ZLOKA

Dnia 8 sierpnia przypada dzień maksimum delta-Akwarydów północnych (NDA). Tej nocy uważny obserwator może zauważyć do kilkunastu meteorów zdających się wybiegać z okolicy Wodnika gdyż ich ZHR (*) NDA osiąga niespełna poziom czterech. Według listy roboczej International Meteor Organization (IMO) delta-Akwarydy północne (skrót nadany dla tego roju przez IMO to NDA) są aktywne w dniach 15 lipca do 25 sierpnia. Strumień meteoroidów należących do tego roju meteorów jest zdominowany przez drobne cząstki dające słabe zjawiska, prędkość drobin względem Ziemi wynoszą 42 km/s co daje umiarkowane i szybkie zjawiska (6-25 stopni/sekundę). Położenie radiantu NDA oraz pobliskich delta-Akwarydów południowych (SDA) i alfa-Caprikornidów (CAP) przedstawia Rysunek 1. Rysunek 1: Położenie radiantów rojów delta-Akwarydów północnych (NDA) i południowych (SDA) i alfa-Caprikornidów (CAP). Źródło IMO - http://www.imo.net Druga połowa nocy to najlepszy czas na obserwacje delta-Akwarydów północnych ponieważ radiant NDA góruje w dniu maksimum około godziny drugiej czasu uniwersalnego (czas uniwersalny = czas urzędowy letni w Polsce - 2 godziny). Znajduje się tego dnia na około 3 stopnie na północ od thety Wodnika (gwiazda 4.2 magnitudo). Aby zobaczyć jak najwięcej meteorów należących do NDA polecam patrzeć około 30-50 stopni od tego miejsca na niebie. Mogą być to okolice kwadratu Pegaza, Drogi Mlecznej w Łabędziu, Cefeuszu oraz koło Jaszczurki tak aby nie przegapić coraz bardziej aktywnych Perseidów. Duże skupienie radiantów w okolicy Wodnika może nastręczać trudności w rozróżnieniu meteorów NDA od SDA oraz mniejsze w odróżnieniu NDA od jota-Akwarydów południowych (SIA) i alfa-Caprikornidów (CAP). Dlatego w obserwacjach wizualnych zachęcamy do wykonywania dokładnego szkicowania co pozwala na wykonanie obiektywnej oceny przynależności już po obserwacji. Formalnie, pierwszą obserwacją delta-Akwarydów północnych była przeprowadzona w 1949 roku przez kanadyjskiego astronoma D. W. R. McKinley'a. Zarejestrowano je pomocą radiowych obserwacji typu echo - inaczej znaną pod angielską nazwą "backscatter". Niestety nie oddzielono wówczas delta Akwarydów południowych (SDA) i północnych (NDA) od siebie. Ta sama osoba napisała o tym fakcie dopiero w 1954 roku w czasopiśmie "Astrophysical Journal". Istnienie NDA zostało potwierdzone również przez Harvard Meteor Project (HMP) działającego w latach 1952-54 (F. W. Wright, L. G. Jacchia i F. L. Whipple). Wyznaczono podczas badań ponad 2000 orbit z obserwacji fotograficznych, i zaczęto podejrzewać iż północne źródło związane jest ze skomplikowaną ewolucją kompleksu delta-Akwarydów. Grupę HMP uderzało przede wszystkim symetryczność ułożenia NDA i SDA względem ekliptyki lub orbity Jowisza co tłumaczno perturbacjami orbit cząstek ze strony ciał Układu Słonecznego. Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych "Pracowni Komet i Meteorów" - http://www.pkim.org. Obecnie prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe, fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball Network). Zachęcamy do współpracy. (*) ZHR - Zenitalna Liczba Godzinna, czyli ilość meteorów obserwowana w ciągu godziny, przy widoczności granicznej 6.5 magnitudo, gdy radiant danego roju jest w zenicie;

Na 4 sierpnia przypada maksimum aktywności jota-Akwarydów południowych (SIA to ich kod nadany przez International Meteor Organization - IMO). Uważny obserwator ma zatem szansę zobaczyć w ciągu całej nocy kilka zjawisk pochodzących z tego roju. Są to słabe zjawiska oraz ich liczby godzinne są na progu wykrywalności - tj. ZHR=2 (* - wyjaśnienie na końcu notki). Ich prędkości są wolne do umiarkowanych (w granicach 5-20 stopni na sekundę), ponieważ ich prędkość względem Ziemi wynosi 34 km/s. Pierwsze meteory z tego roju można podziwiać już 25 lipca, natomiast ostatnie około 8 sierpnia. W dniu maksimum radiant SIA znajduje się w odległosci około 4 stopni na wschód od gwiazdy joty Wodnika - gwiazdy 4.3 magnitudo lub 7.5 stopnia na wschód od bety Koziorożca (Deneb Algedi arb. ogon kozy) - gwiazdy 2.9 magnitudo. Rysunek 1 przedstawia położenia radiantu rojów kompleksu Wodnik-Koziorożec oraz lipcowych Pegazydów. Aby zobaczyć zjawiska z roju jota-Akwarydów południowych należy patrzeć na niebo w odległości 30-50 stopni od radiantu. Zachęcamy do wybierania pól obserwacyjnych w okolicach kwadratu Pegaza, Strzały, Delfina oraz Łabędzia tak aby nie ominęły nas również zjawiska pochodzące z roju Perseidów. Księżyc nie będzie przeszkadzał w obserwacjach ponieważ na 5 sierpnia przypada jego nów. Rys. 1 Położenie radiantów kompleksu rojów Wodnik-Koziorożec oraz lipcowych Pegazydów. Źródło IMO - http://www.imo.net Rój jota-Akwarydów południowych należy do kompleksu rojów, w którego skład wchodzą również roje alfa-Caprikornidów (CAP), delta-Akwarydów południowych (SDA), delta-Akwarydów północych (NDA) oraz w zasadzie niewidoczne z Polski rój Piscydów Australijskich (PAU). Najnowsze opracowania dotyczące zachowania SIA i pozostałych rojów przy użyciu danych wizualnych IMO (z lat 1997-2002) wykonali Audrius Dubietis i Rainer Arlt (WGN, 32:3, 69-76). Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych "Pracowni Komet i Meteorów" - http://www.pkim.org. Obecnie prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe, fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball Network). Zachęcamy do współpracy. (*) ZHR - Zenitalna Liczba Godzinna, czyli ilość meteorów obserwowana w ciągu godziny, przy widoczności granicznej 6.5 magnitudo, gdy radiant danego roju jest w zenicie;

Kolejny alfa-Caprokornid zlapany przez Mirosława Krasnowskiego 28 lipca 2005 r. 23:39:14 UT. http://astro-forum.org/Forum/index.php?act...pe=post&id=7521 Kamil

W nocy z 9/10 sierpnia 1997 roku Maciej Kwinta zauważył wśród meteorów sporadycznych kilka bardzo wolnych meteorów (o prędkościach 1-14 stopni na sekundę), które zdawały się wybiegać z okolicy Małej Niedźwiedzicy. Na początku sierpnia 1998 roku obserwatorzy wizualni meteorów związani z PKiM wykonali 19 godzin obserwacji. Z tych obserwacji w roku 1999 na łamach "Cyrqlarza" (no 125) Arkadiusz Olech zaprezentował analizę tychże oberwacji. Znalazł za pomocą programu RADIANT źródło aktywności w okolicach Kochaba (beta UMi). Maksimum aktywności zostało wyznaczone na noc z 6/7 sierpnia z ZHR=5.1 (* - wyjaśnienie na końcu notki). Trzy lata później Kamil Złoczewski zaprezentował na konferencji International Meteor Network(IMO) analizę danych wizualnych z lat 1996-2001 również wykazując niewielką aktywność beta-Ursa Minorydów (Kochabów) w okresie 6-10 sierpnia. W roku 2003 wykorzystał obserwacje sieci bolidowej AKM (obecnie IMO) do potwierdzenia tej aktywności w obserwacjach wideo ("Cyrqlarz" no 165). To przedstawia poniższy rysunek (Rysunek 1) z programu RADIANT. Rysunek 1: Mapa prawdopodobieństwa wystąpienia obszaru aktywności, obserwacje AKM z okresu 6-10 sierpnia z lat 1996-2001. Na mapie użyto 212 meteorów o prędkościach 1-14 stopni na sekundę. Prawdopodobny czas aktywności Kochabów to dni 1-13 sierpnia, z maksimum w okolicy 6-10 sierpnia. W tym czasie uważny obserwator ma szanse zaobserwowania w ciągu całej nocy kilku wolnych meteorów wybiegających z okolic bety Małej Niedźwiedzicy. Współrzędne radiantu to RA = 14 h 52 m, DEC = 73 stopni - poniżej przedstawiamy mapkę (Rysunek 2). Meteory należące do tego samego rojów meteorów zdają się wybiegac z jednego miejsca na niebie zwanego radiantem. Ich trasę najlepiej obserwować w odległości 30-50 stopni od radiantu. Kochab w Polsce znajduje się około 40 stopni nad północnym horyzontem dlatego najlepiej obserwować okolice nad kwadratem Pegaza, Łabędzia oraz Lutni. Nie polecam patrzeć w okolice Perseusza ponieważ tam ma swój radiant w tych dniach rój Perseidów. W tym roku w obserwacjach prawie całego okresu aktywności beta-Ursa Minorydów nie będzie przeszkadzał Księżyc ponieważ jego nów przypada na 3 sierpnia. Rys. 2: Mapka przedstawia miejsce radiantu Kochabów. Rój beta-Ursa Minorydów nie figuruje jeszcze na roboczej liście IMO - dlatego nie ma specjalnego kodu jak np. Perseidy - PER. Nie znamy również ciała macierzystego, które zasila strumień Kochabów. Aby je znaleźć (i zarazem potwierdzić istnienie Kochabów) należy wyznaczyć orbitę kilku zjawisk z obserwacji bazowych. Takie są obecnie aktywnie prowadzone przez "Polską Sieć Bolidową" (PFN). Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych "Pracowni Komet i Meteorów" - http://www.pkim.org. Obecnie prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe, fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball Network). Zachęcamy do współpracy. (*) ZHR - Zenitalna Liczba Godzinna, czyli ilość meteorów obserwowana w ciągu godziny, przy widoczności granicznej 6.5 magnitudo, gdy radiant danego roju jest w zenicie;

A może się łapie do którychś ze źródeł sporadycznych. Heh bydlęce są rozmiarami na niebie ale noż widelec.

Niepokoji mnie rozrzut czasów jakie macie względem siebie. Przy codziennym ustawianiu zegarków z DCFem chyba ich nie powinno być. Czy się myle??

Alfa Caprikornidy to słaby rój aktywny od 3 lipca do 15 sierpnia. Najwięcej meteorów z tego roju możemy zobaczyć w okolicach 30 lipca. Wówczas to z miejsca położonego na około 2.5 stopni na północy wschód od alfy Koziorożca (Algedi - arb. koza lub koziorożec) zdaje się wybiegać po 2 do 3 meteorów w ciągu godziny. Są to zjawiska wyróżniające się małą prędkością kątową - od kilku do kilkunastu stopni na sekundę, ponieważ ich prędkość względem Ziemi wynosi jedyne 23 km/s. Można je zatem łatwo odróżnić o aktywnych w tym samym okresie delta-Akwarydów południowych - prędkość geocentryczna 41 km/s. Meteory z tego roju są znane również ze względu na to że dają jasne zjawiska. Krótka wypowiedź jednego z doświadczonego obserwatora meteorów Dariusza Dorosza: "Caprikornidy to efektowne meteory bo wolne, często jasne i rozpadające się na fragmenty." Rys. 1: alfa-Caprikornid widziany bazowo przez kamery "Polskiej Sieci Bolidowej" obsługiwane przez Maćka Kwintę w Krakowie (http://www.kwima.republika.pl/pavo.html) oraz Mirosława Krasnowskiego - (http://www.joa.pl) w Poznaniu. Data: 12.07.2005 r. 21:55:54 +/-2 s UT. W tym roku maksimum alfa-Caprikornidów wypada cztery dni przed nowiem, Księżyc położony w Byku będzie w znacznej odległości kątowej od radiantu roju. Aby prawidłowo obserwować ten rój należy zwrócić wzrok na 25-50 stopni od radiantu. Polecam zatem patrzeć na okolice kwadratu Pegaza, Delfina i w Orle, powyżej Altaira. Meteorów z tego roju będzie widać niewiele w stosunku do aktywnych w tym okresie delta-Akwarydów, Perseidów oraz meteorów sporadycznych. Mimo to powinny być łatwo wyłapywane wśród szybkich i słabych delta-Akwarydów oraz szybkich Perseidów (Vgeo = 59 km/s), ponieważ CAP dają relatywnie jasne i wolne zjawiska. Rys. 2: Położenie radiantów kompleksu rojów Wodnik-Koziorożec oraz lipcowych Pegazydów. Źródło IMO - http://www.imo.net Za odkrywcę roju uważa się N. de Konkoly z Węgier , który w nocy z 28/29 lipca 1871 roku naniósł trasy 6 meteorów wylatujących ze współrzędnych RA = 20h 20m, DEC=-4 stopni. Alfa-Caprikornidy są prawdopodobnie starym rojem meteorów ponieważ zjawiska należące do tego roju mają duży rozrzut w elementach orbitalnych. Ponieważ orbita cząstek jest blisko ekliptyki, mogą być często zaburzane przez oddziaływanie z planetami. Podejrzewa się, że meteory są związane z planetoidą Adonis (2101) lub kometą 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova. Kompleksowe opracowanie wizualnych obserwacji tego roju można znaleźć w pracy Audriusa Dubietis'a i Rainera Arlta z 2000 roku (WGN, 32:3, 69-76). Rój ten jest na liście rojów uznawanych przez IMO i w raportach wizualnych używamy skrótu CAP. Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych "Pracowni Komet i Meteorów" - http://www.pkim.org. Obecnie prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe, fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball Network). Zachęcamy do współpracy.

Jeśli nie znasz tej strony to polecam przeczytać i dopiero potem brać się za poważniejsze badania: http://jba1.republika.pl/rozpoznaw.htm - Jak rozpoznawać meteoryty Skontaktuj sie z ludzmi z Polskiego Towarzystwa Meteorytowego jesli stwierdzisz ze Twoje znaleziska to meteoryty. Pozdrawiam Kamil

A oto meteor z roju SDA zarejestrowany przez kamery obsługiwane przez Macieja Kwintę z Krakowa - Rysunek 2. Oraz kometarz obserwatora: 17/18.07.2005r. o 21:17:27 UT na zachód od Krakowa przeleciał meteor z roju SDA o jasności 0,4 mag wg. Metreca, wg. mnie był ciut jaśniejszy, czyli -0,5 mag. (dla por. : najjaśniejsza gwiazda na obrazku to Arktur) Rys. 2. Meteor z roju SDA. Źródło: Maciej Kwinta - http://www.kwima.republika.pl/pavo.html

Przy okazji. Odradzam używania pola w Łabędziu (14-stka jesli mnie pamięć nie myli). Te pole posiada dużo gwiazdek o małej separacji - w końcu to Droga Mleczna!!! Zatem niektórzy mogą mieć problemy z ich rozdzieleniem. Ja zwykle mam w 14-stce zasięg o 0.1-0.25 magnitudo mniejszy niż w innych polach np. Cefeuszu, Smoku lub Herkulesie (to idealne pola na tą porę roku). Kamil PS. Masz już mapki do szkicowania?? Jeśli nie to się zgłoś na PRIV'a.

Caprikornidy sa znane z dawania jasnych zjawisk. Wg IMO ich wspolczynnik masowy r = 2.5. Poza tym sa wolne co wzmaga efektownosc zjawisk - ulatwia detekcje przez MetRec'a. Meteory pochodzace z innych rojow w okolicy Wodnika np. delta-Akwardy połudiowe maja mniej masywne drobiny oraz sa szybsze Kamil

Dnia 28 lipca maksimum swojej aktywności mają delta-Akwarydy południowe (SDA). Tej nocy czujny obserwator może wypatrzeć kilkanaście zjawisk w ciągu godziny. Pojedyncze meteory z tego roju można zobaczyć już od 12 lipca a ostatnie w drugiej dekadzie sierpnia. Cząsteczki meteoroidowe tego roju wpadają w ziemską atmosferę z prędkością względną 41 km/s, zatem meteory mają na niebie umiarkowane i duże prędkości kątowe. Wśród delta-Akwarydów południowych dominują słabe zjawiska, są polecane do tzw. obserwacji teleskopowych. Radiant w dniu maksimum położony jest o niecałe pół stopnia na zachód od Skata (delty Wodnika) i z tych okolic zdają się wybiegać delta-Akwarydy po przedłużeniu trasy meteorów wstecz, ale aby je zobaczyć należy patrzeć 30-50 stopni od radiantu. W godzinach porannych w obserwacjach może przeszkadzać Księżyc (wschodzi tuż po 23 UT - tj. po 1 czasu lokalnego), dlatego zachęcamy do wybierania pól obserwacyjnych z dala od niego np. w okolicach Strzały i Delfina. Z tego rejonu będą również wybiegać wolniejsze alfa-Caprikornidy (maksimum aktywności 30 lipca). Rys. 1 Położenie radiantów kompleksu rojów Wodnik-Koziorożec oraz lipcowych Pegazydów. Źródło IMO - http://www.imo.net Rój delta-Akwarydów południowych należy do kompleksu rojów, w którego skład wchodzą również roje alfa-Caprikornidów (CAP), jota-Akwarydów południowych (SIA), delta-Akwarydów północych (NDA) oraz w zasadzie niewidoczne z Polski rój Piscydów Australijskich (PAU). Są zarazem najbardziej aktywne spośród wyżej wymienionych rojów. Najnowsze opracowania dotyczące zachowania rojów wchodzących w skład kompleksu z danych wizualnych (z lat 1997-2002) wykonali Audrius Dubietis i Rainer Arlt (WGN, 32:3, 69-76), natomiast posługując się danymi wideo Shigeno Y. i Shigeno T. (WGN, 32:3, 77-80). Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych "Pracowni Komet i Meteorów" - http://www.pkim.org. Obecnie prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe, fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball Network). Zachęcamy do współpracy.

Zaproszenie na XIV Obóz Obserwacyjny PKiM Wszystkich miłośników "spadających gwiazd" zapraszamy do udziału w kolejnym obozie obserwacyjnym PKiM, który odbędzie się w dniach 10 - 24 lipca 2004 r. Miejscem spotkania jest Stacja Obserwacyjna Obserwatorium Astronomicznego UW w Ostrowiku. Zajęcia prowadzą wieloletni obserwatorzy Pracowni wraz ze studentami astronomii Uniwersytetu Warszawskiego. Obóz jest organizowany z myślą o początkujących obserwatorach - wystarczy znajomość gwiazdozbiorów. Będą również mile widziane zgłoszenia od osób doświadczonych w obserwacjach meteorów, pragnących poszerzać swoje umiejętności. Podczas obozu będzie możliwość nauki obserwacji meteorów (różnymi technikami), analizy danych obserwacyjnych oraz udziału w innych zajęciach astronomicznych. Uczestnicy będą mieli możliwość nauki obserwacji meteorów: wizualnie, teleskopowo i obsługi bazowej stacji wideo - wchodzącej w skład "Polskiej Sieci Bolidowej"! Planowane są także obserwacje fotograficzne - przy pomocy shuttera. W Stacji przez cały rok prowadzone są obserwacje przy użyciu profesjonalnego sprzętu 60-centymetrowego teleskopu w systemie Cassegrain. Będziecie mieli okazję zapoznać się z jego działaniem ! Do Waszej dyspozycji będzie także 20-cm refraktor "Grubb" - doskonały do podglądania nieba. Trzy teleskopy 102/500 mm Celestrona - przeznaczone do obserwacji teleskopowych. Zapewniamy Wam materiały do obserwacji: mapki, raporty itp. A także: w pełni wyposażony budynek mieszkalny, miejsce do obserwacji, boisko do gry w piłkę nożną, siatkówki oraz pobliskie lasy Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Atmosferę seminariów, obozów i akcji obserwacyjnych organizowanych przez Pracownię oraz ogląd na miejsce obozu najlepiej opisują zdjęcia zamieszczone na stronie http://www.pkim.org (dział Seminaria i Obozy) oraz tzw. "zapiski ostrowickie" skrzętnie spisane przez Macieja Kwintę i zamieszczone pod adresem: http://www.kwima.republika.pl/zapiski.html . Na Wasze - tylko indywidualne - zgłoszenia czekamy do dnia 20 czerwca br. - termin nieprzekraczalny). Ilość miejsc jest ściśle ograniczona przez pojemność Stacji Obserwacyjnej w Ostrowiku - około 15 osób. Zachęcamy do wcześniejszego kontaktu z Pracownią i wykonywania obserwacji przed obozem. Obóz jest nieodpłatny! Jednakże w pierwszej kolejności będą przyjmowane osoby, które zdeklarowały uczestnictwo w całym obozie oraz nawiązały współpracę z PKiM przed obozem. Swój akces i pytania prosimy kierować na adres: Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytet Warszawski Al. Ujazdowskie 4 00-478 Warszawa koniecznie z dopiskiem "PKiM - XIV Obóz'' lub pocztą elektroniczną pkim@astrouw.edu.pl. Zarząd PKiM

Dzisiaj zakończyło się XX Seminarium Pracowni Komet i Meteorów (PKiM). Jego uczestnikami było 43 osób z całej Polski. Wśród nich gościliśmy liczną reprezentację Beskidzkiego Klubu Astronomicznego "POLARIS" oraz Polskiego Towarzystwa Meteorytowego (PTM). Seminarium miejsce dzięki pomocy Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika (CAMK) w Warszawie, które było naszym gospdarzem. Rys. 1 Zbiorowe zdjęcie uczestników XX Seminarium PKiM, którzy dotrwali do końca spotkania. Tematem przewodnim naszego spotkania były obserwacje meteorów przy użyciu technik wideo a w szczególności budowa na terenie Polski sieci bolidowej z prawdziwego zdarzenia. Jednakże także obserwacje wizualne i teleskopowe zostały dostrzeżone. Za wysoką aktywność obserwacyjną w roku 2003 zostali nagrodzeni książkami o tematyce astronomicznej: I miejsce -------Anna Pałasz II miejsce ------ Michał Goraus III miejsce ----- Przemysław Żołądek i Dariusz Dorosz IV miejsce ------ Anna Lemiecha Rys. 2 Ania Pałasz, najaktywniejsza obserwatorka PKiM w roku 2003. Każda z wymienionych osób wykonała ponad 100 godzin efektywnych obserwacji wizualnych meteorów. Powyższa piątka i następne 8 najlepszych otrzymała darmową prenumeratę Cyrqlarza - biuletynu PKiM - na rok 2004. Wszyscy obserwatorzy oraz osoby które po raz pierwszy brały udział w Seminarium miały możliwość wysłuchania referatów zawodowych astronomów takich jak: prof. Janusz Kałużny (Największe teleskopy na Ziemi), prof. Józef Smak (Co się dzieje z AM CVn), dr Alosza Pamiatnych (Najnowsze wieści z Marsa), dr Tomasz Kwast (Wyznaczanie orbity komet) oraz jednego z doktorantów CAMK - mgr Szymon Starczewski (Dzień zagłady). Rys. 3 Prof. Janusz Kałużny z CAMK odpowiada o SALT. Ponadto miały miejsce prezentacje wyników obserwacji wykonanych przez Pracownię oraz PTM. W tym Mariusz Wiśniewski i Karol Fietkiewicz zaprezentowali rewelacyjne możliwości jakie stwarzają obserwacje meteorów techniką wideo na podstawie obserwacji maksimów rojów meteorów: Leonidów w roku 2002 i 2003 oraz Kwadrantydów 2004. Kamil Złoczewski i Przemysław Żołądek przedstawili analizę kilku słabych rójów meteorów z obserwacji wideo na podstawie międzynarodowej sieci meteorowej AKM i programu RADIANT. O pierwszym w historii PKiM bazowym meteorze mówił Krzysztof Mularczyk. Rys. 4 O wynikach obserwacji wideo Leonidów 2002 i 2003 opowiada Mariusz Wiśniewski. Następnie w dwóch wykładach dr Arkadiusz Olech (PKiM, CAMK) oraz dr Stanisław Ciechanowicz (PTM, IFT Uniwersytet Wrocławski) przedstawiali swoje koncepcje dotyczące rozwoju sieci bolidowej w Polsce na przykładzie prężnie działającej sieci czeskiej i niemieckiej (zarejestrowały one dwa spadki meteorytów: Pribram - 1959 oraz Neuschwanstein - 2002). W niedziele miały miejsce także inne refraty poruszające m.in. tematykę obserwacji radiowych meteorów (Kamil Szewc, Karol Fietkiewicz) a także sprawy obserwacji wizualnych (Krzysztof Mularczyk, Andrzej Skoczewski i Kamil Złoczewski). Poza tym Piotr Nawalkowski (prezes klubu POLARIS) przedstawił funkcjnowanie stacji meteorologicznej ASTROMETEO. Zaś Szymon Kozłowski opowiedział nam o działalności Polskiego Towarzystwa Meteorytowego. Na zakończenie Seminarium zostały zaprezentowane zdjęcia i krótkie filmy wykonane podczas obozów i akcji obserwacyjnych organizowanych przez Pracownię w 2003 roku. Pokaz prowadzony przez Piotra Kędzierskiego (serwisant informatyczny spotkania) trwał aż 4 godziny, w tym czasie śmiech na sali nie ustawał. Zainteresowanych działalnościa i współpracą z PKiM zapraszam na nasze strony internetowe http://www.pkim.org lub kontakt pod adresem e-mail: pkim@pkim.org. Kamil Złoczewski Pracownia Komet i Meteorów