8 i 9 Lyr ładny asteryzm HD174297: magV 7,59: typ widmowy K5 HD174347: magV 8,53; typ widmowy A2 HD174484: magV 8,81; typ widmowy G Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 120 x 30 s OSC, gain 120, temp. -10; SQM 21,27 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2 (tylko podpis), crop 3900 x 2800 resize 2000 x 1436

Pal tam licho fotkę! Ten post to wydarzenie historyczne z zupełnie innej przyczyny. Ile to czasu minęło?

Żeś się uparł na te nisko chodzące. Na południu Polski to jakieś ~10 st. nad horyzontem. Na dobry efekt wizualny liczyć nie można, ale frajda faktycznie może być.

Wydaje mi się, że to ta. https://simbad.cds.unistra.fr/simbad/sim-id?Ident=%402175612&Name=[PBP84] 133248.1-293952&submit=submit Jeżeli tak, to tam podają typ widmowy M. Więc nie węglówka, może jakiś czerwony karzeł.

W dobrych warunkach powinno być widać nieco więcej. Ale napisałem, jakie były warunki obserwacyjne. W sensie z Polski północnej (N54). M13 jest odrobinę mniejsza i słabsza. M22 jest owszem sporo większa, ale przy jej wysokości nad horyzontem max 12 st., nie umieszczam jej na liście obiektów fotograficznych dostępnych z Polski. Dla mnie sensowna wysokość nad horyzontem zaczyna się od 30 st. Za niżej położone obiekty nie zabieram się. No może w drodze wyjątku jakieś 25 st.

W mieście nisko chodząca na południu M5 była poza moim zasięgiem. Fotografowanie jej przez światło sodowych lamp ulicznych było pozbawione sensu. Więc czekała i... doczekała się. Jestem baardzo zadowolony, że w końcu mogłem podjąć próbę zebrania i pokazania tej pięknej "kulki". M5 w Głowie Węża to największa i najjaśniejsza wizualnie gromada kulista naszego nieba. Jest oddalona od centrum Galaktyki o 20200 ly. W klasyfikacji Shapley–Sawyer została oznaczona jako V, czyli "Intermediate concentrations". Cokolwiek miałoby to znaczyć, w mojej pracy M5 pokazuje wyraźne dość małe skoncentrowane jasne jądro. Jasność wizualna: magV 5,6 Rozmiar wizualny: 23' Rozmiar rzeczywisty: ~80 ly Odległość: ~24500 ly Wiek: ~10,6 mld lat W kadrze jest raptem 6 gwiazd jaśniejszych niż magV 11. Trzy najjaśniejsze poniżej. Główna piękna bohaterka to 5 Ser: magV 5,12; typ widmowy F8V; odległość ~83 ly; podwójna grawitacyjna WDS15193+0146 o separacji 11"; drugi składnik magV 10,11 (na obrazku składniki rozdzielają się). To "słońcopodobny" niezbyt od nas odległy karzeł ciągu głównego. TYC340-585-1: magV 10,40; B-V 1,446 HIP74907: magV 10,45; B-V 0,483 Okazuje się, że obszar obfituje w galaktyki, ale słabiutkie. Na mapce oznaczonych jest 40 galaktyk z katalogu PGC oraz jedna z katalogu IC. W północnej Polsce gromada M5 "chodzi" dość nisko: max ~35 st ponad horyzontem. Już z tego powodu warunki obserwacyjne nie są rewelacyjne. Materiał zbierany był znów w księżycowe noce, tym razem jednak Księżyc wschodził późno i chodził nisko. Atmosfera też nie była rewelacyjna - ostatnio tutaj atmosfera rzadko bywa całkiem przejrzysta. Do tego wszystkiego mamy już "białe noce". W takich warunkach można byłoby zająć się raczej czymś innym zbieranie obrazków z nieba. Ale szkoda każdej nocy, w którą coś w miarę sensownego można pozbierać. Więc może ta M5 okaże się nieco lepsza niż pokazana przeze mnie ostatnio M92, której właściwie nie powinienem był chyba pokazywać. No może w celach edukacyjnych: jak bardzo światło Księżyca może zniekształcać kolorystykę gromad kulistych. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 116 x 120 s RGB, gain 120, temp. -10; SQM 21,27 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2 (tylko podpis), crop 3700 x 2775, resize 2000 x 1500

Gratki za tę "samobójczą" próbę.

Brawo!

Jak wyżej: zdjąć zieleń, podnieść saturację świateł i trochę popracować nad czytelnością jądra gromady. Szczegół wyszedł Ci bardzo ładny.

Też miałem takie wrażenie, ale obawiałem się przesady. No dobra, pojechałem z saturacją odrobinkę. Mam nadzieję, ze nie przesadziłem. Teraz histo jest niemal idealne. Ten materiał ma jakąś nutkę czerwieni w tle. Żeby nie produkować tutaj kolejnych wersji obróbki, pozwoliłem sobie podmienić fotkę. No ale nic zastąpi dobrego materiału, którego ostatnie niebo mi poskąpiło.

Ładne. No i wyraźnie widać brykę. Ta alfa to Twoja?

Piękne ujęcie. To Piwnice?

Gromada kulista M92 w Herkulesie jest wizualnie nieco mniejsza i słabsza od swojej słynnej sąsiadki M13. Jej jądro wydaje się być mocniej upakowane i jaśniejsze niż w M13. Jasność obserwowalna: mag 6,3 Rozmiar obserwowalny: ~14' Odległość: ~25700 ly Średnica: ~109 ly Wiek: ~14 mld lat Trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru HD156964: magV 8,76; typ widmowy K0 TYC3081-192-1: magV 8,92; typ widmowy K0 HD156821: magV 9,85: typ widmowy G5 M92 zebrałem i prezentowałem już 2 lata temu: https://astropolis.pl/topic/71933-m92-ngc6341/#comment-820651. Teraz powtórne podejście pod lepszym niebem. Materiał niestety zbierany w ostatnie mocno księżycowe noce. Dodatkowo warunki atmosferyczne nie rozpieszczały: niebo właściwie nigdy nie było czyste, seeing też poniżej oczekiwań. Gwiazdki więc nieco spuchły. Niemniej dorzucam kolejną odsłonę M92 do mojej kolekcji gromad kulistych. Jednak czuję że będzie powtórka; a właściwie trzecie podejście. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 131 x 120 s OSC, gain 120, temp. -10; SQM 21,27 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2 (tylko opis), crop 3700 x 2775, resize 2000 x 1500

Flaty zawsze robię z teleskopem. Przykręcałem, odkręcałem, patrzyłem i znów przykręcałem. Pyłków nie widać ani na matrycy, nie na szybce ochronnej. Po to są oczywiście Maciej. Ja wolę jednak mieć jako punkt wyjścia obraz bez takich skaz. W sumie można byłoby wyjść z założenia: po co czyścić kamerę z paprochów, przecież flat i tak mi wszystko w obróbce usunie? W praktyce tak. Niemniej mam podejście, jak napisałem wyżej. Zobaczymy, kiedy psycha mi siądzie.

Brawo! Też mam ją w planach.

Ostatnio korzystając z niepogody robiłem sobie flaty dla ASI1600MM. W każdym z siedmiu filtrów mam identyczne skazy w kadrze. Klatka to flat L wyciągnięty w STF. Nie byłoby w tym niczego nadzwyczajnego, gdy nie to że szyba ochronna i powierzchnia matrycy są czyste jak "dupa anioła". Świeżo po czyszczeniu i dmuchaniu sprężonym powietrzem. Oglądane pod światłem pod różnymi kątami przez okulary i przez lupę. Żadnych pyłków. Jakaś wada matrycy? Na ASI294MC nie mam takich problemów.

To jest OSC, więc gwiazdki żądają kolorów! No i coś tam w purpurę chyba za bardzo poleciało. Kadr i dla mnie ciekawy.

Bardzo ładny ten tulipanek. Ale jak kolega @_Spirit_ zauważył, reszta jakby wyprana z kolorów. Gwiazdki niemal białe. Rozumiem że to SHO, ale coś się gwiazdkom należy?

Jest całkiem fajnie, ale więcej kolorów poproszę.