Search the Community

Witajcie, jestem w trakcie uruchamiania stacji do radiowych obserwacji meteorów. Jako że jestem krótkofalowcem, to temat do zgłębienia od strony sprzętowej nie był bardzo trudny, natomiast aktualnie walczę jeszcze od strony programowej. Zamysł jest taki, by wyniki obserwacji wraz z nagraniami dostępne były do odsłuchania na WWW. Stacja rejestruje odbicia od zjonizowanej przelotem meteoru jonosfery. Odbita fala pochodzi z francuskiego radaru GRAVES monitorującego bliską przestrzeń kosmiczną nad Francją (choć okazuje się, że moc nadajnika jest na tyle duża, że można zarejestrować odbicia od Księżyca - należy wycelować po prostu antenę w Księżyc). Radar nadaje falę ciągłą o dużej mocy w paśmie 2m (143,05 MHz). Antena odbiorcza też jest oczywiście na to pasmo. Użyłem 8-elementowej anteny yagi LFA (o niskich szumach), do tego dobrej jakości filtr pasmowy i przedwzmacniacz (demobilowa aparatura). Odbiornikiem jest dongle rtl_sdr z rtl-sdr.com. Antena skierowana jest na około 260 stopni i podniesiona jest od poziomu na około 10 stopni. Od strony sprzętowej to raczej już prawie docelowa konfiguracja. Jakość sygnału poprawi się jeszcze nieco po przeniesieniu filtra z przedwzmacniaczem na maszt, ale to już dopieszczanie na późniejszy czas. Zapraszam do odwiedzenia aktualnej transmisji na: O ile sprzęt dopisze - nic już nie przeszkodzi w obserwacjach meteorów - ani Słońce, ani mgła, ani deszcz Proszę o kontakt, jeśli chcesz dostawać powiadomienia o nadchodzących rojach. Aktualizacje dot. stacji wrzucać będę tutaj na forum, oraz na https://so8oo.net/radiowe-obserwacje-meteorow/ pozdrawiam, Piotr

Witam, przychodzę do Was z pewnym zapytaniem. Mianowicie, jak zacząć przygodę z radioastronomią? Czy mogli byście wyjaśnić, dać jakieś linki na ten temat dla osoby która nie ma o tym zielonego pojęcia?

http://www.swiatradio.com.pl/virtual/modules.php?name=Sections&sop=viewarticle&artid=76 Wydanie 1. Wiedeń, listopad 2012 Krzysztof Dąbrowski OE1KDA Wstęp Oprócz aktywnego nawiązywania łączności radiowych krótkofalowców interesowały od dawna nasłuchy różnych sygnałów. Oczywistą sprawą były i są nasłuchy różnego rodzaju stacji nadawczych od radiofonii począwszy a na wszelakich służbach - prognozach meteorologicznych, propagacyjnych i innych - skończywszy. Drugą dziedziną były od dawna obserwacje wszelkiego rodzaju sygnałów pochodzenia naturalnego. Należą do nich sygnały powstające w wyniku wyładowań atmosferycznych i burz ale również i sygnały pochodzenia kosmicznego. Dokładniej rzecz biorąc obserwacje sygnałów pochodzenia atmosferycznego i burzowego były prowadzone od zarania radiotechniki. Pierwsze odbiorniki radiowe konstruowane przez Popowa (rosyjskiego pioniera radiotechniki, pracującego niezależnie od Marconiego i w tym samym czasie) służyły jako ostrzegacze przed nadchodzącymi burzami. Obserwacją sygnałów radiowych pochodzenia kosmicznego zajmuje się natomiast radioastronomia. Prawie od początku jej istnienia maczali w tym palce krótkofalowcy i robią to do dzisiaj. O początkach radioastronomii w latach 1930-tych, o Karlu Janskym i Grote Reberze W9GFZ pisano już wiele i teksty im poświęcone można łatwo znaleźć w internecie i w literaturze drukowanej. Karl Jansky był tym, który po raz pierwszy stwierdził, że część sygnałów zakłócających łączność radiową jest pochodzenia pozaziemskiego (prowadził on początkowo obserwacje na falach ok. 15 m a więc w zakresie, w którym obecnie prowadzone sa obserwacje Jowisza) natomiast Grote Reber zbudował pierwszy w świecie radioteleskop amatorski a po nim wiele innych udoskonalonych modeli. Znacznie mniej uwagi poświęcono początkom radioastronomii w Polsce. Dlatego też autor pomijając to, co jest wszędzie łatwo dostępne pragnie poświęcić kilka zdań radioastronomii w Polsce. Pionierem radioastronomii w Polsce był prof. Tadeusz Banachiewicz (astronom i autor słynnego "rachunku krakowianów", pochowany na krakowskiej Skałce), który w 1954 r. rozpoczął pierwsze radiowe obserwacje Słońca i jego zaćmienia - na fali 90 cm. Aparatura znajdowała się na Forcie Skała w obecnym Obserwatorium Astronomicznym UJ. Po jego śmierci badania te zawieszono i dopiero w 1956 r. z okazji Międzynarodowego Roku Geofizycznego i Międzynarodowego Roku Spokojnego Słońca powstało z inicjatywy prof. Stefana Manczarskiego stałe obserwatorium radiosatronomiczne w Krakowie prowadzące początkowo badania na falach 47 i 94 cm. Dla nas krótkofalowców istotne jest także to, że prof. Manczarski był w 1934 r. prezesem Polskiego Związku Krótkofalowców a następnie otrzymał członkostwo honorowe PZK. Wracając do spraw radioastronomii w Polsce to prawie równolegle do obserwatorium krakowskiego powstało również obserwatorium radioastronomiczne w Toruniu prowadzące do teraz intensywne obserwacje. Wśród innych prowadzone są w nim obserwacje Słońca na częstotliwości 127 MHz. Obecne wyposażenie radioastronomiczne obserwatorium krakowskego pozwala na prowadzenie obserwacji w zakresie od 200 MHz do 2 GHz przy użyciu anteny o średnicy 8 m. Profesjonalne obserwacje radioastronomiczne wymagają skomplikowanego, zajmującego teren o znacznej wielkości wyposażenia (duże i skomplikowane anteny lub pola antenowe) i oczywiście bardzo dużych nakładów finansowych. Radioastronomowie amatorzy nie mogą im oczywiście dorównać na każdym polu i dostarczać zawsze wyników mających znaczenie dla postępu nauki. Moga oni jednak przykładowo konstruować aparaturę o charakterze dydaktycznym, prowadzić obserwacje najbliższych i najsilniejszych źródeł radiowych jak Słońce, Jowisz czy Księżyc i to nie tylko w standardowych zakresach częstotliwości ale właśnie w różnych nietypowych i porównywać wyniki z obserwacjami naukowców, mogą także obserwować zjawiska związane z rozchodzeniem się fal radiowych w atmosferze ziemskiej i przy okazji sami się uczyć. Co pewien czas pojawiają się w prasie, radio i telewizji doniesienia o odkryciach nowych obiektow kosmicznych (komet itp.) dokonywanych przez astronomów amatorów, którzy dokładniej analizują otrzymane wyniki i zwracają uwagę na (nieistotne w pierwszym momencie dla naukowców) szczegóły. Być może za jakiś czas usłyszymy o podobnych osiągnięciach radioastronomii amatorskiej. Spis treści Wstęp Podstawy radioastronomii Promieniowanie ciała doskonale czarnego Pozostałe mechanizmy generacji Wpływ ośrodka propagacji Anteny odbiorcze Odbiorniki Zasada interferometru Cele obserwacji Zakresy częstotliwości Obserwacje amatorskie Obserwacje wstępne Sprzęt amatorski Dalsze kroki Radioastronomia mikrofalowa Najprostszy radioteleskop mikrofalowy Modyfikacje miernika satelitarnego Kalibracja i pomiary Obserwacje Rozbudowa i udoskonalenia radioteleskopu Bardziej rozbudowany radioteleskop mikrofalowy Radioteleskop na pasmo C Radioastronomia ultrakrótkofalowa Odbiornik "Fun Cube Dongle" Komputerowy paluszek DVB-T Przykładowe obserwacje Radioastronomia krótkofalowa Radioastronomia długofalowa Odbiornik z żyratorem Antena ramowa Przetwornik analogowo-cyfrowy Odbiornik na zakres 800 Hz - 70 kHz Uproszczony odbiornik z żyratorem Układy dodatkowe Przedwzmacniacz MMIC na pasmo 400 MHz Przedwzmacniacz MMIC na zakres do 1 GHz Przedwzmacniacz tranzystorowy na pasmo 1420 MHz Detektor logarytmiczny na obwodzie AD8307 Detektor logarytmiczny na obwodach p.cz. odbiorników FM Modyfikacja głowicy satelitarnej na odbiornik przełącznikowy Dodatek 1. Cykle aktywności słonecznej i ich wpływ na życie na ziemi Plamy słoneczne Cykle aktywności i ich obserwacje Wpływ cykli słonecznych na życie na Ziemi Aktywność słoneczna i zmiany klimatyczne w perspektywie historycznej Wydarzenia w kosmicznym sąsiedztwie Najważniejsze wnioski Dodatek 2. Mikrofalowe wzmacnuacze scalone firm Mini-Circuits i Avantek Dodatek 3. Interferometr do obserwacji Słońca na częstotliwości 127 MHz Literatura i adresy internetowe