Search the Community
Showing results for tags 'Eta Carinae'.
Found 6 results
-
Eta Carinae to prawdopodobnie największy skarb południowego nieba. To też pierwszy obiekt, w kierunku którego skierujecie swoje teleskopy, jeżeli przyjdzie Wam chęć podziwiać jego piękno. Co więcej, żeby dostrzec otaczającą ją mgławicę nie potrzebujesz w zasadzie nic. Przy dobrych warunkach jest ona widoczna gołym okiem. Gwiazda, oddalona od Ziemi o 7 ,5 tysiąca lat świetlnych, to w rzeczywistości układ gwiezdny składający się co najmniej z dwóch składników. Ich wzajemnie wzmocniony blask jest miliony razy jaśniejszy od naszego Słońca i w głównej mierze odpowiada za rozświetlanie otaczającej je materii. To w końcu jedna z najpiękniejszych mgławic, jakie możemy obserwować. Nazywa się Carina. Jak i inne tego typu obiekty, jest matecznikiem rodzącym nowe gwiazdy. Trudno znaleźć na niebie bardziej różnorodny obiekt do obserwacji. Znajdziecie w nim mgławice refleksyjne, emisyjne, ciemne, pyłowe, i inne. Wszystko to możecie zobaczyć na moim zdjęciu wykonanym w technice widmowej (chwytając światło emitowane przez zjonizowane gazy: tlen, wodór i siarka). To zdjęcie kosztowało mnie bardzo wiele. 12 tysięcy kilometrów i 72 godziny podróży. 3 noce walki ze zbieraniem materiału. Kilkanaście godzin pracy przy obróbce surowego materiału. Efektem jest fotografia, którą bez wątpienia wskazuję jako przełomową i najlepszą w mojej kilkunastoletniej „karierze” astrofotografa. W tej dziedzinie osiągnięcie poziomu zdjęcia, który sobie wymarzyliśmy jest niezwykle trudny. Tym razem mam takie wrażenie, że patrzę na zdjęcie takie, jakie dokładnie chciałem zrobić. W czasie pracy z filtrami wąskopasmowymi, następnie próbą ich zbalansowania w aplikacji graficznej, jest taki magiczny moment, kiedy monochromatyczne zdjęcie rozkwita feerią barw. To jest ta chwila, w której sam autor nie może nadziwić się skalą piękności kosmicznej kreacji. Bo my przecież tego nie tworzymy. Skromnie tylko rejestrujemy i poddajemy interpretacji. Dzieło jednak nie jest nasze. Mam nadzieję, że Wam się spodoba. Oczywiście moje "zadowolenie" nie oznacza, że nie jestem otwarty na krytykę. Zapewne można było to zdjęcie zrobić lepiej - jak zawsze. Po prostu na tę chwilę efekt przekroczył moje kompetencje. Sprzęt: ASI1600MM-C + filtry Baadera, iOptron CEM25EC, WO APO71Q f4.9. Ekspozycja: H-alpha (28x300s.), SII (15x300s.), OIII (15x300s.). Razem: 4,8 h. Sorry za nowy wątek, ale to zdjęcie jest dla mnie na tyle istotne, że muszę je sobie tak uczcić. Nowa wersja (aktualizacja): Stara wersja (small version):
-
.. na razie L-ka. Wyszło spore FOV z tysiącami gwiazd. W kompozycji LRGB tak to właśnie wygląda co tylko potwierdza wyniki z canona w szerokich kadrach.. Ciekaw jestem wyników z cemosa. Asi1600 MC, C200mm@f4, 60x1min, nieguidowne na HEQ5
-
Version 1.0.0
Licencja na moje zdjęcie umożliwiająca zrobienie sobie z niego prywatnej odbitki lub plakatu na ścianę. Jeżeli interesuje Ciebie wykorzystanie komercyjnie to proszę o kontakt. Po opłaceniu licencji automatycznie uzyskasz dostęp do pełnej wersji pliku (16 megapikseli, 4530x3346, wysoka jakość). Eta Carinae to prawdopodobnie największy skarb południowego nieba. To też pierwszy obiekt, w kierunku którego skierujecie swoje teleskopy, jeżeli przyjdzie Wam chęć podziwiać jego piękno. Co więcej, żeby dostrzec otaczającą ją mgławicę nie potrzebujesz w zasadzie nic. Przy dobrych warunkach jest ona widoczna gołym okiem. Gwiazda, oddalona od Ziemi o 7 ,5 tysiąca lat świetlnych, to w rzeczywistości układ gwiezdny składający się co najmniej z dwóch składników. Ich wzajemnie wzmocniony blask jest miliony razy jaśniejszy od naszego Słońca i w głównej mierze odpowiada za rozświetlanie otaczającej je materii. To w końcu jedna z najpiękniejszych mgławic, jakie możemy obserwować. Nazywa się Carina. Jak i inne tego typu obiekty, jest matecznikiem rodzącym nowe gwiazdy. Trudno znaleźć na niebie bardziej różnorodny obiekt do obserwacji. Znajdziecie w nim mgławice refleksyjne, emisyjne, ciemne, pyłowe, i inne. Wszystko to możecie zobaczyć na moim zdjęciu wykonanym w technice widmowej (chwytając światło emitowane przez zjonizowane gazy: tlen, wodór i siarka). To zdjęcie kosztowało mnie bardzo wiele. 12 tysięcy kilometrów i 72 godziny podróży. 3 noce walki ze zbieraniem materiału. Kilkanaście godzin pracy przy obróbce surowego materiału. Efektem jest fotografia, którą bez wątpienia wskazuję jako przełomową i najlepszą w mojej kilkunastoletniej „karierze” astrofotografa. W tej dziedzinie osiągnięcie poziomu zdjęcia, który sobie wymarzyliśmy jest niezwykle trudny. Tym razem mam takie wrażenie, że patrzę na zdjęcie takie, jakie dokładnie chciałem zrobić. W czasie pracy z filtrami wąskopasmowymi, następnie próbą ich zbalansowania w aplikacji graficznej, jest taki magiczny moment, kiedy monochromatyczne zdjęcie rozkwita feerią barw. To jest ta chwila, w której sam autor nie może nadziwić się skalą piękności kosmicznej kreacji. Bo my przecież tego nie tworzymy. Skromnie tylko rejestrujemy i poddajemy interpretacji. Dzieło jednak nie jest nasze. Mam nadzieję, że Wam się spodoba. Oczywiście moje "zadowolenie" nie oznacza, że nie jestem otwarty na krytykę. Zapewne można było to zdjęcie zrobić lepiej - jak zawsze. Po prostu na tę chwilę efekt przekroczył moje kompetencje. Sprzęt: ASI1600MM-C + filtry Baadera, iOptron CEM25EC, WO APO71Q f4.9. Ekspozycja: H-alpha (28x300s.), SII (15x300s.), OIII (15x300s.). Razem: 4,8 h. Dyskusja o tym zdjęciu:100.00 PLN
-
Zjawiskowy fragment nieba. Niemożliwy wręcz do pominięcia w czasie jakiekolwiek wyprawy pod południowe niebo jeśli jego położenie umożliwia wycelowanie teleskopu. Gdy się obrabia taki obiekt to naprawę czuje się lekką tremę aby go po prostu nie spie....ć Chciałem pokazać ( ponownie jak przy innych ostatniich zdjęciach) mocne i piękne kolory obiektów naszego nieboskłonu. Mgławica to ten jasny region w środku kadru ale potoczenie cały widoczny w kadrze obszar przyjęło się utożsamiać z tą nazwą. Tekst opisu zaczerpnąłem z wikipedii - wydawał się bardzo przystępnie napisany. Mgławica Carina ( NGC 3372) mgławica emisyjna i obszar H II znajdujący się w gwiazdozbiorze Kila. Została odkryta w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille. Mgławica ta znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Strzelca, a jej rozmiary są szacowane na 260 lat świetlnych. Mgławica Carina jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Jeśli uwzględnić jej słabsze zewnętrzne filary rozciąga się na 300 lat świetlnych. Pył i gaz mgławicy są rozgrzewane przez znajdujące się w jej centrum młode gwiazdy. Należą do nich najcięższe znane gwiazdy typu widmowego O3, odkryte po raz pierwszy właśnie w tej mgławicy. Obserwacje wykonane w podczerwieni wykazały że różne części mgławicy poruszają się w różnych kierunkach z prędkościami dochodzącymi do 230 km/s. Zderzenia obłoków molekularnych poruszających się z tak dużymi prędkościami rozgrzewają materię do wysokiej temperatury. Powoduje to że materia zaczyna emitować wysoko energetyczne promieniowanie rentgenowskie a cała mgławica staje się rozciągniętym źródłem tego promieniowania. Prawdopodobnie ruch obłoków molekularnych jest wywołany potężnymi wiatrami gwiazdowymi masywnych gwiazd, bombardujących okoliczną materię i nadających jej duże prędkości. Jednym z najlepiej znanych szczegółów NGC 3372 jest błękitny nadolbrzym gwiazda Eta Carinae. Jest to centralna gwiazda jonizująca wielki obszar H II. Znajduje się ona we fragmencie mgławicy nazywanym Dziurką od Klucza. Masa tej gwiazdy wynosi około 100-150 mas Słońca a świeci ona osiągając jasność 5 milionów Słońc. Jest to jedna z najbardziej masywnych znanych gwiazd. Jej masa dochodzi do teoretycznych granic masy osiąganej przez gwiazdy. W ciągu zaledwie 6 sekund wydziela taką ilość energii jak Słońce w ciągu całego roku. Wiatr gwiezdny pochodzący od tej gwiazdy wydmuchuje co roku masę odpowiadającą masie Jowisza. Dla porównania Słońce w tym samym czasie wydziela masę 100 miliardów razy mniejszą. Prawdopodobnie ze względu na masę tej gwiazdy w bliskiej przyszłości zakończy ona swoje życie jako supernowa. Wybuch energii tego rzędu prawdopodobnie może zniszczyć pola gwiazd i planet w promieniu kilku tysięcy lat świetlnych od gwiazdy. FSQ/ST8300 - LRGB HaRGB
- 17 replies
-
- 46
-
-
Ostatnie kilkanaście dni spędziłem z Janowet w RPA (prawie 1500 mnpm) przy ekstremalnie dobrych warunkach (prawdopodobnie światowa czołówka takich miejsc). Niestety - ponieważ chmury nas kochają, to po 3 dniach postanowiły także wybraż się do Afryki i mocno utrudnić nam zabawę. Nie mniej - zebraliśmy materiały na ok 10 zdjęć, a to oznacza, że w najbliższym czasie będziemy was z Jankiem zanudzać lepszymi i gorszymi fotkami. Ale żeby to nie były typowe peany nt "jak fajnie można żyć i robić zdjęcia w Afryce", to formuła prezentacji będzie troszkę inna. Po pierwsze - dostaniecie dostęp praktycznie do każdego zdjęcia w formie surowej (astro open source - z ograniczeniem komercyjnego wykorzystania), a do tego, przy tych zdjęciag będę nagrywał tutoriale, więc wszyscy się trochę pouczymy. Zdaję sobie sprawę, że nie każdy możę sobie pozwolić na taką wycieczkę, więc możę w ten sposób choć trochę przybiliżę wam odpowiedź na pytanie: jak to jest mieć dostęp do najlepszego nieba na świecie?. Zaczynam na spokojnie - czyli od "nieudanego" materiału. Ponieważ tego dnia strzelałem miedzy chmurami, raz tu, raz tam, to spieprzyłem kadr. Zrobiłem 4 klatki, zanim się zorientowałem. Poniżej efekt tego "odpadu". Przeglądam dzisiaj materiał i omal nie nacisnąłem przycisku delete - bo jaki sens ma składanie zdjęć z 4 klatek zaledwie po 300 sekund. Coś mnie tchnęło, żeby jednak to zestackować. No i spadła mi szczęka. Poza RGB z kolorowej kamery mamy także materił narrowband z ASI1600MMC (dużo, wygląda meeegaaa). Jestem przekonany, że z tego zdjęcia można wycisnąć dużo więcej, ale to już zostawiam Wam. Smacznego. Wersja mała: Wersja duża: Info: kamera ASI071MCC, iOptron CEM25EC (sprawował się fantastycznie), teleskop APO71mm Imaging Star f4.9 (od WO) Surowe klatki (4x300s): https://www.dropbox.com/sh/q2dzzschrnxbx2u/AABIu875YoUxA_-52prdnuVpa?dl=0 Stack TIFF: https://www.dropbox.com/s/fproy69d236mg2u/NGC3372_RGB_stack.tiff?dl=0 Stack FITS: https://www.dropbox.com/s/mm94gkujh18pw30/NGC3372_RGB_stack.fit?dl=0 PS. Jak podoba Wam się taka idea?
- 58 replies
-
- 62
-
-
- ASI071
- eta Carinae
- (and 2 more)
-
No to wreszcie się zabrałem do roboty Na początek mgławica eta Carinae z mgławicą Running Chicken. Sprzęt: Sky Adventurer bez guidingu Canon 6D modified Canon 70-200 f/2.8L ustawiony na około 90mm i f/2.8 1 klatka (na razie, nie mam dobrego programu do stakowania, DSS jest do dupy, bo jest wolny, później spróbuję w MaximieDL) , 180s. , ISO 1600 Obróbka: Adobe Photoshop CC 2017- 9 replies
-
- 8
-
-
- Canon 6D modified
- Sky Adventurer
- (and 3 more)
