Search the Community

Wczoraj coś kolega z forum @.zombi. wspominał o szczęściu, pogodzie i radości. Rozetka z Gór Świętokrzyskich Sonnar 300 mm ASI 1600 30x 5min ha bin1 20x 120s S2 bin2 13x 120s O3 bin2 bez resize tylko crop + screen z całości

W tym sezonie postanowiłem podejść do projektów "tarasowych". Jako genesis podam, że pośrednio natchnął mnie ktoś inny. To już było jakiś czas temu kiedy zobaczyłem projekt(y) @Pav1007 i zamyśliłem się chwilę. To niby nic odkrywczego ale latami nie korzystałem z takiego podejścia akwizycji materiału preferując wyjazdowe sesje. Temat czekał a ja przeszedłem częściowo na ciemną stronę mocy i rozpoznałem temat narrowbandu którego nie byłem fanem. Nabrałem cierpliwości i zbierałem. Preferuje dłuższe klatki ale postanowiłem sprawdzić podejście z krótszymi która na warunki miejskie być może jest lepsza. Notabene jak widać wybór padł na rozetkę. H SII OIII - odpowiednio 120, 90, 120 x 5min razem ok 30h - prawie napawa mnie to dumą, że nie pękłem w srodku projektu CFF92/Asi1600 *podmianka na nową wersję

Gnijąca Rozeta. Skąd ten tytuł? Przypomniało mi się, że mam na dysku materiał, który zbierałem w marcu 2020, w czasie kiedy zaczynał się lockdown i absurdalny, z dzisiejszego punktu widzenia, przepis o zakazie wychodzenia z domu bez wyraźnej potrzeby. Pogoda była wtedy przyzwoita i miałem w planach zebranie 200 klatek po 300 sekund każda, ale wspomniany zakaz zamknął mój klatkomierz na liczbie 157. Nie wiedząc jak sytuacja dalej się potoczy postanowiłem czekać aż pozwolą wychodzić z domu… I w ten oto sposób o materiale zapomniałem, a on radośnie sobie gnił na zapomnianych sektorach dysku twardego… Rozeta (NGC 2237) to mgławica emisyjna w Jednorożcu odkryta przez Lewisa Swifta w 1865 roku zawierająca w środku odkrytą dużo wcześniej (1690 r.) otwartą gromadę gwiazd. Jej odległość od Układu Słonecznego to około 5200 lat świetlnych, a średnica to około 100 lat świetlnych. Nazwa została nadana ze względu na podobieństwo do kwiatu róży. Źródło: Wikipedia.org Ze wspomnianych 157 klatek wybrałem 100 najlepszych. Duży odrzut spowodowany był chwilowo pojawiającymi się cirrusami, a także zużytym akumulatorem, który zasilał mój setup. W momencie kiedy napięcie spadało poniżej 10V kamera generowała dziwne artefakty głównie w postaci poziomych pasów na klatkach. Być może klatki te nadawałyby się do stacka, bo pasy te występowały losowo w różnych miejscach, ale wolałem się ich pozbyć. Technikalia: TS APO 86 SDQ + QHY 168C + STC Astro Duo-Narrowband + HEQ5 belt-mod 100x300s, gain 10 APT, APP, PS Resize do 4K

To było prawie 3 lata temu. Pierwsza kamera mono, drżenie rąk na mrozie. Pamiętam że zbierałem materiał ot tak na zakończenie sesji bo nie było innego obiektu w polu widzenia. Obiektyw foto 180mm mnie nie przekonywał. No bo co można zdziałać z taką ogniskową?... Zdjęcie już pokazywałem ale ciągle było coś nie tak. Może z wiekiem i ilością wypitego wina podejście do nasycenia kolorów itd itd zmienia się? Co to będzie na emeryturze ? .... Zdjęcie w full res tylko crop. Dane: Baader Ha 36x 5min Baader SII 20x 2min bin2 Baader OIII 13x 2 min bin2 ASI 1600 mm + CZJ Sonnar 180mm iOptron iEQ45 Świętokrzyskie 28/29-09-2017 25-10-2020 - kalibracja, stack, proc

Przedstawiam moje pierwsze w życiu SHO. Całość zbierana z mojego podwórka w pełni z automatu - prócz ustawienia na polarną wersja o ile dobrze kojarzę nr 9 nadaje się już wg mnie do pokazania. Dwie noce zbierałem materiał a tydzień obrabiałem. Bez klatek kalibracyjnych bo na ten moment wydają mi się zbędne. Zapraszam do komentowania. Sprawy techniczne jak zwykle pod zdjęciem Zmiany kosmetyczne w wersji 2 - dodałem trochę żółtego kosztem niebieskiego. I wersja bicolor 45x300s Baader H-alpha 7nm 35x300s Baader OIII 8,5nm 35x300s Baader SII 8nm Atik 314L+ Lacerta Ed APO 72/432 Skala 3,02"/px Heq5 guide ASI 034MC SGPro, DSS, Photoshop

Witam Miałem nie wstawiać niedokończonego zdjęcia bo jest to przymiarka do pierwszego HST ale jak zobaczyłem co udało mi się wyciągnąć z tylko 1h materiału po prostu nie mogłem się powstrzymać i muszę podzielić się z Wami moją radością W końcu udało mi się zebrać materiał, przy obróbce którego na twarzy malował się uśmiech a myśli w stylu "no nie... znowu zrobiłem coś nie tak..." poszły w niepamięć - oby już na zawsze W tym miejscu chciałbym podziękować szczególnie @Pav1007 i @wessel, którzy już kilka razy "tłukli" mi do głowy jak ważna jest ostrość - mieli rację i trafienie w punkt daje rezultaty Dzięki również należy się tym, którzy podrzucali pomysły co z moim setupem może być nie tak Tylko godzina bo przyszły chmury a dopiero teraz doczytałem o opcji Recovery w SGPro - pewnie gdybym się nie poddał byłoby więcej... W porównaniu z APT SGPro jest trochę bardziej "skomplikowane" ale powoli zaczynam się odnajdywać w programie. Wczoraj udało mi się ustawić dithering i obstawiam, że to przełożyło się też na mniejszą ilość szumu bo przy 4h naświetlania po 600s szum był o wiele większy - tu jakoś przyjemniej się obrabiało. Zdjęcie robione z mojego podwórka więc lekkie zamglenie/zadymienie było - jestem na etapie przebudowy "astroskrzynki" by pracowała z akumulatora więc być może niedługo pokuszę się o wyjazd w jakieś ciemniejsze, wyżej położone i "czystsze" miejsce. A poniżej wspomniana w temacie Rozeta. Obiekt troszkę nie pod mój zestaw ale uwielbiam go w palecie HST więc dlatego padł wybór właśnie na tą mgławicę. Detale co do akwizycji pod zdjęciem. Mam nadzieję, że efekt nie tylko mi się podoba Liczę na liczne komentarze/spostrzeżenia 14x300s Baader H-alpha 7nm Atik 314L+ Lacerta Ed APO 72/432 Skala 3,02"/px Heq5 guide ASI 034MC

Pewnie większość z Was skorzystała z tej jednej nocki, która się wydarzyła 2 dni temu. To nic że Księżyc, to nic że sesja miejska. była frajda i dobre warunki. FSQ/Asi1600p - 6h Ha 29x10min, UG

Hej Testowanie nowego montażu, niestety pogody jak na lekarstwo a i Rozetka się szybko schowała za budynek i na ten obiekt poszło tylko 1,5h. Podczas obróbki zauważyłem, że załapał się także kawałek Choinki Ale tak jak powiedział @Pav1007 - przesiadka z EQ3-2 na HEQ-5 to jakby wsiąść z Malucha do Mercedesa Ustawiłem Polarną tylko za pomocą lunetki i... Klatki 120s weszły od razu bez problemu Może to nie jest jakiś wyczyn, ale na EQ3-2 klatki 120-180s dawałem radę tylko z guidingiem 1,5h materiału z darkami, biasami i flatami. Nikon D5100 Baader mod + Optolong L-pro, Nikkor 180mm ED @ f/4.5 Składanie i preprocessing: AstroPixelProcessor, postprocess: PS CC. Montaż montażem, uwagi do zdjęcia mile widziane

Cześć, na początku trochę historii, dawno temu (to był chyba rok 2010 lub 2011) zobaczyłem zdjęcie Rozety - zaraz powiem kogo. Od tamtego momentu powiedziałem sobie, że zrobię zdjęcie podobne. Była to dla mnie kwintesencja prezentacji tego obiektu - zdjęcie referencyjne. Rozeta wylądowała na mojej "Dream Liście" , tuż obok M42. M42 udało mi się zrobić w 2013 roku a Rozetka czekała i czekała. Robiłem do niej różne podejścia (o których wolę zapomnieć) ale nigdy nie udało mi się jej zrobić tak - tip top. Do teraz. Sumarycznie udało mi się zebrać 150 wodoru, 148 tlenu i 185 siarki, daje to 483 klatki po 300sek każda. 144900 sekund, 2415 minut, 40 godzin i 15 minut naświetlania. Cały materiał zbierany był z warszawskiego tarasu (dokładnie ursus), startowałem zazwyczaj ok 20* nad horyzontem i paliłem do świtu. Obiekt przechodzi wtedy przez różne zidentyfikowane przeze mnie obszary - "nad warszawą", "nad lotniskiem", "nad obwodnicą" więc niebo jest dalekie od idealnego. Autorem wspomnianego przeze mnie zdjęcia był Bogdan Jarzyna @Jarzyna B. - trwało ono ze mną 8 lat aż się w końcu udało. Wiadomo - nie to niebo, nie ten warsztat obróbki i nie ten sprzęt - ale przynajmniej nie dzieli mnie już przepaść :-) Dość marudzenia, zdjęcie zrobione ED80, AZEQ6 i ASI1600MM-C

Cześć, Epizod ten podzielimy na parę części - dziś, teraz chcę Wam pokazać 33% tego projektu, bo muszę zebrać dodatkowo tlen i siarkę. Jak to @Grzędziel powiedział - chciałbym Wam pokazać wersję "szlachetną" :-) Materiał zbierany w trakcie "katastrofy pogodowej" w ilości 150x300sek, przez ED80 z ASI1600MM-C. Zazwyczaj tego nie robię, ale teraz nie mogłem się powstrzymać i mam nadzieję, że nie spowoduje to rozbijania całego zdjęcia na atomy. Otóż, tak bardzo spodobał mi się ten obiekt (serio - pierwszy raz w życiu go robię :-) ), że chciałem się nim z Wami podzielić troszkę inaczej - wykorzystując prawie całą dostępną ilość pikseli aśki czyli prawie 16mln. Tak - chciałem Wam pokazać zdjęcie bez żadnego resize :-) a to dlatego, żebyście mogli ją otworzyć, powiększyć 1:1 i wybrać się w podróż po jej fantastycznych zakątkach korzystając z rozdzielczości kamery - tak jak ja to robiłem. Cóż - zapraszam w podróż :-) a ja tymczasem zbieram tlen :-)

Spory kadr przedstawiający pokaźną część północnego wypustu gwiazdozbioru Jednorożca który tutaj wciska się między Oriona oraz Wielkiego Psa. Wypada napisać, że chyba to co jest w nim najbardziej znane i podziwiane. Zdjęcie szczególnie dobrze ukazuje wodorowy charakter rejonu i wyszedł on nawet lepiej niż pierwotnie oczekiwałem. Północ po lewej w tych wersjach horyzontalnych. Na dużej wersji po kliknięciu orientacja 'naturalna' tak jak widzimy w czasie górowania. Canon 6Dmod/200mm ~2h Avatarek

Podczas ostatniej nocki niezbyt przyjemnej pogodowo, udało mi sie naświetlić tylko 50 minut w tlenie aby uzupełnić Wodór naświetlony niefortunnie na La Palmie. Niestety inny sprzęt więc musiałem się namęczyć aby ręcznie nałożyć dwie warstwy (inne ogniskowe). Traktuję to bardziej jako eksperyment z uwagi na to że to moj pierwszy bikolor ale co tam, pokażę co wyszło. Ze wszystkimi szumami i defektami. Teleskop: Skywatcher Evostar 80ED DS-Pro with flattener (OIII) oraz nieznany 90ED/500 refraktor (Ha)Montaż: NEQ6-Pro oraz NEQ6 Kamera: QHY168C Filter Baader 7nm H-alpha , Baader O-III CCD Guiding : ZWO ASI120MC Guiding scope: finderscope 16x300s ekspozycji przy -10°C (80 min total) w H-Alpha 10x300s ekpozycji przy -10°C (50 min total) w OIII

Okolic Oriona ciąg dalszy. Gdy Koń chowa łeb na horyzoncie, Rozeta jeszcze trochę wystaje. I tak powstało to zdjęcie, przez dwie noce, focąc, gdy poprzedni kadr był już nieakceptowalnie nisko. SW200/800 + NEQ6 + Atik383L+ + Ha 7nm + MPCC MK3 + guiding Chameleon3 via OAG + obserwatorium na dachu. 30x600s

Mgłąwica znana i lubiana . W poniedziałek na Dolnym Śląsku z jakiegoś powodu zabrakło chmur , za to wiało i mroziło . Spędziłem samotne 6 godzin na polu łapiąc fotony , smagany lodowatym wichrem . Zebrałem 69 klatek po 180 s. Prowadzenie niestety rejestrowało każde uderzenie wiatru i wykres guidingu przypominał panoramę Tatr . Setup to ts65q,asi1600mcc, cls cdd, eq-6 .

Cześć wszystkim Jako że wczoraj nad Gdańskiem w końcu się rozchmurzyło, spakowałem sprzęt i wyjechałem 40km poza Gdańsk, żeby w końcu móc zobaczyć ciut więcej niż tylko Betelgezę i Pas Oriona z okna No i przy okazji obserwacji, po cichu furkotał mój EQ3-2 z podpiętym Nikonem D5100 oraz Nikkorem 50mm f/1.4 co ukazuje poniższe zdjęcie Nikon D5100 astromod, Nikkor AF 50mm + Baader UHC-s, ISO2000 @ f/2.5 Light: 46x40s Dark: 50x40s Flat: 23 Bias: 58 ~30min Niezmiernie cieszy mnie, że udało się uchwycić Pętlę Barnarda oraz Rozetę, o których mogłem tylko pomarzyć przed modyfikacją mojego Nikona Zawsze było widać tylko lekko rozmyty kształt Na większych gwiazdach mam problem z obwódkami i halo wokół nich i nie wiem czy spowodowane jest wadą mojego setupu czy nieprzejrzystością powietrza, jak myślicie? Komentarze mile widziane

Sezon zimowy czas zacząć. Parę razy w przeszłości zabierałem się to tego popularnego obiektu, ale dopiero teraz zebrałem komplet materiału, żeby coś sensownego złożyć. Seeing tego dnia był mizerny , a do tego Rozeta wisi dosyć nisko nad dachem sąsiada, który zaczął grzać . Wszystko to nieco rozmyło nieco detal, co widać w skali 1:1 . Ale nic to, Aśka ma zapas rozdzielczości , więc i tak wyszło nieźle i w miarę ostro. Jestem jednak przekonany, że pod dobrym niebem i sprzyjających warunkach było by o niebo lepiej. Poniższa fotka to pełna klatka po sporym resize. HaRGB Ha 40 x 5 min , RGB 10 x 5 min na kanał , ASI 1600, TS100Q , HEQ5

Niestety nie posiadam dobrego refraktorka z ogniskową w przedziale 300-460mm postanowiłem więc użyć tego co mam. Ostatnie dwie pogodne noce pozwoliły mi przetestować mój mini zestaw astrofoto. Do obiektywu PENTACON 300/4 podpiąłem moją kamerkę Atik 428ex. Wybrałem mgławicę Rozeta, która idealnie spasowała do mojej konfiguracji sprzętowej. Obiekt znany , więc nie będę się rozpisywał, chciałem tylko sprawdzić ile naprawdę jest warty obiektyw za 300zł :-) PENTACON 300-4 / HEQ5 Pro / Atik 428ex / Ha 25x900 OIII 25x900

Witam Moje pierwsze samodzielne podejście do koloru z tym obiektem. Pewnie jest trochę przekolorowane, ale niestety na obecnym etapie mojego doświadczenia z zabawą w PSie to na razie nic więcej nie jestem w stanie zrobić. Czasy: 12xHa 900s 8xOII 1200s 12xSII 1200s Kamera Atik ATK-16 mono, reszta setupu jak w stopce

Dla tego szerokiego kadru wybrałem NGC 2246 jako oznaczenie wiodące bazując na zasobach sieciowych. Ze względu na część wodorową wypada podać sh2-275. Jednocześnie nakładające się to NGC 2239, NGC 2244, NGC 2237, OCL 511 oraz nawet trafił się LDN Tyle oznaczeń dla spójnego obszaru chyba samo za siebie świadczy o jego atrakcyjności. Pospolicie - Rozeta - chyba dostatecznie znana. Dwie wersje: czysty kolor oraz samo Ha. O ile na wiosnę tego roku okrasiłem tylko kolor kanałem Ha, to teraz wodór prezentuje się w całej okazałości i tłumaczy przesunięcie głównej bohaterki lekko w bok. Chciałem po prostu uwidocznić te dwa wychodzące pasma wodoru. Zdjęcie jak to u mnie zorientowane odwrotnie - jakoś lepiej się komponuje dla oczu. Na niebie ten wodór ciągnie się w gorę i na lewo na wschód. FSQ/STL11k ~8h

Autorem niniejszego odcinka Obiektu Tygodnia jest Janko z sąsiedniego forum. Miłej lektury! Pewne obiekty zaniedbujemy nie dlatego, że są mało znane, lecz wprost przeciwnie - są zbyt oczywiste, by je często obserwować. Wydaje mi się, że należy do nich gromada gwiazd w centrum mgławicy o nazwie Rozeta, znajdującej w północno-zachodnim rejonie gwiazdozbioru Jednorożca. Wspaniałe zdjęcia Rozety zdobią niezliczone albumy i kalendarze astronomiczne, jednak opisów sprawczyni całego zamieszania, okazałej gromady otwartej NGC 2244 jak na lekarstwo. Być może obserwatorzy z góry zakładają, że skoro mgławica nie jest łatwym obiektem wizualnym (ach, ta czerwień Hα!), to i z gromadą podobnie. Nic bardziej błędnego. Gromada jest nieźle widoczna nawet z miasta. Pod wiejskim, ciemnym niebem można ją dostrzec gołym okiem jako plamkę świetlną, jednak nie jest to takie łatwe pomimo sporej jasności (4,8mag). Lepiej posłużyć się lornetką lub okularem o szerokim polu widzenia i długiej ogniskowej w teleskopie, przesuwając pole widzenia ok. 10° na wschód od czerwonej Betelgezy (α Ori). Okolice gromady NGC 2244; mapę wytworzył kol. Rokita w oparciu o katalog SAC 8.1. Najpierw dostrzeżemy ukośną „drabinkę” o szerokości ok. 5’ i wysokości 20’. Staranna obserwacja pozwoli zobaczyć dalszych kilkanaście słabszych gwiazd, także ułożonych głównie na linii północny zachód – południowy wschód. NGC 2244 i mgławica Rozeta; mapę wytworzył kol. Rokita w oparciu o katalog SAC 8.1. Najjaśniejsza gwiazda „drabinki” - 12 Mon (5,9 mag), leżąca w jej południowo wschodnim (lewym dolnym) rogu nie należy do gromady. Przy odpowiednim powiększeniu można to poznać po jej cieplejszej, żółtawej barwie. Gwiazdy właściwej gromady mają znacznie zimniejszy, niebieskawy kolor. Dwie spośród nich (HD 46223 i HD 46150) są rzadko spotykanego typu widmowego O3,5 V, mają ogromną temperaturę rzędu 50 000 kelwinów i emitują wielkie ilości promieniowania ultrafioletowego. Inne niewiele im ustępują, także należąc do typu O, czyli do gwiazd niebieskawych, bardzo gorących. Ich wiatry gwiazdowe i ciśnienie promieniowania oczyściły centrum gromady z macierzystego surowca. Jednak na obrzeżach gromady gaz z dodatkiem pyłu uformował szeroki pierścień, świecący wskutek wzbudzenia wysokoenergetycznym promieniowaniem ultrafioletowym. Pierścień ów to słynna mgławica Rozeta. Marcin był tak uprzejmy, ze nie tylko udostępnił jej zdjęcia, lecz także opisał gwiazdy na jednym z nich. NGC 2244 z mgławicą Rozeta w szerokim kadrze oraz w zbliżeniu Autor: Marcin Paciorek http://astromarcin.pl/images/wide/monocreos/Monocreos_201410_2500.jpg Różne części mgławicy noszą numery NGC 2237-2239 i NGC 2246, jednak często skrótowo całość oznaczana jest tylko jako NGC 2237. Mgławicę można zobaczyć pod ciemnym niebem, choć nie jest to widok imponujący. Lekką mgiełkę łatwo pomylić z zamgleniem optyki. Warto więc przedtem zadbać o czystość soczewek. Jednak na fotografiach Rozeta zajmuje obszar o średnicy ponad 1° i ukazuje bogatą strukturę w postaci pasm i zagęszczeń, w których nadal formują się młode gwiazdy. Łączna masa „surowca” do budowy gwiazd to ponad 10 000 mas Słońca zaś liczba młodych gwiazd już powstałych sięga 2500. Jest to więc obiekt gigantyczny, o średnicy 100 lat świetlnych, przynajmniej trzykrotnie większej niż w przypadku M 42 – Wielkiej Mgławicy w Orionie. Gromada wraz z mgławicą jest całkiem odległa – 5200 lat świetlnych od Ziemi (czterokrotnie dalej niż M42) i tylko jej rozległości i intensywności promieniowania gwiazd zawdzięczamy możliwość tak dokładnych obserwacji. Liczy sobie mniej niż 5 milionów lat. To wiek niemowlęcy w rodzinie gromad. Powstawała przecież w tych samych czasach, co australopiteki – bezpośredni poprzednicy rodzaju Homo. Jednak nie sądzę, by ci nasi odlegli krewni interesowali się wtedy narodzinami gwiazd. Jeśli o czymś myśleli, to zapewne o bezpieczeństwie, jedzeniu i miłości. My jednak możemy pomyśleć, że w subtelnym pojaśnieniu wokół gwiezdnej drabinki ciągle kryje się materiał na tysiące słońc i że one tam nadal się zapalają ze ściśniętych grawitacją gigantycznych mas wodoru powstałego u zarania Wszechświata. Obserwator z lornetką nie jest bez szans w starciu z mgławicą. Należy szukać zerkaniem rozległego pierścienia w pewnej odległości od środka gromady, nie w niej samej. Pomóc może ruch „najeżdżający” i mijający NGC 2244. Niewielkie powiększenie ułatwia obserwacje – obiekt jest rozległy i ma małą jasność powierzchniową. Mgławicę Rozeta widziałem po raz pierwszy przez lornetkę 8,5x44 ze szkłem niskodyspersyjnym w obiektywach. Kluczem do jej dostrzeżenia są warunki obserwacyjne: ciemna miejscówka a przede wszystkim warunki atmosferyczne – przejrzystość powietrza pojawiająca się niekiedy przed przełamaniem pogody lub w mroźne noce. Tak opisuje swoje obserwacje Rozety guru astronomii lornetkowej Phil Harrington: Rozeta ma średnicę ponad jednego stopnia, a jej dostrzeżenie w większości lornetek jest prawdziwym wyzwaniem. Byłem w stanie słabo wychwycić północno-zachodni segment w lornetce 10x50, ale najlepszy widok miałem pewnej szczególnie czystej zimowej nocy kilka lat temu w mojej 16x70. Mgławica wyglądała jak upiorny połamany pierścień całkowicie otaczający gromadę. http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=90 Wszystko przed nami – zarówno przełamania pogody jak i mrozy. Obserwuj więc gromadę NGC 2244 i wypatruj zwiewnej Rozety. Nadejdzie ta magiczna noc, gdy dostrzeżesz jej poświatę a potem, oczywiście – dasz znać jak poszło.

Nareszcie doszedłem do tego czemu zdjęcia które składałem były tak wyprane z koloru. DSS 3.3.2 nie rozumiał coś rawów CR2 z EOSa 50d. Wersja 3.3.4 rozumie, więc i kolorki są. 6x3min + dark/flat/bias, iso800, 100mm, f/2.8, EOS 50D, obróbka DSS + gimp 2.9.

Oto moje pierwsze zdjęcie HST. W sobotę miałem przez dwie godzinki czyste niebo, więc udało mi się uzbierać trochę siarki :-) PENTACON 300-4 / AtikE / HEQ5 Pro Ha - 5h OIII - 2,5h SII - 1,5h

Materiał zebrany ponad miesiąc temu (jeszcze w starym roku) w końcu ujrzał światło dzienne. Trochę warunki nie pozwoliły na dłuższa ekspozycję, ale i tak udało się zebrać prawie trzy godziny, co w moich warunkach jest wynikiem bardzo dobrym. Staram się wybierać obiekty, które pasują do mojego setupu i właśnie padło na Rozetę. Dodatkowo satysfakcji dodaje fakt, iż podczas ostatnich obserwacji udało się zaobserwować ją w okularze teleskopu. Setup ten sam co zwykle: Montaż: Heq5 Teleskop: Orion 80ED + FF/FR 0.8 Detektor: Canon 450D mod Guide: SW 80/400 + OSSAG Ekspozycja prawie 3h - w klatkach 6 min. (bez dark i flat). większa rozdzielczość pod linkiem

Wczoraj miałem ponad godzinę na robienie zdjęć Po rozłożeniu sprzętu, a przed przyjściem chmur zostało pół godziny. Z kilkunastu zdjęć wybrałem 11 - zdecydowanie mało materiału, ale obróbką spróbowałem wycisnąć, co się dało:) 11x90s., ISO 3200, Nikon D3100(niemod.)... sprzęt jak w stopce. DSS, Fitswork, Gimp. Pozdrawiam!

Witam! Orion i okolice powoli odchodzą i postanowiłem jeszcze coś złapać z tych okolic. Kiedyś fotografowałem inny fragment tej mgławicy w czasie pełni Księżyca i wyszło to średnio - teraz nie trzeba było prawie nic robić z materiałem i naprawdę był niezły. Czasy: Ha 1x300s + 15x600s = ponad 2,5 h Pozdrawiam