Search the Community

Noc dedykowana perseidom. Niestety tylko pierwsza część nocy coś tam dała konkretnego ( liczone w sztukach ). Ponad lasami w Bieszczadach wycelowałem wieczorową porą w taki fajny fragment Drogi Mlecznej. Canon 6Dmod/135mm iso1600, <1h, f3.5

10.06.2021 (godz. 23:00), Folwark Sulejewo Czerwcowe obserwacje mają swój urok. Pomimo tego, że zaczynają się białe noce jest coś magicznego w spoglądaniu na letnie konstelacje. Przyjemna temperatura, wschodzące gazowe olbrzymy, czy też dźwięki wieczornego lata z szczekającym psem sąsiada w oddali. Te wszystkie elementy tworzą naprawdę klimatyczną kompozycję. Tego dnia do obserwacji zachęciła mnie zachodząca Wenus. Wysoko zlokalizowana tuż po zachodzie słońca dała sygnał niczym latarnia, że to będzie dobra noc. Zaopatrzony w lornetki 10x50 i 15x70 udałem się na miejscowy „folwark”. Finalnie na miejscu byliśmy w cztery osoby, a cel był jeden - zobaczyć jak najwięcej w konstelacji Skorpiona i Strzelca. Pierwsza do boju została wystawiona lornetka 10x50. Jej priorytetowym zadaniem było rozdzielenie dwóch składników gwiazdy Acrab w górnej części gwiazdozbioru Skorpiona. Stabilizacja statywu miała tu kluczowe znaczenie. Dzięki eliminacji drgań udało się odseparować mniejszy składnik od strony północno-zachodniej. Separacja była jednak na tyle mała, że gdybym o niej nie wiedział to bym ją z pewnością przeoczył. Później lornetka 15x70 tylko potwierdziła widoczność dwóch składników w pełnej klasie. Pozostając przy 10x50 wycelowałem na ślepo w okolice Strzelca. Ku mojemu zdziwieniu w polu widzenia znalazły się od razu dwa bardzo duże i jasne obiekty. Pierwsze co pomyślałem - Mgławica Laguna. Jednak spojrzenie przez bardziej doświadczonego kolegę i analiza sąsiednich gwiazd w aplikacji SkySafari dały jasno do zrozumienia, że mamy tutaj do czynienia z urzekającą Mgławicą Omega nad którą górowała równie jasna Mgławica Orzeł. Obydwa obiekty oznaczone jako M17 i M16 były bardzo dobrze widoczne w jednym polu widzenia. Wyraźne, jasne, charakterystyczne. Detali oczywiście nie można było wydobyć, ale nie to jest celem lornetki o takich parametrach. Nieco niżej dostrzegalna była także gromada otwarta M18. Znając już lokalizację, w której się znalazłem zjechałem nieco niżej na południowy-wschód przecinając dość sporą gromadę M24, aż dotarłem do głównego celu tej nocy. Oczom ukazała się jedyna w swoim rodzaju Mgławica Laguna. Widok, który można śmiało porównać do M42 w Orionie podczas zimowych sesji obserwacyjnych. Mgławica Laguna, czyli M8 to obiekt majestatyczny o sporych rozmiarach. Przy dobrej lokalizacji i warunkach widoczny nieuzbrojonym okiem. Takim obrazem można się delektować przez długi czas. Nieco powyżej, ale cały czas w tym samym polu widzenia zlokalizowana jest kolejna Mgławica, tym razem M20 znana jako Trójlistna Koniczyna, a zaraz obok gromada otwarta M21. Czas na nieco większy kaliber - jako działo załadowałem lornetkę 15x70. Schodząc do gwiazdy Lambda Sagittarii namierzyłem M28. Niewielka, ale dobrze widoczna „kulka”. Następnie odbiłem do M22 - łatwa do zlokalizowania, będąca zarówno jedną z najjaśniejszych i najbliższych Ziemii gromad kulistych. Gdyby nie jej niskie położenie i niezbyt korzystna widoczność z naszego rodzimego podwórka, byłaby obiektem do obserwacji znacznie lepszym niż M13 w Herkulesie. Na chwilę zawróciłem do Skorpiona, aby potwierdzić widoczność M4, po czym raz jeszcze zajrzałem do mgławic w Strzelcu. Przeczesując kolejno jeden obiekt za drugim strzelałem w emki lornetką 15x70. Tym razem były jeszcze lepiej widoczne i wyraźne, można było wyłuskać pewne subtelne detale. Gwiazdozbiór Strzelca to prawdziwa skarbnica DSów. Niestety ze względu na swoje położenie konieczny jest dostęp do ciemnego, niezaświetlonego nieba z dobrym i niezasłoniętym widokiem na południe. Nawet jeśli wymaga to przejechania dłuższej drogi w celu znalezienia dogodnego miejsca do obserwacji - zapewniam, że naprawdę warto. Ewentualne zmęczenie zostanie wynagrodzone przez niezapomniane widoki, które zapadną w pamięci na wiele lat. Tej nocy spoglądaliśmy także na Mgławicę Welon w Łabędziu, ale o tym już w kolejnej relacji… c.d.n. Do następnego razu! Pozdrawiam, Paweł : - )

Z balkonu w Krakowie Canon 60Da, WO GT71 APO Refractor + Flat6AIII ZWO ASI120mini guide cam + HEQ5-PRO Stellarmate OS on RPI3 25 * 300” ISO800 + Darks APP + Pixinsight + Photoshop

Przez ostatnie dni pogoda niestety nie sprzyja, dlatego postanowiłem wrzucić szkice z wrześniowych obserwacji. Nic nadzwyczajnego - szkice ołówkiem na białym papierze, kolory odwrócone i dodane ciemniejsze tło w programie graficznym. Może w najbliższym czasie uda się nakreślić coś nowego i ożywić ten dział z astroszkicami.

Kadrowałem trochę aby złapać interesujące otoczenie bo bohaterki są znane. Mamy trochę gwiezdnej chmury a w niej pływającego skalarka B312. Canon200mm/Asi1600 LRGB - 2.5h w klatkach 1min

Hej hej! Ostatnie noce rozpieszczają aż nadto, a że byłem akurat na wsi, to nie mogłem sobie odmówić zarwania nocy pod pięknym, letnim niebem Nie jest to już może czas na Tarczę i jej skarby, ale 1.5h materiału udało się wyłuskać, wrócę do niej na wiosnę, bo znalazłem świetną miejscówkę pod Olsztynem, gdzie niebo było czarne po horyzont. Dzisiejsza fotka z okolic Łowicza, gdzieś na horyzoncie majaczyły przechodzące chmury. SWSA + Nikon D5100 Mod + Optolong L-PRO, ISO800; Obiektyw Nikkor 50mm f/1.4 @ f/3.5 90 x 60 s Obróbka APP, PS CC Uwagi mile widziane

Efekt wczorajszego posiedzenia z @Maro21 w Janowie na południe od Wrocławia - fotka "Orzeła" i Omegi w szerokim polu wszystkiego Powiem szczerze - ta fota mnie przerasta. Nie sądziłem, że na czymś, co w czasie focenia ledwo było widać na laptopie, znajdzie się aż tyle szczegółów... Kompletnie nie wiem, jak się za to zabrać, więc po prostu porozciągałem ile się dało, i tyle. Może jak ochłonę to coś wymyślę... Wszelkie uwagi jak podejść do takiego zdjęcia mile widziane Canon 1000D @ ISO200, Samyang 135 @ f/2.8, 114x60s, EQ3-2 z guidingiem w RA, 55 x dark, 1xflat+flatdark, stackowanie w Regimie, obróbka w GIMPie.

jest zaledwie kilka nocy w roku kiedy Omega, wznosząca się u mnie na maksimum 22 stopnie, nadaje się do fotografowania. W tym roku wreszcie udało się uzbierać sensowną liczbę klatek choć przy ogniskowej 140 cm naprawdę było ciężko o obiekcie za Wikipedią: Mgławica Omega (również Messier 17 lub NGC 6618) – obszar H II w gwiazdozbiorze Strzelca znajdujący się w ramieniu Strzelca Drogi Mlecznej, tuż przy granicy Strzelca z Tarczą i Wężem, w odległości 5 do 6 tys. lat świetlnych od Ziemi. Mgławicę tę odkrył szwajcarski astronom Jean Philippe de Chéseaux w 1745 roku. Nazwę wprowadził John Herschel, któremu kształt mgławicy przypominał dużą literę grecką omega. Można też spotkać się z nazwami Podkowa lub Lecący Łabędź. Gaz w mgławicy jest pobudzany do świecenia przez gorącą gwiazdę jasności 11,0m i typu widmowego A05e. Mgławica ma na niebie rozmiary 46' × 37'. Mimo niewielkich rozmiarów kątowych, dzięki jasności 6,0m Omega może być dostrzeżona nawet przez lornetkę. Jej masę ocenia się na około 800 mas Słońca. Omega jest źródłem fal radiowych. HaRGB 130:40:50:80 Ha @ 10 min, RGB @ 5min Ha Warszawa, 5-6/06/2016 RGB Wola Władysławowska, 18-19/06/2017 AP900, Newton 254/1400, Atik 460

Dwie noce zbierałem materiał (od 18 do 20 lipca) na wioskach 20 km od Mielca, LP daje się we znaki. Canon EOS750D, 21x300s, ISO800, AZ-EQ5 z guidingiem, EF-S 70-200 F/4, na 200 mm i F/5. Obrobiłem jak umiałem (GIMP2.9 - poziomy, krzywe, odjęcie warstwy z gradientem), mgławice skadrowane i zmniejszone do 50%:

Zdjęcie testowe , tym razem sprawdziłem , które z moich obiektywów daje radę z asi 1600mcc. Przy pomocy dedykowanego adaptera asi eos dało się połączyć obiektywy m42 i canon z kamerą i kołem filtrowym atik manual . Księżyc był niedaleko , ale postanowiłem strzelić w Strzelca . Filtr to baader 1,25 h-alpha , obiektyw jupiter 37a 135mm eq6 bez guidingu .Kamera unity gain -10 st . 21x180 s . Najfajniej ,że ngc 6604 się przez przypadek załapała , tło takie sobie , ale i tak jestem zadowolony.

Zdjęcie zrobione po północy w nocy z niedzieli na poniedziałek. Od jakiegoś czasu marzyło mi się zdjęcie obszaru obejmującego M24 wraz z okolicznymi mgławicami. Z racji że akurat w momencie zbierania materiału w tym obszarze przemieszczała się znaczna liczba satelitów, z ok 20 klatek zostało raptem 10. Obróbka zajęła mi prawie dwa dni a i dalej nie mam pewności czy jest w miarę obrobiona jak na moje skromne umiejętności w tym zakresie (gimp 2.9 16-bit), sporo namęczyłem się z usunięciem LP, poprzez dodanie nowej warstwy z korekcją gradientu i odjęcie tej nowej warstwy. Sprzęt: EOS750D niemodyfikowany, EF-s 70-200 f/4, na 70 mm i f/5, prowadzenie AZ-EQ5 z guidingiem, zdjęcie zmniejszone do 40%.

Udało mi się skompletować zestaw do h alfa - canon 450 mod i filtr baadera 2 cale 7nm , tanio nie było , ale możliwość rejestrowania niektórych przynajmniej DS w trakcie górowania Księżyca przeważyła .Dzisiaj w nocy odbyła się pierwsza próba i powiem szczerze jestem pozytywnie zaskoczony . Pełnia i fotografowanie przez światła dużego miasta nie przeszkodziła w pierwszych fotkach , i co ciekawe znane obiekty zaczęły ukazywać ukryte piękno. Na pierwszy ogień poszła m17 duża, jasna . Problemy z prowadzeniem ograniczyły czas do 120 s . w sumie uzbierałem 30 klatek plus 15 darków i 20 biasów. teleskop to ts 65q na montaży neq6 z guidingiem

Mgławica Omega (Messier 17 lub NGC 6618) – obszar H II w gwiazdozbiorze Strzelca niedaleko granicy z Tarczą i Wężem. Leży w odległości 5-6 tys. lat świetlnych od Ziemi. Podobnie jak w przypadku innych mgławic emisyjnych, określenie całkowitej jasności jest sprawą problematyczną, Wiele źródeł opierając się na Uranometrii 2000.0 określajajasność M17 na 6.0 mag. Odkryta w 1745 roku przez Jean-Philippe de Cheseauxa. Jednak Charles Messier o tym nie wiedział i dokonał "prywatnego odkrycia" i dodał do swojego katalogu 3 czerwca 1764 roku. Charakterystyczna nazwa zwyczajowa pochodzi od Johna Herschela, który w kształcie mgławicy dostrzegł dużą grecką literę omega. Obiekt posiada również kilka innych nazw dotyczących całej mgławicy albo poszczególnych fragmentów: Mgławica Łabędź, Mgławica Podkowa, Mgławica Homar. "Checkmark" (angielskie określenie na symbol zaznaczenia - popularny "ptaszek". Szkic Johna Herschela z 1833 roku. Źródło: messier-objects.com "Omega" to jeden z największych obszarów gwiazdotwórczych i jedna z najjaśniejszych mgławic w Drodze Mlecznej. Rozciąga się na 15 lat świetlnych i jest częścią większego obłoku o wielkości około 40 lat świetlnych. Masa gazu w mgławicy jest szacowana przez astronomów na co najmniej 30 tysięcy mas Słońca. Obszar ten obejmuje także gromadę otwartą gwiazd złożoną z 35 obiektów i znaną pod nazwą NGC 6618. Całkowita liczba gwiazd w mgławicy jest jednak dużo wyższa: w centrum jest ich co najmniej 800, a na obrzeżach jeszcze więcej. Jest to jedna z najmłodszych znanych gromad otwartych. Dane katalogowe: Rektascensja: 18h20m26 Deklinacja: -16°10' Gwiazdozbiór: Strzelec Odległość: 5500 l.ś. Jasność: 6,0 mag. Rozmiar kątowy: 46'x37' Ponieważ M17 jest duża i bardzo jasna, jej charakterystyczny kształt nie stanowi większego problemu w optyce o dowolnej wielkości. Poszukiwania można rozpocząć od gwiazdozbioru Orła. Przedłużając 3-krotnie linię łączącą Altaira z Deneb Okab napotkamy na najjaśniejszą gwiazdę Tarczy (pewnie po drodze w szerokim polu lornetki lub szukacza pojawi się gromada Dzika Kaczka (M11). Po dotarciu do tej gwiazdy kierujemy się na południe w stronę Gamma Scuti. M16 jest nieco więcej niż 2 stopnie na południowy zachód. Jeśli jesteś pod ciemnym niebem możesz również zidentyfikować M24 czyli chmurę gwiazd na północ od Lambda Sagittari (Kaus Borealis, 2.8 mag) stanowiącą "pokrywę czajniczka" i skierować się nieznacznie na północ. Szkice na forum: Szkicowy Katalog Messiera (5 szkiców obiektu) http://astropolis.pl/topic/45866-m-17/ http://astropolis.pl/topic/35959-lukasz83-obserwacje-pod-prawie-wiejskim-niebem/?p=438016 (+ relacja z obserwacji) Szkic autorstwa Wimmera Zdjęcia na forum: http://astropolis.pl/topic/45657-messier-17-mglawica-omega/ http://astropolis.pl/topic/54323-m17-na-wilgotno/ (zdjęcie poniżej) http://astropolis.pl/topic/41564-m17-omega-nebula-mgawica-abd/ http://astropolis.pl/topic/54924-sh2-45-orzel-omega-i-m24/ http://astropolis.pl/topic/54596-m17/ http://astropolis.pl/topic/50572-omega-m17/ http://astropolis.pl/topic/42054-picy-zefir-z-ssiadem/ http://astropolis.pl/topic/41572-m17-mgawica-brokuka-omega/ http://astropolis.pl/topic/22047-m17-schodzc-coraz-niej/ http://astropolis.pl/topic/53957-omega/ http://astropolis.pl/topic/42069-m-17-mgawica-omega-i-ssiedztwo/ http://astropolis.pl/topic/42078-z-goto-te-mona/ http://astropolis.pl/topic/54879-sh2-54-i-okolice/ http://astropolis.pl/topic/45572-m16-i-m17-z-katowic/ http://astropolis.pl/topic/54194-mglawica-omega-w-ha-orzel-bialy-pustulka-smok/ http://astropolis.pl/topic/45438-m17-na-krotko/

Północna część Drogi Mlecznej zawiera bardzo zróżnicowane obiekty. Są to wcześniej prezentowane w paśmie wodoru mgławice SH2-45, mgławica Orzeł i mgławica Omega. Uzupełnieniem jest mgławica otwarta M24. Zdjęcie prezentuje perspektywę niemodyfikowanego Canona 6D wyposażonego w obiektyw Samyang 135mm, f=2, ISO 800. Kompozycja to 16 klatek każda po 4min. — w: Parador de Cañadas del Teide.

8x 480s ,canon 450mod , eq6, guiding, guiding nie pozwolił na więcej

Lato oznacza, że na nocnym niebie króluje najjaśniejsza część naszej Galaktyki zawierająca miliony ciemnych i jasnych mgławic - żłobków dla gwiazd. Najpiękniejszymi obiektami tego obszaru nieba są mgławice Laguna (M8)- różowa plamka w centralnej części zdjęcia i mgławica Koniczyna (M20)- niebiesko-różowa plamka znajdująca się nad mgławicą Laguną. W lewym górnym rogu obrazu znajdują się jeszcze dwie czerwonawe plamki: mgławica Orła (M16) i mgławica Omega (M17). Poniżej znajdują się zgrupowania blado błękitnych gwiazd to mgławice otwarte: M18, M23, M25, a zgrupowanie ponad ciemnym obszarem przypominającym kształtem łeb konia to mgławica otwarta M24. Centralna część Drogi Mlecznej zawiera obszary ciemnej materii, które układają się w charakterystyczne wzory. Na samym dole zdjęcia znajdują się dwie znane gromady otwarte gwiazd: Gromada Motyl (M6) i Gromada Ptolemeusza (M7). W centralnej Polsce obiekty te nigdy nie wznoszą się wyżej niż 3 stopnie nad południowy horyzont. Zdjęcie jest kompozycją 6 pojedynczych ujęć każde po 4min. zebranych niemodyfikowanym Canonem 6D zaopatrzonym w obiektyw Canon EF 24-105 L ustawionym na f=92mm, f/4.0. Kompozycja została wykonana z Krety (Xerocampos) w 2015 roku. Natomiast sposób obróbki zebranego materiału jest całkowicie odmienny niż stosowany rok temu.

Fotka jeszcze z urlopu (7/8.08.2015). Cały kadr i crop w większej skali. W sumie szybki strzał: 26x120s., ISO 800, WO Zenithstar 70, TV 0.8x, SW EQ 3-2 z napędem w jednej osi. DSS, Fitswork, Gimp. Niektórym przypomina to brokuł, mi bardziej świniaka.

Witam, Po prawej stronie znajduje się M16. Przypomina mi twarz boga wiatru Zefira lub osobę palącą fajkę. Po lewej jest mgławica M17. A Wam co się kojarzy? Czas 31x15min. Pozdrawiam

Już dawno zaplanowałem sobie ten obiekt jako obowiązkowy. Według mnie obserwacjach wizualnych to jeden z piękniejszych obiektów letniego nieba. Duże lustro, odpowiedni okular i filtr mgławicowy potrafi wyciągnąć wiele z tego obiektu. Tylko 80 minut ponieważ takie mam "okienko" na południe z mojej miesjcówki koło domu. Ale coś tam jednak widać Na zdjęciu obok głównego obiektu po prawej widoczna także gromada M18. Montaż: Heq5 Teleskop: Orion 80ED + FF/FR 0.8 Detektor: Canon 450D mod Guide: SW 80/400 + OSSAG Ekspozycja 80min - w klatkach 5 min. (bez dark i flat). pełna rozdzielczość pod linkiem http://www.astronomia.vot.pl/images/stories/Marcin/M17.jpg

Witajcie, Chciałbym Wam zaprezentować moje najnowsze zdjęcie. Z racji pogodnych nocy w lipcowym nowiu stwierdziłem, że trzeba polować na skarby strzelca. Tym razem wycelowałem w mgławicę Omega, zwaną Łabędziem lub Podkową... ja, z racji kadru nazwałem ją "Mgławica Brokułka" lub "Kalafiorek" jak kto woli :-) Jest to dla mnie prawie laboratoryjne zdjęcie, gdyż po raz pierwszy łączyłem materiał z OSC wraz z materiałem H-Alpha uzyskanym również z kamery kolorowej. Zdjęcie było wykonane z miejscówki na wschód od Grójca, z dobrym widokiem na południowy horyzont. Materiał zbierany był w ciągu dwóch nocy (RGB - 03.07.2013 i Ha - 7.07.2013). Na zdjęciu załapała się jeszcze gromadka NGC6596 Setup: EQ6, TS APO 80Q, QHY8L, wykorzystany filtr H-Alpha 7nm Czasy: RGB (OSC) 19x480 sek (2h 32min) + Ha7nm 18x600sek (3h) - razem, jeśli można tak powiedzieć 5h 32min Ha+RGB(OSC) Sam sygnał Ha (czerwony kanał) Pozdrawiam Paweł

Przedstawiam moją ostatnią produkcję. Mgławica Omega, choć na moją wyobraźnię podziałała nazwa Mgławica Łabądź (obydwie nazwy poprawne - ale nazw tego obiektu jest więcej ) Specjalnie odwróciłem kadr, abyście i wy zobaczyli to co ja. Technikalia: Sprzęt: NEQ6, TSAPO65Q, OAG, ATIK314E ATIK Titan. 10x900 w całości robione z Warszawy albo z nad Warszawy - to chyba trafniejsze określenie - w sumie 17 ekspozycji z czego 7 poszło do piachu przez cirrusy Teraz czas na samokrytykę i wymówki Gwiazdy trójkątne - szukam narzędzia do odkręcenia głownej soczewki (korektor poluzowałem - jest dociśnięty z wyczuciem) Pojechane gwiazdy - cały czas szwędały się cirrusy i mieszały w guidingu Słaby kontrast - powiem tylko jedno: Warszawa. to oczywiste mankamenty, ale mimo wszystko postanowiłem pokazać, bo sporo napracowałem się nad detalami. Jakie są Wasze odczucia? Pozdrawiam Piotr

Tak pomału krok za krokiem sonduje niebo od siebie z balkonu. Wybrałem M17 jako kolejny szczebelek w dół czyli znalazłem się na 23.5 st nad horyzontem gdy obiekt góruje a koniec sesji na wys 18.5 st. Całość popsuł troszkę wiaterek który od burty walił centralnie w zestaw - szkoda bo 2 klatki do kosza a tak niewiele materiału. Jak zwykle chmurki zrobiły mi dwie przymusowe przerwy na reklamę a kilka klatek jest wyraznie osłabiona przez przelatujące cieńsze chmury (dobrze ze guiding wytrzymał) SW6", CG5GT, canon 350d mod, filtr ALP 15x5min, iso 800 Szerszy kadr poniżej