JakubJ

Dziękuję, Panowie. W instrukcję Sirila zajrzałem bardzo pobieżnie, a tu wszystko jak na dłoni

Jeszcze na tyle dobrze nie znam się z Sirilem, sprawdzę następnym razem i dam znać wrzucając post.

W tematyce chmur, takie ujęcia udało mi się złapać pod koniec marca z Wrocławia. W ostatniej chwili zobaczyłem wznoszący się z lotniska w kierunku Warszawy samolot i nie mogłem się powstrzymać przed strzeleniem kilku fotek.

Ze szkłem też był swojego czasu problem w innych branżach, w pierwszym kwartale odczuliśmy to ostro, jak nie dało się dostarczyć zestawów laboratoryjnych dla pacjentów biorących udział w badaniach klinicznych. Teraz trochę się poprawiło, natomiast wtedy dostawy były ogromnie opóźnione i wszystko było dostarczane dokładnie wymierzone. Nie było opcji zamawiać na zapas.

Stawiam na to, że wybrałem opcję automatycznego odrzucenia klatek z jakością gwiazd poniżej danego wyniki, stąd mogły zachować się klatki z satelitami. Przy finalnej wersji, którą chcę zrobić po dorobieniu klatek, na pewno odrzucę te zawalone nieproszonymi gośćmi.

To pewnie efekt tego, że za bardzo pojechałem z redukcją aberracji chromatycznej i rozciągnalem zakres barw w Camera Raw jak głupi... No cóż, lekcja odrobiona, następnym razem zwrócę na to uwagę

Pokaż parametry stackowania i może wrzuć link do surówki, to zobaczymy co tam siedzi.

Zanim dopalę materiał (a może minąć jeszcze chwila...), usiadłem do komputera i wziąłem się jeszcze raz za obróbkę tego, co już mam (zaczynając od wstępnie wyciągniętego stacka i pliku z usuniętymi gwiazdami, które posłużyły za pierwszym razem). Nowa wersja kolor + BW, do którego coraz bardziej się przekonuję. Pozdrawiam, Kuba

Tak, jak napisano wyżej. Najlepiej rozkręcić montaż, ułożyć elementy w kolejności składania (żeby później się nie pomylić, co i jak) i sprawdzić, czy silnik napędza przekładnię zębatą. Potrzebujesz tylko zestaw kluczy imbusowych (a tak naprawdę chyba tylko dwie wielkości, jeśli dobrze pamiętam). Jeżeli taka pierdoła techniczna jak ja dała radę rozkręcić, wymienić smar, skręcić i montaż dalej działa - to każdy da radę

Ja mogę ze swojej strony polecić Nikona D5500, nieduża puszka, lekka, a to się liczy. Chociaż gdybym spotkał siebie sprzed pół roku, to powiedziałbym - dołóż i kup używanego FF ze względu na mniejszy szum.

Dziękuję! Chciałbym dopalic jeszcze materiału i dołożyć do tego, by mieć łączny czas integracji około 4h. Byłoby cudownie móc zrobić to jeszcze w najbliższych dniach, zanim Księżyc, a później brak nocy astronomicznej znacznie to utrudni/uniemożliwi. Pożyjemy, zobaczymy. Kuba

Zapomniałem dodać - modyfikowany. Dziękuję za zwrócenie na to uwagi. Z każdą kolejną sesją walczę sam ze sobą, żeby nie ciągnąć materiału za uszy i przykładam coraz większą wagę do starannej obróbki używając wielu warstw, nic na szybko. Jestem też świadomy ograniczeń sprzętowych, ale... małymi krokami do przodu pozdrawiam!

Dzięki, sam jestem wrażliwy na punkcie estetyki. Zaraz poprawię, bo przyznam że dopiero teraz zauważyłem, że te zdjęcia tak się wyświetlają. Pozdrawiam

Cześć wszystkim, Sto lat nie było mnie na forum, mam nadzieję to zmienić. Chciałem podzielić się wynikiem mojej ostatniej sesji - staram się fotografować tak często, jak się da, daje mi to niezmiernie dużą satysfakcję. Ale co tu ukrywać, przy małym dziecku nie zawsze czas wolny i pogoda rozmawiają ze sobą tym samym językiem. Szczerze mówiąc, to nie miałem absolutnie żadnych oczekiwań co do efektów końcowych po sesji z wtorku na środę w tym tygodniu. Był to pierwszy test bojowy Samyanga F2/ 135mm zapiętego z Nikonem D5500 w obejmach na Star Adventurerze (w którym ostatnio, z przypływu nudy, wymieniłem smar z chińskiego gluta na grafitowy - czy to dobry wybór, to się okaże) bez dovetaila i przeciwwagi, bez guidingu. Zdecydowałem się na klatki po 60 sekund, wyszło ich 156 z czego około 110 weszło do finalnego stacka (ustawiłem pewną granicę przyzwoitości dla kształtu gwiazdek w Sirilu). Brak klatek kalibracyjnych, w pierwszej części sesji Łabędź jeszcze obrywał gradientem LP z pobliskiej miejscowości. Zamieszczam kilka wariantów kadru, jakoś nie mogę zdecydować się na ulubiony Nikon D5500, ISO 400, 110x60s, Samyang F/2 135 przymknięty do F/2.2. Stackowane w Sirilu, obróbka PS + starnet. Pozdrawiam, Kuba

To i ja dorzucę swoje trzy grosze. Nikon D7500 bez moda, Nikkor 50mm F/1.8G na F/2.8, ISO1000 I 12x150, bez klatek kalibracyjnych

Dzięki, Hamal - na pewno jeszcze przysiądę do pliku

Jasne, wieczorem zgram surowy TIFF na Google Drive i udostępnię w wiadomości prywatnej.

Cześć wszystkim, To (nie licząc dwóch podejść do DM) moja pierwsza próba na 50mm z czymś trudniejszym. Po tym, jak w miarę dobrze nauczyłem się kalibrować SWSA i obchodzić z toporną głowicą kulową, postanowiłem wycelować w Łabędzia i zobaczyć, co z tego będzie. Fotografowane z okolic Międzyborza, zacząłem gdy gwiazdozbiór był dosyć nisko nad horyzontem. Parametry: Niemodyfikowany Nikon D7500, Nikkor 50mm F/1.8G przymknięty do F/2.8, SWSA, 42x135 na ISO 800 plus darki, biasy i flaty. Stack w DSS, obróbka w PS. Pozdrawiam, Kuba

Mateusz, pięknie dziękuję za konstruktywną krytykę. Wezmę sobie Twoje wskazówki do serca. Faktycznie, nie pomyślałem o tym, żeby zrobić więcej klatek, ale na 30s i niższym ISO. Postaram się dorobić jeszcze dzisiaj kilka darków (noc będzie z temp. bardzo zbliżoną do tamtejszej), ponownie złożę całość do kupy i wrzucę tutaj do porównania. Przy najbliższej możliwej okazji wykorzystam krótsze ekspozycje i niższą czułość... no i nie będę przekombinowywał z obróbką.

Tak też postanowiłem na przyszłość

Tak, to jest materiał z wypadu do Roztok. Komicznie musiało to wyglądać, ale nie miałem nic do stracenia. Już bardziej nieprzygotowany być nie mogłem Nie mogę zdecydować się, która wersja jest lepsza, pewnie wraz z doświadczeniem wyrobię sobie jakiś gust. Na pewno pierwsze co zrobię w kwestii sprzętu, to ogarnięcie lepszej puchy, ale ze stajni Canona. Nie ukrywam, że po chwilowym obcowaniu z 6D Łukasza, zachorowałem na nią...

Cześć, Długo wahałem się, czy w ogóle dodawać ten wątek - w dobie zdjęć, które pokazujecie, obawiam się srogiego linczu za to, co zaraz ujrzycie. Z drugiej strony, od czegoś każdy zaczynał... Do meritum. W Bieszczadach udało mi się wykonać ujęcie Drogi Mlecznej - w warunkach iście okopowych. Mój wiekowy Nikon D60 bez pilota w trybie Bulb za bardzo pracować nie chce, więc wszystkie naświetlania były z palcem non stop na spuście migawki (stąd tytuł wątku ), więc czasy ekspozycji (choć celowane w 180 sekund każda) nieznacznie się różnią. Obiektyw KIT-owy 18-55mm wali taką komą przy F/3.5, że szok. ISO 3200 generuje potężne szumy... Na pierwszym zdjęciu - pierwsze podejście do obróbki, wykonana głównie w DSSie, w PS'ie nieznaczne poprawianie poziomów, balans kolorów, krzywe. Temat jednak na tyle mnie wkręcił, że poszperałem kilka minut w necie (trafiłem przede wszystkim na ten i ten artykuł) i to dało mi pewne wskazówki, że można zrobić rzeczy dużo lepiej. Na drugim zdjęciu - praktycznie zero obróbki w DSS (tylko stack), całość przerzucona do PS'a. Tutaj zastosowałem redukcję szumów, Camera Raw filter, korektę poziomów, GradientXTerminator, balans krzywymi, ekspozycją, nasyceniem kolorów, a nawet wykorzystałem opcję tonowania HDR . Efekt poniżej - pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to zwiększony detal i głębia obrazu. Już teraz widzę, że mógłbym trochę mniej odciąć tło wokół Drogi Mlecznej. Sumaryczne info: Nikon D60, 18-55mm@18mm F/3.5, ISO 3200, 3 x ~180s, Sky-Watcher Astrotrack; 1 dark, bez flatów. Pozdrawiam PS. Tak, jest amp glow, ale jak dopalę jeszcze kilka darków, to powinien ulec redukcji?