Search the Community
Showing results for tags 'mgławica'.
Found 14 results
-
Witam Ostatnio zastanawiałem się który z filtrów lepiej poradzi sobie pod mocno zaświeconym niebem, wiadomo w mieście. Teleskop jakim dysponuje to SW 150/750. Mgławice w mieście wyglądają marnie. Przykładowo Hantle niby widać ale ledwo że. Czy da się jakość wyostrzyć i poprawić jakość obserwacji astronomicznych mgławic, pod tak zaświeconym niebem? Mam na myśli który filtr byłby lepszy: UHC-S https://deltaoptical.pl/blizej_nieba/filtr-mglawicowy-baader-planetarium-uhc-s-125-2458275,d413.html O-III https://deltaoptical.pl/blizej_nieba/filtr-baader-planetarium-o-iii-wizualny-125-245839
-
Dziś obchodzimy małe astronomiczne święto! Dokładnie 400 lat temu 4 lutego 1617 roku Mgławica Oriona doczekała się pierwszej obserwacji wizualnej przy pomocy sprzętu optycznego. Dokonał tego Galileusz. Choć nie udało mu się zauważyć chmur mgławicy to jego luneta dająca 30-stokrotne powiększenie pozwoliła rozdzielić gwiazdę θ Orionis (dotychczas uznawaną za jedną gwiazdę) na 3 osobne składniki. To był przełomowy dzień w obserwacjach Wielkiej Mgławicy Emisyjnej znajdującej się w Orionie. W lutym wciąż możemy obserwować ją 2-3 godziny po zachodzie Słońca nad południowym horyzontem. Zapraszam Cię -
Wielka Szczelina to dziwny twór. Niby występuje pod jedną nazwą, ale w rzeczywistości składa się na nią wiele koncentracji pyłowych, które (z naszej perspektywy) zachodzą na siebie, tworząc jedną, nieprzerwaną wyrwę w samym środku Drogi Mlecznej, tam, gdzie spodziewalibyśmy się zobaczyć najwięcej gwiazd, nie mówiąc o naocznym ujrzeniu chociaż części realnej struktury naszej Galaktyki. Jakoś nie potrafię oprzeć się wrażeniu, że Wielka Szczelina to określenie na jakąś przeszkadzajkę na niebie. Po części jestem w stanie zrozumieć narzekających. Weźmy taką asocjację Vulpecula OB1, czyli wylęgarn
-
Nowa wielka mgławica w Wielkiej Niedźwiedzicy. Podczas oględzin negatywów, które uzyskałem przy pomocy teleskopu Crockera 17 i 20 kwietnia 1898, odkryłem wielką, słabą mgławicę nie zawartą ani w N.G.C., ani w uzupełnieniu N.G.C., ani też nie mogłem znaleźć w żadnym innym spośród niedawno utworzonych katalogów. W nocy 22 kwietnia, profesor Hussey i ja obserwowaliśmy ją przez 12-calowy teleskop i ustaliliśmy pozycję jej najjaśniejszej kondensacji na: α=10h18m7s δ=+69°10’.1 odnoszących się do średniej równonocy 1860.0 Teleskop pokazuje mgławicę jako dużą, nieregularną, bardzo słabą i zł -
Kolejny odcinek Obiektu Tygodnia serwuje nam Lukost - miłej lektury! Zimowa Droga Mleczna nie wygląda tak spektakularnie, jak podczas sierpniowych czy wrześniowych nocy – przeciwnie, jej wstęga jest nadzwyczaj subtelna; przeciąwszy wyraźne gwiazdozbiory Woźnicy i Bliźniąt, rozmywa się delikatnie tuż nad południowym horyzontem, w Jednorożcu i Rufie. Konstelacje te – choć niepozorne – pozwalają jednak obserwatorowi zaczerpnąć pełną garścią z przeogromnego bogactwa gwiezdnych skupisk. Właśnie w Rufie odnajdziemy moją ulubioną parę gromad otwartych; mowa o „emkach” numer 46 i 47, przepięknie p
-
Autorem sylwestrowego odcinka Obiektu Tygodnia jest Lukost z sąsiedniego forum. Zapraszam do bardzo ciekawej lektury! Jutro Sylwester, zatem wypadałoby przedstawić w ramach tego cyklu jakiś wystrzałowy obiekt. Myślałem o NGC 6946 (zwanej „Fireworks Galaxy”), ale najlepszy czas do jej obserwacji już niestety minął... Co w zamian? Hmm, nie byłbym sobą, gdybym w końcu nie zaproponował czegoś z katalogu George'a Abella. I tak długo wytrzymałem... W konstelacji Bliźniąt odnajdziemy kilka ciekawych i efektownych mgławic planetarnych (wśród których najbardziej znany jest chyba Eskimos), ale Abe
-
- 7
-
-
- planetarna
- 21
- (and 4 more)
-
Zeszłotygodniowy odcinek pojawia się tu z małym poślizgiem. Jego autorem jest Lukost (z sąsiedniego forum). Zapraszam do tej ciekawej lektury! Ile znacie mgławic planetarnych, których tarczki można dostrzec przez lornetkę? Nie ma ich wiele, bo raptem cztery. A które to? Zapewne powiecie: Ślimak (NGC 7293) w Wodniku – zgoda, wspomnicie o Hantlach (M27) w Lisku – jak najbardziej, komuś przypomni się może NGC 246 w Wielorybie. A czwarta? Hmm, podejrzewam, że wielu z was miałoby niezłą zagwozdkę. Tymczasem ostatnia i chyba najrzadziej obserwowana członkini tego elitarnego grona przyczaiła się
-
Dnia 28.09.2014 planowałem pojechać na obserwacje w moje miejsce, z dala od świateł. Ale byłem tego dnia w Krakowie i późno przyjechałem i nie chciało mi się jechać, a potem się rozchmurzyło. Więc pojechałem następnego dnia w poniedziałek z kolegą. Na początku byłem średnio nastawiony, gdyż przelatywały cirrusopodobne chmury. Potem się przeczyściło i można było się wybrać. Załadowaliśmy teleskop do auta i pojechaliśmy na miejsce. Teleskop: Synta 8" 203/1200 Dobson. Okulary: 10mm (używany tylko jako zatyczka na wyciąg), 25mm (rzadko używany, ale trochę lepszy niż zatyczka ) , GSO SV 15mm,
-
Już dawno zaplanowałem sobie ten obiekt jako obowiązkowy. Według mnie obserwacjach wizualnych to jeden z piękniejszych obiektów letniego nieba. Duże lustro, odpowiedni okular i filtr mgławicowy potrafi wyciągnąć wiele z tego obiektu. Tylko 80 minut ponieważ takie mam "okienko" na południe z mojej miesjcówki koło domu. Ale coś tam jednak widać Na zdjęciu obok głównego obiektu po prawej widoczna także gromada M18. Montaż: Heq5 Teleskop: Orion 80ED + FF/FR 0.8 Detektor: Canon 450D mod Guide: SW 80/400 + OSSAG Ekspozycja 80min - w klatkach 5 min. (bez dark i flat). pełna rozdzielczo
-
NGC 6720 czyli pospolicie M57 – jedna z najbardziej znanych mgławic planetarnych. Leży w gwiazdozbiorze Lutni. Jest drugą, po Mgławicy Hantle (M27), odkrytą mgławicą planetarną. Odkrył ją w styczniu 1779 roku francuski astronom z Tuluzy Antoine Darquier de Pellepoix. Kilka dni po nim mgławicę niezależnie odkrył Charles Messier podczas poszukiwania komet. W jego katalogu znalazła się 31 stycznia 1779. Obecnie przyjmuje się, że M57 znajduje się w odległości około 2,3 tys. lat świetlnych (ok 700 parseków) od Ziemi i zbliża się z prędkością 19,2 km/s. Wymiary obserwowane mgławicy wynoszą około 1,
- 10 replies
-
- 24
-
-
Pierwsze zdjęcie jakie zrobiłem używając guidingu które jakoś wygląda. Pewnie było by lepsze gdybym lepiej znał techniki obróbki. Materiału trochę mało, ale długo wszystko ustawiałem i noc mi się skończyła. Plus taki że wszystko na razie działa poprawnie i nie pozostaje nic innego jak tylko robić zdjęcia. MN190/1000, NEQ6, 5x600s, ISO 400, Canon1100, guiding TS60, QHY5L II
-
Zdjęcie wykonane 23.12.2013, składane w DSS i obrabiane w Photoshopie. Z chęcią wysłucham uwag co zrobiłem źle i co można poprawić. MN190/1000, 66x45s, ISO1600, Canon 1100 i bardziej cukierkowa wersja
-
Witajcie, Bieszczadzkie noce były lekko kapryśne, ale zaoszczędziły mi wielu frustracji i nerwów "posyłając" chmury najpierw na południe, wschód i zachód a na końcu dopiero na północ, a właśnie na północy, w konstelacji Cefeusza położona jest malutka mgławica refleksyjna VdB152, otoczona przez chmury praktycznie niewidocznego pyłu ciemnej mgławicy - Barnard 175. Pamiętam twarze ekipy "Kołodzieja" jak musieli kasować jedną za drugą klatkę, a mój Van den Bergh schodził "nienaruszony" cirrusami :-) Zbieranie materiału do tego zdjęcia trwało dwie noce - miałem nadzieję, na więcej ale w ostatnią n
- 17 replies
-
- 44
-
-
- barnard 175
- mgławica
- (and 2 more)
-
Brak pogody zmusił mnie do dorwania starego materiału. Chyba się nie doczekam dobrej pogody... 14x10min RGB +D+B+F SBIG 2000XCM, HEQ5 TS APO Q 65 Starsze wersje tutaj: http://astropolis.pl/topic/39099-mglawica-ameryka-polnocna/?hl=%2Bmg%B3awica+%2Bameryka+%2Bp%F3%B3nocna Minęło pół roku a ja widzę błędy znaczne tam a co za rok tutaj Astropozdrowienia FULL klatka poza astropolis: http://imageshack.us/photo/my-images/835/ponownaobrbkangc7000201.jpg/
