Search the Community
Showing results for tags 'm31'.
Found 70 results
-
Moje pierwsze podejście do M31. Główne problemy, które nie wiem jak rozwiązać to nasycone gwiazdy i intensywny punkt w centrum M31. Sugestie mile widziane. WhiteCat Nikon D750 (bez modyfikacji) Stack 170 x 1min ISO 800 Star Adventurer (bez autoguiding'u). DSS + PS Brotle 5
-
Hej, przyszła pora i na mnie Zafundowałem sobie mały powrocik do korzeni, Canon 700D mod (akurat przy tym zdjęciu to "mod" chyba nie ma znaczenia) wraz z Canonem EF 200mm f/2.8@4.0 zawisnął na pręcie przeciwwagi NEQ6 i podczas sesji podstawowej podglądał Andromedę. 62x300 sekund + 15x60 sekund na jądro Proszę nie regulować odbiorników, to naprawdę tak wygląda - miało być kolorowo i wesoło Obrazek obrabiałem jako LRGB, więc sama "luminancja" też się znalazła:
- 18 replies
-
- 35
-
-
Przymiarka do fajnego projektu ktory MOZE uda sie wykonac w tym roku. wstepnie prezentuje obrobiony 1 z 2 paneli. Ha 45x15min, Samyang135mm@3,5, QHY695a, ioptron cem60-ec Dodaje rowniez wersje pociagnieta na maxa w negatywie. Jak widac dzieje sie sporo Zaznaczam, ze w tej wersji nie zalezlo mi zbytnio na jakosci i detalu M31. Na przyszlosc nie polecam zbytnio wyrownywac tla w okol tej galaktyki, w szczegolnosci w R.
- 18 replies
-
- 28
-
-
-
-
- ioptron cem60ec
- samyang 135 mm
- (and 2 more)
-
Czas obserwacji: około 22.30 - 1.30 Jakość nieba z LP map: SQM 21.15 mag./arc sec2 Ratio 1.18 Elevation 88 meters Spora łuna miejska na południowym zachodzie I kilka pomniejszych – Droga Mleczna wyraźna, ale skrócona o kilkadziesiąt stopni. Południowy wschód najciemniejszy, praktycznie zaś cały horyzont, w granicach rozsądku, odsłonięty – linia drzew w maksymalnym punkcie sięga 10 stopni. Są tu bardzo rozległe, otoczone lasem pola. Kilka słabych, oddalonych świateł z wioski nie stanowi problemu, zaś w pobliskiej ciemności – sporadycznie, złowieszczo hałasuje nieoświetlona i nieobliczalna krowa. Inne dźwięki to szum odległej trasy, psy, ptaki, kilka komarów. Przejrzystość znakomita. Seeing średni. Ciepło i sucho przez całą sesję Użyta rurka: Newton 12 Flex Użyte powiększenia: 54, 115, 187, 300 Pełna lista zaobserwowanych obiektów - od mizerii, do najbardziej ciekawych: Miejsce 17. NGC1055 Mega trudna do złapania, jesienna galaktyka. Bardzo słabe, delikatne rozmycie; mgiełka ta (słusznie) zdawała się, niemal w domyśle, wydłużona; widoczna zerkaniem nieopodal dwóch gwiazd. 16. NGC615 Kolejna mgiełka w Wielorybie. Trudna, rozmazana plamka, wyłapana zerkaniem. Może kojarzyć się z gromadą kulistą. Jest to jednak galaktyka spiralna ustawiona do nas skośnie – tak więc zaobserwowałem jedynie jej jaśniejszą część wokół środka. 15. NGC1022 Z tego samego, jesiennego zestawienia dla lunatyków - galaktyka niżej nad horyzontem – chociaż 1055 była trudniejsza – a tu nie ma już wcale rozpraszających swym światłem gwiazd. Spore, gradientowe rozmycie, bardziej widoczne zerkaniem. Jest galaktyką spiralną widzianą z góry (lub od spodu). 14. Kwintet Stephana Pod tym niebem ciężej było dostrzec nawet 2 dominujące galaktyki - umieszczone ciasno obok siebie „chmurki”. Poświęciwszy jednak dużo czasu – głównie z TMB 5 (300x), udało się prawdopodobnie wyzerkać trzecią, a może też czwartą – jako jeden ze słabych punktów – jeżeli to nie była tylko sąsiednia gwiazdka. 13. NGC6633 Dla odmiany - jasna gromada otwarta, która wypełnia wręcz szerokie pole okularu MaxVission 28mm. Gwiazdy są jasne, odstępy między nimi spore; gęstość co najwyżej jednak średnia. Pod dobrym niebem - ładny widok w szukaczu. Lepsze wrażenie wywrzeć może w lornetce. 12. Saturn Standardowo, w ramach ustawiania szukacza – mocno rozmyty Saturn, Tytan I jeszcze jakiś inny satelita – jednak dość nisko nad horyzontem. Obraz w niczym nie przypominał świetności władcy pierścieni. W tym roku coraz ciężej będzie wyłapać detale tej planety. 11. NGC7814 Bez wiedzy, że ów mgiełka w Pegazie to „małe Sombrero” - za Chiny bym na to nie wpadł. Nie zauważyłem śladu wąskiego, ciemnego paska. Co najwyżej – momentami podejrzliwie zarysowywała się krawędź galaktyki – nie do końca wiadomo, w którym miejscu – a po chwili wszystko wracało do rozmytej normy. 10. Asteryzm-X W Małej Niedźwiedzicy, niedaleko gwiazdy HIP80272, znajduje się sympatyczny, mały asteryzm – zdecydowanie jest on jednak dla niewielkich sprzętów i powiększeń, a nawet… bardziej zaświetlonego nieba. Ten rządek słabszych gwiazdek, przypominający fragment rzędu satelitów Space-X – na lepszym niebie i z większą aperturą oraz zoomem okazał się już czymś zgoła innym; choć pomimo tego ujawnił nowe, osobliwe kształty. Generalnie jednak regularność obiektu ulotniła się. 9. IRAS 16450+2412 / TYC 2058-428-1 Przypadkiem draśnięta nieopodal Turtle Planetary Nebula – interesująca jasno-żółta, dominująca gwiazda – w parze z o wiele słabszą, fioletową. Średnio ciasna parka – ale raczej skrojona pod lustra od 6-8 cali wzwyż. Układ fizyczny? Nie leciałem tam, to nie wiem. 8. Cetus A (M77) Przypadkowo ‘trafiona’ nieopodal NGC1022. Kilka lat nie odwiedzana, łatwa, jasna galaktyka (trochę jaśniejsza od 9 mag). Pozornie tworzy parę z gwiazdą. Przypomina M32. 7. IC4756 Na pożegnanie lata - Duża gromada otwarta gwiazd, w miarę fajna - za sprawą ciekawego kształtu, uformowanego w środkowym obszarze. Jest jednak lepiej oglądać ją w zdecydowanie małych powiększeniach; ma jasne gwiazdy i staje się wtedy gęstsza. 6. Żółw NGC6210 - słynna mgławica planetarna Herkulesa; bladoniebieska, a kształt owalny – chyba też bardziej ze śladowym zarysem kształtu i powierzchni „skorupy żółwia”, niźli precyzyjny, monochromatycznie wypełniony owal. 5. Andromeda M31 Poświata szerOOOka, oba przecinające ją ciemne pasy widoczne – choć nie tak ewidentnie, jak to miało z tym teleskopem miejsce pod jeszcze ciemniejszym niebem. Zewnętrzny pas - bardziej już zerkaniem. 4. Mgławica Jajko Nieopodal gwiazdy HIP103799 – łatwo dostrzec charakterystyczny obiekt – jakby ciasny układ dwóch malutkich planetarek – z widoczną przerwą. TMB 5 zasadniczo ich nie przyciemnił – jedynie powiększając „brzuszki” i przerwę. Dolna (w okularze) tarczka - znacznie jaśniejsza, sprawia wrażenie większej. Obiekt wysoko na niebie - w Łabędziu - można więc z nim jeszcze jesienią popróbować. 3. Gamma (12) Del Ciaśniutki, a w Syncie 12 – jaśniutki układ górnej gwiazdy asteryzmu Delfina. Na dużym przybliżeniu - pierwszy składnik zgniło-żółty, czy złocisty, zaś składnik ciemniejszy - niebieskawy, może z domieszką seledynu. 2. NGC7332 I 7339 Skarby Pegaza: soczewkowata, oraz spiralna z porzeczką. Stanowią dość ciasny układ optyczny, są też grawitacyjnie związane. Są do siebie „ustawione” niemal pod kątem prostym i zwrócone do nas prawie równo bokiem – obie więc mają zdecydowanie podłużny kształt. Możemy je spokojnie umieścić na środku pola widzenia okularu TMB 8mm – ta ogniskowa najlepiej sprawdziła się dla widoku naszej galaktycznej parki. NGC 7332 wydaje się być tłem dla dosyć jasnej (przez rzeczony teleskop) gwiazdy – to jednak środkowy obszar galaktyki emituje tak intensywne światło. Jest więc zdecydowanie jaśniejszą galaktyką od swej sąsiadki, którą spostrzegłem jako drugą. 1. V Aql – przepiękna, czerwieńsza od Marsa (!), jasna gwiazdka… w jej podziwianiu absolutnie nie przeszkadzała kąpiel w górnej części miejskiej łuny. Jest to jednocześnie pół-regularna gwiazda zmienna, więc powinna być pod lupą. Niespodziewany obiekt nocy! Spieszcie się ją lukać - bo coraz szybciej zachodzi.- 9 replies
-
- 9
-
-
- kwintet stephana
- jajko
- (and 5 more)
-
Czy ktoś się zastanawiał co zawierają nasze zdjęcia ? przeważnie na pewno nikt a jest tam sporo obiektów i dalekich światów, które mogą już nie istnieć. Pod lupę poszła Galaktyka Andromedy czyli nasz pospolity Messier 31.Galaktyka jest widoczna gołym okiem w dobrych warunkach i zarazem jest to wyzwanie dla astrofotografów. Obiekty opisane to gromady kuliste, ale nie z naszej Drogi Mlecznej a należące do M31 która leży w odległości około 2,52 mln lat świetlnych. M31 zawiera w przybliżeniu 460 gromad kulistych. Największa z nich, Mayall II (zwana Globular One)(brak na zdjęciu), jest najjaśniejszą gromadą kulistą w całej Grupie Lokalnej. Zawiera ona kilka milionów gwiazd i jest dwukrotnie jaśniejsza niż najjaśniejsza ze znanych w Drodze Mlecznej, Omega Centauri. Uważa się, że G1, zawierająca gwiazdy kilku pokoleń, jest pozostałością po wchłoniętej przez M31 galaktyce karłowatej w odległej przeszłości. Zdjęcia są pokazane w sposób naturalny tak jak fotografujemy w palecie czarno-białej i dla lepszego zobrazowania gdzie gromady są usytuowane zrobiłem wersję negatywową która wygląda jak mapki w atlasach gwiazd. Wersja negatywowa jest przeważnie stosowana do analizy danych na zdjęciu. Globular Star Clusters of M31 B&W Globular Star Clusters of M31 Negative B&W Tabela najjaśniejszych obiektów. Tabela najjaśniejszych gromad kulistych M31 Inne obiekty zaznaczone na zdjęciach: NGC 206 – chmura gwiazd Galaktyki Andromedy, jest jednym z największych obszarów formowania się gwiazd w obrębie Grupy Lokalnej. PGC 2179524 - V=17.33 Galaktyka PGC 2180265 - V=17.99 Galaktyka PGC 2181771 - V=16.46 Galaktyka PGC 3087883 - V=17.60 Glaktyka PGC 2175091 - V=17.23 Galaktyka PGC 3602621 - V= ? Galaktyka PGC 2176150 - V=17.18 Galaktyka Materiały pomocnicze: http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=1559 http://www.robgendlerastropics.com/M31NMmosaicglobs.html http://www.astronomy-mall.com/Adventures.In.Deep.Space/gcm31.htm http://astrofotky.cz/gallery.php?show=./~MilAN/1284409247.jpg http://www.starrysite.com/index.php?site=galleryitem,280 http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=51 Zapraszam tez do tematu na blog gdzie kadr jest podzielony na 9 części i lepiej się to ogląda. http://astronomiaamatorska.blogspot.com/2013/10/gromady-kuliste-galaktyki-andromedy.html Przyszłość: Przygotowanie lepszego materiału z większym zbliżeniem które będzie się składało na mozaikę 25 zdjęć M31 i zarazem zwiększenia zasięgu zdjęcia.
- 13 replies
-
- 36
-
-
- M31
- gromady kuliste
- (and 1 more)
-
Znacie Rogelio Bernal Andreo? To pewnie najlepszy mistrz szerokich kadrów na świecie, a przed chwilą dołożył znowu do pieca. Widzieliście jego zdjęcie M31? A wydawało mi się, że z M31 nie da się już nic zaskakującego zrobić - myliłem się. Miazga. Więcej tu: http://www.deepskycolors.com/archive/2017/01/01/Clouds-Of-Andromeda.html
- 20 replies
-
- 28
-
-
W ubiegłym roku zrobiłem podejście obiektywem 200mm i canonem. Do tej pory nie zebrałem się na obróbkę bo nie do końca materiał mi leżał. I chyba nie zrobię tego bo w tym roku wycelowałem przez ogniskową 200mm oraz Asi1600 i muszę powiedzieć, że jest bardzo fajnie jak na "tylko" 200mm. Zupełnie inna perspektywa. Takie lekko szerokie kadr z przyzwoita rozdzielczością Swoje oczywiście zmęczyłem przy obróbce. Niebo niby ciemne ale kanał czerwony i zielony wystrzeliły w kolorze- masakra jakaś. Też tak macie ? Czy tylko niebo był złudnie ciemne i wyszło jakie jest na prawdę. Asi1600MMC-p, Canon L200mm@3.5 LRGB 70,20,20,20 x 1 min Pełny kadr
- 2 replies
-
- 28
-
-
-
- m31
- galaktyka andromedy
- (and 3 more)
-
Wczoraj chmury łaskawie zostawiły czyste niebo na jedną noc po wielu tygodniach, postanowiłem przewietrzyć sprzęt. Po raz pierwszy wykonałem jakieś zdjęcia DS-ów nową kamerą mono, do tej pory była to wyłącznie fotometria gwiazd zmiennych. Pod koniec obserwacji wykonałem kilka szybkich strzałów kilkunastosekundowych różnym DS-om, w tym M31. Wiedziałem, że niedawno pojawiły się tam 2 nowe ale nie znałem dokładnych współrzędnych. Okazało się, że zarejestrowała się słabo jedna z nich: AT2018eq (PNV J00431577+4118393), odkryta przez Raffaele Belligoli kilka dni temu (2018/01/12). Jej jasność +17.8 mag. Guidingu nie używałem, wiał też wiatr. Poniżej screen 1:1 fragmentu pojedynczej z Fitsworka, QHY163M, GAIN250, 30s, APO107/700 (f/6.5) wraz z negatywem: Wyciągnięty krzywymi i poziomami stack kilkunastu klatek o czasach 15 i 30 s oraz negatyw: Druga nowa z M31 (AT2018gw, PNV J00444425+4142449, +18.4 mag) niestety nie załapała się w kadrze, jest dużo dalej od jądra.
-
Pierwszy raz było mi dane focić pod bieszczadzkim niebem W prawdzie byłem tam w obowiązkach prawie tydzień, ale pogoda dopisała tylko w ostatnią noc z pt/sob., a częściowo była wcześniej z pon/wt. Zrobiłem tylko Andromedę i Fajerwerk z supernową, potem padł akumulator od grzałki. Niezwykłe doświadczenie to lornetkowa obserwacja tak ciemnego, powiedziałbym ekskluzywnego nieba (10x50). Obiekty, których musiałem się pod innym niebem niemal domyślać, tam po prostu były jak na dłoni - długo by pisać o wrażeniach z obserwacji... A zdjęcie wyszło takie: WO Zenithstar 70, TV 0.8x, SW EQ 3-2, 42x60s. + 5x120s. (tych było więcej, ale musiałem powyrzucać), ISO 1600 i 800 (dla 120s.). Polana, 15/16.09.2017r.
-
Kochani, miałam mnóstwo wątpliwości zanim dodałam tego posta. Ale uznałam, że jeśli nie pokażę Wam mojego szkicu (nawet jeśli jest ohydny), to nie się dowiem, co powinnam w nim poprawić. Zwykle nie obserwuję DS-ów. Ale z racji świetnej przejrzystości powietrza, pokusiłam się o taką próbę. Wiem, mogłam użyć powiększenia 90x. Ale niestety wówczas M31 była widoczna jako duża rozmyta mgiełka. W tej postaci jest mniejsza, ale wyglądała na bardziej "zwartą". Przepraszam za tragiczne nazewnictwo i taką samą jakość szkicu. Będę wdzięczna za rady oraz uwagi.
- 27 replies
-
- 19
-
-
Pierwsze moje podejście do M31, z czego chyba 3cie w ogóle do DS (wcześniej tylko M13 i NGC7000). Ciemne niebo w Kotlinie Kłodzkiej, ok 400m n.p.m. Walka z wilgocią wszystkimi dostępnymi metodami, wliczając w to prowizoryczną osłonę z kartki papieru na guidera. Nikon D7100, Tair 3S F/5.6 300mm, 15x 300s, 6x 600s ISO 800, EQ3-2 prowadzony przez guiderscope 50mm + QHY5-IIc i EQMODa. Crop 80%. Ani jedna klatka nie poszła do kosza. EQ3-2 w taki zestawieniu spisuje się zaskakująco dobrze. Obróbka w PixInsight, do którego w trialu przyzwyczaiłem się na tyle, że nie wiem, czym go zastąpię. Choć samej obróbki uczę się i widać, że zbieranie materiału to połowa sukcesu, reszta to klikanie i przesuwanie. Początkowo zdjęcie stackowane w DSS, ale w PixInsight wychodziło z lepszym kontrastem. Uwagi wszelakie mile widziane.
- 17 replies
-
- 52
-
-
M31 Andromeda ASI 1600MMc + TS APO 65 L - 110x120s RGB - 30x120s Mazury 08/2017
- 39 replies
-
- 23
-
-
- asi1600mmc
- lrgb
- (and 4 more)
-
Drodzy Przyjaciele! Zapraszam do obejrzenia najciekawszych zjawisk na listopadowym niebie 2017. Pozdrawiam i życzę pogodnego nieba-
- 4
-
-
- niebo w listopadzie 2017
- kalendarz astronomiczny
- (and 5 more)
-
Hej Wszystkim, Udało się w ostatnie okno pogodowe wystawić sprzęt na balkon i postrzelać do tytułowej Andromedy. Czasy naświetlania dla pojedynczej klatki zwiększyłem z 10s (poprzednio Hantle) do 20s, skupiłem się tym razem bardziej na ustawieniu teleskopu na polarną metodą dryftu. Udało mi się ustrzelić 246 zdjęć z czego w DSS zestackowałem 80% więc wychodzi ok. 197 zdjęć w stacku końcowym i ok 65.5 minuty całkowitej ekspozycji. Lustrzanka NIKON D3200 DX niemodyfikowana bez filtrów. Teleskop BKP15075 z prowadzeniem w jednej osi. Kalibracyjne klatki po 30 z każdego rodzaju. Processing w PixInsight 1.8 oraz GIMP (resample i wyrównanie tła do 20). Astrofotografia nigdy nie przestanie mnie zadziwiać jak z pojedynczej klatki na której widać białą plamę można uzyskać coś tak pięknego. Bawiłem się trochę kolorami nie wiem czy wyszło ok, dlatego oddaję zdjęcie pod waszą ocenę. Gdyby ktoś chciał stacka udostępniłem na Dropboxie więc kto ma ochotę do zabawy nad zdjęciem to zapraszam Jestem ciekaw waszych wyników. Z radością przyjmę wszelkie uwagi co mogę zrobić lepiej. Link: https://www.dropbox.com/s/t6zehsxqh9xdkf5/M31_astropolis.zip?dl=0 Pozdrawiam, Darek
-
Przedstawiam centrum Andromedy zrobione ASI 1600 bez filtrów w czasie około godziny przez SCT 11 z reduktorem. Tym razem CMOS się nie popisał, albo i ja się nie popisałem z ustawianiem ostrości (jestem świadomy komy występującej na zdjęciu)
-
Pierwsze podejście do Obróbki M31 ze starego poczciwego Orestregora 200mm podpiętego do Canona 600D. W sumie 1h30min. materiału, klatki po 2 min. Niestety łysy po I kwadrze co cholernie przeszkadzało ale już miałem taki niedosyt focenia nieba, że nie mogłem się powstrzymać. Nad obróbką pewnie jeszcze posiedzę.
-
Wróciłem właśnie z urlopu w Bieszczadach, gdzie w tym roku niebywale dopisała pogoda - 5 nocy obserwacyjnych na 7 pobytu W związku z powyższym popełniłem kilka fotek, którymi chciałem się z Wami podzielić. Wszystko wykonane Canonem 6D niemod. oraz obiektywem Samyang 14 mm 2.8 i teleskopem FSQ-85ED. Na początek Droga Mleczna i tysiące kwiatów w ogrodzie Kamiennego Dworu w Krzywym koło Cisnej. To nasza ulubiona miejscówka, do której zawsze chętnie wracamy. Po 23 światła gasły i robiło się zupełnie ciemno. Warunki porównywalne do Roztok Górnych, choć nieco niżej n.p.m. W piątek wybrałem się w odwiedziny do wymienionych Roztok na mini zlot astronomiczny, który tam się odbywał. Przy okazji cyknąłem szybką fotkę M31, ponieważ ostatnie jej zdjęcie zrobiłem w 2009 r. Pozdrowienia dla wszystkich którzy tam byli, lub wydaje im się, że byli Mam jeszcze 3 zdjęcia, które potem tu dorzucę. Bieszczady to po Chile i La Palmie zdecydowanie najlepsza miejscówka w jakiej byłem. Choć wilgoć tu spora, niebo było wprost genialne! No i te dzienne wędrówki po bezdrożach Otrytu i doliny górnego Sanu... ech Pozdrawiam
-
Pogoda w tegoroczny urlop bardzo dopisuje:) Kilka nocy przesiedziałem pod niebem do samego rana, delektując się obserwacją lornetkową (wiele obiektów dostrzegłem wizualnie pierwszy raz w życiu) i astrofotografią. O mało co nie przestawiłem się zupełnie na tryb nocny. Przedstawiam pierwszą serię zdjęć – galaktyki z gwiazdozbioru Andromedy. Fotografie to tzw. „szybkie piłki” (o ile można tak mówić w astrofotografii), bo ekspozycje są 20 sekundowe. Z niektórych jednak jestem bardzo zadowolony, zwłaszcza, że wysiłek do ich zrobienia nie był zbyt wielki;) Zdjęcia zrobione we wsi Nowe Dwory (35 km od Krakowa) w nocach 17-22 sierpnia 2017r. Sprzęt: SW 12”, Dobson GoTo, Nikon D3100. Wszędzie ISO 3200. 1) M31 i M32 – 80x20s. 2) M110 – 64x20s. 3) NGC 891 – 50x20s. 4) NGC 7640 – 51x20s. 5) NGC 404 – 70x20s. 6) NGC 70,71,72,68 – 76x20s.
-
Już raz robiłem andromedę, ale za dobrze ona nie wyszła, więc spróbowałem w tym roku z szerszej perspektywy. klatek mogło być więcej , ale APT mi się zaciął i wybranych zostało około 80x3min ISO 800, canon 600D, jupiter 135mm F5.6
-
Zaryzykowałem wyjazd w nocy, wilgotno po opadach, nad Mielcem nagle pojawiły się chmury, ale na wschód za bardzo sobie nie poszły. Sprzęt: EOS750D, EF-s 70-200 f/4, na 200 mm i f/5, AZ-EQ5 z guidingiem, 38x180s, ISO1600 - dlaczego nie ISO800, a bo chciałem mieć więcej klatek, ręczny dithering w różne strony co kilka klatek. Na razie nie wiem jak to zautomatyzować. Zbierałem przez APD, guiding PHD2, obróbka w GIMP2.9 (poziomy, krzywe, nasycenie) i Fitswork (zmniejszanie gwiazd, odszumianie), jpg wygenerowany w IrfanView z wyostrzaniem, zdjęcie przycięte i zmniejszone do 40%.
-
Podczas ostatniego urlopu udalo mi sie tylko raz ustawic montaz i jeszcze testowac nowa kamerke QHY168C, wybor padl na M31 dlatego ze dawno juz chcialem zarejestrowac troche wiecej swiatla z tego pieknego obiektu. Miejscowka w Zakopanem niedaleko Gubalowki. Ciagle jeszcze walcze z obrobka a ze materialu bardzo malo to idzie mozolnie.. Teleskop: Skywatcher EVOSTAR 80ED DS-ProMontaz: HEQ5ProKamera: QHY168C Filter Optolong L-PRO MAX Luminosity Guiding: ZWO ASI120MM Guiding teleskop: Panagor 400mm 27x300s ekspozycji przy -10°C (135min razem) binning 1x1 8xdarks 5xbias
-
15 minut - tyle czasu było potrzeba na zebranie materiału do każdego zdjęcia. Z wyjątkiem jednego obiektu - komety C/2017 ER61 (PANSTARRS), gdyż w dziewiątej minucie zaczęły zbierać się chmury. Spiesząc się, nawet nie zdążyłem ustawić ją w centrum kadru Robione za pomocą kamery ASI178MM-c bez filtrów oraz Canon 300mm f/2.8L na montażu EQ5 (bez guide). Podoba mi się to, że w krótkim czasie można zrobić całkiem fajne zdjęcie (pomijając problem z gwiazdami), dlatego można robić fajne pokazy z live stackiem Galaktyka M33 w Trójkącie 30x30s, f/2.8, gain 250/510, temperatura -20 stopni Galaktyka M31 w Andromedzie (jądro prześwietlone, ale zrobiłem jeszcze 5-sek materiał, którego jeszcze nie wykorzystałem). 29x30s, f/2.8, gain 250/510, temperatura -20 stopni Grupa galaktyk NGC 7331 w Pegazie z Kwintetem Stephana w kadrze 30x30s, f/2.8, gain 250/510, temperatura -20 stopni Kometa C/2015 ER61 (PANSTARRS) o jasności około 9.5 magnitudo 17x30s, f/2.8, gain 250/510, temperatura -20 stopni Mgławica Pierścień w Lutni 90x10s, f/4.0, gain 250/510, temperatura -20 stopni
-
Odkopałem materiał z jesieni, a w zasadzie jeszcze z lata i wreszcie mam w swojej kolekcji takie sztandarowe zdjęcie M31. Jako, że akurat jestem w trakcie czytania książki o odkryciu Hubble'a, to pragnę przypomnieć, że ta galaktyka odegrała bardzo ważną rolę w historii odkryć astronomicznych. W latach 20-tych XX wieku, na podstawie obserwacji cefeid właśnie w M31, Hubble udowodnił, że Wszechświat jest nieporównywalnie większy niż sądzono. To tyle z powtórki z historii. Zestaw już tradycyjnie niemodyfikowany Canon 5D mkII, MT-800, EQ5. 150x60s i 28x120s, ISO 1600 do 3200. Pozdrawiam serdecznie skoro tak rzadko coś publikuję.
-
W końcu z pomocą Łukasza (fotolooka) obrobiłem zebrany materiał z 29/30.10.2014r. WO Zenithstar 70, TV 0.8x, SW EQ 3-2 z napędem w jednej osi. Canon 400D mod., 90x120s., ISO 1600 + 2x120s. ISO 400 (dla środka). EDIT: po dwóch latach dodaję kolejną próbę obróbki tego samego materiału:
-
Hej Poniżej moje wypociny z obróbką M31. Przyznam, że trochę brak mi wiedzy i pomysłu na obróbkę, Ale się staram . Parametry foto: L - 21x300sekund R - 8x300sekund G - 8x300sekund B - 8x300sekund Materiał zbierany na zlocie jesiennym na Roztoczu. Mile widziane uwagi.
