Arek

Dodam jednak widoczek - ale związany z astro

Światłami z hotelu, w którym mieszkaliśmy

Wrzuciłem luźniejsze astrofoto w sąsiedni wątek. Fotki stricte krajobrazowe będę wrzucał do swojej galerii na pewnym znanym Ci portalu

Dwie fotki wykonane w Monument Valley.

Składanka fotek zaćmienia. EOS 50D + Sigma 120-400 mm OS + folia Baadera. Jeśli chodzi o wrażenia to fantastyczne. Zaskoczeniem dla mnie było to, że do samego końca zaćmienia fotografowałem z folią Baadera. W Polsce niespełna pół godziny przed zachodem, można zdjąć wszystkie filtry, bo Słońce jest mocno osłabione przez atmosferę. Nad Kanionem (wys. 2200 mnpm) przejrzystość była tak doskonała, że w części zaćmione Słońce, w części schowane za horyzont raziło tak mocno, że nie dało się wcale na nie patrzeć. Pozdrawiam! Arek

Wiem. Dwa razy na ponad 50 lat uważam za bardzo dobrą statystykę

Trudno na podstawie jednostkowych zachowań wyciągać opinię na temat całego środowiska, więc takie przykłady o niczym nie świadczą. Moje doświadczenia są w znacznej mierze odmienne. Jeszcze jako miłośnik astronomii spotkałem się z ogromem życzliwości, mnóstwem poświęconego czasu, wyrozumiałości i chęci pomocy. Na swojej drodze miłośnika natrafiłem na takie osoby jak Magda Sroczyńska-Kożuchowska, Andrzej Pilski, Krzyś Stanek, Marek Muciek, Krzysztof Ziołkowski, Jerzy Sikorski, Józef Smak, Marek Szczepański, Tadeusz Chlebowski, Piotr Życki i pewnie jeszcze kilku, o których w tej chwili zapomniałem. O każdym z nich mogę wypowiadać się w superlatywach. Gdy studiowałem potem astronomię też byłem zdziwiony życzliwością i podejściem do studentów prezentowanym przez znaczną większość astronomów z OA i CAMKu. Widać było spory kontrast pomiędzy tym co działo się na fizyce, gdzie student był traktowany masowo i najlepiej aby z profesorem kontaktował się przez dziekanat, a tym co działo się na astronomii, gdzie profesor na egzaminie ustnym, gdy dowiedział się, że w nocy przed egzaminem pojechałem obserwować jakieś ciekawe zjawisko na niebie, sam z siebie proponował przełożenie egzaminu na bardziej dogodny dla mnie termin, a gdy odmówiłem, to uparł się, że chociaż mi kawę zrobi. Nie znaczy to, że nie ma w środowisku astronomów osób zachowujących się źle. Żeby nie było zbyt kolorowo, sam mogę przytoczyć historię pewnego profesora, który był opiekunem pracy magisterskiej mojego kolegi z roku, który wykonał już znaczną część powierzonych mu zadań, a profesor, korzystając z błahego powodu, nie wynikającego z winy studenta, rozwiązał całą współpracę zostawiając studenta na lodzie i powodując, że studia skończył z rocznym opóźnieniem. Brzydkie zachowania zdarzają się więc wszędzie, ale to nie powód aby je uogólniać na wszystkich. Przepraszam za OT.

Witam po dłuższej nieobecności. Dla tych, którzy mnie nie znają, napiszę tylko że jestem zawodowym astronomem, który swego czasu dużo w Uranii publikował. Chciałbym kilka rzeczy wyjaśnić, bo niektórzy zdaje się lepiej od naukowców wiedzą jak funkcjonuje środowisko naukowe, a podszewki pracy redakcyjnej w Uranii znają lepiej niż sama redakcja. 1. "Urania" nie jest miejscem, gdzie publikuje się prace naukowe i nigdy czymś takim nie była. Nie da się nabić punktów, zdobyć plusów, podreperować prestiżu naukowego przez publikowanie w Uranii, bo publikacje w takim piśmie do dorobku naukowego się nie liczą. Liczą się do popularyzacji, ale ta nie zawsze jest promowana w jakikolwiek sposób przez instytuty. W CAMK PAN, w którym pracuję, popularyzacja jest mile widziana, wymiernych bonusów za to nie ma jednak żadnych. Swoją drogą zadziwia mnie niechęć niektórych miłośników do zawodowych astronomów... Warto pamiętać, że są osoby, które są jednocześnie i jednym i drugim. 2. Nie słyszałem o przypadkach zmuszania doktorantów czy magistrantów do pisania artykułów do Uranii. Wiem, że prof. Woszczyk od czasu do czasu prosił studentów, którzy wygłaszali seminarium magisterskie na jakiś ciekawy temat, aby spisali to o czym mówili i przekazali to do druku. 3. Twierdzenie, że prof. Mikołajewski położył PA jest sporym nadużyciem. Teraz kilka refleksji ogólnych. Czytam Uranię od lat 80-tych, zacząłem jako miłośnik astronomii. Czytam teraz jako zawodowy astronom. Pisywałem do tego czasopisma, jak i do innych pism popularnonaukowych. Byłem redaktorem naczelnym biuletynu astronomicznego. Prowadzę portal, który publikuje testy sprzętu m.in. astronomicznego. Można więc powiedzieć, że mam przegląd sytuacji ze wszystkich możliwych stron. Dlatego odważyłem się zabrać głos w tym wątku. Bardzo chciałbym aby Urania utrzymała się na rynku, choćby ze względu na tradycję, którą szkoda zaprzepaścić. Redakcja ma dużo pracy do wykonania, ale wierzę, że odniesie sukces. Moim zdaniem potrzeba do tego kilku rzeczy, które zwiększą zainteresowanie pismem u nowych osób, a jednocześnie nie odstraszą wiernych czytelników. W każdym numerze widziałbym 2-3 duże, obszerne i pisane przez specjalistów artykuły stricte astronomiczne. Obszerne ale pisane dobrym językiem. Poruszające czasami trudne zagadnienia, ale napisane jednocześnie przystępnie. Uwielbiałem czytać takie teksty. Były one kiedyś powszechniejsze nie tylko w Uranii ale także w Wiedzy i Życie. Niestety teraz znajduje się tam tylko krótkie zajawki poprzetykane reklamami. Do WiŻ też pisywałem. Przestałem gdy redakcja zaczęła ode mnie wymagać, aby tekst nie przekraczał dwóch stron i żebym przestał używać tak trudnego słowa jak "maksimum". Nie chciałbym, aby w tym samym kierunku podążyła Urania. Kolejne teksty, które powinny znaleźć się w Uranii to coś co dotyczy bezpośrednio obserwacji miłośników astronomii. Teksty zachęcające do obserwacji, pokazujące ich wagę, tłumaczące jak je wykonywać, aby miały wartość naukową, a także prezentujące ich wyniki. Wzorem do naśladowania są tutaj genialne teksty Marka Mućka z czasów świetności Sekcji Obserwatorów Komet (SOK), w których zaczytywałem się z wypiekami na twarzy. Urania nie może zamykać się na testy i omawianie nowego sprzętu astronomicznego dostępnego na rynku. Stały dział tego typu jest wręcz obligatoryjny. Raz, że jest mile widziany przez czytelników. Dwa, że jest pewnego rodzaju marchewką dla reklamodawców, a przez to źródłem utrzymania. Nie rezygnowałbym ze sprawozdawczości. To co się dzieje w środowisku astronomów i miłośników jest ważne do zaznaczenia i pokazania. Oczywiście z umiarem. To ma być raczej margines, a nie główne źródło tekstów. Kalendarz astronomiczny jeszcze bardziej bym rozszerzył informując mocniej i w osobnych tekstach o najciekawszych zjawiskach z danego miesiąca. To tylko kilka luźnych uwag. Na więcej niestety nie mam czasu, bo córka krzyczy, że mam jej poczytać książkę na dobranoc

Hej! Kiedyś na tym forum powstała inicjatywa, aby ostrzegać ludzi przez zakupem lornetkowego badziewia na All**gro. Przerodziła się ona nawet w formę zgłaszania naruszenia regulaminu, przy najbardziej ekstremalnych aukcjach. Gdybyście byli zainteresowani tym jak wyglądają najbardziej ekstremalne lornetki, które można kupić na tym portalu aukcyjnym, zapraszam do lektury: http://optyczne.pl//index.php?test=lornetki&test_lo=17 Ku przestrodze. Jakby ktoś z Waszych znajomych wpadł na pomysł kupienia dziecku np. na Komunię czegoś taniego, dajcie mu do przeczytania. Pozdrawiam, Arek

Z jaką rotacją? To widłowy montaż paralaktyczny. Nie ma żadnej rotacji

A co sądzicie jeszcze od CDK20 na MI750 Fork Mount: http://www.planewave.com/index.php?page=1&id0=1&id=0 http://www.planewave.com/files/images/stories/products/cdk20%20mi750%20400px%203.jpg

Nikt do niej nie ma wchodzić To ma działac automatycznie i być sterowane z pracowni znajdującej się piętro niżej. Taki 11" pier wygląda OK dla szerokości geogr. 52 stopni. Czyli mam 1 metr pier + montaż. Plus kolejny metr na 20" w maksymalnej pozycji. 3M kopłuła ma 2.4m wysokości bez cokołu. Z cokołem klasy 0.3-0.5m wysztsko powinno wejść... Mam nadzieję...

No myślałem o cokole właśnie... Pier chciałem jak najniższy.

CDK17 był faworytem, dopóki nie zobaczyłem tego ODK20

ASA pisze, że optykę robi im Alluna nie Orion. Ekspozycje będą na poziomie góra 2-3 minut. Pytanie czy Paramount tyle pociągnie bez guidera. Nie chciałbym się w niego bawić. Nie chciałbym też mieć jajek na zdjęciach - kłopotliwie się to fotometruje. Orientujesz się może jakiej wysokości będzie zestaw Paramount + Orion ODK20"? Tzn. jaką średnicę kopuły trzeba tu przewidzieć? Z FLI PL4710 Midband będę miał pole 13x13 minut dla tego ODK 20". Dla mnie ideał. Więcej nie potrzebuje, a skala jest wzorowa, bo 0.78"/pix. To oznacza typową szerokość połówkową na poziomie 4-5 pix. Idealne do fotometrii profilowej. No cóż... Sporo się krystalizuje

No fajnie. Faktycznie nie zauważyłem na stronie Oriona tego 20", a to już zacna średnica. Jak widzisz porównanie ASA DDM85 do sugerowanego przez Ciebie Paramounta? Jak na tym tle będzie wyglądał astrograf ASA 20" (pewnie i tak uzywany z korektorem 1.8x, bo tak dużej jasności nie potrzebuję)? A z kamer chyba wolałbym FLI PL4710 Midband

Hej! Jest spora szansa na to, że instytucja, w której pracuje będzie miała finanse na całkiem przyzwoity sprzęt obserwacyjny. Zadaniem tego maksymalnie zrobotyzowanego sprzętu będzie szkolenie studentów i doktorantów oraz wykonywanie projektów naukowych dotyczących fotometrii gwiazd zmiennych. Wadą jest to, że teleskop będzie stał w Warszawie. Ogólnie jesteśmy zainteresowani teleskopem R-C czy CDK klasy 40-50 cm na dobrym montażu i z dobrą kamerą CCD. Kamera nie musi mieć dużego pola widzenia (rzędu 15 minut starczy) ale musi mieć koło filtrów i przede wszystkim dużą wydajność kwantową, dobrą liniowość i jak najgłębszą studnię potencjału. Na te trzy elementy (teleskop + montaż + kamera plus całe okablowanie, przeciwwagi, filtry itp) możemy wydać około 250 tys zł. Mam kilku swoich faworytów, ale nie będę ich zdradzał, żeby niczego nie sugerować. Wiem, że w Polsce mało kto miał okazję pracować na tym kalibrze, ale na pewno takie osoby są. Poza tym czytacie różnego rodzaju fora, oglądacie zdjęcia i macie rozeznanie, co warto polecić, a czego nie. Być może rzuciło Wam się w oczy coś, co ja przegapiłem. Byłbym więc wdzięny za wszelką pomoc. Pozdrawiam serdecznie, Arek

Sprzedam lornetkę Carl Zeiss Jena Jenoptem 8x30W. Jest to dokładnie ten sam model, który był testowany przez redakcję Optyczne.pl i którego wyniki ukazały się tutaj: http://optyczne.pl/193-Test_lornetki-Carl_Zeiss_Jena_Jenoptem_8x30W.html Tam znajdują się także zdjęcia lornetki. Lornetka jest w bardzo dobrym stanie mechanicznym i optycznym. W zestawie jest oryginale etui i pasek. Z przyjemnością odpowiem na wszelkie pytania. Cena: 459 zł Arek

Jeszcze kometa i chiha na szeroko. Osiem ekspozycji 90 sek z Canona 1D MkIV plus EF 85 mm f/1.8 @ f/2.5.

Sprzedane.

Hej! To ja tak na szybko, bo nie mam czasu na obróbkę. Mam w sumie kilkadziesiąt ekspozycji w RAW-ach, a tutaj pokazuje tylko jedną z JPGa. Zrobione Canon 1D MkIV + Sigma 100-300 f/4 @ 300 mm.

Sprzedam teleskop (refraktor) semiapochromatyczny William Optics Megrez 80SD. Refraktor ma obiektyw o średnicy 80 mm (jest to samiapochromatyczny dublet dzielony powietrzem) i ogniskowej 480 mm. Jakość wykonania sprzętu jest wysoka, 2-calowy wyciąg okularowy chodzi płynnie i stabilnie. Luneta jest wyposażona w stopkę statywową umożliwiającą umocowanie jej na statywie fotograficznym. Megrez 80SD to obecnie już nieprodukowany model. Był jednym z pierwszych refraktorów w ofercie firmy William Optics. Później seria ta została rozbita na tańsze i gorsze optycznie Zenithstary i lepsze oraz znacznie droższe Megrezy ze szkłem ED w obiektywie. Oferowany model ma jedno, ważne ulepszenie wykonane w firmie Astrokrak. Obiektyw został umocowany w dodatkowej celi, której położenie można regulować trzema śrubkami (widoczne na zdjęciu nr 3). Umożliwia to samodzielną kolimację sprzętu i pozbycie się wad pozaosiowych, które często były zmorą wychodzących z fabryk Megrezów i Zenithstarów. Teleskop jest w stanie uzyskiwać realne powiększenia na poziomie 100-150 razy. Doskonale sprawdzi się w astronomii, a także w obserwacjach przyrodniczych. W zestawie jest oryginalna walizeczka. Gratis dodaję przejściówkę 2"-M42, która pozwala umocować do teleskopu aparat fotograficzny. Zdjęcia przedstawiają oferowany sprzęt. Stan bardzo dobry. Cena: 1599 zł Kontakt: a.olech(at)optyczne.pl

Ostatnio w jasny (12 mag) superwybuch poszła ciekawa gwiazda 1RXSJ053234.9+624755. To sam początek superwybuchu, jest nów, pogoda zdaje się dopisywać. Zachecam więc do wspólnej kampanii obserwacyjnej. Moj doktorant Artur leci dzisiaj na Kretę na teleskop 1.3-metra więc też będzie śledził ten obiekt. Możemy zrobić naprawdę fajną kampanię obserwacyjną. Mapka jest tutaj: http://archive.stsci.edu/prepds/cvcat/query_processor.cgi?setup_file=varcat.setup.cgi&query_decision=single_record&uid=8623&query_select=everything Gwiazd porównania nie powinno raczej zabraknąć. Obserwujemy bez filtra z czasami ekspozycji na poziomie kilkudziesięciu sekund, tak aby zmienna miała ponad 1000 zliczeń w piku. Gwiazdę już obserwował nasz kolega David Boyd, więc liczę, że dane od niego także uda się wyciągnąć i napisać wspólny artykuł. Serdecznie pozdrawiam i liczę na udaną współpracę! Arek

Podobno zaćmienie już się zaczęło: http://www.skyandtelescope.com/observing/home/51804622.html Zachęcam do obserwacji! Arek

Praca ostatecznie ukazała się już w Astronomy & Astrophysics. Dane o niej są w ADS: http://adsabs.harvard.edu/abs/2009A%26A...497..437R Niestety trzeba mieć zaprenumerowane A&A żeby ściągnąć oryginał. Zrobiłem więc to za Was i jak ktoś jest zainteresowany to ów oryginał jest do załadowania poniżej. Pozdrawiam i zachęcam do udziału w podobnych projektach! Arek diuma.pdf