Rybi
-
Postów
293 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Odpowiedzi opublikowane przez Rybi
-
-
7 godzin temu, lkosz napisał(a):
jaka szkoda że te jasności są tak niewielkie...
W ciągu półtora roku trwania kampanii O4 powinny się zdarzyć kilonowe, do których sięgną astroamatorzy (np. obserwowana jasność 17-18 mag.w maksimum).
Może nawet takie, jak wzorcowy przykład z 2017 roku kilonowej AT2017gfo (GW170817 / GRB170817A) z krzywą blasku w różnych filtrach astronomicznych od ultrafioletu W2 (satelita SWIFT), po zakres widzialny (np. V) aż do podczerwonego K. (Źródło: A.Villar i inni).
Dzisiaj kampania poszukiwania kilonowej dla S230627c została odwołana.
Podejrzane obiekty w-g kolejnych danych fotometrycznych ZTF wykazują 'płaską' krzywą blasku - co nie jest oczekiwane dla kilonowych, gdzie spadki jasności powinny być > 0,5-1 mag. na dobę.-
1
-
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Miłośnicy astronomii posiadający sprzęt do astrofotografii (montaż z goto; teleskop >=15-20cm; kamera mono CMOS/CCD) mogą uczestniczyć na pierwszej linii badań naukowych, dołączając do międzynarodowej akcji poszukiwania optycznych odpowiedników fal grawitacyjnych w ramach projektu nauki obywatelskiej „Łowców Kilonowych” (ang. Kilonova Catchers). Przy obecnej kampanii O4 do opisanej powyżej konfiguracji sprzętowej konieczny jest przynajmniej jeden (a najlepiej dwa) filtr astronomiczny z dwóch oddzielnych grup filtrów «niebieskich» (UBV/ug) lub «czerwonych» (RI/riz).
W szczególności już w dniu 27 czerwca 2023r. została podjęta próba weryfikacji przez Łowców Kilonowych, czy podczas prawdopodobnej koalescencji S230627c da się zaobserwować optyczny odpowiednik tego zjawiska spośród czterech słabych pojaśnień zaobserwowanych na niebie w prawdopodobnym obszarze S230627c przez przegląd ZTF.1. Kampanie obserwacyjne fal grawitacyjnych
Od 24 maja 2023 roku ruszała kampania O4 obserwacji fal grawitacyjnych, która potrwa do końca 2024 roku. Pierwszy miesiąc to był etap techniczny/inżynieryjny działania interferometrów fal grawitacyjnych i na razie uczestniczyły w nim przede wszystkim dwa interferometry LIGO. Stopniowo będą dołączały interferometry Virgo i KAGRA zgodnie z poniższym diagramem.
Zaktualizowana na dzień 15 czerwca 2023 r. lista kampanii obserwacyjnych O1, …, O5 fal grawitacyjnych za pomocą interferometrów LIGO, Virgo i KAGRA (LVK). Od 24 maja 2023r. do końca 2024. będzie trwała kampania obserwacyjna O4. Przy kampaniach obserwacyjnych podano oczekiwaną granicę detekcji fal grawitacyjnych w megaparsekach przez interferometry LIGO-Virgo-KAGRA podczas zjawiska połączenia się układu podwójnego gwiazda neutronowa+czarna dziura. Źródło: the KAGRA Collaboration, the LIGO Scientific Collaboration, and the Virgo Collaboration [8]
2. Co to są kilonowe?Jest to zjawisko połączenia się / koalescencji układu podwójnego gwiazd neutronowych lub układ gwiazda neutronowa-czarna dziura. Podczas tego zjawiska oprócz powstania fal grawitacyjnych oczekuje się również emisji w zakresie promieniowania elektromagnetycznego, które w sprzyjających okolicznościach mogą zostać zaobserwowane na Ziemi.
Pojęcie kilonowej wprowadził Metzger ze współpracownikami w 2010 roku. Na podstawie symulacji numerycznych autorzy oszacowali rzeczywistą wielkość dzielności promieniowania w maksimum na kilka razy 1041 ergów/sek (jasność absolutna MV = -16m), uwzględniając procesy „r”, jako źródło energii. Czyli obiekt staje się około tysiąc razy (= kilo!) jaśniejszy w maksimum niż klasyczna nowa – stąd kilonowa. Jest to jasność w maksimum pośrednia pomiędzy klasyczną nową i supernową.
Rzadziej kilonowe nazywane są makronowymi (ang. macronova). To pojęcie wprowadził w 2005 roku Kulkarni i jest bardziej ogólne, ponieważ nie jest tak ściśle związane z jasnością, jak kilonowa (jasność ~ 1000 x klasyczna nowa) – co może się zmieniać w miarę ewolucji fizycznego modelu zjawiska.
Rozróżniamy dwa rodzaje kilonowych podczas koalescencji gwiazd neutronowych (gw.neutronowa+czarna dziura):
• niebieska kilonowa, która dominuje w całkowitej emisji promieniowania przez pierwsze godziny po szybkim spadku jasności >1m/dzień w filtrach UBV (ug),
• czerwona kilonowa - początkowo dominuje niebieska kilonowa. Natomiast czerwony składnik przeważa po 1-2
dniach od zlania się gwiazd neutronowych. Świeci głównie w filtrach Rc, Ic J, H (r,i,z) ze spadkiem jasności >0,5m/dzień.
Koalescencji dwóch gwiazd neutronowych lub układu gwiazda neutronowa+czarna dziura - rysunek ilustrujący miejsce powstawania czerwonych kilonowych (dla maks. jasności 16-17m obserwowalne przez astroamatorów 5-8dni) i niebieskich kilonowych (dla maks. jasności 16-17m obserwowalne przez astroamatorów 1-2dni). Do obserwacji tych kilonowych należy używać odpowiednio jednego z filtrów «czerwonych» (RI/riz) lub «niebieskich» (UBV/ug).
Źródło: oprac. na podstawie instrukcji PRZEWODNIK ASTRONOMA
3. Łowcy KilonowchJuż podczas kampanii O3 byli zaangażowani miłośnicy astronomii do poszukiwania optycznych odpowiedników GW w ramach projektu nauki obywatelskiej „Łowców Kilonowych” (ang. Kilonova Catchers, strona domowa [1]), który skupia się na obserwacjach w zakresie optycznym zjawisk towarzyszących detekcji fal grawitacyjnych przez obecnie działające obserwatoria fal grawitacyjnych. W szczególności dotyczy to obserwacji emisji promieniowania elektromagnetycznego podczas zjawiska kilonowej, czyli koalescencji dwóch gwiazd neutronowych w zwartym układzie podwójnym lub koalescencji czarnej dziury i gwiazdy neutronowej. W kampanii obserwacyjnej O3 uczestniczyło 40 astroamatorów z całego świata (głównie z Europy), fotografując galaktyki teleskopami o aperturach 15-30 cm.
• Aby aktywnie działać należy założyć profil użytkownika na portalu Łowców Kilonowych [1] i podać parametry swojego zestawu obserwacyjnego oraz współrzędne geograficzne miejsca obserwacji.
• Jeżeli dla konkretnego użytkownika będzie duża szansa na detekcję kilonowej to otrzyma kanałami komunikacyjnymi (e-mail, strona internetowa Łowców Kilonowych, powiadomienia w aplikacji SLACK) plan obserwacyjny z listą współrzędnych, które są wypośrodkowane na najbardziej obiecujących kandydatach (galaktyki macierzyste). Zawiera następujące informacje: nazwa galaktyki; RA i Dec środka obrazu; prawdopodobieństwo, że obserwowany fragment nieba zawiera to konkretne zdarzenie emisji fal grawitacyjnych.
• Wymagane są obserwacje teleskopami z filtrami astronomicznymi:
sekwencje zdjęć w jednym z filtów «niebieskich» (UBV/ug) i «czerwonych» (RI/riz),
np. jedna 300s ekspozycja z filtrem B i jedna 300s ekspozycja z filtrem Rc.• Skalibrowane zdjęcia (korekcja: „darki”+„flaty” i identyfikacja astrometryczna–o ile możliwe) powinny być jak najszybciej przesłane na stronę internetową Łowców Kilonowych http://kilonovacatcher.in2p3.fr/
Od alertu o emisji fal grawitacyjnych LIGO/Virgo/KAGRA do obserwatora („Łowcy Kilonowych”) i dalsze postępowanie uczestników programu obserwacyjnego po otrzymaniu listy galaktyk do sfotografowania swoim zestawem obserwacyjnym. Źródło: Łowcy Kilonowych luty 2022Więcej informacji na temat uczestnictwa w projekcie łowców kilonowych można znaleźć w załączonej instrukcji [1].
4. Możliwa kilonowa z dzisiaj - S230627c???Detekcja fal grawitacyjnych S230627c nastąpiła poprzez dwa interferometry LIGO (tylko!) w dn. 27 czerwca 2023r. o godz. 01:53:37 UT i została sklasyfikowana z prawdopodobieństwem 50%, jako połączenie się czarnej dziury z gwiazdą neutronową (NSBH: 0.49 / BBH: 0.48 / Noise: 0.03) w odległości około 290 Mpc. Niemal tak samo prawdopodobne jest, że mogły połączyć się dwie czarne dziury, ale wtedy nie oczekujemy zjawisk w domenie promieniowania elektromagnetycznego.
Obszar wielu stopni kwadratowych (patrz: czerwona elipsa w widoku nieba astro-COLIBRI) wokół współrzędnych RA=10h42m33.92s, DEC=48d52m26.42s sfotografował teleskop robotyczny ZTF po momencie wystąpienia S230627c. ZTF odkrył automatycznie cztery pojaśnienia na niebie w tym obszarze nieba (to mogą być np. wybuchy supernowych, nowych, kilonowych, ???):
| ZTF Name | IAU Name | RA (deg) | DEC (deg) | Filter | Mag | MagErr |
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
| ZTF23aaptsuy | AT2023lxu | 160.2019569 | +41.9681656 | r | 20.20 | 0.08 |
| ZTF23aapttaw | AT2023lxt | 164.6898146 | +60.9545924 | r | 21.11 | 0.20 |
| ZTF23aaptudb | AT2023lxs | 166.5566080 | +78.5596361 | r | 20.86 | 0.16 |
| ZTF23aaptusa | AT2023lxx | 162.0445716 | +71.8414115 | g | 20.89 | 0.19 |Są to bardzo słabe zjawiska o jasnościach 20-21m w filtrach astronomicznych sloanowskich r oraz g.
Widok strony internetowej Astro-COLIBRI (jest też aplikacja na telefon!) z bieżącymi informacjami na temat gwałtownych zjawisk we Wszechświecie - w tym emisji fal grawitacyjnych na przykładzie S230627c. Podane są również warunki obserwacyjne dla wybranego obserwatorium astronomicznego (np. miasto Szczecin). Tutaj można znaleźć alerty o zaobserwowaniu rozbłysków gamma, neutrin i wybuchów supernowych. Źródło: astro-COLIBRIPoszukiwanie optycznego odpowiednika S230627c to nie jest typowa sesja Łowców Kilonowych, gdzie wielu obserwatorów dostaje swoją listę galaktyk do sfotografowania w zależności od teleskopu i położenia geograficznego. Jest to próba weryfikacji, czy 1,2-metrowy teleskop ZTF w Obserwatorium Mt.Palomar (Kalifornia, USA) faktycznie zarejestrował kilonową?
Okazało się, że również przegląd nieba ATLAS zarejestrował dwa pojaśnienia na niebie w pozycji ZTF23aaptsuy oraz ZTF23aapttaw przed koalescencją S230627c - co wyklucza te obiekty, jako miejsce potencjalnej kilonowej powiązanej z S230627c. Pozostają więc do weryfikacji pojaśnienia ZTF23aaptudb oraz ZTF23aaptusa.
Sytuacja jest rozwojowa. Przez najbliższe półtora roku (do końca 2024r.) miłośnicy astronomii mogą uczestniczyć poszukiwaniach optycznych odpowiedników fal grawitacyjnych w ramach projektu nauki obywatelskiej „Łowców Kilonowych”.
Zachęcam do przyłączenia się do Łowców Kilonowych (http://kilonovacatcher.in2p3.fr/) i obserwacji niezwykłych zjawisk zwanych kilonowymi.
Na stronie Łowców Kilonowych są założone wpisy do przesyłania skalibrowanych zdjęć (korekcja: „darki”+„flaty” i identyfikacja astrometryczna–o ile możliwe)) dla czterech pojaśnień w galaktykach odkrytych przez ZTF, które mogą mieć związek z koalescencją S230627c. Przekreślono obiekty ZTF23aaptsuy oraz ZTF23aapttaw, jako miejsce potencjalnej kilonowej powiązanej z S230627c, ponieważ przegląd nieba ATLAS zaobserwował pojaśnienia przed momentem koalescencji S230627c. Źródło: portal Łowców KilonowychWięcej informacji:
[1] PRZEWODNIK ASTRONOMA w języku polski (przetłumaczyłem go za zgodą autorów),
czyli jak przyłączyć się i działać jako astroamator-łowca kilonowych (ang. kilonova catchers)Brochure_KNC_O4_EN.pdf
[2] Strona domowa łowców kilonowych - http://kilonovacatcher.in2p3.fr/
[3] Kanał GRANDMA na YouTube - https://www.youtube.com/watch?v=c8Iew5EIaP0
[4] Kilonova-Catcher meeting, April 2023 - https://youtu.be/4etTKp3487s
[5] Metzger i inni (2010) „Electromagnetic counterparts of compact object mergers powered by the radioactive decay of r-process nuclei”
https://arxiv.org/abs/1001.5029
https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2010MNRAS.406.2650M
[6] Metzger (2020)- bardzo dobry artykuł przeglądowy (dostęp otwarty) „Kilonovae” - https://link.springer.com/article/10.1007/s41114-019-0024-0
[7] Aplikacja na telefon lub strona internetowa astro-COLIBRI - https://astro-colibri.com/#/
[8] LIGO, VIRGO AND KAGRA OBSERVING RUN PLANS - https://observing.docs.ligo.org/plan/
[9] Urania 1/2023 - „Czekając na kilonową” / „Z Babcią na kilonowe”.-
8
-
3
-
2
-
W dniu 7.08.2022 o 08:25, Charon_X napisał:
Z ciekawości - da się złapać na zdjęciu jakieś brązowe karły, czy za ciemne na sprzęt amatorski.
Na liście brązowych karłów z 2019 r. są podane jasności obserwowane (... apparent magnitude) niektórych z tych obiektów >11-12 mag. Więc któryś z tych obiektów powinno dać się złapać amatorsko, np. na matrycy kamerki.
-
1
-
-
Aktualne podsumowanie tematu supernowej SN 2022hrs wrzuciłem tutaj:
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/jasna-supernowa-sn-2022hrs-w-pannie
-
4
-
1
-
1
-
-
Walentynki tuż, tuż.
Więc coś specjalnego na tę okazję: wyjątkowa HD 73619 - pierwsza chemicznie osobliwa gwiazda (... układ) pulsująca w rytmie serca !!!
Proszę, spójrzcie w Żłóbek - tam gdzie jest apex cordis ...
Więcej informacji zaprezentowałem tutaj:
-
I po zaćmieniu "przed-wigilijnym" b Persei ...Udały mi się trzy sesje obserwacyjne - w tym jedna podczas samego zaćmienia (wieczorem 22 grudnia). Na czerwono zaznaczyłem moje obserwacje na krzywej blasku b Per z portalu AAVSO.Wczoraj 22 grudnia było najgorzej przy -12C i skrzypiącym śniegu. Sprzęt pokrył się szronem, ale dał radę. Tym razem krzywa blasku zaćmienia dość dobrze pokrywa się z efemerydą.Następne takie główne zaćmienie będzie za 702 dni, czyli w listopadzie 2023 r.
-
1
-
1
-
-
Dzisiaj pogoda dopisuje i robię sesję fotometryczną DSLR z APO F7 o aperturze 102 mm moim zestawem podążającym za ruchem nieba na EQ3-2. Już uzbierało się około 1,5 godz. ciągłego focenia. Pociągnę jeszcze z 2-3 godz. Będzie spory fragment krzywej blasku elipsoidalnej.
Fotometria to oklepane, chociaż przydatne ...
Ciekawi mnie spektroskopia. W alercie AAVSO nr 761 zgłaszają potrzebę spektroskopii, ale bez konkretów. Jaki zakres spektralny obserwować ?
W Polsce jest kilku astro-amatorów posiadający spektrografy LOWSPEC (wydrukowane na drukarkach 3D z optyką hi-tech), którzy mogliby zarejestrować zaćmienie tak jasnej gwiazdy w rozdzielczości nawet R>10000.
Zastanawiam się, w jakich profilach linii widmowych byłoby widać różnicę, gdy składnik C (typ widmowy "F..." o promieniu 2,1 Ro, jasność 2 Lo) zakryje większy i jaśniejszy składnik C (typ widmowy A2V, o promieniu 3Ro, jasność 10 Lo). W gwiazdach typu widmowego F silne są linie wodoru oraz wapnia.
Takie właśnie obserwacje spektroskopowe podczas zaćmienia głównego b Per w lutym 2018 roku (12-15 lutego) wykonali amatorzy z grupy ARAS, ale wygląda na to, że "na oko" w tych profilach nie widać wielkich zmian podczas zaćmienia. Są to raczej tylko zmiany wynikające z ruchu orbitalnego składników. Przydałoby się coś na miarę efektu Rossiter-McLughlina:
Szczegóły na forum ARAS:
1. b PER Spectra Velocity Results
Poniżej przykładowy wygląd widm typów A2 i F:
Źródło : A Digital Spectral Classification Atlas
Źródło: Atlas widm Walkera
-
Zbliża się kolejne zaćmienie główne w układzie potrójnym b Persei mniej więcej w dniach 22-24 grudnia 2021 r. (środek zaćmienia 23,4 UT grudnia 2021 r.). To zaćmienie ma wyglądać jakość tak (spadek jasności nawet o 0,5 mag!):
Potrzebne się ciągłe obserwacje wykonywane za pomocą zestawów do fotometrii CCD, lustrzankowych (DSLR) i fotoelektryczne (PEP) w filtrze astronomicznym Johnson-V.
Oprócz obserwacji fotometrycznych samego zaćmienia (~22-24 grudnia 2021 r.) przydatne będą również obserwacje zarówno przed samym zaćmieniem jak i po nim, czyli w okresie ~16-30 grudnia 2021 r. Potrzebna jest dłuższa, kilkugodzinna sesja obserwacyjna b Per poza zaćmieniem. Ta fotometria zostanie użyta do kalibracji obserwacji uczestników akcji podczas zaćmień. Poza zaćmieniem widać tylko elipsoidalną zmienność układu o okresie ~1.5 dnia i amplitudzie ~0,06 mag.
Układ b Per składa się z trzech gwiazd ciągu głównego - zwyczajowo oznaczonych AB-C. Najjaśniejszą gwiazdą układu b Per jest gwiazda A o typie widmowym A2V i jasności ~10 Lʘ (~10 razy jaśniejsza od Słońca), a dwie pozostałe B, C (typ widmowy ~F) - porównywalne jasności ~2 Lʘ. Gwiazdy AB tworzą ciasny układ podwójny elipsoidalnie zmienny o okresie ~1.5 dnia i amplitudzie ~0,06 mag, a gwiazda C raz na 704,5 dnia przesłania dwie pierwsze lub chowa się za nie.
Potrzebna jest również spektroskopia. Szczególnie wartościowe są widma b Persei podczas głównego zaćmienia, gdy gwiazda C zasłania część światła ze składników A i B w różnych momentach zaćmienia. Może uda się zaobserwować drobne zmiany w niektórych zakresach widma, gdy gwiazda A lub B zostanie całkowicie lub częściowo przesłonięta. Szczególnie wartościowe będą widma, na których ujawnią się jakiekolwiek zmiany prędkości radialnych związane z rotacją składnika A.
Więcej na ten temat napisałem tutaj.
-
5
-
-
Cztery lata później ...
Idea teleskopu cyfrowego (smart-skopu) została zrealizowana przez firmę Unistellar w postaci dwóch modeli
-) eVscope 2
-) eQuinox.
Bazą jest ten sam sprzęt (teleskop o aperturze 11,4 cm F/4, montaż azymutalny z pełnym napędem). Dodatkowo eVscope 2 posiada okular cyfrowy i większą kolorową matrycę CMOS.Aktualnie około 5000 użytkowników korzysta z tego sprzętu:
Świat
Europa (w tym 6 teleskopów w Polsce - przyznać się kto to ma i jakie są wrażenia z obserwacji ... )
Źródło: aktualna mapka sieci teleskopów Unistellar: https://unistellaroptics.com/community-map/Może rzeczywiście te teleskopy zrewolucjonizują amatorskie obserwacje nieba (podziwianie obiektów + koordynowane obserwacje naukowe) ???
Moim zdaniem te teleskopy mają szansę zdobyć rynek miłośniczych obserwacji ponieważ:1. Są bardzo proste w obsłudze
Te smartskopy są gotowe do natychmiastowego użycia po zainstalowaniu aplikacji Unistellar Apps na smartfonie lub tablecie. Są zawieszone na montażu azymutalnym i przed obserwacjami zawsze jest wymagane tylko wypoziomowanie statywu oraz ustawienie ostrości teleskopu za pomocą maski Bahtionowa (+ czasami kolimacja teleskopu). Smartskop automatycznie znajdzie Gwiazdę Polarną lub każdy inny obiekt na niebie. W aplikacji „Unistellar Apps” musi być włączona lokalizacja (GPS) oraz sieć bezprzewodowa Wi-Fi.2. Pozwalają na obserwacje obiektów obiektów o jasności około 16 mag w centrum miasta przy aperturze lustra głównego zaledwie 11,4 cm.
To jest tak, jakby z teleskopu o aperturze mniej więcej 10cm zrobić "potwora" o prawie metrowym lustrze.
Trick polega na wymianie elementu zbierającego światło z ludzkiego oka na kolorową matrycę CMOS, możliwe jest dostrzeżenie ciał niebieskich nawet 100 razy słabszych niż to wynika z zasięgu obserwacji wizualnych - nawet z zanieczyszczonych światłem miastach (użyta technika filtrowania łuny świetlnej miasta).
Oszacowanie zasięgu - patrz --> https://help.unistellar.com/hc/en-us/articles/360012555733-100-times-more-powerful-than-a-standard-telescope-Really-3. Dzięki pełnej automatyce i digitalizacji jest to znakomity sprzęt do pokazów nieba.
Wreszcie można zobaczyć mgławice w kolorze.
Maraton Messiera to można wykonać w trybie ekspresowym.
Do jednego teleskopu eVscope2/eQuinox można podłączyć po Wi-Fi do 10 smartfonów i wyświetlaczu w kolorze "oglądać" niebo.4. Dobrze koordynowane naukowe kampanie obserwacyjne w sieci Unistellar (tranzyty egzoplanet, zakrycia gwiazd przez asteroidy, astrometria i wyznaczanie kształtu niebezpiecznych dla Ziemi asteriod).
Cały czas coś się dzieje w sieci Unistellar - szczegóły na blogu firmowym -> https://unistellaroptics.com/blog-2/
Zdjęcia zrobione podczas obserwacji naukowych można przesłać na serwer, gdzie zajmują się nimi zawodowi astronomowie.
Otwierają nowe możliwości badań naukowych np. kampanie obserwacyjne samego zjawiska przez „łańcuszek” obserwatorów na całej Ziemi. Np. ostatnio zakończyła się akcja obserwacji tranzytu egzoplanety Kepler-167e, która trwała aż ~16 godzin, a dany obserwator mógł lokalnie obserwować to zjawisko tylko przez maksymalnie ~3 godziny.5. Wygodny sprzęt przenośny (kompaktowy plecak 9kg + zasilanie akumulatorowe na 10-12 godzin).
6. Na razie niezbadane są możliwości użycia tego sprzętu do innych rodzajów rodzajów nukowych obserwacji astronomicznych z użyciem kolorowej matrycy CMOS, np. fotometria gwiazd zmiennych, odkrywanie nowych/supernowy (... Japończycy kupili kilkast smartskopów, a oni tradycyjnie zajmują się tego typu obserwacjami - może m.in. w tym celu ?).
7. I na koniec - umożliwiają natychmiastowy start w dziedzinę astrofotografii estetycznej. W zależności od potrzeb, w kolejnym kroku można się przenieść na większe apertury, lepsze kamery / filtry / montaże. Ale można również pozostać na stałe przy tym bardzo mobilnym i uniwersalnym zestawie.
Główny minus - cena: eVscope2–4199$, eQuinox–2999$. Niestety jest to drogi sprzęt, jak na kieszeń przeciętnego polskiego miłośnika astronomii. Ale może to być ciekawa opcja dla instytucji zajmujących się popularyzacją astronomii oraz szkół. Za tą kwotę otrzymujemy instrument gotowy do natychmiastowego użycia nawet pod niebem zaświetlonym łunami miasta wraz z możliwością uczestnictwa w naukowych projektach obserwacyjnych prowadzonych przez zawodowych astronomów.
Strona domowa projektu Unistellar: https://unistellaroptics.com/
Więcej informacji zebrałem tutaj:
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/smart-skop-wlacz-i-podziwiaj-niebo-lub-rob-obserwacje-naukowe-
3
-
2
-
-
Takimi nietypowymi obiektami są egzoplanety krążące wokół podwójnych układów gwiazdowych, czyli planety podobne do Tatooine będącej ojczyzną Luka Skywalker’a. Poniżej wizja artystyczna podwójnego zachodu słońc na egzoplanecie podobnej do Tatooine (źródło: NRAO/AUI/NSF, S. Dagnello)
W tej chwili znamy ich podobno kilkanaście i wszystkie takie egzoplanety mają orbity znajdujące się mniej więcej w płaszczyźnie orbity układu gwiazdowego.
Z teorii wynika, że większe jest prawdopodobieństwo powstania egzoplanety krążącej prostopadle do płaszczyzny gwiazdowego układu podwójnego niż gdy te obiekty są współpłaszczyznowe.
Ciekawe, że aktualnie nie znamy żadnej egzoplanety krążącej prostopadle do płaszczyzny orbity układu gwiazdowego
A swoją drogą takie egzoplanety raczej będzie trudno wykryć. Metodą braną pod uwagę są obserwacje zmiany momentów zaćmień w macierzystych układach gwiazdowych.
Więcej informacji :https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/ab24d5
-
1
-
-
1.
Zostały udostępnione w formacie PDF plakaty z 40 Zjazdu PTA w Szczecinie na stronie z programem :
https://www.pta.edu.pl/zjazd40/program-zjazdu
2.
W najbliższe wtorki 5 i 12 października 2021 r. o godz. 18 w kanale PTA na YouTube będzie można posłuchać dwóch wykładów w j. ang. wygłoszonych przez Noblistów podczas 40 zjazdu PTA.
5 października 2021 r. - godz. 18:
Wykład prof. Reinhard Genzel (Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics) pt. “A 40-year journey - Testing the Massive Black Hole Paradigm”.
Prof. Genzel jest laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 2020 roku za odkrycie supermasywnego zwartego obiektu w centrum naszej Galaktyki.
12 października 2021 r. - godz. 18:
Wykład prof. Barry C. Barish (Caltech oraz UC Riverside) pt. “Understanding our Universe with Gravitational Waves”.
Prof. Barrish otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 2017 roku za decydujący wkład w detektor LIGO i obserwacje fal grawitacyjnych.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć również pod poniższym odnośnikiem:
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/wyklady-laureatow-nagrody-nobla-na-kanale-pta-na-youtube
-
1
-
-
2 godziny temu, Behlur_Olderys napisał:
Można się na to wdzwonić czy raczej impreza zamknięta?
Po pierwszy otwartym dniu liczyłem, że kolejne dni będzie można oglądać jako transmisje on-line lub później na youtube. Ale niestety kolejne dni są tylko dla zarejestrowanych uczestników 40 Zjazdu i odbywają się na platformie Hopin ...
-
W bieżącym tygodniu od poniedziałku do piątku (13 - 17 września 2021 r.) trwa wirtualny 40 Zjazd Polskiego Towarzystwa Astronomicznego. Formalne otwarcie miało miejsce w poniedziałek 13 IX w CAMK-u w Warszawie.
Witryna zjazdowa 40 Zjazdu PTA w Szczecinie - https://www.pta.edu.pl/zjazd40/
Program 40 Zjazdu PTA - https://www.pta.edu.pl/zjazd40/program-zjazdu
Pierwszego dnia m.in. miały miejsce następujące wykłady w j. polskim (w kolejne dni będą znacznie bogatsze - wystąpi trzech Noblistów):
1.
11:00 – 11:40 Wykład Inauguracyjny /Inaugural Lecture: Krzysztof Górski: Gamow – misja satelitarna planowana w ramach programu NASA 2021 MIDEX (Gamow – satellite mission planned as a part of NASA 2021 MIDEX program) - wykład w j. polskim.
Zapis wideo z tego zjazdu można znaleźć na stronie PTA: https://www.pta.edu.pl/ lub na youtube
2.
12:15 – 13:00 Wykład Laureata Medalu Bohdana Paczyńskiego / Bohdan Paczyński Medal Lecture -
prof. R. Tylenda - o nowej Heweliusza - wykład w j. polskim
3.14:45 – 15:15 Wykład Laureata Nagrody Młodych PTA / Polish Astronomical Society Youth Prize Lecture
Joanna Drążkowska - Jak powstają planety ? -wykład w j.polskim
-
8
-
-
Nowa karłowata V627 Peg została odkryta podczas super-wybuchu w 2010 roku niezależnie przez japońskich miłośników astronomii Yi (zdjęcia wykonanych lustrzanką cyfrową) i Kaneko.
Super-wybuch w 2010 roku był intensywnie obserwowany przez grupę astronomów słowackich i rosyjskich astronomów pod kierunkiem D. Chochol [4]. Podczas tego super-wybuchu średnia jasność V627 Peg spadła o 2m w ciągu 13 dni od maksimum jasności, a po około 140 dniach osiągnęła jasność w fazie spokojnej (V~16.0m). Z obserwacji tego super-wybuchu astronomowie oszacowali okres orbitalny układu oraz masę składnika wtórnego (gwiazda która traci masę na rzecz białego karła) na zaledwie ~0.09 Mʘ. Jest to więc już prawie brązowy karzeł, ponieważ poniżej w obiekcie o ~0.08 Mʘ jest za niska temperatura do podtrzymania reakcji jądrowych.
W bazie danych AAVSO VSX okres orbitalny układu V627 Peg wynosi 0.05452 dnia, czyli 78.51 minut.
Zaobserwowano super-wybuch tej nowej karłowatej również w 2014 r. Ale najnowszy super-wybuch z lipca 2021 r. jest pod specjalnym nadzorem, ponieważ przynajmniej do końca sierpnia będzie trwała międzynarodowa kampania obserwacyjna super-wybuchu V627 Peg w wielu zakresach widma (X, daleki UV, zakres optyczny, radiowy).
Pilną potrzebę obserwacji rzadkiego wybuchu nowej karłowatej V627 Peg zgłosił w dn. 20 lipca 2021 r. na portalu AAVSO brytyjski astronom Christian Knigge (University of Southampton) - szczegóły w alercie AAVSO nr 747 [1]. Jest on wybitnym badaczem układów kataklizmicznych.
Knigge: Jesteśmy szczególnie zainteresowani zmianami w wielu długościach fali tego układu, gdy powraca do stanu spokojnego. Obecnie obserwujmy w zakresie rentgenowskim i ultrafioletowym za pomocą obserwatorium satelitarnego SWIFT i kilku radioteleskopów , które powinny umożliwić śledzenie, czy jest jakiś dżet w układzie podczas wybuchu i jak się zmienia. Chcielibyśmy odpowiedzieć na pytania w rodzaju: czy pojawienie się/zanik dżetu jest związany ze zjawiskami w innych zakresach, np. pojawienie się linii emisyjnych podczas zaniku lub nawet szczególnego rodzaju oscylacji w fotometrii optycznej lub może zmiany barwy układu w zakresie optycznym.
Największy priorytet mają obserwacje w filtrach astronomicznych w następującej kolejności: V i B. Przydatne będą również obserwacje bez filtrów (CV) odniesione do poziomu jasności V gwiazdy porównania oraz fotometria lustrzankowa DSLR (TG, TB, TR). Przydatne będą również obserwacje wizualne, jako uzupełnienie krzywej blasku.
Obserwacje należy raportować na portalu AAVSO:
• fotometria/wizualne obserwacje - https://www.aavso.org/webobs
• spektroskopia - https://www.aavso.org/apps/avspec/Aktualne (do 28 lipca 2021 r.!) obserwacje super-wybuchu V627 Peg z 2021 r. prezentuje poniższy rysunek:
.png.fb2f1627b42b6bdb0680c5994ca718e4.png)
Krzywa blasku V627 Peg w barwach B,V i SG,SR (filtry najnowocześniejszego systemu fotometrycznego Sloan’a) podczas obecnego super-wybuchu w 2021 r. Są to obserwacje zaraportowane przez obserwatorów z całego świata do bazy AAVSO. Na ogólne zmiany jasności (górny panel) nakładają się modulacje jasności o okresie zbliżonym do okresu orbitalnego układu, czyli tzw. „supergarby” w krzywej blasku podczas „super-wybuchu” (dolny panel). Okres orbitalny V627 Peg wynosi ~0.05452 dnia (~1.3 godz. / 79 minut). Źródło: LCG AAVSO
Jak dalej może ewoluować krzywa blasku V627 Peg ?
Nowa karłowata osiągnęła V627 Peg osiągnęła największą jasność V~9.7m w dniu 19 lipca 2021r. i obecnie po około około 10 dniach spadła do V~11.0m). Bardzo niepewną prognozę tego zjawiska może dać krzywa blasku super-wybuchu V627 Peg z 2010 r. pokazana poniżej.
W ciągu kilkunastu dni powinna zakończyć się faza mniej więcej stałej jasności (tzw. plateau) w krzywej blasku i powinien nastąpić szybki spadek o kilka magnitudo.Ale jak faktycznie będzie, to pokażą dalsze obserwacje. Zachęcam do obserwacji!
.png.e2153027c769798c01cc27b3a1a2f053.png)
Krzywa blasku V627 Peg (filtry U, B, V, R) podczas super-wybuchu w 2010 roku. Na rysunku oznaczono okres występowania modulacji jasności w postaci zwykłych supergarbów (ang. ordinary superhumps) oraz późnych supergarbów (ang. late superhumps). Czerwona kropki prezentują średnią jasność podczas obecnego wybuchu (V ~9.7m- maksimum jasności w dn. 19 lipca 2021r. , V ~11.0m – jasność w dn. 28 lipca 2021r.). Oprac. na podstawie [4]
Więcej informacji:[1] AAVSO „Alert Notice 747: V627 Peg photometry and spectroscopy requested” - https://www.aavso.org/aavso-alert-notice-747
[2] Forum AAVSO „V627 Peg observing campaign” - https://www.aavso.org/v-627-peg-campaign
[3] Forum BAA „Outburst of the WZ Sge star V627 Peg” - https://britastro.org/node/26096
[4] D. Chochol i inni (2012) „Photometric investigation of the dwarf nova Pegasi 2010 – a new WZ Sge-type object” - http://articles.adsabs.harvard.edu/pdf/2012CoSka..42...39C[5] https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/potrzebne-sa-obserwacje-super-wybuchu-v627-peg
-
1
-
1
-
-
Ale poszło w górę !!! Obserwatorzy wizualni już dają jasność 5.7 mag
-
1
-
-
Prawie 2 miesiące od odkrycia wiosenna nowa V1405 Cas chyba prze do maksimum w-g obserwacji AAVSO - krzywa blasku poniżej. Ciekawa ta nowa. Może nawet niedługo będzie widzialna gołym okiem (?)
U mnie chmury zasuwają chwilami po niebie, ale trzeba obserwować.. Teleskopy, kamery, aparaty, oczy na pokład (... tzn. pod niebo).Aż chce się obserwować !!!
-
4
-
1
-
-
Piękne widma nowej.
Ostatnio jej jasność nie spada - wręcz rośnie. Z ciekawości zrobiłem odnośniki do widm Mariusza w tym wątku by zobaczyć jedno pod drugim jak zmieniło się widmo nowej w ciągu ostatniego miesiąca (... słabe linie He I + pojawienie się linii Fe 5169A z profilem P Cyg).
20 marca 2021 r.
22 kwietnia 2021 r.
-
2
-
-
Czyżby to była nowa o płaskim maksimum?
Z ponad miesięcznych obserwacji wyłania się obraz dość nietypowej nowej N Cas 2021 (V1405 Cas). Zwykle jasność szybko maleje. Natomiast w przypadku tej nowej po osiągnięciu maksimum około 7.6 V około 20 marca br. jasność oscyluje w niewielkim zakresie 7.9-8.1V, a ostatnio nawet rośnie do około 7.7V. Poniżej pokazano krzywą blasku uzyskaną za pomocą LCG na podstawie niektórych obserwacji z bazy AAVSO (średnia 1-dniowa z obserwacji wizualnych + obserwacje w filtrze V i lustrzankowych TG).
W publikacji-katalogu krzywych blasku nowych z 2010 roku krzywa blasku N Cas 2021 chyba najbardziej pasuje to typu F o płaskim maksimum (ang. flat -top). Dla tego typu nowych (przykłady: DO Aql, V849 Oph, BT Mon, V2295 Oph) praktycznie stała jasność w maksimum może trwać 2-8 miesięcy.
-
1
-
-
W dniu 11.04.2021 o 13:47, bajastro napisał:
Z siatką 300 l/mm znowu widać piękne profile P Cygni
N i e z w y k ł e !!!
Profile P-Cygni "wróciły" …
Czyżby pojawiły się jakieś niejednorodności (… zagęszczenia) w ekspandującej otoczce w kierunku na obserwatora ?
-
Mariusz (@Bajastro) "szaleje" ze spektroskopią N Cas 2021 (V1405 Cas) i robi wspaniałe jej widma. Ja natomiast w końcu opracowałem moje obserwacje lustrzankowe fotometryczne, z których przykładową sumaryczną fotkę umieściłem we wcześniejszym poście w tym wątku. Uzyskałem razem 202 obserwacje jasności standaryzowanych w lustrzankowych barwach TG (zielona) i TB (niebieska). Do tej pory nową obserwowałem przez 8 wieczorów przez kilkadziesiąt minut za każdym razem.
Poniżej widać krzywą blasku AAVSO z moimi obserwacjami (pomarańczowe krzyżyki) TB/TG na tle uśrednionych obserwacji V (zielona ciągła linia), B (niebieskie gwiazdki) i TB (niebieskie koła z białymi gwiazdkami).
Jeszcze dwóch obserwatorów z Polski obserwuje tą nowa lustrzankowo - szczegóły poniżej
Natomiast sporo (aktualnie 7!!!) obserwatorów z Polski obserwuje wizualnie N Cas 2021. Poniżej widać uśrednioną krzywą blasku AAVSO po jasnościach wizualnych na tle obserwacji w dżonsonowskim filtrze astronomicznym "V". Wygląda na to, że Nova Cas 2021 jest znacznie wolniejsza niż ostatnia jasna nowa widoczna u nas w 2013 roku (N Del 2013). W ciągu trzech pierwszych tygodni jasność tej pierwszej spadła o około 1 mag, a tej drugiej aż o około 3 mag. Ilustrują to poniższe krzywe blasku z bazy danych AAVSO.
-
1
-
-
Gratulacje Mariusz, jak zwykle jesteś pionierem.
Doświetl jeszcze linię He I 6678A do SNR > 500, a nawet Pollmann będzie zainteresowany Twoimi obserwacjami gam Cas.
-
1
-
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Wczoraj obserwowałem N Cas 2021 (V1405 Cas). Pozycję V1405 Cas zaznaczono kreskami. Jest to zdjęcie uśrednione na godz. 21:50 (stack - jak niektórzy mówią "stertowane") i złożone z serii 60 zdjęć naświetlanych przez 30 sekund każde do celów fotometrii DSLR (TB, TG, TR). Zdjęcia zostały wykonane zestawem APO F/7 o aperturze 102 mm z lustrzanką Canon 400 na montażu EQ3-2 z napędem.
Nie są to "wyżyny" sztuki astrofotograficznej, ale bardzo dobrze nadają się do fotometrii. A to jest zabawa, która mnie jeszcze czeka
-
12
-
Prawdziwa perełka. Gratulacje Mariusz !!!
-
3
-
-
Nie wiem, czy to Twoja fotometria jest coś warta? Na zrzucie jest tylko info, że to jest fotometria nieskalibrowana. Nasuwa mi się wiele pytań, ale nie znam tego programu, który używasz. Np. czy na fotkach gwiazda zmienna i porównania nie są prześwietlone ? Czy to jest wynik fotometrii na jednym rozseparowanym kolorze TB,TG,TR ? Czy zrobiłeś fotometrię bez separacji kolorów (... tutaj wariant raczej nieakceptowalny - jeżeli się bawimy w "normalną" trójbarwną fotometrię DSLR)? Są gotowe opisane algorytmy jak robić opracowywać zdjęcia i robić fotometrię DSLR.
Poza tym wybrałeś do fotometrii najtrudniejszy przypadek gwiazdy zmiennej W Boo, czyli czerwonego olbrzyma typu widmowego M2-M4 o wskaźnikach barwy B-V powyżej 1, gdzie transformacja z DSLR do BVR niekoniecznie jest możliwa (... jest to obszar niezbadany jeszcze
). Takie czerwone gwiazdy można próbować kalibrować do standardowych jasności astronomicznych BVR , albo najłatwiej zaraportować do bazy AAVSO jako TB,TG,TR, albo chociaż TG.
Na początek sugeruję "pobawić się" w najprostszą fotometrię różnicową, gdzie oprócz gwiazdy testowej i zmiennej wybierasz tylko jedną gwiazdę porównania. Spróbuj zrobić fotometrię różnicową dla b Persei w barwie zielonej TG (tri-G), gdzie jest minimalna różnica (ok. 0.03 mag, wskaźnik koloru B-V tylko około 0.06 mag poza zaćmieniem) pomiędzy jasnością w filtrze TG i astronomicznym Johnson-V. Jasność b Per zmienia się o około 0.06 mag z okresem 1,5 dnia. Jest to zmienność elipsoidalna w ciasnym układzie podwójnym. Tutaj wiadomo jakie wartości fotometrii powinno się otrzymać. Proxima nr 31 (2/2018):
https://proxima.org.pl/download-biuletyn-proxima-menu
zawiera szczegółowy artykuł na ten temat b Per z podaną gwiazdą porównania i testową.Sugeruję też lekturę materiałów na temat fotometrii lustrzankowej (DSLR) w języku polskim, w których jest dużo przykładów jak robić taką fotometrię: https://proxima.org.pl/84/materialy-do-fotometrii-lustrzankowej-dslr-w-jezyku-polskim
i w szczególności lekturę polskiej wersji podręcznika do fotometrii DSLR:
https://www.aavso.org/dslr-observing-manual#translations
i uzupełnienie podręcznika do fotometrii lustrzankowej
http://proxima.org.pl/pliki/wprowadzenie_do_fotometrii_dslr.pdf
-
2
-
.png.522c7b63e2b033a3ae070612e74ec6eb.png)
Pierwsza obserwacja słabych fal grawitacyjnych bardzo niskiej częstotliwości
w Astrofizyka, kosmologia i teorie
Opublikowano
Na ten temat jest również materiał po polsku z innego źródła popularnonaukowego:
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/wykryto-wielki-szum-czyli-tlo-fal-grawitacyjnych