Search the Community
Showing results for tags 'astrofotografia'.
-
W tym artykule chciałbym podjąć próbę opisu konfiguracji sprzętowej do astrofotografii w oparciu o jeden z chyba najpopularniejszych teleskopów na naszym podwórku jakim jest SW ED80. Mimo, że jest to tuba bardzo często spotykana w setupach astrofotograficznych, nie oznacza to wcale, że ktoś, kto wybiera ten sprzęt jako swój pierwszy astrograf razem z nim otrzyma pełne wsparcie żeby rozwijać swój warsztat. Po kilku próbach i dokonaniach fotograficznych szuka się nowych możliwości. Czyli trzeba coś dołożyć, coś przerobić itp. I tu zaczynają się schody. Okazuje się, że oczywiste odpowiedzi jakie rodzą się w głowie przy rozpatrywaniu problemu sprzętowego nie mają odzwierciedlenia w zasobach dostawców sprzętu. To samo spotyka mnie po każdej przesiadce na nowy sprzęt (lubię eksperymenty) co prowadzi do poświęcenia potężnej ilości czasu na poszukiwanie rozwiązań, a niejednokrotnie pcha w ślepe zaułki. Jak powinna wyglądać konfiguracja astrografu opartego na SW ED80? 1) Najprostsza : TELESKOP -> ELEMENT Z GWINTEM T -> T ADAPTER ( dedykowany do aparatu) -> LUSTRZANKA lub TELESKOP -> KAMERA (montowana bezpośrednio w wyciągu) Tuba optyczna Sky-Watcher 80 ED Evostar 80/600 OTAW + szukacz + złączka kątowa 2 cale (kolor: Black Diamond) (teleskopy.pl) Omegon Adapter 2" na T2 (astroshop.pl) T-Ring Canon EOS - Delta Optical Ten wariant umożliwia robienie zdjęć, jednak będą one, idąc od centrum w stronę krawędzi, jakościowo dyskusyjne. Związane jest to (w uproszczeniu) z krzywizną pola (wynikającą z układu optycznego) i nierównym ogniskowaniem obrazu na matrycy światłoczułej. Dodatkowo mocowanie opiera się nie o gwinty, tylko o adaptery okularowe. 2) PROSTA : TELESKOP -> KOREKTOR -> ADAPTER (m48) -> LUSTRZANKA lub TELESKOP -> KOREKTOR ->PRZEDŁUŻKA -> KAMERA Reduktor ogniskowej 0,85x i flattener do refraktora ED80 (teleskopy.pl) TS Optics Adapter M48 compatible with Canon EOS (astroshop.pl) Ten wariant umożliwia robienie zdjęć nieobarczonych głównymi wadami z wariantu 1. Dostajemy skorygowane pole i sztywne mocowanie oparte na gwincie wyciągu. W przypadku dedykowanego korektora i lustrzanki np. CANON, NIKON, SONY sprawa wygląda prosto (plug&play). Jeżeli chodzi o kamerki, to sprawa się komplikuje, ale nie jest tak źle. Należy w dokumentacji kamery odnaleźć wartość jej backfocusa (BF) i dobrać taką przedłużkę, której długość (bez gwintu męskiego - zewnętrznego) dodana od BF kamery będzie właściwa dla flattenera (korektora). Najczęściej (jak i w przypadku dedykowanego korektora) jest to wartość 55mm. Liczymy 55mm - BF(kamery)mm = długość przedłużki. Przedłużka może być jednoczęściowa lub wieloelementowa. Należy pamiętać, że po stronie korektora musimy mieć gwint żeński (wewnętrzny) M48, a po stronie kamery gwint męski w rozmiarze dedykowanym dla danej kamery. Jeżeli kamera posiada złączkę typu T2 to należy sprawdzić czy jej wysokość zawiera się w BF kamery, czy może trzeba ją odjąć od długości naszej przedłużki. 3) ZAWANSOWANA : TELESKOP -> AKCESORIA -> KOREKTOR -> ZŁĄCZKA -> DETEKTOR (złączka: Adapter do aparatu lub przedłużka; detektor: aparat fotograficzny lub kamera) Ten wariant umożliwia dobrą zabawę. Ale tu zaczynają się schody. Do dyspozycji mamy trochę akcesoriów i trzeba brać pod uwagę ich wymiary liniowe, konstrukcję, ciężar itd. Robiąc zdjęcia w astronomii używa się często filtrów. Warto móc je włączyć w oś optyczną, żeby otworzyć nowe możliwości naszego zestawu. Ktoś może chcieć zastosować OAG. TELESKOP -> OAG -> KOŁO FILTROWE -> KOREKTOR -> ZŁĄCZKA -> DETEKTOR wygląda to dość prosto, ale prawda jest inna. Doszliśmy do momentu o którym pisałem we wstępie. Możliwości się ograniczają i robi się pod górkę. Co jest problemem? ZŁĄCZKI!!!. Chodzi o wszelkiego rodzaju redukcje gwintowane itd. O ile początkujący adept astrofotografii kupując edka może zadowolić się rozwiązaniem nr 1 i ćwiczyć w tej konfiguracji łapanie lustrzanką cyfrową obiektów niebiańskich, a przejście do etapu nr 2 nie wprowadza większych trudności poza ustawieniem już precyzyjniej odległości korektora od matrycy (mowa o korektach rzędu 0,1mm, które można wykonać na podkładkach własnej roboty), tak wejście w etap 3 zmusza do poszukiwania elementów systemu, które są moim zdaniem nieosiągalne na wyciągnięcie ręki. W przypadku lustrzanki cyfrowej część osi optycznej za korektorem jest jakby nietykalna. Składa się z pierścienia M48x0,75mm z bagnetem systemu Canon lub Nikon i elementy te są dostępne w popularnych sklepach z astroakcesoriami. Problem stanowi gwint focusera, który jest trochę nietypowy mimo, że edek to taki "standardowy sprzęt". Jest to gwint M56x1mm. Większość znalezionych redukcji posiada gwint 56x0,75mm. Trzeba na to uważać. Dostępna bywa złączka 2"/M56x1mm (na dzień pisania tego artykułu niedostępna), która załatwia i nie załatwia spawy. Można w nią wkręcić filtr 2" ale musimy zrezygnować z połączenia gwintowego z wyciągiem. A na tym etapie chcemy mieć już wszystko na sztywni i bez ugięć. Jest więc to rozwiązanie tylko częściowo docelowe lub tylko częściowo akceptowalne. Co jest potrzebne do podłączenia akcesoriów? Posłużę się dla przykładu swoim zestawem składającym się z: OAG: OAG Off-Axis Guider Starguider 2 (teleskopy.pl) po stronie teleskopu gwint T2 męski, po stronie kamery T2 żeński (oczywiście po zdemontowaniu wszystkich dodatków KOŁO FILTROWE: Koło filtrowe manualne MFW 5 x 2 TPL (teleskopy.pl) po zdemontowaniu dodatków pozostają gwinty: po stronie teleskopu M54 żeński, po stronie kamery M48 męski. W zestawie z kołem filtrowym dostajemy redukcję do M42 więc nie ma problemu na sztywno połączyć OAG z kołem filtrowym. Otrzymujemy element z gwintami: strona teleskopu T2 (M42x0,75mm) żeński, a po stronie kamery M48x75mm męski. Co będzie potrzebne nieszczęśnikowi pragnącemu zbudować przyzwoity setup? 2 Złączki redukcyjne. Od strony teleskopu M56x1mm F/M42x0,75mmM (F - gwint żeński, M - gwint męski), po stronie kamery M48x0,75mmF/M56x1mmM. (poniższych linków nie jestem pewny) ASToptics ADAPTER M56 (F) na M48 (M) (astroshop.pl) ASToptics ADAPTER M56 (M) NA M48 (F) (astroshop.pl) Dobierając akcesoria, złączki, redukcje, adaptery należy zwracać uwagę na ich jakość i rozmiary. Tylko dobrze dobrane elementy uchronią od załamania rąk. Całość powinna w tym wariancie być spasowana, bez luzów i możliwości ugięć. Trzeba brać pod uwagę ciężar z jakim będzie sobie radził nasz wyciąg. Przeciążenie może doprowadzić do utraty osiowości i problemów z kolimacją, co będzie skutkowało nierównomiernym rozkładem ostrości na matrycy, jak również może wystąpić niekontrolowane wysuwanie się wyciągu. Fabrycznie montowane wyciągi mają udźwig teoretyczny 2,5kg, a to nie jest zbyt wiele. Pisząc ten artykuł chciałem uwidocznić początkującym astrofotografom jaka droga jest do przebycia i to tylko i wyłącznie jeżeli chodzi o główną oś optyczną setupu. Nie zajmowałem się montażem, bo wiadomo, że do tego sprzętu to raczej klasa HEQ5 w górę, nie poruszam również sprawy guidingu, oprogramowania, obróbki materiału. Nie zajmowałem się również tuningiem takim jak skracanie tuby, wymiana wyciągu. Mam nadzieję, że ułatwi on początkującym lub przesiadającym się na SW ED80 poszukiwania rozwiązań i akcesoriów do udanej zabawy i wielkiej przygody. Sam jestem początkującym w tej dziedzinie i pamiętam jak z każdym nowym sprzętem czy osprzętem rodziły się problemy typu co i jak z czym połączyć i gdzie szukać tego czego właśnie mi brakuje. Fora astronomiczne to doskonała kopalnia wiedzy, gdzie przez lata nagromadziły się doświadczenia wielu osób przecierających szlaki amatorskiej astronomii. Jeżeli w artykule znajdują się jakieś błędy, z góry za nie przepraszam, bo jak już wspomniałem, stawiam w tym temacie pierwsze kroki i ten tekst też jest moim debiutem w tej dziedzinie. Życzę sobie i Wam szczęśliwej podróży po tym oceanie doświadczeń, ciemnego nieba, spokojnej atmosfery i udanych sesji. Prośba do doświadczonych kolegów/koleżanek: Dwa ostatnie linki podane w artykule nie zostały zweryfikowane pod względem dopasowania do SW ED80. Nie mam pewności czy gwinty są 56x1mm czy 56x075mm. Jeżeli są gdzieś pierścienie redukcyjne na 100% pasujące do edka to proszę o uwagi w komentarzach, co umożliwi poprawienie i ułatwi nam, świeżym zarażonym kompletowanie sprzętu. Myślę że ludzie szukają także firm/osób, które mogą dorobić brakujące elementy. PS. Za popełnienie powyższego z serca wszystkich przepraszam Wechciu EDIT: Przykładowe masy akcesoriów z mojego setupu: Koło filtrowe z filtrami 500g OAG bez kamery 250g Flattneter 125g Canon 450D 510g SUMA : ze złączkami ok 1,5 KG co stanowi dla wyciągu seryjnego już niemałe wyzwanie. Z kamerą guidującą cały zestaw jest na granicy możliwości wyciągu. Wyciąg zużyty i zaniedbany nie poradzi sobie z takim ciężarem, a i nowe mogą mieć problem. Dodatkowe linki do produktów: podkładki do precyzyjnej regulacji dystansu korektor - matryca : S8281 M48 kołnierz kawałek 0.1 1MM w sumie 9 dane techniczne kołnierz ze stali nierdzewnej uszczelka astronomiczny przestrzeni kosmicznej fotografii| | - AliExpress -
Uwzględniając sugestie otrzymane tutaj link zakładam temat na Wszystkie zdjęcia nieba, astrofotografię z wykorzystaniem Sky-Watcher Star Adventurer. Perseusz - t=301s, ISO 1600; M79 i Nihal - t=60s, ISO 6400; aparat Olympus E-PM2
- 52 replies
-
- 9
-
-
- astrofotografia
- sky-watcher
- (and 1 more)
-
Czy istnieje teleskop który spełniałby warunki: - apertura 150-200 mm - jasność ok 6 (Czyli ogniskowa przy 150 ok. 800 lub przy 200 ok. 1100 mm) - minimum APSC (do ASI2600) i oprócz tego byłby mobilny w miarę? Jak najlżejszy i najmniejszy (pozostaje długość )
-
Zakładam wątek, w którym będę umieszczał "próbne strzały" moich ulubionych DS-ów jakimi są galaktyki. Będą tu zdjęcia wykonane z mojej zaświetlonej, przydomowej miejscówki, gdzie SQM mam w granicach 19.1 magnitudo, czyli o blisko 3 magnitudo gorzej niż w Bieszczadach. Niemniej z braku możliwości częstych wyjazdów za miasto pozostaje mi focenie w narrow bandzie i ewentualnie galaktyki palone w wielu krótkich subekspozycjach (90-120 sek.). A, że idzie wiosna to galaktyki czas zacząć: Na początek NGC 2403. Galaktyka spiralna z poprzeczką w gwiazdozbiorze Żyrafy, podobna nieco do M 33, oddalona od Ziemi 8 mln. lat świetlnych, o jasności ok 8,5 mag. APO 130 f5.5, AZ-EQ6, Atik 383L, 109x90 sek. FOV 1,35o Dla zobrazowania, z jakim materiałem wyjściowym się niestety zmagam - poniżej surowy stack (warunki wczoraj były wyjątkowo fatalne):
-
Ze względu na znacznie większą dostępność dedykowanych kamerek do astrofotografii z monochromatycznymi CMOSami, brak dostępności matryc do nowszych modeli kamerek/lustrzanek oraz wysokie ryzyko uszkodzenia matrycy przy usuwaniu maski Bayera tradycyjnymi metodami popularność tej modyfikacji spadła znacząco względem jej popularności jeszcze kilka lat temu (która i tak nie była wysoka). Niestety sytuacja może się zmienić jeśli plotki o wyjściu na rynek nowych matryc z serii STARVIS o zwiększonej czułości w dalekiej czerwieni i bliskiej podczerwieni, których premiera prawdopodobnie nastąpi w ciągu kilku miesięcy. W związku z tym zdecydowałem się na opublikowanie tutaj posta zbiorczego o debayeryzacji matryc (co będzie jednym z moich pierwszych postów na forum i pierwszym od co najmniej 3 lat). Z góry przepraszam za wszystkie nieścisłości/błędne informacje które mogły znaleźć się w treści posta. Pomimo tego, że to nie jest tematem posta rozpocząłbym od opisu tego czym mają być nowe matryce. Obecnie prawie wszystkie najpopularniejsze CMOSy od Sony wykorzystywane w astronomii (m.in. IMXy 290, 178, 226, 571 i 455) są Starvisami. Względem innych matryc od tego samego producenta wyróżniają się przede wszystkim wysokim QE i niskimi szumami odczytu, a niektóre z nich także 14-bitowym ADC. Jednymi z największych wad tej serii jest osiąganie maksymalnej sprawności dla niewielkiej długości fali (około 400 nanometrów) co przekłada się na gorsze rezultaty w fotografii w dalekiej czerwieni i bliskiej podczerwieni. I właśnie ze względu na to nowe matryce STARVIS 2 prawdopodobnie będą interesującymi alternatywami dla obecnie dostępnych na rynku odpowiedników. Matryce STARVIS 2 (których obecnie jedynym dostępnym przykładem jest IMX 462) zachowują zdecydowaną większość charakterystyk jednocześnie sprawdzając się sporo lepiej przy większej długości fali. QE prawdopodobnie będzie wynosić ok 90% dla długości fali 800 nm (maksymalna wartość), osiągając prawdopodobnie co najmniej 70% dla 500 nm i zachowując ponad 50% dla 950 nm (dane ze stron producentów kamerek z IMXem 462). Około 3 miesięcy temu pojawiły się plotki o zbliżającym się wypuszczeniu na rynek całej serii matryc wykonanych w tej technologii. Niestety wg. nich wszystkie modele mają być dostępne tylko w wersji kolorowej. Licząc wszystkie matryce zawarte w tych plotkach spodziewane dostępne modele STARVISów 2 to: - IMX 462 (już dostępny, UWAGA: model jest pierwszą generacją, natomiast jest pierwszym modelem oznaczonym jako NIR Enchansed) - 1920x1080 pikseli o boku 2,9 mikrometra, przekątna 6.5 milimetra, 12-bitowe ADC (Wszystko takie samo, jak w IMXie 290) - IMX 585 (oficjalnie zapowiedziany przez Sony) - 3856x2180 pikseli o boku 2,9 mikrometra, przekątna 12.84 milimetra, 12-bitowe ADC - IMX 527 - 4096x2700 pikseli o boku 5.8 mikrometra, przekątna 28.5 mm, 14-bitowe ADC - IMX 487 - 4140x2760 pikseli o boku 8.7 mikrometra, przekątna 43.3 mm, 14-bitowe ADC - IMX 678 (zapowiedziany przez Sony) - 3840x2160 pikseli o boku 2.0 mikrometra, przekątna 8.86 mm, 12-bitowe ADC - IMX 662 (zapowiedziany przez Sony) - 1920x1080 pikseli o boku 2.9 mikrometra, przekątna 6.45 mm, 12-bitowe ADC - dwie niesprecyzowane matryce o rozdzielczości 4.1 megapiksela, typu 1/1.8 i 1.1 - jedna niesprecyzowana matryca o rozdzielczości Full HD, typu 1/1.2 Źródło informacji o nowych matrycach: Sony Alpha Rumors To teraz czas na właściwą część posta czyli wzmianki o samej debayeryzacji matrycy. Większość wspomnianych tutaj metod będzie opisywana bardzo pobieżnie ze względu na duże ryzyko zniszczenia/uszkodzenia matrycy, niebezpieczeństwo z nią się wiążące lub stopień skomplikowania samej procedury. Najstarsze i jednocześnie najbardziej ryzykowne są czysto mechaniczne metody usuwania maski Bayera. W praktyce polegają one na zdjęciu warstwy szkła chroniącej matrycę i polerowaniu lub zdrapywaniu jej dość miękkim narzędziem (w praktyce najczęściej wykorzystywane do tego były drewno lub kawałek aluminium) do momentu całkowitego usunięcia warstwy pokrywającej samą matrycę. Niestety ta metoda nie tylko jest czasochłonna ale prawie zawsze wiązała się ze zniszczeniem co najmniej kilku pikseli a także wiąże się z dużym ryzykiem uszkodzenia złotych przewodów znajdujących się na brzegach matrycy nawet w przypadku zabezpieczenia ich klejem/żywicą. Kolejnym nieopłacalnym przynajmniej w skali detalicznej jej usunięcia jest wykorzystanie ablacji laserowej (przy użyciu lasera azotowego). To podejście wykorzystuje bardzo niską przepuszczalność wszystkich trzech kolorów filtrów dla bliskiego ultrafioletu. Laser generuje impuls o ściśle określonej mocy, co powoduje doprowadza do ich odparowania. Problemami tutaj spotykanymi są głównie wysoka cena sprzętu umożliwiającego jej przeprowadzenie (liczona często nawet w dziesiątkach tysięcy złotych) oraz konieczność dokładnego dopasowania mocy lasera. Względnie niewielkie przekroczenie mocy wymaganej do oczyszczenia powierzchni matrycy może doprowadzić do wypalenia pikseli, co w praktyce oznacza konieczność poświęcenia co najmniej jednego sensora w celu kalibracji lasera. Samą procedurę można zobaczyć np. tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=y39UKU7niRE Obecnie najmniej ryzykowną dla sprzętu, mało czasochłonną i wymagającą względnie niewielkich nakładów finansowych metodą debayeryzacji matryc jest użycie substancji umożliwiającej rozpuszczenie (lub roztworzenie) maski Bayera nie uszkadzając przy tym samej elektroniki. Próby zastosowania tej metody wśród amatorów miały miejsce od dłuższego czasu, jednak większość metod stosowanych na początku przez amatorów okazywała się nieskuteczna (np. rozpuszczalnik nitro rozpuszcza jedynie mikrosoczewki pozostawiając samo CFA nietknięte) lub zbyt niebezpieczne (pierwszą substancją wykorzystywaną amatorsko skutecznie roztwarzającą CFA był roztwój pirania, który z oczywistych przyczyn nie jest substancją z którą ktokolwiek lubi pracować). Przełomem w debayeryzacji okazała się publikacja tego badania z 1997 roku oraz ten artykuł wykorzystujący lekko zmodyfikowaną wspomnianą wcześniej metodę. Z posta na cloudynights koncentrującego się na tym temacie wynika, że czysty N-Metylopirolidon nawet w wysokich temperaturach jest w stanie znacząco zmiękczyć materiał tworzący CFA, natomiast jego mieszanina z 2-(2-Aminoetoksy)etanolem jest w stanie całkowicie go rozpuścić (przynajmniej w przypadku większości matryc od Sony). Streszczenie procesu przedstawionego w powyższych linkach: Potrzebne narzędzia/substancje: - mieszadło magnetyczne, najlepiej z płytą grzewczą - matryca przeznaczona do debayeryzacji - rozpuszczalnik będący w stanie rozpuścić maskę Bayera (w artykułach wspomniany jest DuPont Posistrip ECK 830, natomiast inne mieszaniny N-Metylopirolidonu z 2-(2-Aminoetoksy)etanolem jak i inne "positive photoresist removers" powinny również zadziałać z porównywalną skutecznością, chociaż to obecnie tylko hipoteza - nie spotkałem się z żadnym przypadkiem wykorzystania ich do tego celu). - urządzenie umożliwiające podgrzanie matrycy/szkła do niej przylegającego oraz oddzielenie szkła od matrycy - rozpuszczalnik umożliwiający wyczyszczenie matrycy z zastosowanego wcześniej rozpuszczalnika Sam proces jest nadspodziewanie prosty i polega jedynie na oddzieleniu szkła od matrycy, podgraniu rozpuszczalnika (W przypadku ECK 830 zalecana jest temperatura w zakresie 70 do 100 stopni celcjusza), zanurzeniu matrycy w podgrzanym rozpuszczalniku oraz mieszaniu jej przez kilkadziesiąt minut (sam proces powinien być wykonany 2 lub 3-krotnie) a następnie oczyszczeniu samej matrycy przy użyciu innego rozpuszczalnika (lub innych rozpuszczalników). Na koniec standardowo dopiszę, że wspomniane wyżej czynności nie powinny być wykonywane w zamkniętych pomieszczeniach, a sam nie ponoszę odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia sprzętu spowodowane próbami jej zastosowania (co więcej do tej pory sam nie miałem okazji jej przetestować). Ps. nie miałem pewności czy umieścić ten post tutaj, czy w subforum poświęconym astrofotografii. Mam nadzieję, że znalazł się w dobrym miejscu. EDIT: Z góry przepraszam za długość posta oraz niewłaściwie sformatowany tekst. Później postaram się coś z tym zrobić.
- 4 replies
-
- 6
-
-
- debayeryzacja
- starvis 2
- (and 2 more)
-
Oficjalnie nazywa się Kasjopeja (broń Boże, Kasjopea - ostatnio nagminnie pojawia się ten błąd w pisowni), ale ponieważ imię to starożytne i z dalekiej Etiopii, to w Polsce przyjęło się jako Kasia Kaśka jest nadobna i bogata, nic więc dziwnego, że została pierwszą celebrytką w dziejach wschodniej Afryki Nosi gustowną biżuterię z niepoliczalnej ilości gwiezdnych klejnotów. Stale pozuje na wybiegu Drogi Mlecznej, uwielbia być w oku kamer i aparatów, a potem - na ściankach i okładkach. Z powodu jej nieokiełznanej próżności, autor zdjęcia wyciął jej duszę i kawałek serca A dla ciekawych tajemnic Kasi wygenerował wersję opisaną. Cała zaś prawda kryje się w... legendzie zamieszczonej tu: https://youtu.be/nn8AuNlVkJ8. Technikalia: Nikon D700 + AstroTrac 360 Single Arm / Nikkor 85 f/1.8D @ 2.8 / 52 x 210 s / ISO 800 / obróbka: PixInsight i PS4.
- 15 replies
-
- 34
-
-
-
- wide field
- szerokie pole
- (and 3 more)
-
Cześć Szukam laptopa którego będę wykorzystywał do astrofotografii . W zasadzie to bez znaczenia czy będzie on z firmy X czy Y , ale zależało by mi na tym aby matryca w laptopie dała się bardzo mocno ściemnić . Sprawa oczywista - każdy wie że przeciętny laptop razi w oczy i samego użytkownika i osoby które obserwują w okolicy . Można oczywiście założyć ciemną folię , ale to tak jak by leczyć skutek a nie przyczynę choroby Jestem pewien, że ktoś na forum już ten temat studiował . Czasem jako mapę nieba używam starego Iphone'a 4 . Można w nim ściemnić wyświetlacz do takiego poziomu, że praktycznie nie przeszkadza w nocy. Ma on matryce typu IPS TFT , może szukać właśnie coś na IPS'ie ? pozdrawiam M -
Pewna "dyskusja" o wykorzystywaniu soczewek grawitacyjnych (Link podpowiedziany nam przez Alice - dziękuję) http://www.extinctionshift.com/topic_07.htm
-
Cześć. Chciałbym się dowiedzieć czegoś więcej na temat astrofotografii z używaniem prowadzenia do aparatu, a konkretnie obróbki zdjęć. Załóżmy, że zrobiłem 30 zdjęć, każde po 20 sekund z prowadzeniem, no i chciałbym je złożyć w jedną całość. Czy da radę zrobić to w DeepSkyStcker tzn. zestackować zdjęcia i zamrozić elementy tła na ziemi, tak aby nie rozmyły się po stacku? Nigdy wcześniej nie fotografowałem z prowadzeniem, dlatego też pytam. Z góry dzięki za odpowiedź
-
Witam! Mam na sprzedaż teleskop Zenithstar 73II który został zakupiony w sklepie Teleskopy.pl w Warszawie za cenę 3999.00pln, kupiłem go pare miesięcy temu i użyłem go zaledwie 4 razy, wiadomo pogoda itp... Stan tuby stwierdzam na idealny, jak widać na zdjęciach jest paproch wewnątrz tuby, był tam od samego początku, oprócz tego kompletnie nic, posiadam również do niego obejmy z dovetailem, nie mam ich zdjęć. Sprzęt sprzedaje razem z flattenerem "Flat73A" i spokojnie pokrywa pełną klatkę. Flattener również został zakupiony w sklepie Teleskopy.pl za cenę 849.00pln. Sprzedaje tylko całość bez przejściówki pod aparat (m84/Nikon-f) oraz adapteru m48/m48. Nie wiem czy to ważne ale chciałbym ominąć zbędne pytania typu "czemu sprzedajesz?", sprzedaje z powodu wyjazdu za granice, potrzebuję czegoś mobilnego. Cena jaka mnie interesuje to ~4/4.2tyś.pln. lub też bardzo chętnie zamienię za Redcata 51 ( zamiana max 50km od Szydłowca) Osoby zainteresowane bardzo proszę o wiadomość prywatną lub ten kontakt pod ten e-mail - patrykzubala98@gmail.com EDIT! NOWE ZDJĘCIA!!! Dziękuję, pozdrawiam i życzę czystego nieba!
-
IC1396 czyli Mgławica Trąba Słonia Sprzęt: Samyang @F2.8 Nikon D5300 mod + SWSA guide MGEN v2 Ekspozycja: 17 x 8min ISO400 Obróbka: Photoshop Miejsce: Zgniłocha
-
Hej. Piszę pierwszy raz na tym forum, bo chciałabym o jakieś rady. Mianowicie chciałabym zacząć robić zdjęcia astronomiczne, ale jestem w tym temacie totalnie zielona. Astronomią zaraziłam się w tym roku i już tak od pół roku obserwuje niebo. Orientuje się na nim, znam konstelacje, mgławica, galaktyki, wiem jak mneij więcej wszystko działa. Wcześniej obserwowałam u dziadków na wsi gdzie było piękne przejrzyste niebo i tam się nauczyłam wiele konstelacji itd. Był tam teleskop więc widziałam galaktyke andromedy, Jowisza, Saturna. Niestety teleskop był stary i zakurzony więc za wiele z niego nie wyciągnęłam ale apropo niego napisze kiedy indziej. Potem sobie kupiłam w mieście lunetę 70/700 i oglądałam w mieście różne rzeczy przez okno dachowe. Ale z czasem zaczęło mnie to nudzić w kółko oglądanie tego samego i kupiłam przejściówkę do telefonu i zaczęłam robić zdjęcia księżyca i planet. Ale to też z czasem zaczyna nudzić, gdy nie ma się za bardzo możliwości rozwoju. Więc generalnie już mniej więcej ogarniam niebo, jak tam działają rzeczy itp. Ale w astrofotografii jestem totalnie zielona. Przeszukałam internet, ale w natłoki informacji ciężko się odnaleźć. Nie chce na razie wydawać góry pieniędzy. Wiem że astrofoto to niekończące się wydatki, ale myślę, że nie ma sensu od razu wydawać 4k. Nie chce wydać więcej niż 2000. PAtrzyłam na internecie i znalazłam, że aparat Cannon 1100d będzie na początek dobry. Okazało się, że mam ten aparat, więc jeden wydatek z głowy. Na necie pisali że Cannon 1100d Mod i jakby ja nie wiem jak go zmodyfikować i pod jakim względem. Jakby ktoś mi dał linka do osoby, która się takimi rzeczami zajmuje i mi powiedział która modyfikacja. Bo oni jakieś filtry wyjmują czy coś. Jakby mi ktoś to wyjaśnił od A do Z i po co to się robi i co to daje to byłabym wdzięczna A teraz najtrudniejsza część, której totalnie nie ogarniam. Chciałabym aby ktoś mi wyjaśnił dokładnie o co chodzi z tymi wszystkimi głowicami, jaki statyw itp. Dla mnie byłoby najwygodniej kupić SW 150/750 z napędem i podłączyć do niego mój aparat i robić zdjęcia. Na internecie często widzę zdjęcia z tego zestawu i są niesamowite ( Jak dla mnie) Chodzi o to, że nauczyłabym się jakiś podstaw w astrofoto, jak obsługiwać montaż paralaktyczny. Chodzi też o to, że on nie jest jakiś mega duży i mogłabym go transportować. Pod względem wyglądu też mi się podoba. Bo jakbym miała mieć aparat na statywie to ciężo by mi było to ogarnąć tak od początku, a tu mam połączenie bo mam teleskop i aparat. Wiem, że ciężko będzie i tak to wszystko zrozumieć, ale dzięki temu poznam podstawy astrofoto, a potem będę mogła odsprzedać teleskop w podobnej cenie. Chodzi też o koszty. Znalazłam teleskop raz używany za 1700 zł z napędem w jednej osi i jakimiś dodatkami (Filtr słoneczny, przejściówka t2 i coś tam jeszcze) Będę mogła go odsprzedać pewnie za jakieś 1500 czy coś. Poza tym teleksop jest w moim mieście nie będę musiała się bawić w zamawianie i składanie, albo zamawianie części itp. Poza tym obejrze go dokładnie zanim kupie, a nie tak jak z wysyłką nie wiadomo co mi przyjdzie. A i jeszcze jedno pytanie: Czym się różni napęd w jedenej osi i w dwóch. Co daje ten w dwóch osiach. Bo nie wiem czy w jednej osi wystarczy do astrofotografii. Jak coś chciałabym robić zdjęcia na działce pod miastem, na light pollution map jest to żółty kolor. I chciałabym móc transportować teleskop/ jakiś statyw. Proszę niech ktoś mi wszystko wyjaśni. Możecie powiedzieć czemu waszym zdaniem to dobry wybór/ zły wybór i co proponujecie w zamian i wyjaśnić jak to obsługiwać. Proszę o jak najszybszą odpowiedź, bo dzisiaj jeszcze jestem w stanie podjechać i kupić ten teleskop. Pozdrawiam
-
Tak jak w tytule, szukam tuby która nada się pod mój montaz czyli heq5 pro oraz pod mój aparat czyli nikon d750 full frame/pełna klatka w poprzednim poście proponowaliśmy mi ed80 po czym powiedzieliście ze jednak nie ponieważ mam pełna klatkę... Urwanie głowy z tą matrycą haha! Wracając... budżet na tube to 4000zl max, już i tak dołożyłem aż za dużo ale nadal wiem że ciężko znaleźć konkretne apo pod pełna klatkę w tej cenie, nie pogardzę tez fajnym Newtonem! Dlatego proszę was o pomoc w dobraniu na prawdę fajnej tuby w ten cenie... W poprzednim prosicie napisałem że szukam tuby o konkretnych rozmiarach, napisałem tam ze minimum 700mm ogniskowa, w wiec osoby które czytały tamten post są proszone o nie sugerowanie się tymi wymiarami ;p Oczywiście tuba pod astrofoto Dziękuję i proszę o pomoc! ^^
-
Ile ludzi tyle opinii... A więc witam i proszę o waszą pomoc! Szukam sprzętu do astrofotografii, do tej pory bawiłem się samyangiem 135mm z nikonem d750 mod na montażu heq5 pro, teraz szukam „większego” „grubszego” sprzętu który nada się na mój montaz heq5 pro... mowie tutaj o tubie razem z guiderem oraz kamerka do guidingu (chyba dobrze to napisałem haha) problem w tym ze nie wiem jaka tube wybrać, przeglądając różne sklepy typu astroshop/deltaoptical/teleskopy natknąłem się na tyle sprzętu że aż nie wiem co wybrać, wiadomo gdybym miał dość duży budżet to wybrałbym jakieś apo No ale każdy wie ile to kosztuje, jak już mówimy o budżecie to chce wydać na cały sprzęt (tuba z korektorem komy lub flattenerem, przejściówką z m48 na nikon-f, guider razem z kamerką) max 5000zł, jeśli czegoś nie dopisałem to proszę mnie o tym poinformować ponieważ jedyne co mam to ten sprzęt który podałem na samej górze... Do szerokich kadrów mam tego samyanga więc tubę chciałbym przeznaczyć do głębszych obiektów, celuje raczej w dłuższe ogniskowe typu +700mm/800mm, i to jest jedyny wymóg... nie znam się zbytnio na sprzęcie i nie przeglądam rynku wiec celuje w coś co jest warte swojej ceny, stosunek cena do jakości ma być jak najlepsza, bardzo o to proszę. znajdzie się coś na prawdę ciekawego? Jeśli chodzi o mój budżet to jest on w dosłownym tego słowa znaczeniu maksymalny, nie chce go przekraczać, jeśli będzie taniej to również będzie sztosik. Na koniec bardzo proszę o pomoc i bardzo za nią dziękuję!
-
Cześć, Tym razem chciałem się z Wami podzielić wynikami małego eksperymentu który zrobiłem w ostatnich dniach. W zeszłym roku wszedłem w posiadanie teleskopu 130/900 na montażu EQ2 Jest to dokładnie ten model: https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=1383&gclid=EAIaIQobChMI4-DtsYbX4QIVheiaCh3Szg43EAQYASABEgJM6vD_BwE Jako, że posiadam już nieco lepszy sprzęt, ten dałem mojemu 9-letniemu synowi aby zarażać go pasją do nocnego nieba. Głównie oglądaliśmy przez niego Księżyc – nawet dawał radę Jednak jakiś czas temu zaczęła kiełkować mi w głowie szalona myśl, żeby podpiąć pod niego kamerę i zobaczyć, co wyjdzie. Dokupiłem więc ekonomiczny napęd za stówę: https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=4624&lunety=Nap d jednoosiowy ekonomiczny do monta y EQ 2 Synta Spinor Optics i Sky Watcher zamontowałem go na montażu i tak teleskop stał sobie kolejne miesiące... aż do ostatniego poniedziałku 15 kwietnia. Wieczorem pracowałem w ogrodzie i zauważyłem, że wiatr całkowicie ucichł. Na niebie też brak było jakichkolwiek chmur. Niestety Księżyc w Lwie był już po trzeciej kwadrze więc o ambitniejszym foto w LRGB można było zapomnieć. Postanowiłem jednak wykorzystać bezwietrzną i bezchmurną pogodę do „astrofotografii” z EQ2. Na setup złożyły się: Montaż EQ2 – fabryczny, bez modyfikacji i jakichkolwiek dopieszczeń. Tak jak wyjęto z pudła. Napęd ekonomiczny do EQ2, tylko w osi RA Teleskop Newtona 130/900 - fabryczny kamera ASI178 MM-C, bez filtrów (filtry mam w kole a na koło brakło już backfocusa). Laptop, kabelkologia, stolik i krzesełko wędkarskie Skala tego setupu to około 0,55''/pix (dość wymagająca dla EQ2, nie sądzicie ? ) Jeszcze garść ciekawostek: teleskop nie ma naklejonego znacznika na LG – zatem kolimacja jest możliwa tylko „na czuja” „dokładność prowadzenia EQ2” i „sztywność EQ2” to oksymorony napęd ekonomiczny nie ma zapisanej na sztywno prędkości gwiazdowej – jest tam takie małe pokrętełko które służy do regulacji szybkości „trackingu”. Jeszcze to byłoby w miarę ok, gdyby ta prędkość była stała. Jednak sterownik potrafił lekko zwalniać lub przyśpieszać w trakcie sesji wyciąg teleskopu jest plastikowy... :/ tulejka, zębatki, obudowa... Tylko ośka pokrętła jest metalowa (pewnie plastikową ciężko było odlać ). Zatem jego sztywność jest mocno, hmmm, iluzoryczna montaż EQ2 nie posiada lunetki, także pozostaje metoda dryfu albo SharpCap No dobra. To już wiecie, że to raczej nie było komfortowe focenie ale bardziej bieg z przeszkodami (taki „shit equpiment challenge” ). Najpierw trzeba było to ustawić na Polarną. Więc tu wykorzystałem do tego celu rewelacyjnego SharpCapa i jego PolarAlign. Najpierw chciałem odnaleźć Polarną w szukaczu. No ale szukacz to opcja „full plastic jacket” - nawet soczewka jest z plastiku i generalnie ciężko coś zobaczyć. Dlatego Polarną ustawiłem od razu w teleskopie (tu przynajmniej lustro jest normalne, szklane i napylone), załadowałem kamerkę w plastikowy wyciąg uważając żeby go nie złamać i wykonałem procedurę ustawiania w programie SharpCap. Całość zajęła około 15 minut – program miał trochę problemów z dużą skalą (przypominam - 0,55''/pix) ale jakoś dał radę. Ustawiłem Polarną z błędem około 45''. Więcej nie kombinowałem ponieważ stwierdziłem, że ustawienie i tak się posypie przy pierwszym dotknięciu teleskopu podczas celowania w obiekt. Fotografowałem trzy obiekty DS: galaktykę Wir (M51), galaktykę Cygaro (M82) i Gromadę Herkulesa (M13) Wybrałem je ze względu na jasność. Z ciemniejszymi miałbym mega problem. Montaż prowadził nieprzewidywalnie. Przy M51 stosowałem klatki 8-sekundowe. Zdarzały się klatki dobre, nieporuszone. Ale było też mnóstwo pojechanych. Ewidentne były potężne luzy pomiędzy ślimakiem a ślimacznicą. Pewnie można to podregulować, ale jak już wspomniałem wcześniej – montaż był „stockowy” prosto z pudła. Co chwila kręciłem i korygowałem też prędkość prowadzenia napędu ekonomicznego bo ta dosyć mocno pływała. Całość sesji trwała około 4 godzin. Konieczny był ciągły nadzór nad montażem ponieważ inaczej wszystko by się rozjechało. Wnioski końcowe: No cóż, raczej nie polecę montażu EQ2 do astrofoto. Aczkolwiek przy pewnej dozie szaleństwa i samozaparcia można coś tam zdziałać. Podobnie teleskop 130/900 nie jest raczej dedykowany do astrofotografii – chociaż Księżyc można nim spokojnie avikować z niezłymi rezultatami ( o tym w odrębnym temacie już wkrótce). Tak czy inaczej trzeba: skasować luzy w montażu EQ2 nakleić znacznik na LG w celu umożliwienia poprawnej kolimacji dorzucić prowadzenie w osi DEC – do umożliwienia poprawek kadru. Usztywnić lub wymienić wyciąg. Wymienić trójnóg na sztywniejszy A jak nie chcesz tego wszystkiego robić – to sprzedaj to wszystko i kup sobie EQ5 No dobra, zbliżamy się do końca więc czas na obrazki (skala 1:1, bez downsize!) Messier 51 Ekspozycja 8s, gain 440 zebrałem 650 klatek, zestackowałem 200 (reszta to odrzut) Messier 82 Ekspozycja 3s, gain 440 zebrałem 600 klatek, zestackowałem 400 (reszta to odrzut) Messier 13 Ekspozycja 8s, gain 440 zebrałem 900 klatek, zestackowałem 300 (reszta to odrzut) zdjęcia setupu w trakcie pracy A na koniec jeszcze te same fotki – luminancja z setupu 130/900 + EQ2 a kolor pożyczyłem z moich zeszłorocznych fotek tych obiektów. Całkiem nieźle jak na EQ2
- 29 replies
-
- 65
-
-
-
-
-
- eq2
- astrofotografia
- (and 3 more)
-
Ostatni już kadr ze Zgniłochy. Sprzęt: -Sky Watcher Star Adventurer -Nikon D5300 mod -Nikkor 50mm 1.8D @F4 30min w klatkach po 2min ISO 1000
- 12 replies
-
- 4
-
-
- szerokie kadry
- astrofotografia
- (and 1 more)
-
Nastało lato, seeing znowu bywa wyśmienity, pora znowu pomęczyć planetarki Newton 305/1500 + ASI 290MM-C + soczewka Barlow-a z okularu Sky-Watcher SWA 3.5 mm + bez użycia filtrów NGC 6210- 117 replies
-
- 39
-
-
-
-
-
- astrophotography
- high resolution
- (and 4 more)
-
Kochani! Wprawdzie tegoroczne Perseidy - według ekspertów - nie zapowiadają się szczególnie intensywnie, za to pogoda robi się wymarzona! No to polujemy! Pierwszy łup zebrałem już 23 lipca - i to w jednym kadrze z kometą NEOWISE. Życzenia astrofotografa jednak się spełniają... Spełnienia Waszych, Kochani! A początkującym obserwatorom i astrofotografom polecam filmowy poradnik (i więcej zdjęć):
- 80 replies
-
- 14
-
-
-
- niebo w sierpniu 2020
- astrofotografia
- (and 1 more)
-
Hej! Mam ring T2 do sky watchera. Niestety nie mogę ustawić przeslony (F00). Mam Canona 450d, stąd moje pytanie czy problem się rozwiąże, gdy kupię t ring z chipem, potwierdzeniem ostrości?
-
Witam, Ostatnią sobotę mogę zaliczyć do niezwykle udanych. Pomimo słabej pogody spędziliśmy z Adam_Jesion cały dzień w obserwatorium na pracach porządkowo/mechanicznych. Dawno nie siedziałem nad sprzętem więc tym bardziej było to przyjemne. Dodatkowo, jak nigdy wszystko szło zgodnie z planem i bez najmniejszych problemów – co jak na nasze hobby dość nietypowe . Efektem dnia było ponowne uruchomienie podstawowego zestawu oraz rozpoczęcie testów bohatera niniejszego wątku. Od kilku lat chodziło nam po głowie sprawdzenie, ile można wyciągnąć z jednego z najpopularniejszych montaży czyli EQ6. Temat rozpoczęliśmy chyba ze dwa lata temu kiedy odkupiłem od kolegi Hansa jego montaż. Następnie z Adamem całkowicie rozebraliśmy montaż i zaczęliśmy od tuningu wizualnego – wszystko poszło do piaskowania i malowania. Później niestety z różnych przyczyn temat zawiesiliśmy „na kołku” ale sukcesywnie dokupywałem kolejne elementy. Wczoraj udało nam się wszystko złożyć razem i zrobić pierwsze „suche” testy. Zakres prac w pierwszym etapie był dość typowy. Rozpoczęliśmy oczywiście od wymiany wszystkich łożysk, regulacji napędów i wymiany pasków (montaż kupiłem już na paskach). Przy składaniu wykorzystaliśmy nowe metalowe podkładki dystansowe z PierroAstro, wymieniliśmy prawie wszystkie śruby oraz założyliśmy akcesoria Geoptik – nowe siodełko i nowy dużo grubszy pręt przeciwwagi. Kolejnym etapem była instalacja na pierze i podpięcie komputera z wykorzystanie kabla AstroPierro. Tu pojawia się dość mało popularny element mianowicie do montażu podpięliśmy TDM – dla niewtajemniczonych TDM to system składający się z encodera montowanego na osi w miejscu lunetki biegunowej oraz sterownika. Od samego początku idea była taka, aby sprawdzić jak może pracować EQ6 jeśli dokonamy praktycznie wszystkich możliwych modyfikacji (przynajmniej wg mojej obecnej wiedzy). Nim przejdę do uzyskanych efektów napisze jeszcze co zostało do zrobienia. Drobne prace estetyczne takie jak: wymiana pozostałych starych śrub, wymiana śrub do ustawienia polarnej, drobne poprawki lakiernicze (w tym malowanie tylnej kopułki) oraz wymiana kapsli ślimaków na akcesoryjne od AstroPierro – oryginalne są chyba nie do kupienia a obecne są już mocno zmęczone. Jako test zamontowaliśmy na EQ6 teleskop APO 150mm. Dzięki wymianie PIC w TDM z najnowszą rozszerzoną wersją w sterowniku byliśmy wstanie sprawdzić i monitorować na bieżącą jak pracuje montaż. Wyniki jak dla mnie są zadawalające i stanowią niezły fundament do dalszego tuningu (+/- 1 a nawet mniej). Wczoraj udało się odpalić wszystko wyłącznie na fabrycznych ustawieniach – na pewno jeszcze nad tym posiedzimy i zobaczymy ile da się jeszcze wyciągnąć. Kolejnym ważnym etapem będzie oczywiście testowanie pod gwiazdami z guidingiem i bez niego. Do testów w boju użyjemy QHY10 oraz ASI 120 jako kamera na guiding. W mojej ocenie obecnie założony teleskop (refraktor 150mm) jest maksymalnym obciążeniem i każdy inny mniejszy teleskop będzie raczej poprawiał osiągnięte wyniki. Czekamy na pogodę w przyszły weekend i po kolejnych testach dam znać jak się sprawuje sprzęt pod gwiazdami. Pozdrawiam Jazz
- 19 replies
-
- 12
-
-
- tuning
- astrofotografia
- (and 2 more)
-
Dawna fotka, jeszcze jak noce były zimne. Wybrałem się na wschód drogi mlecznej(około 2 w nocy), lecz trafiłem na złą miejscówkę ( Osieck koło W-wawy), niestety łuna na południu wygrała ale wrzucę efekt. Ok 40 min nikon d7000 + nikkor 35-70 @35 F3.5 w klatkach po 2min. Już nie mogę się doczekać aż wrócą noce astronomiczne i lepie ustrzelę naszego mleczaka
-
Obrobiłem trochę łagodniej, co sądzicie ? Myślę, że tak jest okej Proszę o ocenę ale miejcie na uwadze, że nie dysponuje super sprzętem Sprzęt i exif : Nikon d5300 mod, nikkor 50mm F4 iso 800 klatki po 120s SWSA
-
Witam. Zbieram się do zakupu tele obiektywu do astrofoto. Zamierzam go wieszać na IOptronie SkyTrackerze pro, z canonem m50. Niestety nie mam zbyt dużego budżetu i celuej w stare manualne obiektywy. Zastanawiam się nad Carl Zeiss Sonnar MC 135mm f/3.5 i Jupiter 11 135mm f4. Czy jeden z tych obiektywów nadał by się do astrofotografii np. sobotniej koniunkcji Wenus z Plejadami, Andromedy czy innych większych obiektów DS.
-
Dorobiłem 3h materiału w klatkach po 120s F4 ISO1600 na mazurach i oto efekt Wyszło łącznie ok 4h materiału
-
Witam. Kamerka rejestruje obraz jedynie do 15 klatek na sekundę. Ustawiając 30klatek (sugerowane przez producenta maximum) nie otrzymuje żadnego obrazu i pojawia się komunikat mówiący o braku przesyłania obrazu. Z czego to może wynikać? Zmieniałem przewód oraz zmieniałem program (m. In. Wx Astro capture) I efekt jest ten sam. Czy kamerka jest uszkodzona? Obraz przy 15 klatkach nie ma żadnego problemu.
