holeris

Nie zgadniecie Kolejne zdjęcie z Namibii. Ale spokojnie, już mi się powoli kończą. Tym razem Biegnący Kurczak, czyli IC2944. To chyba zdjęcie, na które nazbierałem najwięcej materiału. Robione na początku pobytu, kiedy jeszcze planowałem poświęcać więcej czasu na poszczególne obiekty. W kadrze trochę się dzieje. Na pierwszym planie oczywiście Kurczak. Ale w jego wnętrzu można dostrzec małe ciemne obłoczki. Są widoczne na samym dole powiększonego zdjęcia. Są to globule Boka - niewielkie ciemne mgławice, w których zachodzą procesy gwiazdotwórcze. Ponadto załapała się mgławica planetarna PK294-00.1, również widoczna na wersji z zoomem. Jak zawsze proszę o uwagi i krytykę. Dużo się uczę z Waszych komentarzy ASI2600MC @ William Optics GT81-IV 386 mm @ RST-135 53 x 300 s Resize do 4000 px na szerokości: Zoom wybranych fragmentów: Opis: Lokalizacja:

Świetne są te pasma wodoru u góry. Niczym firana lub... welon. Poprzeplatane włóknami. Ale co to za kreska w prawym dolnym rogu?

Piękne zdjęcie. Ależ ten zestaw to jest potwór. Takie pole widzenia i skala 1.14. Wow! Hmm, może coś w tym jest. Pyły wpadają trochę w buraczkowy. Sam nie wiem. Skąd robione?

Zastanawiałem się nad tym i nawet mam chyba jakąś pośrednią wersję, gdzie jest jaśniejsza. Ale nie chciałem zbytnio zaburzać balansu jasności między gwiazdami. Najjaśniejsza gwiazda w kadrze - Gamma Muscae - ma jasność ok. 3,85 mag. Natomiast jasność NGC4372 to ok. 8 mag, a gwiazd w niej zawartych ok. 12 (wg. Burnhama). Gwiazdy chciałem ogólnie zrobić trochę bardziej przygaszone, ale wtedy gromada wychodziła już bardzo blado.

Kolejne zdjęcie przedstawiające ciemne pyły pod ciemnym namibijskim niebem. Tym razem Dark Doodad oraz towarzysząca mu gromada kulista NGC4372. Wiem, że zdjęcie jest mocno zaszumione (choć NXT trochę pomógł, ale starałem się nie przesadzić), ale nie mogłem się powstrzymać przed wydobyciem tych wszystkich pyłów na światło dzienne Namibia, nie Namibia - 100 minut przy pyłach to mało. Z tego też powodu tym razem nie zaprezentuję powiększenia 100%. ASI2600MC @ William Optics GT81-IV 386 mm @ RST-135 20 x 300 s Opis: Położenie:

Podoba się Fajnie poskromiłeś gwiazdy, ale zupełnie brak im koloru. W ogóle nie widać, że jest w tym 4 h OSC. Mam też wrażenie, że jest trochę rozmydlony detal. Nie przesadziłeś z odszumianiem? Zakładałbym, że przy takiej ilości materiału w ogóle nie trzeba odszumiać, ale nie mam doświadczenia z takimi filtrami.

Dziękuję! Ad. 2. Robię tak prawie zawsze. Ale mam problem jak sprawić, żeby gwiazdy były jasne, nieprzesadnie przygaszone, a z drugiej strony bez halo. Ad. 3. BXT mam od niedawana i jeszcze się go uczę. Podlinkowana przeze mnie metoda Adama Blocka korzysta właśnie z BXT (użytego jedynie na niebieskim kanale). A wiesz, że oryginalnie zdjęcie było właśnie w takiej orientacji? Obróciłem tuż przed publikacją, bo chciałem, żeby północ była na górze. Też mi się wydawało, że w oryginale było ciut przyjemniejsze w odbiorze.

Dziękuję! Chyba na chwilę obecną nie potrafię tego bardziej opanować. Stosowałem metodę Adama Blocka (link) i jest lepiej, ale nieidealnie. Najbardziej mnie denerwują gwiazdy z ultra jasnymi, odcinającymi się środkami. To chyba wynik nieumiejętnego posługiwania się GHSem (zbyt wysokiego Local Stretch Intensity lub zbyt mocnej ochrony highligthes?). Jak masz na to jakiś patent, to z chęcia przyjmę lekcję

Znacie jakieś inne sposoby na nietypowe katalogi niż ręczne ich tworzenie? BTW miałbym kilka pomysłów jak ulepszyć skrypt opisujący. Przede wszystkim brakuje mi możliwości preselekcji obiektów, które chcę, żeby zostały oznaczone. A może znacie na to jakiś patent? Szczególnie przydatne, gdy na zdjęciu jest bardzo gęsto, a chcę zaznaczyć tylko najważniejsze, wybrane przez siebie obiekty. I jeszcze zbliżenie na obfitującego w mgławice refleksyjne farfocla z prawego dolnego rogu. Wydaje się być fajnym obiektem na większą ogniskową.

Widać, że materiał ma potencjał, ale straszną ciapkę masz w tle. Zapewne od zbytniego odszumiania i / lub starneta.

Może i w Namibii nie serwowano krewetek, choć pysznej antylopy nie żałowali, ale za to dla miłośników owoców morza Krewetka (czyli IC4628) była dostępna na niebie. Nie pod horyzontem, jak zazwyczaj, ale maksymalnie aż na wysokości ~73°. Komponując ten kadr zastanawiałem się, czy nie uwzględnić gromady otwartej NGC6231, która jest niewiele niżej, ale stwierdziłem, że byłoby zbyt ciasno. Gromada ta stanowi głowę tzw. fałszywej komety, a jej ogon to gromady z katalogu Collindera Cr 316 oraz Cr 318 (zawarta również w katalogu Trumplera pod numerem 24). Te już są widoczne na zdjęciu. Zaznaczyłem je w wersji opisanej. Specjalnie w tym celu stworzyłem katalog do PixInsight, który niżej udostępniam (bazowałem na tych danych). Collinder.txt ASI2600MC @ William Optics GT81-IV 386 mm @ RST-135 40 x 180 s Zbliżenie na Krewetkę: Wersja opisana: Lokalizacja:

Miewam dokładnie tak samo!

Piękna praca. Czuć artyzm Podoba mi się takie odważne podejście do tematu. Jak to bodajże @_Spirit_ napisał - w narrowbandzie wszystkie chwyty dozwolone. Choć nie robię zdjęć w narrowband (jeszcze? ) i w fotografii OSC lubię jak kolory w miarę odpowiadają rzeczywistości (tak, wiem, temat rzeka), to jednak podpisuję się pod tym stwierdzeniem.

Przy obróbce tego zdjęcia korzystałem wyłącznie z Pixa. Też mam wrażenie, że kolory są lekko chłodne. Ale takie właśnie wychodzą po SPCC, z którego korzystam, od kiedy mi go poleciłeś. W tym miejscu chciałem wstawić zdjęcie po SPCC + STF, żeby pokazać, że faktycznie zaraz po SPCC to tak wygląda, ale jednak zdjęcie na tym etapie ma cieplejszy odcień. Coś jest na rzeczy. Histogram po samym SPCC, BXT, NXT, STF, podbiciu saturacji, SCNR: Histogram na koniec obróbki: Gdzieś mi się to rozjeżdża po drodze, choć nie wiem gdzie. Żadnych dziwnych rzeczy nie robię przy tej obróbce. Na początek SPCC, BXT, NXT, później 2 x GHS, a następnie rozdzielenie gwiazd od reszty. Jeszcze kilka razy GHS na mgławicach, do tego LHE, saturacja krzywymi i tyle. Na gwiazdach sama saturacja krzywymi. Później to łączę, usuwam zieleń SCNR i gotowe. A może to jednak od rozdzielenia gwiazd i mgławic? Jak podbijałem saturację mgławicom, to delikatnie obniżałem CIE C* (nie wiem jak to po polsku powiedzieć, komponent chromatyczny?), ale bardzo delikatnie - jednym punktem IN: 0.37928, OUT: 0.35672 i tak dwa razy. Może to zaburzyło balans kolorów. Dzięki za ten komentarz! Jeszcze się temu przyjrzę.

Przedstawiam kolejny namibijski kadr. Tym razem bogate okolice mgławicy Carina. Najbardziej znanym obiektem na tym zdjęciu jest Statua Wolności NGC3576, jednak ze względu na ciekawe okolice, nie chciałem jej kadrować centralnie. Uwagę przykuwają również gromady otwarte. Mniejsza na środku - NGC3572 - oraz większa po lewej - NGC3532. Do tego trochę wodorowych chmurek, ale nie występują one w najpopularniejszych katalogach. W takim Łabędziu, to prawie każda zmiana kontrastu ma swoje oznaczenie w katalogu Sharplessa czy Lyndsa. Na południu tego brakuje. ASI2600MC @ William Optics GT81-IV 386 mm @ RST-135 34 x 300 s Jak zawsze zachęcam do krytyki! Kilka zbliżeń po obróceniu kadru: Wersja opisana: Oraz położenie:

Za chwilę się zaczyna obróbka tego zdjęcia live na kanale Bartosza Wojczyńskiego na twitchu. Zapraszam! https://www.twitch.tv/artuniverse

Kolorowe wygibasy ładniejsze No i przez użycie innych kolorów w wielu miejscach spadł kontrast i detal stał się słabiej widoczny.

Te owady to bzygi. Chyba bzyg prążkowany. A w tle po prawej na dole jeszcze się czai pająk

Wstaw jakieś zdjęcie jako pierwsze, bo teraz się w galerii wykres wyświetla EDIT: Klasa jak zawsze!

IC2602, czyli Plejady Południowe. Ta gromada otwarta w gwiazdozbiorze Kila ni w ząb Plejad nie przypomina, ale gwiazdy mają podobny kolor i chyba stąd nazwa. ASI2600MC @ William Optics GT81-IV 386 mm @ RST-135 60 x 30 s Gdybym miał to palić jeszcze raz, to zdecydowanie w dłuższych klatkach. Trudno się to obrabia przy takich krótkich, bo jednak jakieś pyły siedzą w tle. Dodaję wersję jaka wyszła po kalibracji kolorów oraz trochę cieplejszą. Która lepsza? Po kalibracji SPCC: Temperatura +10: Opis: Położenie:

Ten obiekt ma deklinację ok. -43°. Więc będzie widoczny (o ile obiekt na 0° można nazwać widocznym ) na półkuli północnej z miejsc o szerokości geograficznej mniejszej niż 90° - 43° = 47°. Bieszczady są na 50°, więc nawet w najkorzystniejszym położeniu Centaurus A będzie 3° pod horyzontem.

Wyciskasz z tego Taira wszystkie soki

Bawię się ostatnio wersją próbną NXT, a że @MaPa zwrócił uwagę na trochę szumu, to go trochę usunąłem. W większej rozdzielczości (resize 50%) na astrobin: https://www.astrobin.com/m3ynyl/

Dziękuję za komentarze. Teraz wygląda jakbym je wyżebrał Ale są dla mnie ważne, zwłaszcza te krytyczne. Dzięki nim mam materiał do przemyśleń przy ponownej obróbce i ogólnie na przyszłość, choć nie mogę obiecać, że je uwzględnię W momencie jak pisałem swój komentarz, to zdjęcie nie było nawet w galerii i myślałem, że się naprawdę nie podoba.

Wymyśliłem sobie, że tutaj będę wrzucał zdjęcia nieastronomiczne Można też użyć tagu: https://astropolis.pl/tags/namibia2023/ M. Zuiko Macro is PRO 90 mm do owadów M. Zuiko 40-150 mm PRO + telekonwerter x2 do ptaków Obiektywy wisiały na OM-1.