Search the Community

Cześć, znalazłem taki spis przydatnych funkcji w Pixelmath (proces z PixInsight). Trochę przykładów, w tym imitujące blendowanie z Photoshopa. http://trappedphotons.com/files/Presentations/Advanced PixInsight PixelMath Operations.pdf Znacie jakieś inne ciekawe przykłady zastosowania pixelmath? Z tego co wiem można tam pisać funkcję jak w javie.

Cześć, jako, że było kilka dni z ładną pogodą, to miałem czas pouczyć się obsługi montażu i zbierania materiału. Spróbowałem też troszkę się pobawić z obróbką PS-em + Astro Tools Nie jest to co prawda pierwszy obiekt, który strzeliłem, ale z tego dało sie coś poskładać. NGC 884, czyli χ Persei oraz znajdująca się obok NGC 869. Canon 1100d modyfikowany 30x120s ISO 1600 + 30 biasów, 10 darków i 10 flatów. TS 70 Photoline + flattener 0,79, HEQ5, ASIAIR. Nie śmiejcie, się, ja naprawdę dopiero raczkuję i chętnie wysłucham, co zrobić można lepiej, poprawić itd. Fotka to crop, bo nadal nie mam odpowiedniego adaptera między flattenerem i OAG, więc odległość do sensora Canona jest za duża. Wrzucam też to, co wypluł mi DSS https://www.forumastronomiczne.pl/applications/core/interface/file/attachment.php?id=115976

PS CC 2020 - dawno nic nie trenowałem - nagle taki błąd dzisiaj - przy akcjach z pakietu "Carboni"... Co to za diabeł? Dawniej tego nie było. Czy ktoś pomoże?

Szybki filmik jak się pozbyć śmieci ze zdjęcia w przypadku gdy brak flata.

Zastanawiam się, jak zrobić, aby PS pokazywał normalnie zdjęcia czarnobiałe. Otóż, gdy wyświetlę zdjęcie w przeglądarce windowsa, czy PixInsight, to wygląda tak samo i chyba prawidłowo. Ale w PS jest inne. Przy domyślnych ustawieniach było znacznie rozjaśnione. Znalazłem, że odpowiadają za to ustawienia koloru w menu edycja. Domyślnie przy szarym było chyba Dot Gray 20%. Zmieniłem na 25% i jest nieco lepiej, ale wciąż trochę inaczej niż w oryginale. 30% jest już za ciemne. Żadna z opcji nie daje normalnego obrazu. Zrobiłem gifa, który obrazuje różnice: Jak zrobić, żeby mieć normalny obraz?

Warsztaty skierowane są do miłośników fotografii krajobrazu którzy chcą rozpocząć swoją przygodę z astrofotografią w połączeniu z przepięknym tatrzańskimi pejzażami. Nasze warsztaty są również niespotykaną możliwością do poznania podstaw astronomii. Obejrzyj film ->>>> Zapisy: https://bit.ly/2jRsV9IIdea zorganizowania warsztatów narodziła się by ukazać jak piękne mogą być tatrzańskie krajobrazy po zachodzie słońca oraz jak fascynującą przygodą może być poszukiwanie idealnego kadru pod gwiazdami. Głównym ich celem jest poszerzenie wiedzy uczestników dotyczącej astrofotografii i fotografii krajobrazu. Warsztaty składać się będą z dwóch części. Teoretycznej obejmującej zagadnienia z zakresu fotografii, astronomii i dziedzin pokrewnych, omawiającej najważniejsze aspekty fotografii nocnego nieba oraz fotografii krajobrazowej. Podczas części praktycznej zademonstrujemy liczne techniki fotografowania nocnego nieba wraz z elementami krajobrazu, od najprostszych po zaawansowane zdjęcia z zastosowaniem montażu paralaktycznego i składające się z wielu ekspozycji i paneli. Odwiedzimy też lokacje gdzie niezwykłe tatrzańskie krajobrazy stają się doskonałymi miejscami do astrofotografii oraz uchwycenia wschodów i zachodów Słońca. Bardzo zależy nam również na tym by warsztaty były nie tylko czystą nauką którą będziemy chcieli przekazać Wam podczas naszych prelekcji, ale by przebiegły w luźnej i przyjaznej atmosferze w której każdy będzie czuł się komfortowo. Przez cały czas trwania warsztatów będziemy otwarci na wszelkie zapytania i uwagi, każdego z Was potraktujemy indywidualnie. Zajęcia poprowdzi Kuba Jurkowski autor Light At Night oraz Michał Ostaszewski, którego prace możecie zobaczyć na Michał Ostaszewski Photography.Szczegółowa Tematyka warsztatów:1. Podstawy fotografii;budowa cyfrowego aparatu fotograficznegopodstawy posługiwania się sprzętem fotograficznym (właściwy dobór aparatów i obiektywów a także pozostałych akcesoriów fotograficznych)podstawy ekspozycji (czas naświetlania, czułość, przysłona)dodatkowe ważne funkcje aparatu (live view. zdalne wyzwalanie, ostrzenie, stabilizacja obrazu)2. Podstawy astronomii:- ruch gwiazd na niebieorientacja wśród gwiazdnajważniejsze gwiazdozbiory3. Podstawy astrofotografii;co można fotografować na nocnym niebierodzaje astrofotografii (pojedyncze kadry, kompozycje z prowadzeniem/stackowaniem, panoramy)jaki aparat/sprzęt wybrać do astrofotografii Śledzenie ruchu nieba - montaże paralaktycznepodstawy astrofotografii cyfrowej (powstawanie obrazu na matrycy, sprawność kwantowa matrycy, transmisja światła przez obiektyw-jasność obiektywu) Techniki redukcji szumu(długie ekspozycje, stacking, klatki kalibracyjne)Przydatne tricki (ochrona obiektywu przed zaparowaniem, wyzwalanie bez wężyka spustowego, ostrzenie na gwiazdy) 4. Fotografia krajobrazu:Jak zaplanować sesję krajobrazową? (najlepsze światło, wybór miejsca)Jak zaplanować sesję astrofotograficzną? (jak ustalić gdzie na niebie będzie ciekawy obiekt)Jak połączyć astrofotografię z fotografią krajobrazu Jak wybrać odpowiednie miejsceCo warto zabrać ze sobą na nocne obserwacje5. Obróbka zebranego materiału:- podstawy pracy z cyfrowym negatywem (RAW)- Wywoływanie RAW-ów w Adobe Lightroom (podstawowe operacje)- obróbka zdjęć w Adobe Photoshop (stackowanie, przydatne narzędzia)- używanie programów zewnętrznych do stackowania (Sequator, Hugin, Registar) i sklejania panoram (Microsoft ICE, AutopanoGiGa)- optymalizacja zapisu plików pod kątem publikacji w internecie i drukuKoszt Warsztatów:Do 30.06.2018 1000 zł, później 1200 zł. (zapisy przez link w zakładce "informacje o biletach ")Koszt Zawiera:Udział w warsztatach – nauka fotografii, postprodukcji i astronomii3 noclegi3 śniadania i obiadokoloacjeDostęp do sprzętu od Partnerów TechnologicznychOferujemy zakwaterowanie w pokojach 2,3 i 4 osobowych według preferencji i dostępności.Uczestnicy otrzymają do testów sprzęt od Partnerów Technologicznych:Delta Optical - Montaże Paralaktyczne Canon Polska - Obiektywy i Korpusy Sigma Sklep - ObiektywyPracownia Druku Fotograficznego pmPrint - rabaty na wydrukiKolejni wkrótce Partner medialny: AstrolifePlan warsztatów:Czwartek 12.07.2018r14:00-17:00 - przyjazd i zakwaterowanie uczestników17.30 obiadokolacja18.00 - 19.00 wprowadzenie do warsztatów19.30 wyjazd na zachód słońca i nocne obserwacje. 20.00-5.30 wyjazd na zachód Słońca 20:43, nocne fotografowanie (noc astronomiczna; 23:59-1:29) i wschód Słońca 4:47Piątek 13.07.2018r5:30-6.00 powrót na miejsce zakwaterowania6.00-9.00 odsypianie9.00-10.00 śniadanie10.00-15.00 czas wolny15.00-18 zajęcia teoretyczne( z przerwą 10-15 minut)18.00 obiadokolacja19.30-5.30 wyjazd na zachód Słońca 20:42, nocne fotografowanie (noc astronomiczna; 23:55-1:34) i wschód Słońca 4:48Sobota 14.07.2018r5:30-6.00 powrót na miejsce zakwaterowania6.00-9.00 odsypianie9.00-10.00 śniadanie10.00-14.00 czas wolny14.15-18.00 zajęcia teoretyczne ( dwie przerwy po 10 minut)18.00 obiadokolacja19.30- 2.00 wyjazd na zachód Słońca 20:41, nocne fotografowanie (noc astronomiczna; 23:51-1:38)Niedziela 15.07.2018r2.00-2.30 powrót na miejsce zakwaterowania2.30-9.00 sen9.00 śniadanie10.00 wykwaterowanie11.00-12.30 podsumowanie i zakończenie warsztatówPlan warsztatów jest ramowy i może ulec niewielkim zmianom ze względu na warunki pogodowe, preferencje uczestników i zadrzenia losowe.Należy zabrać ze sobą:Dokument tożsamości (będziemy przekraczać granicę)Aparat, obiektyw/y, statyw,Komputer z oprogramowaniem Lightroom i Photoshop może być w wersji trial (http://www.adobe.com/downloads.html)czołówka najlepiej z dodatkową czerwoną diodą (możemy doradzić modele)dostosowany do zmieniających się warunków pogodowych ubiór, pozwalający przetrwać noc w terenie Zapisy: https://bit.ly/2jRsV9I Zgłoszenia prosimy dokonywać przez formularz(link powyżej)

Cześć. Zdobyłem się na odwagę i nagrałem wideo z głosem Nigdy tego nie robiłem i miałem tremę. Wybaczcie niektóre wpadki. Nagrywałem darmowym programem który dzieli materiał na 10 minutowe odcinki no i robiłem to w pracy - sami zobaczycie. Często pytacie o wyciąganie koloru na materiale. Proszzzz. Materiał użyty do nagrania pochodzi od dzikiego - Łukasza Szczepańskiego. Dzięki za udostępnienie. Więcej jego prac można zobaczyć tutaj: http://foto-zdjecia.pl/.

Hej, Czy ktoś z Was instalował jakiekolwiek astro akcje na Photoshopie na Macu? Pytanie moje brzmi: jak?

Cześć. Dziś zabrałem się ponownie do obróbki materiału ze zlotu przedstawiajacego M81 i okolice, i zauważyłem, że RGB w PS szaleje. Przy wyciąganiu krzywymi pojawiają się dziwne obwódki na jasnych obiektach. Jest to o tyle dziwne, że podczas pierwszego podejścia do materiału nic takiego nie pojawiało się. Co więcej, przy konwersji do trybu CMYK obwódki znikają. Ktoś spotkał się z czymś takim?

Cześć. Nie mam czasu na dodawanie słownej otoczki do tego tutoriala. Krótko i na temat. Z LP czy innymi zaświetleniami radzę sobie za pomocą dwóch narzędzi. Fitswork oraz Photoshop. Ten drugi może być zastąpiony jakimkolwiek innym programem graficznym obsługującym 16 bitów. PixInside itp ... W krokach. 1. Stack otwieramy w Fitswork. Histogram umieszczamy w całym zakresie suwaków. Prawy dolny suwak przesuwamy mocno w prawo tak aby najjaśniejsze partie materiału kończyły się trochę wcześniej przed suwakiem. Nie będziemy się musieli martwić o przepalenie materiału. W trakcie rozciągania histogramu ustawienie znaczników możemy skorygować. 2. Rozciągamy histogram ale bez przesady żeby nie wyszedł szum. Lepiej ciemniej niż za dużo. 3. Balans tła poprzez zaznaczenie prostokątem fragmentu ciemnego nieba i zastosowania z menu kontekstowego (PPM) Area (15x15) as blacklevel. Tutaj warto wcześniej sprawdzić materiał poprzez mocne rozciągnięcie histogramu a nawet przepalenie materiału żeby sprawdzić które miejsca zdjęcia są najciemniejsze. Zdarzyło mi się zaznaczyć tło gdzie jeszcze nie uwydatniła się struktura delikatnych mgławic np. w M45 i efekt był marny. Sztuczny flat 1. 4. Gradient - w momencie kiedy uznamy za stosowne zaraz po balansie tła korzystamy z narzędzia : Processing > Background Flatten > Automatic Flatten for Nebulas. 5. Zapisujemy plik do TIF 16 bit. 6. Dalszy proces wyciągania materiału odbywa się w Photoshopie na maskach. W momencie kiedy zaczynają wychodzić zbyt mocne gradienty proces przerywam i zapisuję plik. 7. Ponownie otwieramy plik w Fitswork. Sztuczny flat 2. 8. Nie dotykamy histogramu. Wykonujemy jedną opcję którą wywołujemy kombinacją klawiszy Ctrl+H. I tu tkwi klucz do sukcesu. Pierwszy suwak Flatten Radius ustawiamy w pozycji maksymalnie w prawo - czyli wartość 50. Drugi suwak jest do naszej dyspozycji. Służy on do zamaskowania interesujących nas obszarów zdjęcia. Ważne jest aby we wcześniejszym kroku (PS) przygotować w miarę dobry materiał z widocznymi strukturami mgławic. Niestety nie ma tutaj stałej wartości. Każde zdjęcie jest inne, inne zaświetlenie. Samemu trzeba eksperymentować ale mniej więcej mogę powiedzieć, że zwykle dolny suwak znajduje się w granicach 3/4 zakresu skali. Suwak łatwo skorygować o minimalne wartości kółkiem myszki. Klikamy Calculate. 9.Zapis do pliku TIF i do PS. 10. Koniec Uwaga. Zamieszczony film pomija rozciąganie histogramu w PS (krok tuż po wykonaniu pierwszej opcji w Fitswork czyli Processing > Background Flatten > Automatic Flatten for Nebulas.) Dla skrócenia filmu zrobiłem to w Fitswork bez masek aby uwydatnić brzydki gradient. Mam nadzieję że się połapiecie. link do video https://www.youtube.com/watch?v=_UTmo3eNaJ4&feature=youtu.be

Chciałbym przedstawić inną metodę stakowania zdjęć w celu uzyskania nieskończonej głębi ostrości nie używając programu dedykowanego HeliconFocus. Metoda opiera się na programach Lightroom i Photoshop (jeżeli już posiadamy te programy to nie musimy wydawać kasy na inny soft). Użyty sprzęt: Canon 6D, Canon 100mm f/2.8 macro, stytyw, 3 monety 5 PLN Tutorial: 1. Robimy serię zdjęć tak aby na pierwszym zdjęciu obraz był ostry na samym dole - robimy zdjęcie (kręcąc pierścieniem ostrości w lewą stronę płaszczyzna ostrości przesuwa się do góry) i znów robimy zdjęcie. W zależności od obiektu robimy tyle zdjęć aż dojdziemy do ostrego obrazu na samej górze zdjęcia. 2. Otwieramy Lightrooma, wczytujemy nasze zdjęcia, zaznaczamy wszystkie i stojąc na którymkolwiek zdjęciu klikamy prawym klawiszem myszy - z menu wybieramy Edit In -> Open as layers in Photoshop 3. W Photoshopie zaznaczamy z Shiftem wszystkie zdjęcia, następnie z menu wybieramy 3.1 wersja PL | Edycja -> Auto-wyrównanie warstw -> Rzutowanie (automatyczny) -> OK 3.2 wersja EN | Edit -> Auto-Algin Layers... -> Projection (Auto) -> OK 3.3 wersja PL | Edycja -> Auto-mieszanie warstw -> Utwórz stos z obrazów (zaznaczamy również Płynne tony i kolory) -> OK 3.4 wersja EN | Edit -> Auto-Blend Layers... ->Stack Images (zaznaczamy również Seamless Tones and Colors)-> OK 4. Po zestakowaniu i wyrównaniu obrazów - spłaszczamy obraz i eksportujemy do pliku wynikowego. Dołączam panoramę z 22 zdjęć i obraz wynikowy.

Tego chyba nikt się nie spodziewał. Dzisiaj Adobe udostępniło wersję pakietu CS2 w pełni darmową. Dla astrofotografii to także świetna wiadomość, bo od teraz nie trzeba kombinować z GIMPem, jeżeli kogoś nie było stać na Photoshopa. Super! *** link usunięty do czasu wyjaśnienia zaistniałej sytuacji przez Adobe ***

Tutorial przygotowany został w programie Adobe Photoshop w wersji CS3 ENG. W najnowszych wersjach aplikacji operacja przebiega praktycznie identycznie (min. wersja 7.0, w starszych pojawiają się różnice). 1. Oryginał W celach prezentacyjnych naniosę na zdjęcie uciążliwą dominantę czerwieni, która tradycyjnymi metodami jest bardzo trudna do usunięcia. Poniżej przedstawiam technikę, którą wykorzystuję od 12 lat do usuwania szkodliwej dominanty z fotografii tradycyjnej. 2. Czerwona dominanta Przykład przedstawia paskudą i irytującą dominantę czerwieni. Jest to często spotykany efekt na zdjęciach dziennych, ale bywa też zmorą astrofotografów, którzy do swojej pracy używają zmodyfikowane lustrzanki cyfrowe (wymontowany filtr). Efekt celowo wzmocniłem, aby pokazać, jak moją techniką łatwo pozbyć się tego feleru. 3. Narzędzie Z paletki narzędzi wybieramy pipetę w wersji rozszerzonej – Color Sampler Tool, lub polski odpowiednik. Ikonka przedstawia pipetę z celownikiem. W przeciwieństwie do standardowej pipety celem Color Samplera nie jest bezpośrednie próbkowanie koloru, a zbieranie danych o kolorze z wielu dowolnie wybranych miejsc. Odczyty widoczne są w paletce „Info” (klawisz F8). 4. Obszar próbkowania W standardowym ustawieniu próbnik pobiera informacje o 1 pikselu. Jak wiemy, zdjęcie nigdy nie ma równego tła, co spowodowane jest np. szumem. Aby pominąć wpływ szumu przy odczycie wartości proponuję zmienić obszar próbkowania na 5×5 pikseli. Program uśredni wtedy wartość pikseli odczytanych z matrycy 5 na 5. W przypadku wybrania tej opcji, próbkując zdjęcie, zwracamy uwagę na to, że próbnik czyta więcej niż 1 piksel. Jeżeli chcemy odczytać dokładną wartość danego piksela zmieniamy opcję z powrotem na 1×1. 5. Odczyty Wybieramy miejsce odczytu. W przypadku zdjęcia astronomicznego naszym polem zainteresowań jest tło (czerń) oraz przeciwny koniec dynamiki – czyli przepalona gwiazda (biel). Technika usuwania dominanty, ogólnie mówiąc, wykorzystuje wiedzę o czerni, która często powinna być czarna i bieli, która na ogól jest biała. Jeżeli zdjęcia ma jakąś dominantę to badając np. czerń można dowiedzieć się, jaka to jest dominanta. A teraz zaznaczmy pierwszym wskaźnikiem (klik) tło – czyli puste miejsce bez gwiazd. Drugim kliknięciem zaznaczmy dużą gwiazdę, gdzie na pewno powinno pojawić się białe pole. 6. Info Dane z naszych odczytów wędrują do paletki Info (klawisz F8). Na czerwono zaznaczyłem miejsce, gdzie podane są wartości z naszych 2 odczytów (#1 czerń i #2 biel). 7. Poziomy (Levels) Z menu Image/Adjustments wybieramy narzędzie korekcji koloru Levels (klawisz ctrl+L w PC). Dla nas ważne są w tym okienku 2 rzeczy – trzy małe trójkąciki (selektory) pod histogramem (to ten wykres) oraz wybór kanału, którego korekcja ma dotyczyć (channel na górze – RGB). Teraz musimy przyjrzeć się widocznym w oknie Info odczytom. Zacznijmy od analizy tła, czyli pierwszego odczytu #1. Wiemy, że dotyczy to czerni, która przez komputer w zapisie 8 bitowym reprezentowana jest przez ZERO – 0:0:0. Co pokazuje pipeta na moim przykładzie? Dokładnie wartość 52:7:18. Najbliżej czerni jest środkowa wartość 7, czyli Green (G). Teraz, manipulując suwakami musimy dwie pozostałe wartości doprowadzić także do 7. Robimy to Levelsami, których okienko powinniście mieć cały czas otwarte – pkt. 7. Kanał Green (zielony) zostawiamy w tym przypadku w spokoju, bo reprezentuje najniższą wartość, do której doprowadzić musimy pozostałe. Z pull downu (rozwijane menu) Channel (kanał) wybieramy więc Red ® i następnie modyfikujemy ustawienie jednego z trzech trójkącików pod histogramem. Chcemy zmienić czerń, więc wybieramy lewy (czarny) trójkącik. Przesuwamy go w prawo do momentu, aż wartość Red osiągnie 7. Następnie wybieramy kanał Blue ( i dokładnie tak samo modyfikujemy jego wartość, aby uzyskał dokładnie taką samą liczbę 7 – jak pozostałe. Po tej operacji wszystkie trzy wartości RGB powinny pokazywać to samo, czyli 7:7:7. Powyższą operacją nasze tło doprowadziliśmy do dokładnej szarości (cyfrowej). Czas na odbarwienie jasnych partii. Robimy to bardzo podobnie do czerni, z tą różnicą, że odczyty bierzemy z pipety #2, która przedstawia wartości jasnej gwiazdy, która wg nas powinna być dokładnie biała, czyli uzyskać parametry bliskie 255:255:255. Tym razem, w oknie Levels (Poziomy) manipulujemy trójkącikiem skrajnie prawym, czyli białym. Reprezentuje on jasne partie zdjęcia, w tym wypadku biel. Pipeta przedstawia w moim przypadku wartości: 242:200:202. Ponieważ najbielsza biel w zapisie 8 bitowym to wspomniane już 255:255:255, my wybieramy najbliższą jej wartość, czyli w tym wypadku 242, za która odpowiada kanał R – czyli Red (czerwony). Oznacz to, że pozostałe dwa kanały musimy zmodyfikować tak, żeby wszystkie wskazały nam wartość 242:242:242. Wybieramy w oknie Levels kanał G (Green) i przesuwamy biały (prawy) trójkącik tak, żeby wartość odczytu #2 osiągnęła spodziewaną cyfrę 242. Tak samo robimy z kanałem B. Po naszych operacjach obydwa odczyty powinny zawierać stałe wartości RGB – czyli #1 – 7:7:7, a odczyt #2 – 242:242:242. No i voila. Poniżej skorygowane zdjęcie, które wygląda dokładnie jak oryginał. Metoda wbrew pozorom jest bardzo prosta i przedstawiona na specyficznym, łatwym do zrozumienia przykładzie. Zrozumienie przedstawionych tu zasad pozwoli na wykonywanie bardziej skomplikowanych korekt z zastosowaniem np. krzywych – czyli nie tylko w cieniach, czy światłach, ale także w tonach pośrednich. Na początek polecam tę metodę do korekty tła nieba, żeby wreszcie było czarne, a nie np. czerwone. Jeżeli macie jakieś pytania to zapraszam do komentowania. Mam nadzieję, że od dzisiaj koniec z czerwonymi zdjęciami na forum Poniżej pokaże jeszcze jeden przykład – tym razem metoda została zastosowana przy dziennej fotografii. Korekcja została wykonana trochę bardziej zaawansowaną metodą. Zamiast Levels użyłem Curves, czyli Krzywe. Ale całkiem niezły efekt można uzyskać stosując tylko i wyłącznie przedstawioną w tym przykładzie metodę.