Search the Community

Cześć, Tydzień temu, miałem parę godzin, żeby wyskoczyć do Łapszanki, zobaczyć legendarną górkę i przetestować jej możliwości. Dzięki @Darek_B za przypomnienie miejscówki Droga Mleczna ciągnęła się po horyzont, wilgotność praktycznie zerowa, warunki idealne. Mimo, że byłem po całym dniu chodzenia po górach, to udało mi się dojechać, rozłożyć sprzęt, wytrzymać kilka godzin pod cudnym niebem. W tym klimacie narodziło się parę kadrów, oto jeden z nich - zapraszam do oglądania SWSA, Nikod D5100a + Optolong L-PRO Nikkor AF-D 180mm f/2.8 @f/4 30 x 120s, ISO800 Składanie i obróbka: APP + PS CC

10.06.2021 (godz. 23:00), Folwark Sulejewo Czerwcowe obserwacje mają swój urok. Pomimo tego, że zaczynają się białe noce jest coś magicznego w spoglądaniu na letnie konstelacje. Przyjemna temperatura, wschodzące gazowe olbrzymy, czy też dźwięki wieczornego lata z szczekającym psem sąsiada w oddali. Te wszystkie elementy tworzą naprawdę klimatyczną kompozycję. Tego dnia do obserwacji zachęciła mnie zachodząca Wenus. Wysoko zlokalizowana tuż po zachodzie słońca dała sygnał niczym latarnia, że to będzie dobra noc. Zaopatrzony w lornetki 10x50 i 15x70 udałem się na miejscowy „folwark”. Finalnie na miejscu byliśmy w cztery osoby, a cel był jeden - zobaczyć jak najwięcej w konstelacji Skorpiona i Strzelca. Pierwsza do boju została wystawiona lornetka 10x50. Jej priorytetowym zadaniem było rozdzielenie dwóch składników gwiazdy Acrab w górnej części gwiazdozbioru Skorpiona. Stabilizacja statywu miała tu kluczowe znaczenie. Dzięki eliminacji drgań udało się odseparować mniejszy składnik od strony północno-zachodniej. Separacja była jednak na tyle mała, że gdybym o niej nie wiedział to bym ją z pewnością przeoczył. Później lornetka 15x70 tylko potwierdziła widoczność dwóch składników w pełnej klasie. Pozostając przy 10x50 wycelowałem na ślepo w okolice Strzelca. Ku mojemu zdziwieniu w polu widzenia znalazły się od razu dwa bardzo duże i jasne obiekty. Pierwsze co pomyślałem - Mgławica Laguna. Jednak spojrzenie przez bardziej doświadczonego kolegę i analiza sąsiednich gwiazd w aplikacji SkySafari dały jasno do zrozumienia, że mamy tutaj do czynienia z urzekającą Mgławicą Omega nad którą górowała równie jasna Mgławica Orzeł. Obydwa obiekty oznaczone jako M17 i M16 były bardzo dobrze widoczne w jednym polu widzenia. Wyraźne, jasne, charakterystyczne. Detali oczywiście nie można było wydobyć, ale nie to jest celem lornetki o takich parametrach. Nieco niżej dostrzegalna była także gromada otwarta M18. Znając już lokalizację, w której się znalazłem zjechałem nieco niżej na południowy-wschód przecinając dość sporą gromadę M24, aż dotarłem do głównego celu tej nocy. Oczom ukazała się jedyna w swoim rodzaju Mgławica Laguna. Widok, który można śmiało porównać do M42 w Orionie podczas zimowych sesji obserwacyjnych. Mgławica Laguna, czyli M8 to obiekt majestatyczny o sporych rozmiarach. Przy dobrej lokalizacji i warunkach widoczny nieuzbrojonym okiem. Takim obrazem można się delektować przez długi czas. Nieco powyżej, ale cały czas w tym samym polu widzenia zlokalizowana jest kolejna Mgławica, tym razem M20 znana jako Trójlistna Koniczyna, a zaraz obok gromada otwarta M21. Czas na nieco większy kaliber - jako działo załadowałem lornetkę 15x70. Schodząc do gwiazdy Lambda Sagittarii namierzyłem M28. Niewielka, ale dobrze widoczna „kulka”. Następnie odbiłem do M22 - łatwa do zlokalizowania, będąca zarówno jedną z najjaśniejszych i najbliższych Ziemii gromad kulistych. Gdyby nie jej niskie położenie i niezbyt korzystna widoczność z naszego rodzimego podwórka, byłaby obiektem do obserwacji znacznie lepszym niż M13 w Herkulesie. Na chwilę zawróciłem do Skorpiona, aby potwierdzić widoczność M4, po czym raz jeszcze zajrzałem do mgławic w Strzelcu. Przeczesując kolejno jeden obiekt za drugim strzelałem w emki lornetką 15x70. Tym razem były jeszcze lepiej widoczne i wyraźne, można było wyłuskać pewne subtelne detale. Gwiazdozbiór Strzelca to prawdziwa skarbnica DSów. Niestety ze względu na swoje położenie konieczny jest dostęp do ciemnego, niezaświetlonego nieba z dobrym i niezasłoniętym widokiem na południe. Nawet jeśli wymaga to przejechania dłuższej drogi w celu znalezienia dogodnego miejsca do obserwacji - zapewniam, że naprawdę warto. Ewentualne zmęczenie zostanie wynagrodzone przez niezapomniane widoki, które zapadną w pamięci na wiele lat. Tej nocy spoglądaliśmy także na Mgławicę Welon w Łabędziu, ale o tym już w kolejnej relacji… c.d.n. Do następnego razu! Pozdrawiam, Paweł : - )

Chwilę zajęło mi przekonanie samego siebie, że jest sens kierować teleskop w tym kierunku. Szczególnie biorąc pod uwagę moje skromne doświadczenie i sprzęt. Miałem wątpliwości czy TS APO 65q na HEQ5 niemal w pozycji horyzontalnej to dobry pomysł, ale o dziwo prowadzenie było całkiem przyzwoite. Trzy godziny materiału w dwie noce i oto są - M 8 oraz M 20. W kadrze oczywiście M 8 - Mgławica Laguna [LBN 25] oraz M 20 - Mgławica Trójlistna Koniczyna [NGC 6514; LBN 27]. Mamy tam także M 21 czyli Krzyż Webba; jasną gwiazdę 4Sgr oraz piękne "chmury" Drogi Mlecznej. Poza tym przytłaczająca liczba gwiazd Trochę nie przemyślałem kadrowania całości i dopiero po zebraniu materiału sprawdziłem ile zgubiłem interesujących obiektów - NGC 6559 [LBN 28] i dalej IC 1274 [LBN 33] oraz IC 1275. Warto sobie sprawdzić co jest z boku Laguny i uwzględnić to w planowaniu sesji! Sprzęt: TS APO 65q; HEQ5 belt mod; Canon 1100d mod Akwizycja: ISO 800; 35 x 300 sek.(+ klatki kalibracyjne); 10-11.05.2021; Krzesławice Jak zwykle, bardzo proszę o konstruktywną krytykę. Zawsze jest miejsce na poprawę warsztatu i naukę. Do wątku "Bawimy się materiałem" wrzucę stack.

Szerszy kadr dla dwóch bardzo jasnych i znanych obiektów. Przy baaardzo dobrych warunkach ( z uwagi na wysokość na horyzontem ) można naświetlać i w Polskich warunkach przez dłuższe ogniskowe. Canon 6D/200mm RPA, iso1600, f3.5, klatki 3min

Niedawno kupiłem używanego Newtona SW w carbonowej tubie 8" f/4. tuba jak tuba, chyba może być. Wymagała dokupienia wyciągu (wziąłem crayforda z mikroregulacją SW, bo tylko taki pasuje bez wiercenia dodatkowych otworów), wymiany pordzewiałych śrubek, czyszczenia itd. Z soboty na niedzielę postawiłem go na montażu HEQ5, podpiąłem canona 750D i zacząłem po prostu robić zdjęcia. Czasy 30s gwiazdy pojechane, 20s - no może być i na takim czasie poleciało wszystko, zmieniałem tylko obiekty. Bez laptopa, bez guidingu (którego na razie i tak nie mam). W międzyczasie obserwacje Drogi Mlecznej Nikonem 10x50x i obiektów, które w swoim teleskopie znalazł @zdzichu. Dokupiony będzie korektor komy...pewnie też najtańszy. Zestaw docelowo będzie do fotometrii, a i w wizualu też daje radę. To chyba najmniejszy i najlżejszy newton 8" i nie trzeba tak często korygować ostrości. Zdjęcia robione pod Mielcem, zewsząd dookoła łuny miast. M13, 23x20s, ISO1600, ciemniejące niebo, resize 70% M27, 18x20s, ISO6400, resize 70% M8, 71x20s, ISO3200, resize 50% M20, 87x20s, ISO3200, resize 50% M16, 51x20s, ISO3200, resize 50%, niebo zaczęło jaśnieć Wszystkie zdjęcia to wycinki środka kadru, brzegi zjedzone przez komę.

Po prostu letnia klasyka wczesną wiosną Materiał zbierałem pod "letnim" niebem RPA. Asi1600/200mm niguidowane na HEQ5 2.5h

Witam wszystkich, przedstawiam moje wypociny z w/w obiektu którego smażyłem (03.08.2018) . Niestety tylko 20x3min :/. połowa klatek już przy wschodzącym łysolku. Ogólnie jestem zadowolony choć chciało by się jeszcze drugie tyle klatek ehhhh. Sprzęt: Canon 600D mod+Canon 70-200/4L@5.6, iso800 Jeżeli ktoś chce stacka do zabawy to dajcie znać. Może komuś uda się uzyskać fajniejszy obraz to z chęcią posłucham co i jak należy poprawić.

Zjawiskowy obszar na którego materiał zebrałem pod dalekim niebem południa. Co roku staram się upolować też dobre warunki z Polski ale do tej pory się nie poskładało. Piękny kolorystycznie dlatego przyjąłem koncepcję LRGB bez filtrów wąskopasmowych w tym podejściu. Po kliknięciu pełny kadr czyli jeszcze więcej kolorowego nieba. Asi1600MMC/Canon 200mm/f3.5 LRGB 60,30,30,30 x 1min nieguidownae HEQ5

Długo się zastanawiałem czy brać się za ten obiekt. No bo w sumie noc krótka (tylko 3 godziny palenia) i jeśli już padanie decyzja to trzeba robić to co się wybrało. A ta mgławica góruje tylko 15 stopni (!!) nad horyzontem. Mniej więcej na wysokości Saturna. Już po obejrzeniu pierwszych kilku klatek było widać, że seeing a przede wszystkim dyspersja masakruje gwiazdy i detal, zwłaszcza w luminancji. Mimo wszystko postanowiłem wypalić materiał do końca i zobaczyć czy da się coś sensownego z niego sklecić na etapie obróbki. Dużo się napracowałem nad gwiazdami zniszczonymi przez dyseprsję. Wynik jest jako taki ale lepszych nie mogłem uzyskać. Detalu w mgławicy też nie ma tyle co na zdjęciach z "zachodu i południa" ale coś tam widać więcej niż na szerokich kadrach Punktem odniesienia był "łeb ślimaka". Jego rogi gdzieś tam majaczą więc nie jest tak źle. Ale chyba już drugi raz nie będę brał się w PL za ten obiekt. Po prostu jest za nisko... Newton 250/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB Kompozycja LRGB L - 300 x 7s (gain 78%), nieguidowane RGB - 100 x 12s (gain 82%) na kanał Offset - 50 300 darków na kanał skala setupu - 0,41''/pix pierwsze zdjęcie - downsize 70% drugie zdjęcie - downsize 70% + dodatkowe ostrzenie (więcej detalu ale wylazły artefakty)

Klasyka mgławic centralnej części Drogi Mlecznej z perspektywy zmodyfikowanego Canona 6D i FSQ106 wyposazonego w reduktor (f=395mm, f3.65), 36x4min. Niestety trochę wiało co spowodowało, drobne problemy z prowadzeniem.

W maju tego roku zaczalem zbierac material do kolejnego z moich nielicznych projektow astro. Tym razem padlo na M20 aka Trifid Nebula. Warunki pogodowe i swietlne marne, obiekt nisko nad horyzontem powyzej doliny z silnym LP. Udalo sie zebrac zaledwie L 6x600, RGB 12x600. Setup to TEC140, Atik 383 + Baader, DDM60, bez guide. By nie powielac opisu, zachecam do poczytania fajnego opracowania kolegi Paether'a Wszystkie komentarze mile widziane…

godzinny mini-projekcik z mojego ogródka w Wawrze, musiałem przyciąć tujki żeby złapać te obie letnie perełki nie było już później na tyle dobrych warunków żeby kontynuować temat więc pewnie ciąg dalszy za rok... Ha 6 x 10 min, AP900, Atik 11000, FSQ 106 Warszawa, 18/06/2017

Jeszcze jedna białonocna fotka. Laguna i Koniczynka ustrzelona na astro miejscówce w Lisowie. Wszystko pływało w pomarańczowej łunie ale IDAS zrobił dobrą robotę ;-) Niestety aberracja w Tairze dała się we znaki... Przy pomocy ACR'a dało się trochę to naprawić. Obiektyw: Tair 3s Montaż: HEQ5Pro Kamera: QHY168C Filtry: IDAS D1 Guiding: QHY5LIIM 50x180s na -15C

Zdjęcie zrobione po północy w nocy z niedzieli na poniedziałek. Od jakiegoś czasu marzyło mi się zdjęcie obszaru obejmującego M24 wraz z okolicznymi mgławicami. Z racji że akurat w momencie zbierania materiału w tym obszarze przemieszczała się znaczna liczba satelitów, z ok 20 klatek zostało raptem 10. Obróbka zajęła mi prawie dwa dni a i dalej nie mam pewności czy jest w miarę obrobiona jak na moje skromne umiejętności w tym zakresie (gimp 2.9 16-bit), sporo namęczyłem się z usunięciem LP, poprzez dodanie nowej warstwy z korekcją gradientu i odjęcie tej nowej warstwy. Sprzęt: EOS750D niemodyfikowany, EF-s 70-200 f/4, na 70 mm i f/5, prowadzenie AZ-EQ5 z guidingiem, zdjęcie zmniejszone do 40%.

Nie udało mi się na zlocie w Stężnicy dorobić M20 z APO, to mam spod Mielca z L-ki Canona z dzisiejszej nocy. EOS 750D, 21x180s, ISO1600, EF-s 70-200 mm f/4, na 200 mm i przesłonie f/5, 50% rozmiaru: Na razie nie umiem tego lepiej obrobić.

bawię się ostatnio Pixem i w ramach tych eksperymentów sięgam do starego materiału, w lipcu 2010 przez kilka dni byłem u rodziny na Podlasiu, niebo jest tam bardzo dobre i otwarty południowy horyzont w tamtym czasie miałem EQ6, poczciwego EDka 80 i kamerę Orion StarShoot Pro v2, poniżej fotka z tamtej sesji obrobiona ponownie w Pixie 22 x 10 min 9-11/07/2010 Łózki, 51 53'N 22 52'E

Mgławica Trójlistna Koniczyna (Messier 20, NGC 6514) – obszar mgławicowy powiązany z gromadą otwartą w gwiazdozbiorze Strzelca. Została odkryta 5 czerwca 1764 roku przez Charlesa Messiera. Jej nazwa oznacza, że jest "podzielona na trzy części". Obiekt to niezwykła kombinacja gromady otwartej gwiazd, mgławicy emisyjnej (czerwona część), mgławicy refleksyjnej (niebieska część) i ciemna mgławica (pozorne "luki" w mgławicy emisyjnej, które powodują podział na 3 części. Ciemna mgławica oznaczona jest jako Barnard 85). Powiązana z mgławicą gromada otwarta nosi oznaczenie C 1759-230 lub OCl 23. Trójlistna Koniczyna to region formowania się gwiazd w Ramieniu Tarczy (również znanym jako Ramię Krzyża). Najbardziej masywna gwiazda, która powstała w tym regionie to HD 164492A, klasy O7.5III, o masie ponad 20 razy większej niż masa Słońca. Gwiazda ta jest głównym źródłem jonizowania mgławicy. Odległość M20 jest przedmiotem dużych wątpliwości. Rozrzut wynosi od 2,2 do 9 tysięcy lat świetlnych i zwykle podaje się wartość nieco powyżej 5200 lat świetlnych. Na niebie zajmuje obszar o średnicy 28 minut łukowych, w rzeczywistości rozciąga się na około 42 lat świetlnych. Jej jasność to około 6,3 mag. Jej wiek ocenia się na zaledwie 300.000 lat. Dane katalogowe: Rektascensja: 18h02m32 Deklinacja: -23°01' Gwiazdozbiór: Strzelec Odległość: 2200-9000 l.ś. Jasność: 6,3 mag. Rozmiar kątowy: 28' Dla obserwatorów w naszym kraju, najlepszy okres obserwacyjny rozpoczyna się wiosną i trwa do wczesnej jesieni. W miesiącach letnich, Strzelec jest najwyżej na niebie około północy lub godziny 1:00 w nocy w dniu 1 lipca, około 10 lub 11 wieczorem w sierpniu, a około 8 i 9 wieczorem w dniu 1 września. Najprostszym sposobem na znalezienie mgławicy jest rozpoczęcie od rozpoznania kształtu "czajniczka" w Strzelcu i odnalezienie gwiazdy Kaus Borealis (Lambda Sagittarii) o pozornej wielkości 2,82. Kaus Borealis jest wystarczająco jasny, aby być dostrzeżony gołym okiem nawet niezbyt wysoko nad horyzontem. Linia poprowadzona od gwiazdy Fi Sagittarii (3,15 mag) właśnie w kierunku Kaus Borealis, przedłużona nieco więcej niż podwójnie, poprowadzi bezpośrednio do "Koniczyny". Pomocna w odnalezieniu może być również pobliska Mgławica Laguna (M8), od której M20 znajduje się zaledwie 2 stopni w kierunku północno-zachodnim. Ciekawostka: W odcinku "The Alternative Factor" oryginalnej serii Star Trek, M20 jest portalem pomiędzy dwoma wszechświatami. Szkice na forum: Szkicowy katalog Messiera (2 szkice obiektu). Szkic Łukasza83 poniżej: Zdjęcia na forum: http://astropolis.pl/topic/55446-m20-sporo-czekania/ (zdjęcie poniżej) http://astropolis.pl/topic/45293-m20/ http://astropolis.pl/topic/22400-m20-trifid-nebula/ http://astropolis.pl/topic/41887-saggitarius-m20-i-m8/ (razem z M8) http://astropolis.pl/topic/49659-perly-strzelca/ (w szerokim kadrze) http://astropolis.pl/topic/53411-centrum-galaktyki/(również na szeroko) http://astropolis.pl/topic/45979-mglawica-podzielona-na-trzy/ http://astropolis.pl/topic/45573-mglawice-poludnia-m8-i-20/ (razem z M8) http://astropolis.pl/topic/41270-trifid-w-ha-czyli-koniec-pewnej-historii-skoczyem-testowa-sprzt/ http://astropolis.pl/topic/41269-zielsko-sobie-ronie-w-trawie-trjlistna-koniczyna/ http://astropolis.pl/topic/22098-laguna-and-trifid-z-krymu/ (razem z M8) http://astropolis.pl/topic/55576-koniczynka-na-lagunie-w-letnim-morzu-gwiazd/ (na szeroko) http://astropolis.pl/topic/42067-m-20-trifid-w-szerszym-kadrze/ http://astropolis.pl/topic/38851-koniczyna/ http://astropolis.pl/topic/45967-kawalek-strzelca-m20-trojlistna-koniczyna-z-chorwacji/ http://astropolis.pl/topic/43020-m8-m20-ic4685/ (razem z M8) https://astropolis.pl/topic/29394-m20-haubicą-w-horyzont/

Sprawdziłem i jeśli historyczne dane nie mylą czekałem 8 lat na możliwość zrobienia i zaprezentowana nowej wersji Obiekt oczywiście znany ale u nas uchodzi za trudny ze względu na położenie nad horyzontem. Kwestia jest taka że po pierwszej próbie ta druga musi być lepsza i właśnie czekanie na te lepsze zajęło mi tyle czasu chodź co roku gdzieś tam plany się przewijały. Warunki pogodowe już nie do końca zgrywały się z możliwościami. Mnie udało się wykorzystać wyprawę pod południowe niebo. Sky90/f.4.5/ST2kxm/HEQ5 - LRGB 2h Avatarek

W odstępie kilku tygodni zrobiłem fotkę m8&m20 takim samym setupem (ts65q i eq6), z prawie takimi samymi czasami i iso 800 .Różnica jedynie polegała na zastosowaniu różnych canonów - nowy canon 100d i zmodyfikowany 450d , powiem szczerze jestem zaskoczony . pierwsza fotka canon 100d 15x 120sek iso 800 druga fotka canon 450 d mod w sumie 25 minut ( klatki 10 min , 8 minut i 5 minut) iso 800

Najpiękniejszy kawałek południowego nieba, który można podziwiać z Europy, w tym z Polski. Tym razem 24x4min, 800ISO, Samyang 135 ustawiony na f2.8, niemodyfikowany Canon 6D.

Lato oznacza, że na nocnym niebie króluje najjaśniejsza część naszej Galaktyki zawierająca miliony ciemnych i jasnych mgławic - żłobków dla gwiazd. Najpiękniejszymi obiektami tego obszaru nieba są mgławice Laguna (M8)- różowa plamka w centralnej części zdjęcia i mgławica Koniczyna (M20)- niebiesko-różowa plamka znajdująca się nad mgławicą Laguną. W lewym górnym rogu obrazu znajdują się jeszcze dwie czerwonawe plamki: mgławica Orła (M16) i mgławica Omega (M17). Poniżej znajdują się zgrupowania blado błękitnych gwiazd to mgławice otwarte: M18, M23, M25, a zgrupowanie ponad ciemnym obszarem przypominającym kształtem łeb konia to mgławica otwarta M24. Centralna część Drogi Mlecznej zawiera obszary ciemnej materii, które układają się w charakterystyczne wzory. Na samym dole zdjęcia znajdują się dwie znane gromady otwarte gwiazd: Gromada Motyl (M6) i Gromada Ptolemeusza (M7). W centralnej Polsce obiekty te nigdy nie wznoszą się wyżej niż 3 stopnie nad południowy horyzont. Zdjęcie jest kompozycją 6 pojedynczych ujęć każde po 4min. zebranych niemodyfikowanym Canonem 6D zaopatrzonym w obiektyw Canon EF 24-105 L ustawionym na f=92mm, f/4.0. Kompozycja została wykonana z Krety (Xerocampos) w 2015 roku. Natomiast sposób obróbki zebranego materiału jest całkowicie odmienny niż stosowany rok temu.

Powrót do materiału zebranego w czasie pobytu na południowo-wschodnim krańcu Krety (Xerocampos). Centralną część prezentowanej mozaiki okupują: Mgławica Trójlistna Koniczyna (M20) i Mgławica Laguna (M8). Kompozycja jest wielogodzinną mozaiką trzech ujęć wykonanych przy pomocy astrografu FSQ106ED wyposażonego w reduktor 0,73x i monochromatyczną kamerę SBIG11000M. Lewy dolny róg mozaiki skrywa centrum naszej Galaktyki. Światło stamtąd nigdy się do nas nie przedostaje, ponieważ jest pochłaniane przez ogromne obłoki gazu i pyłu międzygwiazdowego. Gdyby jądro naszej Galaktyki świeciłoby na naszym niebie, to nocą przedmioty rzucałyby tak samo cienie, jak podczas pełni Księżyca.

Pogoda i święta umożliwiły zbudowanie poniższej mozaiki 4 ujęć każde L16x6min R8x4min G5x4min B5x4min. Środek zdjęcia to punkt o współrzędnych 18h 14m i -21 03'. Tiff ma 199MB... Mam nadzieję, że w 2015 roku pogoda w Polsce będzie dla nas łaskawsza .

Kolejna odsłona znanych i lubianych obiektów M20 i M8. L14x5min RGB 22x4min.