Brahi

Witam Jaki to z grubsza rejon Polski? Pozdrowienia Przemek Żołądek Pracownia Komet i Meteorów

Poprawione, plik podmieniony Faktycznie zawiniły nieosadzone czcionki. Pozdrowienia Przemek

W dniu 20.01.2012 roku ukazał sie kolejny, 205 numer Cyrqlarza, w nowej atrakcyjniejszej szacie graficznej W numerze między innymi: - Sprawozdanie z ekspedycji obserwacyjnej na maksimum Drakonidów - Podsumowanie aktywności wizualnej Drakonidów - Mapy pól do określania widoczności granicznej - Informacje o widoczności komet i rojów meteorowych - Nowy dział teoretyczny z tłumaczeniami publikacji zagranicznych Cyrqlarz znajduje się pod adresem: http://www.pkim.org/?q=pl/node/1919 Życzę miłej lektury!

Obserwacje radiowe z PFN28 O 1:33 CSE 18 sekundowe echo na radiu. Krzysiek Polakowski widział bolida przez chmury, firanki i coś tam jeszcze, grubo ponad -8m Przemek Żołądek

Jeden z największych i zapewne najbardziej niedocenianych rojów meteorowych będzie miał swoje maksimum już jutro (z 3 na 4 stycznia) o świcie. Kwadrantydy są strumieniem meteorowym o aktywności większej niż znane wszystkim obserwatorom sierpniowe perseidy, są przy tym dość efektowne a ich radiant przed świtem wędruje bardzo wysoko zapewniając wysokie rzeczywiste liczby godzinne. Problemem jest zwykle mróz i dość nieprzyjemna pora – radiant Kwadrantydów znajduje się w dogodnym położeniu przed świtem a wtedy niełatwo jest wyjść z ciepłego łóżka na kilkunastostopniowy niekiedy mróz. Radiant kwadrantydów znajduje się na północnym krańcu gwiazdozbioru Wolarza, w pustej przestrzeni pomiędzy gwiazdą beta Bootis a znajdującą się 20 stopni od niej gwiazdą iota Draconis. Punkt z którego zdają się wybiegać meteory położony jest w miejscu o współrzędnych RA: 15h 20m, dec: +49 stopni. Jak łatwo zauważyć w Polsce radiant ten wznosi się na niebie bardzo wysoko, tuż przed wschodem Słońca osiąga wysokość bliską 80 stopniom. Meteory wybiegające z tak położonego radiantu sprawiają dość niezwykłe wrażenie przelatując pionowo w różnych częściach nieba. Charakterystyczne dla Kwadrantydów jest wąskie maksimum. Szerokość maksimum określana jest parametrem FWHM (Full Width at Half Maksimum) który pozwala określić czas pomiędzy dwoma momentami dla których aktywność równa jest połowie maksymalnej wartości. Pomiędzy połową aktywności przed maksimum i połową aktywności po maksimum upływa tu czas około 8.5 godziny. W połowie tego okresu następuje maksimum o przeciętnym ZHR równym 130. (ZHR czyli zenitalna liczba godzinna określa ilość meteorów widzianych dla widoczności 6.5m przy radiancie w zenicie. W praktyce obserwuje się inną ilość, zazwyczaj mniejszą). Z szerokością maksimum wiąże się dodatkowy problem. W latach gdy maksimum wypada o niekorzystnych porach (wieczorem) meteorów obserwuje się niewiele – radiant znajduje się wówczas dość nisko nad horyzontem. W chwili gdy znajduje się wyżej jest już po wszystkim. Z ciekawostek warto pamiętać o tym że jeszcze na dobę przed maksimum aktywność roju pozostaje śladowa. Nieliczne sperturbowane kwadrantydy formują na niebie dość rozległy kilkustopniowy radiant, wiek tych wczesnych i późnych kwadrantydów ocenia się na tysiące lat. Główne maksimum daje dla odmiany radiant zwarty, punktowy, meteoroidy które wówczas się obserwuje są dużo młodsze, wyrzucone z obiektu macierzystego kilkaset lat temu. Skoro już o tym mowa – dość długo nie znano obiektu który mógłby odpowiadać za istnienie kwadrantydów. Dopiero niedawno Peter Jenniskens wskazał na bardzo duże podobieństwo orbity roju z orbitą obiektu oznaczanego jako 2003EH1. Obiekt ten z punktu widzenia własności fizycznych przypomina planetoidę, porusza się jednak po typowo kometarnej, silnie nachylonej orbicie. Jest to najprawdopodobniej fragment dawnej komety który nie przejawia obecnie śladów aktywności kometarnej. Podobnym ciałem wydaje się być obiekt oznaczany jako 3200 Phaethon odpowiadający za istnienie roju Geminidów. Tegoroczne spotkanie z kwadrantydami może być jednym z efektowniejszych w ostatnich latach. Maksimum przewidziane jest na godzinę 8:20 czasu środkowo europejskiego (zimowego). Oznacza to że w drugiej połowie nocy ZHR kwadrantydów będzie dość szybko wzrastał. Około godziny 3:30 CSE obserwować będzie można połowę maksymalnej aktywności, w ostatnich chwilach nocy, tuż przed wschodem Słońca ZHR przekroczy 100. Podane wartości są nieco przybliżone, każde maksimum jest bowiem nieco inne. W ostatnich latach przytrafiały się maksima o aktywności 80 jak też silniejsze, z chwilową aktywnością dochodzącą do ZHR 200. Meteory są zjawiskami nie do końca przewidywalnymi a rzeczywistość weryfikują obserwatorzy wizualni przesyłający wyniki swoich obserwacji do IMO czy też do PKiM. Wszystkich zainteresowanych mniej lub bardziej poważnymi obserwacjami zachęcam do wyjścia pod niebo w drugiej połowie jutrzejszej nocy. Należy się bardzo ciepło ubrać, należy też zabrać śpiwór lub przynajmniej wygodny fotel. Obserwacje na stojąco raczej nie sprzyjają spostrzegawczości. Obowiązkowo należy odsunąć się od latarni i sztucznych świateł. Można powiedzieć że na takie 130 meteorów w ciągu godziny ponad połowa przypadnie na meteory najsłabsze, stąd też obserwator musi obserwować niebo w skupieniu i po zaadaptowaniu wzroku do ciemności. Meteory te przy prędkości 47km/s wydają się być dość szybkie, są jednak zauważalnie wolniejsze od sierpniowych Perseidów. Zainteresowanych poważniejszymi obserwacjami zapraszam do odwiedzenia strony http://www.pkim.org bądź do skontaktowania się ze mną poprzez adres p.zoladek@gmail.com Życzę pogodnego nieba!

Zdecydowanie lampiony Gdy widze opis wolno lecących punktów żółtawego koloru spoglądam w kalendarz. Sobota? - wesele, lampiony Po każdej sobocie przychodzą raporty bolidowe z lampionami..

Jest dużo prościej niż w przypadku gwiazd, pulsarów i innych radioźródeł. Meteorów może nasłuchiwać każdy amator niewielkim kosztem. Od biedy wystarczy zwykły odbiornik FM, żeby to wszystko działało z odpowiednią czułością i w bardziej zaawansowany sposób potrzebny będzie odbiornik radiokomunikacyjny (taki krótkofalarski, najlepiej z odbiorem w emisji CW lub SSB, w granicach 500-1000zł coś sie znajdzie), antena (koszt ok 200zł, można też wykonać samemu) i komputer z darmowym oprogramowaniem Zasada polega na odbijaniu fal radiowych od zjonizowanych śladów meteorowych. Ustawiamy częstotliwość odległej stacji niesłyszalnej bezpośrednio (ja wybrałem nadajniki TV za wschodnią granica), podpinamy dźwięk pod kompa i rejestrujemy. Przelatujący meteor na moment odbija fale odległej stacji w kierunku naszej anteny. Praktyczny zakres częstotliwości to jakieś 28 do 144MHz. Stacje TV których słucham nadają na 77.25MHz, są dość blisko i mimo marnej anteny dają silne sygnały. Można nasłuchiwać na zwykłym FM ale tam jest dość duży tłok, trudno znaleźć wolną częstotliwość a i sam sygnał trochę kłopotliwy (modulowany, muzyka, mowa itd). Nasłuchy na częstotliwościach telewizyjnych działają świetnie ale ich dni są policzone. Świat przechodzi na nadawanie cyfrowe a tam typowa częstotliwość to jakieś 800MHz, nieprzydatne do meteorów. W przypadku nadajników na wschodzie zostało pewnie ze 2-3 lata, później będzie trudniej. W USA i w Kanadzie niedawno wyłączone zostały wszystkie analogowe nadajniki TV, tamtejsi radiowcy nie bardzo wiedzą co dalej robić

Odnalazłem go w zapisach z odbiornika radiowego. Echo o długości około 3 sekund zarejestrowało się dokładnie o godzinie 00:14:17UT (czyli o 2:14:17 czasu lokalnego). Nie jest jakieś powalające ale w przypadku radia liczy się nie tyle jasność co ułożenie meteoru w przestrzeni. Zwykle meteor musi się ustawić w taki sposób żeby odbić fale radiowe w kierunku odbiornika. Tak troche jak lusterko

Z pogodą i Księżycem nie jest najlepiej więc uruchomiłem obserwacje radiowe (jakimś cudem w Warszawie przy tych wszystkich zakłóceniach słychać coś) Relacja niemal na żywo pod adresem: http://www.pkim.org/?q=pl/node/1587 Pogody, powodzenia !

Hej Wszystkich zainteresowanych tematem wizualnych obserwacji meteorów zapraszam do zapoznania się z artykułem: http://www.pkim.org/?q=pl/Lirydy2011 Lirydy są pierwszym większym rojem jaki można zaobserować w tym roku. Aktywność tego roju jest znacznie mniejsza niż np. aktywność roju perseidów ale też dzięki temu jest to rój przy którym dość łatwo zapoznać się z techniką obserwacji wizualnych. W idealnych warunkach można zaobserwować 1 meteor w ciągu około 3 minut Dane nadesłane do PKiM zostaną przeanalizowane przez sekcję wizulaną Pracowni, zostaną też przesłane do bazy danych IMO (International Meteor Organization) Pozdrowienia Przemek

Z czysto organizacyjnych względów - internat jest wolny podczas ferii zimowych. Przemek

Witam Chciałbym serdecznie zaprosić wszystkie osoby zainteresowane badaniami i obserwacjami meteorów na XXVII Seminarium PKiM które odbędzie się w sobotę 26 lutego w I Liceum Ogólnokształcącym im. C. K. Norwida w Wyszkowie. Więcej informacji pod adresem: http://www.pkim.org/?q=pl/seminarium_pkim_2011 Pozdrowienia Przemek Żołądek PKiM

Hej Wiem ze za grosz pogody w listopadzie nie było ale moze przypadkiem focil ktos oriona z przyleglosciami w polowie miesiaca ? Dzis przylazlo cos takiego z grupy meteorobs ------------- Possible Nova in Eridanus was discovered by famous Japanese astronomer Koichi Itagaki on Nov. 25.536 UT (CBET 2050) at magnitude 8.1. It was then retrospectively found on ASAS images dated by as early as Nov. 19.241 UT being yet brighter at 7.3 mag (AAVSO Special Notice #181). The star has 15th magnitude at quiescence. No images of possible Nova Eridani are available between Nov. 10.236 UT when it was fainter than 14.0 and Nov. 19.241 UT. Looks like the real maximum has been missed! Since the spectrum of the star in outburst shows bright Balmer emission lines with expansion velocity of 3400-3600 km/s, this object is likely a classical Nova rather than a cataclysmic variable of WZ Sge type. This means that the real outburst amplitude should have been 13-14 magnitudes rather than the observed 7.5, and some time between Nov. 10th and 19th it *could* have been as bright as mag 1-2!!! But nobody knows it for sure. Not yet! Here is where your help is needed. Please check your photos (and probably even videos) from the nights of 2009 Leonid shower activity containing Orion and its surrounding constellations. The Nova is located near the Orion-Eridanus border, about 7 deg West and 2 deg South of Regulus. Precise coordinates of the star are: R.A. = 04h47m54.2s, Decl. = -10d10'43" (J2000.0) The position of star is shown with blue dashes on the following chart (stars to 6.5m are shown): http://hea.iki.rssi.ru/~denis/NovaEri2009Nov18.gif If you find the images taken any time between Nov. 10 and Nov. 19 covering the area of interest, please check them for the presence of the Nova Eridani 2009, or send them directly to me for the analysis and photometry via E-mail address below in my signature. Also, feel free to send this message to other mailing list and circulate it among your fellow astronomers. This is really a rare coincidence that many images of the sky were taken just in time during the Nova outburst because of the Leonid meteors activity, and reconstructing the light curve of this variable star would be very important. Best regards, Denis -- Denis V. Denisenko Space Research Institute Profsoyuznaya st., 84/32 117997, Moscow, Russia

A no prawda, teoretycznie da się zaobserwować meteor z radiantu pod horyzontem. W praktyce chodzi o wysokosc radiantu około -3 stopni. Szansa na takiego cudaka jest niezerowa choć bez wątpienia bardzo niewielka.

Dobra, po leonidach.. Pogoda zrobila to co zazwyczaj czyli nas załatwiła. Podobnie same strumienie, przesuniecie się głównego maksimum o ponad godzine do tyłu załatwiło prawie całą aktywność na naszym polskim niebie W Urzędowie tonelismy we mgle i deszczu. Pierwszej nocy udało sie zrobić 3h wizualnych ale daliśmy spokój z jakimiś obserwacyjnymi maratonami - każdy miał za sobą podróż i jakąś zarwaną noc. W momencie przewidywanego maksimum i przez następnych kilka godzin lało. Około 4 pojawiły się niewielkie dziury w chmurach w których każdy z nas zauważył jakieś kilka meteorów w ciągu 10 minut (na stojąco, z rekami w kieszeniach - szans na coś więcej nie było). Było to prawdopodobnie drugie maksimum które wg danych IMO godzinę wczesniej osiągneło ZHR około 80. W godzine później przyszedł potop niczym podczas letniej burzy, ściana wody. Moja babcia powiada "brzydki jak noc listopadowa". Madrosc ludowa lepsza od ICMow i całej reszty. Czas to odespać, sprzątnąć w chałupie i nie wiem co tam jeszcze

Powyżej przedstawiam ostateczne kierunki pól widzenia dla wszystkich którzy wyrazili chęć przyłączenia się do projektu Leonidy 2009. Wszyscy którzy chcieliby się jeszcze przyłączyć powinni ustawić aparat w kierunku obszaru pokrytego przez inne aparaty i pochylenie pola tak aby dolna krawędź kadru była styczna do lokalnego horyzontu Kilka istotnych uwag: - Na mapach czerwonymi liniami wskazałem kierunki pól widzenia. Krótkie czerwone linie przy obiektywach rybie oko oznaczają kierunek odchylenia od zenitu. Zielone linie oznaczają kierunek dłuższej osi zdjęcia - Postarajcie się nie nawalić . Praca tego typu to praca zbiorowa której powodzenie zależy od wszystkich obserwujących. Brak tego czy owego obserwatora może zniweczyć pracę kilku innych pokrywających ten sam obszar - Przed obserwacjami należy ustawić zegary w aparatach z najlepsza możliwą dokładnością, na czas UT (czas urzędowy - 1h) - Koniecznie należy określić współrzędne miejsca obserwacji (nie dotyczy stałych stacji PFN). Najlepiej za pomocą GPS, jeżeli takiego brak to przynajmniej wg Google Maps czy czegoś podobnego, Akcja perseidy pokazała że błąd połozenia rzędu 50m ma wpływ na wyniki. - Skoncentrujcie się na nocy 17/18 11 2009. Jest to noc spodziewanego maksimum. Jeśli ktoś czuje się na siłach może fotografować wcześniej i później niemniej w przypadku konieczności organizowania jakiejś większej wyprawy, braku wężyka spustowego, baterii itd radze skoncentrować się na nocy maksimum - Noc jest długa, chłodna. Obserwator powienien być wypoczęty, odpowiednio ubrany, wyposażony w termos kawy (jeśli lubi :>). W listopadzie nie ma żartów, trzeba być odpowiednio przygotowanym - Po maksimum należy przejżeć wyniki i przesłać tylko zdjęcia z meteorami. Wszystko to trzeba przejżeć/wywołać/zeskanować i wysłać na adres brahi@op.pl do 15 grudnia 2009. Póżniej chciałbym się zabrać za analizę a roboty z tym sporo.. - Kombinujcie jak załatwić pogode KIERUNKI PÓL WIDZENIA: Ostrowik Radek - Azymut 110 stopni, wysokosc srodka pola 35 stopni Pokryty obszar: Podlasie, we współpracy ze stacjami w Chełmie i Urzędowie Kamil - Azymut 320 stopni, wysokosc srodka pola 30 stopni Pokryty obszar: północne Mazowsze, Warmia, Kujawy, we współpracy ze stacjami PFN24 oraz obserwatorami z Lidzbarka Warmińskiego, Nowego Miasta Lubawskiego, Bukowca oraz Konina Urzędów ZOLPR - Rybie oko, kierunek zenit, dłuższa oś NW - SE. Pokryty obszar: Podlasie, Roztocze, południowe Mazowsze, we współpracy z PFN32, Otwockiem, Ostrowikiem, Krakowem, Kołobrzeg Rybie oko - odchylone od zenitu o 20 stopni na południe Pokryty obszar: Pomorze we współpracy z PFN24, Lidzbarkiem Warmińskim, Koninem, Poznaniem Drugi aparat - Azymut 200 stopni, wysokość pola 35 stopni Pokryty obszar: zachodnia część Wielkopolski, we współpracy z PFN05 oraz Narvikiem Poznan PFN 05 - Rybie oko, zenit. Dluzsza os zdjęcia na kierunku NNE - SSW Pokryty obszar: Pomorze, Wielkopolska, Dolny Śląsk, we współpracy z PFN24, Kołobrzegiem, Koninem, Bukowcem,Lidzbarkiem Warmińskim, Wrocławiem Narvik - Azymut 280 stopni, wysokość środka 55 stopni Pokryty obszar: zachodnia część Wielkopolski, we współpracy z Kołobrzegiem PFN24 Gniewowo Sigma 10mm, odchylony od zenitu o 30 stopni na azymut 200 stopni Pokryty obszar: Pomorze, Wielkopolska, Mazury, Warmia, Kujawy, Północne Mazowsze we współpracy w PFN05, Koninem, Kołobrzegiem, Lidzbarkiem Warmińskim, Ostrowikiem, Nowym Miastem Lubawskim, Bukowcem SP3UCA, Konin Rybie oko, zenit. Dłuższa oś zdjęcia na kierunku NWW - SEE Pokryty obszar: Wielkopolska, Pomorze, Mazowsze, we współpracy z obserwatorami z Poznania, PFN24, Kołobrzegu, Ostrowika, Lidzbarka, Bukowca, Wrocławia Nowe Miasto Lubawskie Azymut 90 stopni, wysokość 35 stopni Pokryty obszar: Mazury, północne Mazowsze, północne Podlasie we współpracy z Lidzbarkiem, Ostrowikiem, Zabikowem SANLU, okolice Krakowa Azymut 90 stopni, wysokość 30 stopni Pokryty obszar: Podkarpacie, Bieszczady, Roztocze we współpracy z PFN34 i PFN32 Meteorit, Otwock Azymut 190 stopni, wysokość 30 stopni Pokryty obszar: południowe Mazowsze, Góry Świętokrzyskie, we współpracy z PFN34 i Kudłaczami Bukowiec, Paweł Maksym, Łukasz Wieteska BU1 Azymut 330 stopni, wysokość 30 stopni Pokryty obszar: Wielkopolska, Pomorze, Kujawy, Warmia, we współpracy z PFN05, PFN24, Lidzbarkiem, Koninem BU2 Azymut 260 stopni, wysokość 30 stopni Pokryty obszar: południowa część Wielkopolski, Dolny Śląsk, we współpracy z Wrocławiem, Strzegomiem, PFN05, Kudłaczami PFN 32 Chełm Rybie oko, odchylone od zenitu o 20 stopni na zachód. Dłuższa oś zdjęcia N-S Pokryty obszar: Podlasie, Roztocze, południowe Mazowsze, Podkarpacie we współpracy z Ostrowikiem, Urzędowem, SANLU, Otwockiem, Kudłaczami MaRp Kudłacze Rybie oko 30mm, 6x6, odchylone od zenitu o 30 stopni na północ. Kadr ustawiony N-S, W-E Pokryty obszar: Małopolska, Górny Śląsk, Świętokrzyskie, Podkarpacie we współpracy ze Strzegomiem, SANLU, Bukowcem, PFN34, PFN32, Otwockiem Darek, Żabików Vivitar 24mm. Kierunek północ, wysokość środka 40 stopni Pokryty obszar: północne Podlasie, Mazury, we współpracy z Nowym Miastem Lubawskim, Lidzbarkiem, Ostrowikiem Marcin Chwała, Strzegom Azymut 90 stopni, wysokość pola 40 stopni Pokryty obszar: dolny i górny Śląśk, Małopolska, Świętokrzyskie, we współpracy z Kudłaczami, Bukowcem, Otwockiem Lidzbark Warmiński, Jacek Drążkowski et al LW 1: Azymut 270 stopni, wysokość 35 stopni. W przypadku braku trzeciego aparatu można to pole pominąć Pokryty obszar: Warmia, Pomorze, we współpracy z PFN24, Kołobrzegiem, Poznaniem, Ostrowikiem, Bukowcem LW 2: Azymut 190 stopni, wysokość 35 stopni Pokryty obszar: Mazowsze, Kujawy, we wspópracy z Ostrowikiem, Koninem, Bukowcem, PFN24 LW3: Azymut 125 stopni, wysokość 35 stopni - pole ma priorytetowe znaczenie spośród tych trzech Pokryty obszar: Mazury, północne Podlasie, we współpracy z Nowym Miastem Lubawskim, Zabikowem KOWPI, Tąpadła koło Wrocławia Kierunek północny, wysokość środka pola 50 stopni (na ile to możliwe daj dolną krawędź kadru najniżej jak sie da) Pokryty obszar: Dolny Śląsk, Lubuskie, południowa część Wielkopolski, we współpracy z PFN05, Koninem, Bukowcem

Starczy EXIF Tu pytanko do tych którzy sprawdzali - co ląduje w EXIF przy dłuższych ekspozycjach - czas rozpoczecia czy zakonczenia ekspozycji ? Notowanie potrzebne jest przy analogach gdzie inaczej nie sposób wydostać czasu.. Ja robie grzałki z drutu oporowego kanthal 0.35. (mozna dobrac inny wedle potrzeb) Przy 12V i 1A poboru jakoś to grzeje rozsądnie. Dawniej robiłem z oporników ale roboty z tym bylo sporo a i nieraz cos odpadło w boju... Robi sie z drutu spirale nawinieta na cos elastycznego tak aby zwoje sie nie dotykały wzajemnie. Pozniej to trzeba uformować w obręcz, obkleic czyms porzadnie no i jest ogrzewacz

Aaale armata fajna Przy 6x6 bedziesz pewnie wykonywał dość długie ekspozycje. Pamietaj o dokładnym notowaniu momentów początku i końca naświetlania. Kierunek pewnie w połowie tygodnia jakiś znajde (bliski zenitowi zapewne)

Te 5 stopni to troche zalozenie stworzone na potrzeby klasyfikacji przynaleznosci w obserwacjach wizualnych W rzeczywistosci bywa roznie, wiekszosc radiantow uzyskanych z metody foto jest nieomal punktowa i miesci sie w rozmiarze ponizej 1 stopnia, z drugiej strony sa ekliptyczne radianty po parenascie stopni.. Ten teoretyczny przypadek wyglada tak: W miejscu obserwacji radiant znajduje sie pare stopni pod horyzontem. Obserwator jest jednak zwrócony w kierunku wschodnim widzac obszary atmosfery odległe o kilkaset kilometrów na wschód. Tam radiant jest juz nad horyzontem. Praktyczna granica mozliwosci zaobserwowania czegos w takiej sytuacji to polozenie radiantu okolo 3 stopni pod horyzontem. Na tyle mniej wiecej pozwala krzywizna ziemska, reszta zalezy od warunkow atmosferycznych no i w praktyce od aktywnosci. Troche tego musi leciec zeby przy takim polozeniu radiantu cos dostrzec

Koledzy pracują nad tym http://astro-forum.org/Forum/index.php?showtopic=28002&view=findpost&p=363201

Celując prosto w góre widzisz najmniejszą objętość atmosfery więc mimo zasięgu więcej zjawisk nie złapiesz. Dobrze jest ustawić pole tak aby dolna krawędź kadru znajdowała się dość nisko, środek na jakichś 30-40 stopniach. Dobra zasada - kilkadziesiąt stopni od radiantu, kilkadziesiąt nad horyzont. Wyjątkiem sa obiektywy rybie oko - tu wskazany jest zenit, metody korygowania dystorsji na takim czymś wykorzystują współrzedne horyzontalne i biegunowy układ współrzędnych ze środkiem w zenicie. To tak pomijając obserwacje bazowe.. co do bazowych wyżej jest odpowiednia mapa, zachęcam do przyłączenia się

Łapią, łapią Wydostać od nich dane to jednak ciężka sprawa.. tu jest troche na ten temat: http://www.space.com/news/090703-military-fireballs-data.html

Swietnie Pawle To bedzie dobry lacznik miedzy stacjami na wschodzie i na zachodzie

Mapa została zaktualizowana o nowych obserwatorów Więcej map i szczegółów na http://www.pkim.org/?q=pl/node/1257 Wschodnia Polska wydaje się być dość dobrze pokryta polami widzenia. Brakuje nieco obserwatorów na zachodzie gdzie jak narazie trzon stanowią 2 fisheye na dość krótkiej bazie. Potrzebny ktoś z pomorza i dolnego slaska do pokrycia wielkopolski od polnocy i od poludnia. Slyszalem ze chlopaki z Wrocławia coś planuja. Znacie już jakies szczegoly ? Macku, jak tam krakowska ekipa ? Koledzy z PTMA moze wspomoga Poznan od wschodu ? Pozdrowienia