Search the Community
Showing results for tags '2.3x40'.
Found 1 result
-
Poszukując nowych astro-wrażeń kupiłem kiedyś lornetkę Bushnell 4x30, której wyjatkową cechą jest ogromne pole widzenia (17 stopni!). W dzień efekt jest niesamowity, ale oglądanie w niej gwiezdnego nieba... ...było rozczarowaniem. Nie, to nie jest pozorny ruch sfery niebieskiej (na temat tamtej lornetki jest też wątek http://astropolis.pl/topic/22180-bushnell-4x30-z-17-stopniowym-polem-widzenia/ ) Bushnell zawiódł, ale sama idea superszerokiego pola i małego powiększenia dalej wydawała mi się kusząca i tak oto po długiej podróży trafiła do mnie kolejna nietypowa lornetka - Widebino 2,3 x 40. Ten radziecki wynalazek był początowo produkowany przez dobrze znane zakłady optyczne ZOMZ Zagorsk, kolejne wersje są robione w Chinach przez równie dobrze znany United Optics pod dowolną marką jaką zażyczy sobie zleceniodawca... ale jakoś lornetki o tych parametrach nie są szczególnie poszukiwane i okazało się że obecnie jedynym sprzedawcą jest japoński Kasai Trading Na szczęście japoński sprzedawca chińskiej konstrukcji na podstwie rosyjskiego wzorca ma europejskiego dystrybutora w Szwajcarii (lornetka nazywa się tam "Gucki Astrobinokular") co trochę ułatwiło zakupy i w ten sposób stałem się właścicielem tego dziwactwa: Co widać? Powiększenie 2,3 jest chyba za małe żeby miało sens, prawda? No cóż, nawet spoglądając pierwszy raz przez tę lornetkę wydaje się że ona prawie nie powiększa... ale jednak zwracając uwagę na szczegóły okazuje się że prawa optyki nie kłamią i wszędzie tam gdzie gołym okiem trafiamy na granice możliwości, nawet nędzne powiększenie 2,3x wystarcza żeby zobaczyć to co niewidoczne. A przy tym nie ma czegoś takiego jak drgania czy celowanie i szukanie obiektu, można w ogóle nie odrywać oczu - do takiego wniosku doszli też Japończycy bo można tam kupić specjalne gogle do których montuje się tę lornetkę: http://homepage1.nifty.com/BACK_YARD/mart/T003.html http://homepage1.nifty.com/BACK_YARD/mart/T004.html (i to może być ciekawy pomysł bo wczoraj aż bolały mnie ręce od ciągłego trzymania przy oczach ale... ale o tym później) A w nocy... Oglądanie odrobinę powiększonych krajobrazów było ciekawe, ale dopiero w nocy okazało się dlaczego tę lornetkę sprzedaje sklep astronomiczny. Otóż dlatego, że efekt jest naprawdę genialny! Czy widziałeś kiedyś Wielki Wóz w całości w polu widzenia lornetki? Jak łatwo obliczyć, mimo niewielkiego powiększenia uzyskujemy ponad 5-krotne zwiększenie ilości światła i zwiększenie zasięgu o 1,8 mag. Wrażenia są podobne jak przy obserwacji gołym okiem ale okiem ulepszonym. Jeżeli mamy przeciętny lub słaby wzrok, możemy sobie wyobrażać że tak właśnie widzielibyśmy niebo mając oczy wyjątkowo dobre (albo, zgodnie z jedną z nazw pod jaką ta lornetka była kiedyś sprzedawana - "Owl Eyes" - że mamy oczy sowy). Bardzo podobało mi się niebo w tym prawie nie powiększonym powiększeniu, miejscami było to zaskakujące, bo niektóre układy gwiazd w zbyt dużym powiększeniu się rozłażą i w typowej lornetce nie wyglądają już za dobrze - a gołym okiem może brakować zasięgu gdy niebo nie jest idealne. Inne wyglądają aż śmiesznie, na przykład miniwieszaczek Myślę że plejady i hiady też wyglądałyby super ale to nie ta pora roku. No i na andromedę przyjdzie poczekać. Skupiłem się na układach gwiazd bo niestety niebo było nienajlepsze i obok drogi mlecznej były też podobnie wyglądające drogi cirrusowe i z trudem dostrzegłem (przez tę właśnie lornetkę) M13 mimo że była prawie w zenicie. Za to widziałem też conajmniej jedną z jej sąsiednich gwiazdek - ciągle przy wrażeniu "jak gdyby gołe oko". Gdyby komuś było mało, do lornetki można dokupić przejściówki do standardowych filtrów 2" Ja nie kupiłem bo nie wiedziałem czy w ogole ta lornetka mi się spodoba, no i nie mam żadnych filtrów do pary, ale teraz dochodze do wniosku że mogę przecież użyć jednego O-III a drugiego UHC-S i jakoś tam je prowizorycznie przyczepię - ciekawe czy uda się w ten sposób zobaczyć veila i inne mgławice. Pole widzenia, informacje techniczne i... wady W przeciwieństwie do "normalnych" lornetek, ta pracuje w systemie Galileusza, czyli okular i obiektyw tworzą od razu obraz nieodwrócony (bez stosowania pryzmatów), a okularem jest soczewka rozpraszająca. Pole widzenia przy takim układzie to kąt pod jakim widać obiektyw, patrząc przez soczewkę okularu (pomniejszającą). Wyobraźmy sobie że patrzymy przez rurę o grubości 4cm i długości 1m (takie wymiary miał jeden z teleskopów skonstruowanych przez Galileusza). Pozorne pole widzenia musiało być mniejsze niż to co widać przez taką rurę (mniejsze bo dodatkowo zmniejszane przez okular). Nic więc dziwnego że stosujemy obecnie teleskopy w systemie Keplera i mamy w typowym okularze pole 50° a nie 5° jak u Galileusza. Czy można coś zrobić żeby luneta Galileusza miała większe pole widzenia? To proste - obiektyw musi znaleźć się jak najbliżej oka i musi być on jak największy. W efekcie uzyskujemy przyrząd który jest grubszy niż dłuższy, a co bardziej niepokojące, promienie padają na obiektyw i okular pod bardzo dużymi kątami, co wymaga wyszukanego kształtu soczewek żeby skompensować wady. Uzyskany układ może dawać dobre obrazy i mieć w miare szerokie pole pod warunkiem że oko znajduje się w ściśle określonym miejscu. To właśnie to miejsce. Najlepiej gdy oko jest wciśnięte we wgłębienie i patrzy dokładnie na wprost (w przeciwnym razie źrenica nie będzie na środku i obraz się psuje). W takiej konfiguracji widziałem cały wielki wóz więc pole widzenia wyszło około 25°, co jest trochę mniejsze niż podawane przez producenta 28°, chociaż nie jest to całkiem jednoznaczne bo granica pola widzenia jest rozmyta. W dodatku powiększenie i pole widzenia wyraźnie zmienia się zależnie od ustawienia ostrości więc zależy od tego jaką ktoś ma wadę wzroku. Podobno można też odkręcić te czarne przesłony żeby zbliżyć oko jeszcze bardziej i wtedy pole wyjdzie większe - nie próbowałem. Jeżeli nosisz okulary to nie ma szans na uzyskanie sensownego pola. Precyzja ustawienia oka (w tym również odpowiednie ustawienie odległości między okularami) jest tym ważniejsza im głębiej wciskamy je w okular. W praktyce na początku cały czas ustawiałem lornetkę źle a tylko chwilami było dobrze, po 10 minutach było już pół na pół bardzo mały ruch dzieli pozycję "idealną" od wyraźnie gorszej ale w miarę używania jakoś potem dzieje się to prawie automatycznie tak że przestałem zauważać tę niedogodność. Ale z tym większą podejrzliwością (a równocześnie nadzieją) patrzę na pomysł zamocowania lornetki na stałe na jakiejś czapce albo goglach jak Japończycy) bo czy to się da tak zrobić żeby zachowywało pozycję mimo ruchów głowy? Jednak gdyby się dało to uwolniłoby użytkownika od ciągłego poprawiania. Czy lornetka Galileusza ma źrenice wyjściową? Zdania filozofów są podzielone, w przeciwieństwie do normalnego układu Keplera nie jest tutaj tworzony rzeczywisty obraz obiektywu "wystający" z okularu, ale istnieje wirtualny obraz obiektywu widoczny wewnątrz lornetki i jest on takiej wielkości, jakiej byłaby normalna źrenica wyjściowa w teleskopie Keplera o takich parametrach, czyli 40mm/2,3=17mm. Przesłona w okularze obcina to do około 8mm czyli należałoby przyjąć że taka własnie jest maksymalna źrenica. Co ciekawe, promienie tworzące obraz w różnych kierunkach korzystają z różnych fragmentów obiektywu, więc nie jest słuszna typowa zasada, że źrenica 8mm oznacza że tylko 2,3x8mm=18mm obiektywu jest używane a reszta się "marnuje". Zasłonięcie fragmentu obiektywu powoduje tutaj ograniczenie pola widzenia. Zrobiłem też zdjęcie na białym tle z którego można wnioskować że tranmisja jest raczej w porządku (na pewno to łatwiejsze niż w lornetkach które muszą mieć pryzmaty) chociaż zdjęcie okazało sie jednak kiepskie bo tło znowu nie udalo się jednolite, muszę popracować nad techniką... Inne drobiazgi Lornetka jest ciężka jak na swój mały rozmiar ("gęsta"), choć to tylko 290g. Mimo że konstrukcja jest metalowa, zawias na mostku daje się trochę wyginać, zmieniając kolimację (efekt jest niewielki przy tak małym powiększeniu, ale jednak). W komplecie dostajemy futerał z paskiem do noszenia i ściereczka do czyszczenia. Sama lornetka nie ma paska ani typowego miejsca do jego umocowania. Podsumowanie Nazwa: 2.3x40 - Widebino28 - Gucky Astrobinokular - Owl Eyes - Constellation View - ЗОМЗ БГШ Бинокль Галилеевский Широкоугольный Cena: 135€ + 10€ przesyłka + około 130 zł VAT (w AOKswiss) ostatnio dostępne też w czeskim sklepie astrocomes.cz Średnica obiektywu: 40mm Wymiary: 11 x 5 x 6 cm Powiększenie: 2,3 Pole widzenia: 25° (wg producenta 28°) Pole pozorne: około 60° (zależy jak mocno wciśniemy oko) Źrenica wyjściwa: <8mm Konstrukcja: Cała metalowa Ciężar: 290g razem z zatyczkami Ogniskowanie: indywidualne na każdym okularze Pryzmaty: brak Powłoki: FMC Eye relief: tak jak gdyby nie było (wciskamy oko na maksa) Moja opinia: Nie jest to zabawka dla każdego a w typowej lornetce 10x50 czy 7x40 zobaczymy oczywiście więcej, ale w tej zobaczymy to inaczej. U mnie na pewno zostanie na stałe! aktualizacja 13.06.2013 - dodałem link do astrocomes.cz dzięki zbignieww
- 55 replies
-
- 47
-
-
- szerokie pole
- gucky
- (and 7 more)
