Search the Community
Showing results for tags 'ST8300'.
Found 89 results
-
Ta mgławica to już klasy jesiennych wojaży astrofotografów. Wychodzi już wyraźnie nawet w szerszych kadrach modyfikowanymi canonami z uwagi na mocny wodór. Warto zaplanować nieco więcej materiału aby oddać te subtelności tła ( w wodorze właśnie) Postanowiłem zaprezentować w dwóch wersjach: z mocniejszym i słabszym wodorem. FSQ/ST8300/NJP - 10h HRGB
-
Fragment pobudzającej wyobraźnię mgławicy wodorowej oznaczonej jako sh2-115. Pierwotnie zakładałem że materiał to hrgb ale jest też luminancja. Warto podać więc na 3 sposoby. FSQ/ST8300 HLRGB Wersja HLRGB Wersja LRGB Wersja H H w klatkach 20min LRGB w klatkach 8min
- 13 replies
-
- 20
-
-
Fantazyjny fragment wodorowej chmury w Łabędziu. Różnie bywa interpretowany. Ja swego czasu widziałem tam filmowego Alfa. Pamięta ktoś jeszcze ? FSQ/ST8300/NJP 24x20min
-
Zobacz ogłoszenie SBIG ST-8300C Witam Czas na wiosenne porządki. Na sprzedaż mam kamerę SBIG ST-8300C czyli kolorowa. Sprzet sprawny mało używany wiec szkoda żeby leżał. Komplet z papierami i oprogramowaniem których nie ma na zdjęciach. Dorzucę nowy desicant. Cena 3500 zł. do negocjacji. Moze komuś sie przyda. Oferent Adamo Date 27.03.2018 Cena 3.500,00 zł Kategoria Kamery CCD/CMOS
-
Klasyk zimowy. Sesja znaleziona na dysku w ramach remanentu. Materiał wg mnie nie specjalny ale postanowiłem już go nie konserwować bo klatki kalibracyjne uciekną w kosmos FSQ/ST8300 - HRGB - 7h PS Jeśli chodzi o te promyczki wokół jasnych gwiazd to nic z nimi nie zrobię, taki podpis optyki z tamtych czasów...
-
Obszar bardziej znany z wodorowej czerwieni. Ja podszedłem do tematu w LRGB chcąc pokazać koloryt rejonu. To sąsiedzi słynnego wodorowego bogactwa skupionego wokół IC405 i 410. FSQ/ST8300 LRGB - 7h Wersja +7Ha kilka postów poniżej: https://astropolis.pl/topic/62040-pająk-i-mucha-w-kolorze/?do=findComment&comment=710677
-
Dla mnie zjawiskowy obszar nieba. Fragment kompleksu zwanego Obłokiem Molekularnym Perseusza. Usytuowany po jego prawej stronie Niedawno sięgałem do niego w szerszym kadrze. Teraz naszło mnie na zbliżenie Wiodącymi obiektami kadru są dwie mgławice refleksyjne - "wanderbergi" : nr 13 i 16 ale byłby prawie niczym, tak sobie myślę, gdyby nie te fantazyjne pasma pyłu. Na razie oznaczenia Barnardów są niejasne ale do wersji opisanej postaram się coś merytorycznie ustalić. FSQ/ST8300 - 8h LRGB Wersja na noc i ciemne pomieszczenie
- 16 replies
-
- 39
-
-
-
Sharpless 155 to obszar wodorowy a dokładniej typu H II znajdujący się w konstelacji Cefeusza. Przylgnęła do niej nazwa Mgławica Grota z ang. Cave Nebula. Mgławica Grota jest miejscem formowania się nowych gwiazd o małej masie. Gwiazdy powstające w tej mgławicy należą do asocjacji gwiezdnej Cefeusz OB3. Jest to jedna z najbliższych asocjacji OB. Gwiazdy mgławicy są bardzo młode, gdyż większość z nich ma nie więcej niż 100 000 lat. Warto przypomnieć czym są tzw obszary HII - tutaj chyba przystępnie opisane na wiki: https://pl.wikipedia.org/wiki/Obszar_H_II Mgławica nie świeci za mocno poza "portalem" ale w tle jest istna, tyle że słaba, chmura wodorowa. FSQ/ST8300@NJP - HRGB 7h
- 10 replies
-
- 28
-
-
Mgławica wodorowa. Byłaby jedną z wielu w Kasjopei gdyby nie charakterystyczny kształt jaki formuje na zdjęciach wąskopasmowych. FSQ/ST8300 ~6h
-
Mgławica w gwiazdozbiorze Perseusza znajdująca się w odległości 2100 lat świetlnych. Została odkryta 27 grudnia 1788 roku przez (a jakże )Williama Herschela. Inne oznaczenie to sh2-222 - sie jej dostało że tak to ujmę. FSQ/ST8300 - LRGB 6h
-
Dla mnie tej rejon nieba był znany pod kodową nazwą vdB156. Tylko gdzie tu ten berg zwyczajowo niebieski :). Doczytałem o rozproszonym obiekcie jakim jest mgławica skupiona wokół gwiazdy o And. Nie wiem czemu tak ale niech będzie. Mogę jednak napisać, że przynajmniej w kadrze jest pierwszy składnik oznaczany jako vdB156A jednocześnie skatalogowany jako LBN 462. Startuje z b/w Lką. Dla zainteresowanych. Gwiazdę o And i otaczające je pyły, w tym vdB156A, dobrze widać na innym kadrze https://astropolis.pl/topic/60613-vdb156-i-sh2-126-razem-w-kadrze/ FSQ/ST8300 - 7h LRGB
- 10 replies
-
- 15
-
-
Co prawda ten rejon w uproszczeniu opisuje się jako vdB158 jednak mgławica ta to tylko niewielki fragment całej smugi molekularnej, która jaśnieje w tym rejonie. W szerszym ujęciu jest tego jeszcze więcej ale oczywiście są one odpowiednio słabsze co widać nawet w tym kadrze. Tak ciekawostka: o ile do oznaczeń LBN chyba już przyzwyczailiśmy się bo przy wybieraniu bardziej wymagających celów sięgamy m.in. po tzw jasne mgławice to aby było ciekawiej podam, że znalezione alternatywne oznaczenia dla LBN534 to GAL 110-13 lub DG 191. Można się pogubić FSQ/ST8300 - LRGB 6-7h
-
Całkiem niedaleko gwiazdy Sadr i znanego motyla IC1318 jest ciekawa formacja gwiezdna. Obszar ogólnie jest morzem wodoru gdzie normalnie przeważać będzie czerwień przy obecnych standardach panujących w astrofotografii więc tym bardziej niebieskie mgławice zasługują na wyróżnienie. Widoczna bowiem mgławica jest oświetlona przez młode niebieskie gwiazdy tworzące w tym rejonie sporą asocjację. NGC6914 ma dwie oznaczone części a w innym katalogu nosi oznaczenia van den Berga 131 i 132. Ja pokusiłem się o samo LRGB na tym etapie. FSQ/ST8300 LRGB 7h
-
Zjawiskowy fragment nieba. Niemożliwy wręcz do pominięcia w czasie jakiekolwiek wyprawy pod południowe niebo jeśli jego położenie umożliwia wycelowanie teleskopu. Gdy się obrabia taki obiekt to naprawę czuje się lekką tremę aby go po prostu nie spie....ć Chciałem pokazać ( ponownie jak przy innych ostatniich zdjęciach) mocne i piękne kolory obiektów naszego nieboskłonu. Mgławica to ten jasny region w środku kadru ale potoczenie cały widoczny w kadrze obszar przyjęło się utożsamiać z tą nazwą. Tekst opisu zaczerpnąłem z wikipedii - wydawał się bardzo przystępnie napisany. Mgławica Carina ( NGC 3372) mgławica emisyjna i obszar H II znajdujący się w gwiazdozbiorze Kila. Została odkryta w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille. Mgławica ta znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Strzelca, a jej rozmiary są szacowane na 260 lat świetlnych. Mgławica Carina jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Jeśli uwzględnić jej słabsze zewnętrzne filary rozciąga się na 300 lat świetlnych. Pył i gaz mgławicy są rozgrzewane przez znajdujące się w jej centrum młode gwiazdy. Należą do nich najcięższe znane gwiazdy typu widmowego O3, odkryte po raz pierwszy właśnie w tej mgławicy. Obserwacje wykonane w podczerwieni wykazały że różne części mgławicy poruszają się w różnych kierunkach z prędkościami dochodzącymi do 230 km/s. Zderzenia obłoków molekularnych poruszających się z tak dużymi prędkościami rozgrzewają materię do wysokiej temperatury. Powoduje to że materia zaczyna emitować wysoko energetyczne promieniowanie rentgenowskie a cała mgławica staje się rozciągniętym źródłem tego promieniowania. Prawdopodobnie ruch obłoków molekularnych jest wywołany potężnymi wiatrami gwiazdowymi masywnych gwiazd, bombardujących okoliczną materię i nadających jej duże prędkości. Jednym z najlepiej znanych szczegółów NGC 3372 jest błękitny nadolbrzym gwiazda Eta Carinae. Jest to centralna gwiazda jonizująca wielki obszar H II. Znajduje się ona we fragmencie mgławicy nazywanym Dziurką od Klucza. Masa tej gwiazdy wynosi około 100-150 mas Słońca a świeci ona osiągając jasność 5 milionów Słońc. Jest to jedna z najbardziej masywnych znanych gwiazd. Jej masa dochodzi do teoretycznych granic masy osiąganej przez gwiazdy. W ciągu zaledwie 6 sekund wydziela taką ilość energii jak Słońce w ciągu całego roku. Wiatr gwiezdny pochodzący od tej gwiazdy wydmuchuje co roku masę odpowiadającą masie Jowisza. Dla porównania Słońce w tym samym czasie wydziela masę 100 miliardów razy mniejszą. Prawdopodobnie ze względu na masę tej gwiazdy w bliskiej przyszłości zakończy ona swoje życie jako supernowa. Wybuch energii tego rzędu prawdopodobnie może zniszczyć pola gwiazd i planet w promieniu kilku tysięcy lat świetlnych od gwiazdy. FSQ/ST8300 - LRGB HaRGB
- 17 replies
-
- 45
-
-
Koniec końców wyszedł mi bardzo ciekawy projekt. Prezentowana praca to składanka, ba i to jaka. Wodor zbierany st2k i sky90, kolor FSQ+st83. JEdynie montaż był wspolny. Spojrzę na pracę jeszcze jutro ale już dzisiaj wbrew zasadzie 'vacatio photography' ją publikuję HRGB st2k st83 sky90 fsq njp [ Dobranoc
- 14 replies
-
- 39
-
-
W czasie ostatniej pełni ( tej z zaćmieniem) wpadł mi do głowy pomysł aby wykorzystać pogodne niebo. Powtarzam aby w czasie pełni nie bawić się w zbieranie materiału ale eksperymenty już jak najbardziej. W ramach więc testów zajrzałem do kuferka z rozmaitościami których jeszcze nie dane mi było się pozbyć i połączyłem ccd oraz obiektyw. Potem już tylko na montaż i jedziemy Zebrałem ok 40 klatek po 5min wodoru, nieguidowane oczywiście. Wynik poniżej. St8300/c200mmf2.8
-
Niedawna praca w tym temacie sprawiła, że wróciłem w przeszłość i zapragnąłem zweryfikować moje obecne doświadczenie. Wynik pracy poniżej. Myślę, że nie doceniałem mocy zebranego sygnału i zupełnie nie wiem czy się kiedyś kierowałem Teraz miałem odniesienie m.in. w szerszych kadrach gdzie mogłem skonfrontować obszar z rejonami gdzie mgławic nie ma. Parametry techniczne dla zainteresowanych w linku poniżej gdzie również można odnaleźć poprzednią wersję. http://www.astromarcin.pl/pages/M78.html Avatarek
-
Zdjęcie przedstawia centrum rozległego obłoku wodorowego położonego na granicy Cefeusza i Kasjopei. FSQ/ST8300 HRGB ~10h
-
Mgławica z gwiazdozbioru Cefeusza położona niedaleko dobrze znanego Irysa. FSQ/ST8300 LRGB ~8h
- 12 replies
-
- 48
-
-
Chyba dość znany obszar nieba, przynajmniej od jakiegoś czasu stał się taki. Doprawdy trudno wybrać wiodące oznaczenie. Jest tam sporo ciemnych mgławic. Uwagę przykuwa niebieska mgławica katalogu van den Berga oraz sylwetka dinozaura tworzona przez ciemne mgławice. Ten tuptuś na krótkich nóżkach dość pocieszne wygląda , tak przynajmniej starałem się skadrować. FSQ/ST8300 - LRGB 6h
-
Ta praca to kombinacja materiału z dwóch rożnych kamerek i czasów. Kiedyś zebrałem luminancje st8300. Bardzo mi się spodobał obiekt ale to była tylko Lka. Splot przyczyn sprawił, że nie pociągnąłem tematu w kolorze a jak do FSQ doczepiłem inna kamerkę to już w ogóle zapomniałem.. do teraz. Odgrzebałem historie i bardzo chciałem coś z tym zrobić bo jednak materiał był zacny. Dopaliłem kolor stl11k. Nie powiem ciekawie się to łączy B150 to ciemna mgławica w płd-zach części Cefeusza. Bardzo ciekawa, z wyglądu przypomina konika morskiego i taka też nazwa jest jest przypisywanaw przy okazji publikacji obiektu. FSQ,ST8300 - L ,STL11k - RGB Avatarek
-
Fascynujący obszar nieba z pyłowymi mgławicami podświetlanymi/rozświetlanymi okolicznymi gwiazdami. Całe połacie nieba mają tam tyle pyłu że dla każdego wystarczy Niedawno prezentowałem szeroki kadr gdzie ująłem m.in. rejon NGC1333. Tym razem zabrałem się za materiał który ukazuje zbliżenie na njabrdziej interesujący fragment z tytułową NGC 1333 w środku z intrygującymi obiektami Herbiga-Haro. Zbierałem kiedy pogoda była łaskawsza i jest to chyba, łącznie, największy mateiałowo projekt LRGB dla jednego kadru. Obszar baaaardzo wymagający czego doświadczyłem jakieś 6 lat temu. Potrzeba bardzo dużo materiału a i przy obróbce warto nie tracić kolorytu mgławic wliczając w to te słabe. Tu nie ma dalekiego kosmosu i to dosłownie, wszędzie się kurzy FSQ/ST8300 - 14h Avatarek
- 12 replies
-
- 45
-
-
NGC 253 popularnie zwana po prostu Galaktyką Rzeźbiarza to galaktyka spiralna z poprzeczką znajdująca się w konstelacji Rzeźbiarza w odległości około 11,4 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 23 września 1783 roku przez Caroline Herschel. Jest to najjaśniejsza galaktyka spiralna z grupy galaktyk w Rzeźbiarzu. Jest to młoda grupa zawierająca galaktyki nieregularne oraz spiralne, lecz pozbawiona eliptycznych. Galaktyki należące do grupy są luźno ze sobą związane. Do wyróżniających się galaktyk należą NGC 55, NGC 247, NGC 300 oraz NGC 7793. NGC 253 należy do galaktyk o słabym jądrze oraz o bardzo rozwiniętych ramionach spiralnych. Dostrzec ją można przez lornetkę jako jasną plamkę 7m, z Polski nisko nad horyzontem jesienią. Promień dysku galaktyki jest oceniany na 81 000 lat świetlnych, a promień jej jądra na nie więcej niż 650 lat świetlnych. Pomimo dużej jasności galaktyka ta jest mocno zapylona ale dzięki temu wychodzi dość interesująco na zbliżeniach. To mój powrót wspomnieniami pod Namibijskie niebo FSQ/ST8300 Klikniecie w obrazek otwiera większą wersję
-
Zimowe, mroźne wieczory... najlepsze na myszkowanie po dysku Kiedyś, dawno temu, pewien miły człowiek dopingował mnie w ten sposób: odpisałem uprzejmie że z tymi mozaikami to kiepsko mi wychodzi a Kolega na to Zebrałem więc onegdaj materiał na mozaikę M31 zestawem FSQ+ST8300 ale poszedł na półkę bo się wtedy nią najadłem. Polecam po kliknięciu większą rozdzielczość. Mozaika to w końcu mozaika. Niestety, jednak, nie wszystko jest takie proste. Zebrany kolor nie sprostał jakości materiału L. Poddałem się tutaj ale mam już plan zapasowy
-
Omega Cenaturi, katalogowo NGC 5139 to gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Centaura w odległości około 16 tys. lat świetlnych od Ziemi. W starożytności została zaliczona do gwiazd. Ptolemeusz wzmiankował o niej jako o gwieździe ok. 130 r. n.e. W konsekwencji oznaczona symbolem gwiazdy przez Bayera ok. 1600 roku ( czyli wiadomo skąd nazwa Omega ). Jej niegwiazdowa natura została rozpoznana w 1677 roku przez Edmunda Halleya. Omega Centauri jest jedną z najbliższych nam gromad kulistych. Jest równocześnie największą i najjaśniejszą spośród około 200 znanych gromad kulistych znajdujących się w halo Drogi Mlecznej. Na niebie zajmuje obszar większy niż Księżyc w pełni. Rozciąga się na obszarze ok. 170 lat świetlnych i zawiera około 10 milionów gwiazd. Zabawne że nosząć miano Omegi, historycznie, nasuwa się skojarzenie że powinna być alfą wśród gromad kulistych W szerszym kadrze fragmentu gwiazdozbioru Centaura niewidocznym u nas przedstawiałem ją tutaj: http://astropolis.pl/topic/51537-centrum-centaura-gromada-galaktyka-mglawica/ FSQ/ST8300
- 10 replies
-
- 38
-
