Search the Community
Showing results for tags 'AP900'.
Found 40 results
-
Uwaga ! proszę nie regulować monitorów – ta galaktyka naprawdę tak wygląda - IC 342 znajduje się zaledwie 10° od płaszczyzny dysku Drogi Mlecznej. Przy takim położeniu jej światło jest silnie przesłonięte przez gwiazdy, gaz oraz obłoki pyłowe należące do naszej Galaktyki. Obiekt widoczny jest w Żyrafie, w odległości 9 milionów lat świetlnych, o jasności 8,4m i rozmiarach 21’ x 21’. Średnica wynosi około 70000 lat świetlnych a liczba gwiazd szacowana jest na 100 miliardów. Ten obiekt był dla mnie największym jak do tej pory wyzwaniem pod względem obróbki, spędziłem nad nim mnóstwo czasu i na pewno wrócę przy najbliższej okazji. Problemy jakie napotkałem: 1. Obiekt jest po prostu ciemny, rozległy i wymaga dużej apertury i czasu 2. W Internetach jest mnóstwo interpretacji i trudno jednoznacznie określić punkt odniesienia, ja patrzyłem głównie na fotki Kolegów z Forum i te zdjęcia: APOD i Sky 3. Ciężko jest skalibrować kolory – obiekt przypomina rozbełtaną jajecznicę 4. Cała galaktyka jest zanurzona w czerwonawym pyle, nie wiadomo co jest gradientem a co rzeczywistym sygnałem 5. Maskowanie gwiazd przy tak rozległym obiekcie to kolejne wyzwanie 6. Cały smaczek to wydobycie obszarów H II a do tego potrzeba Ha albo kolejnej godziny w kanale czerwonym 7. Brak dobrych flatów – no tu niestety dałem ciała, no excuse… 8. Wyjątkowo ciepłe noce nie pozwoliły zejść poniżej -10°C, co ma wpływ zwłaszcza w RGB, 460-ka ma marne chłodzenie Podsumowując – wracam do tematu jak dorobię drugie tyle materiału a na razie prezentuje co mam… Statystyka zdjęcia: LRGB czasy 190:60:60:80 @ 10 minut klatka, Wola Władysławowska, 28/08-01/09/2019 Atik 460, Newton 10”, ogniskowa 140cm, f/5,5, skala 0,67”/piksel, FOV 0,5°x 0,4° centralna część Galaktyki luminancja i jeszcze opis
- 11 replies
-
- 56
-
-
-
Trochę wyprzedzam kalendarz tym zdjęciem ale może to będzie jakaś odmiana wśród wszechobecnych mgławic M 106 - galaktyka spiralna w Psach Gończych w odległości 22 milionów lat świetlnych, o jasności 9,1m i rozmiarach 18’ x 7’, w centrum galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura, której masę oszacowano na 40 milionów mas Słońca Statystyka zdjęcia: LRGB czasy 110:80:80:80 @ 10 minut klatka, Wola Władysławowska, marzec 2017 – kwiecień 2019 Atik 460, Newton 10”, ogniskowa 140cm, f/5,5, skala 0,67”/piksel, FOV 0,5°x 0,4° Ha koniecznie do dopalenia !
-
NGC 5907 to galaktyka spiralna Drzazga (albo Krawędź Noża) w Smoku w odległości 53 milionów lat świetlnych, o jasności 11,1m i rozmiarach 12,6’ x 1,4’ Słabiej widoczna zachodnia część galaktyki, przesłonięta pyłem z dysku galaktycznego została skatalogowana w New General Catalogue jako NGC 5906, gdyż błędnie sądzono, że jest to oddzielny obiekt Statystyka zdjęcia: LRGB czasy 140:70:60:70 @ 10 minut klatka, Wola Władysławowska, 1-8/04/2019 Atik 460, Newton 10” + korektor komy ASA 2”, ogniskowa wg Maxima 140cm, f/5,5, skala 0,67”/piksel, FOV 0,5°x 0,4° Na zdjęciach referencyjnych wokół Drzazgi widać strumienie gwiazd – za Wiki podaję opis fenomenu: Strumień gwiazd – rozciągnięta w przestrzeni wokół galaktyki grupa gwiazd o podobnych właściwościach fizycznych lub poruszająca się w podobnym kierunku wobec galaktyki. Strumienie gwiazd zostały utworzone z gwiazd pochodzących z karłowatych galaktyk satelitarnych lub gromad kulistych, rozerwanych przez oddziaływanie grawitacyjne większej galaktyki, albo też wyrwanych z macierzystych galaktyk wskutek tego samego oddziaływania. Strumienie gwiazd mogą też powstawać z wydłużonych chmur wodoru. Na moim obrazku tego nie widać – za mało luminancji a brak porządnego flata utrudnia wyciągnięcie szczegółu. Opis obiektu:
-
Polowałem na ten obszar nieba bezskutecznie od lat ale dopiero kilka czystych nocy z rzędu w ostatnim październiku umożliwiło zebranie ponad 9 godzin materiału Korektor ogniskowej pozwolił objąć spory kawałek nieba o rozmiarach 5,3° x 3,6° od Omikron Persei z IC348 po van den Bergha 16 w prawym dolnym rogu. Na zdjęciu jest kilka innych, nie mniej fascynujących obiektów jak np. NGC1333 Pracuję nad pełnym opisem tego obrazka… LRGB 200:110:120:130 @ 10min AP900, Atik 11K, FSQ + reduktor 0,73 = 387mm ogniskowej @ f/3,7 Łózki, 11-13 października 2018 tu jest wersja w pełnej rozdzielczości w rozszerzonej przestrzeni kolorów Adobe RGB: https://www.dropbox.com/s/e5aj4q0z22egv0v/LRGBv5_8_FINAL_ADOBE_master_Dropbox.tif?dl=0
-
Galaktyka spiralna o jasności 8,7m typu Sa leżąca w południowej części gwiazdozbioru Panny tuż przy granicy z Krukiem. Obiekt ma wielkie jasne jądro, mało rozwinięte ramiona spiralne i jest częściowo przesłonięty pasem (torusem) nieświecącej materii, składającym się głównie z pyłu i zimnego gazu wodorowego. Jej pierścień ma średnicę 60 tys. lat świetlnych. M104 zawiera wiele gromad kulistych, które tworzą wokół niej sferyczne halo. Sombrero znajduje się w odległości około 30 milionów lat świetlnych. Nie jest pewne, czy należy do jakiejś grupy lub gromady galaktyk. LRGB 28:24:24:24 w klatkach po 60 i 180s bo bardzo wiało, wszystko bin2 AP900, Newton 254/1400, Atik 460 @ -15C Wola Władysławowska, 7-15 kwietnia 2018
- 20 replies
-
- 39
-
-
-
mgławica refleksyjna w Łabędziu, zafascynowało mnie zestawienie kolorów tego obiektu i wodorowego otoczenia, jednak do pełnego wydobycia tego kontrastu zabrakło 2-3 godzin naświetlania, przydałaby się tez luminancja Ha(HaR)GB 240:60:70:90 Ha@10min, RGB@6min AP900, FSQ, Atik460, Wola Władysławowska/Warszawa sierpień-październik 2018 wstawiam dwie wersje - AdobeRGB i sRGB wszędzie piszą, że do Internetu konwertuje się na sRGB a do druku lepsze jest AdobeRGB bo ma większą przestrzeń kolorów chcę zobaczyć jak wyświetli to Forum sRGB Adobe
-
do tego zdjęcia wykorzystałem materiał z maja tego roku i kilkanaście klatek sprzed 2 lat, potrzeba jeszcze pewnie z 2 godzin z dobrym seeingiem żeby lepiej złapać szczegóły NGC 5985 LRGB 120:80:80:92 AP900, Newton 10" f/5,5, Atik 460 Wola Władysławowska, maj 2018, maj 2016
-
popularny, wiosenny Wiatrak w Wielkiej Niedźwiedzicy zaległa, bo czekała na obróbkę od początku maja, w tym roku uparłem się żeby popalić ją trochę dłużej, i tak: luminancja 37 x 6 min bin1 R 25 x 3 min, G 21 x 3 min, B 30 x 3 min bin2 LRGB 222:75:63:90 czasy takie - bo sporo klatek odpadło, jednak generalnie staram się naświetlać niebieski o 20-30% dłużej niż R i G było też parę klatek Ha ale nie wnosiły nic specjalnego do sygnału AP900, Newton 10" f/5,5, Atik 460 @ -10C Wola Władysławowska, 4-7 maja 2018 poprawiona wersja
- 9 replies
-
- 25
-
-
-
- galaktyka wiatraczek
- pinwheel
- (and 3 more)
-
IC 5067 czyli fragment IC 5070 w Łabędziu, bogaty w obiekty Herbiga-Haro. Tutaj interesujące studium na ten temat: https://astrodrudis.com/ic-5070-ic-5067-the-pelican-nebula/ Ha(HaRGB) Ha 150 RGB 39:45:72 bin2 AP900, Newton 10” f/5,5, Atik 460 @ -10C Wola Władysławowska, 6-14 maja 2018
-
sześć galaktyk w Głowie Węża, układ został odkryty w 1951 roku przez Carla Seyferta przy zastosowaniu długoczasowej fotografii w Obserwatorium Barnarda. W momencie odkrycia była to najbardziej zwarta grupa galaktyk. Sekstet zajmuje obszar 2'x1'. Wszystkie składniki z wyjątkiem galaktyki D są ze sobą związane grawitacyjnie. dokładniejszy opis za Wikipedią: Sekstet Seyferta znajduje się w odległości 190 milionów lat świetlnych od Ziemi. Grupa ta zawiera cztery zniekształcone oddziaływaniami grawitacyjnymi galaktyki spiralne zajmujące obszar mniejszy niż Droga Mleczna oraz leżącą przypadkowo w tle, widzianą z góry galaktykę spiralną i zniekształconą chmurę gwiazd. Ostatecznie połączone ze sobą galaktyki utworzą jedną olbrzymią galaktykę eliptyczną. Każda z galaktyk grupy ma średnicę około 35 tysięcy lat świetlnych. Znajdująca się w centrum grupy i widoczna prawie w płaszczyźnie dysku galaktyka spiralna pozostaje stosunkowo niezaburzona, choć jest członkiem oddziałującej grupy. Większość jej gwiazd pozostaje w jej wnętrzu. Trzy galaktyki noszą wyraźne ślady silnego wzajemnego oddziaływania. Ich zaburzone kształty sugerują, że są poddawane niszczącemu ich wewnętrzną strukturę wpływowi grawitacji. Widoczne wokół nich halo wskazuje, że z tych galaktyk pod wpływem siły przyciągania są wyrywane gwiazdy. Galaktyka widoczna na dole zdjęcia ma długi, ciągnący się 35 tysięcy lat świetlnych warkocz gwiazd. Prawdopodobnie został on wyrwany z galaktyki około 500 milionów lat temu. Spiralna galaktyka tła znajduje się prawie pięć razy dalej niż reszta grupy i nie jest powiązana z nią grawitacyjnie. Chmura gwiazd powstała pod wpływem sił pływowych oddziałujących na siebie galaktyk. W Sekstecie Seyferta, w odróżnieniu od innych układów oddziałujących na siebie galaktyk, nie zauważono charakterystycznych regionów pełnych młodych niebieskich gwiazd. Powstawanie takich regionów jest charakterystycznym elementem oddziaływań pomiędzy galaktykami. Brak obszarów formowania się gwiazd sugeruje istnienie jakiejś różnicy pomiędzy Sekstetem Seyferta a podobnymi systemami. Może ona polegać na tym, że widzimy sam początek oddziaływania grupy galaktyk i obszary formowania gwiazd nie zdążyły jeszcze powstać. luminancja 12x6min bin1 AP900, Newton 10", Atik 460 @ -15C Wola Władysławowska, 7-8 maja 2018
- 4 replies
-
- 23
-
-
- Sekstet Seyferta
- NGC6027
- (and 2 more)
-
wybudzenie sprzętu z zimowego snu i strzał w Wielką Niedźwiedzicę jasność tego obiektu to 11,6m a wymiary kątowe 8' x 3', w lewym górnym rogu mamy NGC3729 o jasności 12m, poniżej widoczna grupa Hickson 56 LRGB 172:45:45:45 Luminancja 8x5m + 22x6m bin1 RGB 15x3m bin2 AP900, Newton 254/1400, Atik 460m, Wola Władysławowska, kwiecień 2018
-
godzinny mini-projekcik z mojego ogródka w Wawrze, musiałem przyciąć tujki żeby złapać te obie letnie perełki nie było już później na tyle dobrych warunków żeby kontynuować temat więc pewnie ciąg dalszy za rok... Ha 6 x 10 min, AP900, Atik 11000, FSQ 106 Warszawa, 18/06/2017
-
jest zaledwie kilka nocy w roku kiedy Omega, wznosząca się u mnie na maksimum 22 stopnie, nadaje się do fotografowania. W tym roku wreszcie udało się uzbierać sensowną liczbę klatek choć przy ogniskowej 140 cm naprawdę było ciężko o obiekcie za Wikipedią: Mgławica Omega (również Messier 17 lub NGC 6618) – obszar H II w gwiazdozbiorze Strzelca znajdujący się w ramieniu Strzelca Drogi Mlecznej, tuż przy granicy Strzelca z Tarczą i Wężem, w odległości 5 do 6 tys. lat świetlnych od Ziemi. Mgławicę tę odkrył szwajcarski astronom Jean Philippe de Chéseaux w 1745 roku. Nazwę wprowadził John Herschel, któremu kształt mgławicy przypominał dużą literę grecką omega. Można też spotkać się z nazwami Podkowa lub Lecący Łabędź. Gaz w mgławicy jest pobudzany do świecenia przez gorącą gwiazdę jasności 11,0m i typu widmowego A05e. Mgławica ma na niebie rozmiary 46' × 37'. Mimo niewielkich rozmiarów kątowych, dzięki jasności 6,0m Omega może być dostrzeżona nawet przez lornetkę. Jej masę ocenia się na około 800 mas Słońca. Omega jest źródłem fal radiowych. HaRGB 130:40:50:80 Ha @ 10 min, RGB @ 5min Ha Warszawa, 5-6/06/2016 RGB Wola Władysławowska, 18-19/06/2017 AP900, Newton 254/1400, Atik 460
-
M16 - gromada i mgławica emisyjna w Ogonie Węża. Oba obiekty są ze sobą powiązane, nazwa Mgławica Orzeł zwyczajowo dotyczy ich obu. M16 znajduje się w odległości 7 tysięcy l.ś. od Ziemi. Średnica kątowa mgławicy to 7 minut. Jasność 6,4m. Rzeczywista średnica gromady to 15 lat świetlnych, a cała mgławica ma rozmiary 70 × 55 l.ś. Ha:R:G:B 125:50:50:60 @ 5min klatka AP900, Newton 254/1400, Atik 460 Wola Władysławowska, 19-20/06/2017
-
fotka wykonana z myślą o Bellatrix i jej zamiłowaniu do gwiazd info z Wikipedii: Albireo (beta Cygni, β Cyg) – gwiazda potrójna, jedna z jaśniejszych w gwiazdozbiorze Łabędzia (wielkość gwiazdowa dla całego układu: 3,05m). Gwiazda ta jest odległa od Słońca o ok. 385 lat świetlnych. Wielkość absolutna dla całego systemu wynosi -2,31m. W skład tego systemu wchodzą: beta Cygni A – chłodny, pomarańczowy jasny olbrzym i karzeł (krążące zbyt blisko siebie, by rozdzielić je nawet przy pomocy dużego teleskopu) oraz beta Cygni B – gorący, niebieski karzeł. Niebieski karzeł jest oddalony od obiegającej się pary o 34,4". Główny składnik beta Cygni A jest gwiazdą posiadającą wielkość gwiazdową 3,3m, należy do typu widmowego K3 II. Temperatura powierzchni tego jasnego olbrzyma wynosi ok. 4300 K. Masa gwiazdy to 5 mas Słońca, świeci ona 950 razy jaśniej od niego[2], średnica jej wynosi ok. 77,8 mln km. Jego towarzysz to karzeł typu widmowego B9, o jasności 5,5m i temperaturze powierzchni szacowanej na 11 000 K. Świeci on 100 razy jaśniej od Słońca i jest od niego 3,2 raza masywniejszy. Te dwie gwiazdy obiegają środek masy układu po mocno wydłużonej orbicie w ciągu prawie 100 lat, w średniej odległości ok. 40 au od siebie. Beta Cygni B jest gwiazdą posiadającą wielkość gwiazdową 5,1m. Należy do typu widmowego B8 V. Temperatura powierzchni tego karła wynosi ok. 12 100 K. Masa gwiazdy to 3,3 masy Słońca, świeci ona 190 razy jaśniej od niego, jej średnica zaś wynosi ok. 4,3 mln km. LRGB 30s:30s:30s:30s @ 3 sekundy Wola Władysławowska, 17/07/2017 AP900, Newton 254/1400, Atik 460
- 16 replies
-
- 43
-
-
-
NGC 6503 - spiralna galaktyka w Smoku znajdująca się w odległości 17 mln l.ś. jasność obserwowana 10,2m, wielkość - 30 000 l.ś. ten obiekt kiedyś już fotografowałem Newtonem 250/1000 jednak wtedy nie udało się zebrać odpowiedniego koloru, a teraz jak widać - tak ! maleństwo to straszne - wielkość kątowa 7'x2,5' sesja 27-28/05 w Woli Władysławowskiej, obok Grzędziel też palił galaktyki i też w Smoku LRGB 50:50:50:50 @ 5min Newton 254/1400, AP900, Atik 460
-
zawieruszyła mi się gdzieś na dysku ta wiosenna kulka fotka jeszcze z kwietnia, robiona jako suplement głównej sesji żeby zdążyć przed świtem obiekt o dużym kontraście, wydobycie środka powoduje relatywne wygaszenie 'boczków' gromady na jej peryferiach LRGB 16:16:16:16 w klatkach po 2 min Newton 254/1400, AP900, Atik 460 @ -15C, Wola Władysławowska, 2/04/2017
-
sesja z ostatniego czwartku na piątek, bardzo trudna ze względu na warunki pogodowe, minus 8 (!) stopni przy gruncie w końcu kwietnia na Mazowszu to jednak ewenement, cała tuba pokryta była szronem, na szczęście lustra pozostały do końca czyste, gwałtowne ochładzanie się LG miało wpływ na kształt gwiazd Czarne Oko to spiralna galaktyka w Warkoczu Bereniki o jasności 9,3m i rozmiarach kątowych 10'x5', w odległości 17 Mly, rzeczywiste rozmiary 51 × 29 tys. ly za Wikipedią: M64 należy do galaktyk Seyferta. Zawiera wielkie ilości pyłu, częściowo przesłaniającego jasne jądro galaktyki. Badania wykazały, że obszar w centrum galaktyki o promieniu około 3000 lat świetlnych obraca się w przeciwnym kierunku niż reszta dysku galaktycznego. Ten nietypowy ruch wewnątrz M64 jest spowodowany najprawdopodobniej zderzeniem z małą galaktyką. tu jest fotka referencyjna LRGB 80:64:64:72 @ 8 min AP900, Newton 254/1400, Atik 460 @ -25C Wola Władysławowska, 20-21/04/2017
-
spiralna galaktyka o jasności 9,3m w Psach Gończych, rozmiary kątowe 12'x7', odległość 37 mln ly, rzeczywiste wymiary 136x77 tys. ly LRGB 70:50:50:50 @ 10min Atik 460, AP900, Newton 10" Wola Władysławowska, 1-2/04/2017 Wesołych Świąt z bliska
-
wybudziłem wreszcie sprzęt ze snu zimowego, na szczęście nie zardzewiał i odpalił kurczę, po zimie mam zawsze problem jak to wszystko po kolei chodzi... na rozgrzewkę jedna z największych galaktyk wiosennych, tej nocy złapał mrozek i osiadła mgła ale zdążyłem uzbierać trochę fotonów zanim tuba złapała szron LRGB 70:50:50:50 @ 10 min Atik 460, Newton 254/1400, AP900 Wola Władysławowska, 24/03/2017
-
NGC 7023 - przepiękna mgławica refleksyjna w Cefeuszu, w szerszym ujęciu jest eleganckim dodatkiem do niesamowitej, "smogowej" scenerii która ją otacza LRGB 160:60:60:90 @ 10min AP900, FSQ106ED, Atik 11000
-
Wikipedia: NGC 891 (również PGC 9031 lub UGC 1831) – galaktyka spiralna (Sb), znajdująca się w gwiazdozbiorze Andromedy w odległości około 30 milionów lat świetlnych. Galaktyka ta ma średnicę około 100 tysięcy lat świetlnych NGC 891 jest oglądana niemal dokładnie wzdłuż swojej krawędzi. Ma ona płaski, cienki dysk galaktyczny z wyraźnie zaznaczonym jądrem ponad i poniżej obszarów ciemnego pyłu. Widoczne są w niej również młode gromady niebieskich gwiazd oraz charakterystyczne obszary, w których formują się nowe gwiazdy. Wzdłuż krawędzi NGC 891 widoczne są włókna pyłu, rozciągające się na setki lat świetlnych. Pyły te mogą być związane z wybuchami supernowych lub też intensywną aktywnością powstawania nowych gwiazd LRGB 100:70:70:90 @10min Wola Władysławowska 6-7/09/2016 AP900, Newton 254/1400, Atik 460, trochę chmur Pełna klatka crop
- 17 replies
-
- 50
-
-
główka skrzypiec - taką zwyczajową nazwę tego obiektu znalazłem w sieci Opis z Wiki: NGC 772 (również PGC 7525 lub UGC 1466) – galaktyka spiralna (Sb), bez poprzeczki, znajdująca się w gwiazdozbiorze Barana w odległości około 111 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 29 listopada 1785 roku przez Williama Herschela. Galaktyka ta ma około 240 000 lat świetlnych średnicy[3]. NGC 772 jest w trakcie kolizji z sąsiednią, znacznie mniejszą galaktyką eliptyczną NGC 770. Ta para oddziałujących ze sobą grawitacyjnie galaktyk została skatalogowana jako Arp 78 w Atlasie Osobliwych Galaktyk. Dwie kolejne małe galaktyki, położone w odległości około 1,3 miliona lat świetlnych (400 kiloparseków) od NGC 772 również są związane fizycznie z tym układem Wcześniej fotografował ten obiekt m.in. Paweł Turek: NGC_772 LRGB 90:60:60:70 Wola Władysławowska 7-8/09/2016 AP900, Newton 254/1400, Atik 460, cirrus fibratus crop
-
piątek, czas więc wrzucić coś na Forum dla porządku opis z Wiki: van den Bergh 152 (vdB 152) – ciemna mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Cefeusza w odległości około 1400 lat świetlnych od Ziemi. Została skatalogowana przez Sidneya van den Bergha w jego katalogu mgławic refleksyjnych jako vdB 152 oraz w katalogu Cederblad jako Ced 201. Mgławica van den Bergh 152 jest ciemną mgławicą przesłaniającą gwiazdy tła. Równocześnie rozprasza światło jasnej gwiazdy BD+69 1231 nadającej fragmentom mgławicy niebieskawy kolor. Światło ultrafioletowe pochodzące od gwiazdy jest źródłem czerwonawej luminescencji ciemniejszych obszarów mgławicy. Gwiazda centralna nie powstała w van den Bergh 152, lecz jedynie przywędrowała na obszar mgławicy na co wskazują różnice prędkości gwiazdy i obłoku LRGB 180:80:80:110 @ 10min AP900, Newton 254/1400, Atik 460 Wola Władysławowska, 26-28 sierpnia 2016 po raz pierwszy zrobiłem całą obróbkę od A do Z w Pixie miłego weekendu
- 14 replies
-
- 20
-
-
- van den Bergh 152
- Atik 460
- (and 1 more)
-
mało jakoś ostatnio galaktyk na Forum więc poprawiam statystykę wreszcie mam M 74, na którą od dawna polowałem... obiekt, który sprawił mi dużą trudność w obróbce, stosunkowo ciemny, próby ustrzelenia z miasta zupełnie nieudane, przypomina mi M 101 tło mocno obniżone przez paskudny szum, który częściowo był wynikiem bin2, po tej sesji ostatecznie rezygnuję z binowania w Atiku 460 Wiki: Messier 74 (znana także jako M74, NGC 628 lub PGC 5974) – galaktyka spiralna w gwiazdozbiorze Ryb. W galaktyce znajdują się dwa dobrze widoczne ramiona spiralne. Niska jasność galaktyki powoduje, że jest to jeden z najtrudniejszych do obserwacji obiektów z katalogu Messiera dla astronomów-amatorów, jednakże stosunkowo duża szerokość kątowa galaktyki oraz możliwość obserwacji całej tarczy galaktyki sprawia, że jest ona idealnym obiektem dla profesjonalistów do badania struktury ramion spiralnych. Galaktyka ta znajduje się niedaleko na północno-zachodni zachód od gwiazdy η Psc. LRGB 170:80:110:90 @ 10min AP900, Newton 254/1400, Atik 460 Wola Władysławowska, 31/08-2/09/2016 ta sesja była pod pewnymi względami szczególna, co widać poniżej i stąd tak dużo kanału zielonego a na koniec crop
