Witam wszystkich, jestem nowy na forum.
Od wielu lat pasjonuję się astrofizyką oraz fizyką relatywistyczną (na poziomie popularnonaukowym). Uczyłem się od najwybitniejszych: Stephen Hawking, Leon Lederman, Richard Feynman. Moja pasja zaowocowała sformułowaniem kilku hipotez (nie tylko)naukowych. Po prostu muszę się nimi podzielić z kimś mądrzejszym ode mnie :-) ... Czy dobrze trafiłem? Jeśli nie to przepraszam i proszę o wyrozumiałość.
Zacznę od jednej z tych hipotez i zobaczymy jak pójdzie :-) Do rzeczy - wybaczcie łopatologiczny język: "kopiuj-wklej" z mojego dzienniczka:
Zgodnie z założeniami Ogólnej Teorii Względności (OTW) żyjemy w 4-wymiarowej czasoprzestrzeni. Jako trójwymiarowe istoty możemy swobodnie* poruszać się tylko w trzech wymiarach – nazywamy je wymiarami przestrzennymi. Czwarty wymiar, na który nie mamy bezpośredniego wpływu, nazywamy czasem.
* nie całkiem swobodnie: obowiązuje ograniczenie prędkości do prędkości światła – nie dlatego że brak nam odpowiedniej technologii tylko dlatego że jest to (fundamentalne) prawo fizyki jaką znamy.
Czas nieubłaganie płynie w kierunku przyszłości, jednak mamy niewielki wpływ na jego tempo: zgodnie z założeniami OTW czas jest względny. Podczas poruszania się w jednym z wymiarów przestrzennych doświadczamy zjawiska dylatacji czasu: czas płynie wolniej dla osób / ciał poruszających się. Spowolnienie to jest pomijanie małe dla niewielkich (nierelatywistycznych) prędkości jednak wtedy też występuje i jest mierzalne!
Całość wyobrażam sobie w następujący sposób: jesteśmy w nieustannym ruchu i w czterowymiarowej czasoprzestrzeni poruszamy się ze stałą i niezmienną prędkością: nazwijmy ją C (celowo użyłem symbolu prędkości światła, jednostkę na razie pomijam). Jeśli nie poruszamy się w żadnym z wymiarów przestrzennych, wtedy „pędzimy” przez wymiar czasowy z prędkością C. Jeśli jednak zaczniemy poruszać się w jednym z trzech wymiarów przestrzennych to będziemy poruszać się jednocześnie w dwóch wymiarach: czasowym i przestrzennym (składowe) ale nasza wypadkowa prędkość nie może się zmienić i wciąż będzie wynosić C, w konsekwencji zmaleje składowa prędkości przez czas – tym bardziej im szybciej będziemy poruszać się w wymiarze przestrzennym.