Search the Community

Piszcie swoje uwagi, zbierzmy to w jednym temacie. Siril, podstawowe operacje, kalibracja, stack.

Witam. Postanowiłem się zapytać bo jak na razie avikowanie i stackowanie Planet i Ksieżyca w ogóle mi nie wychodzi. Nie wiem gdzie szukać przyczyn - może być tego dużo i wszędzie więc postanowiłem się zapytać "wyjadaczy" astrofoto od czego zacząć. Więc tak. Avikuję bużdżetową kamerką planetarną Bressera 2,0Mpx z wbudowanym filtrem IR/UV Cut. Sprzęt to Achromat 150/1200. Pokażę Wam dwa zdjęcia zstackowane z ostaniej sesji. Na razie obróbka wygląda tak, że wrzucam do PIPP i tam wyrównuję położenie i generuję AVI dla Autostackerrta (PIPP trochę też chyba poprawia jakość materiału). Program którym nagrywam to Sharp Cap - którego jeszcze nie ogarniam. Na razie mam problem z ustawieniem kontrastu, bo albo jest za jasno albo robi się bardzo ciemno. Na począrtek Wenus, tutaj jestem lekko zadowolony, bo udało mi się dość dobrze zlikwidować aberrację. I chyba tylko tyle.... Drugi to Księżyc gdzie miałem bardzo duże problemy z poprawnym ustawieniem kontrastu, mam jeden taki filmik gdzie kamerka co chwilę zmienia jasność z bardzo ciemnej na jasną. totalnie nie wiedziała jak się ustawić (to zdjęcie z innego filmiku). Czy są jakieś prostsze programy, które trochę pomogą i poprowadzą nagrywanie i obróbkę? Co mogę zrobić lepiej?. 17_41_39_pipp_e11111111_ap27.tif 17_58_57_pipp_g7_ap522_conv.tif

Witam serdecznie całą społeczność Astropolis. To jest mój pierwszy post na forum, więc kilka słów o sobie: mam na imię Grzesiek, mieszkam i pracuję w Warszawie. Astronomia zawsze mnie trochę interesowała, lubiłem mieć ogólne pojęcie co na nocnym niebie widać. Od zawsze lubiłem robić zdjęcia, więc postanowiłem spróbować swoich sił także w astrofotografii. W ubiegłym roku zakupiłem napęd SW Star Adventurer i jak czas oraz pogoda mi pozwalają to zaczepiam do tego aparat z jakimś obiektywem, mam też teleskop SW 150/1200 na montażu EQ3-2, do którego też czasami doczepiam jakiś aparat, żeby zrobić zdjęcie Księżyca czy jakiejś większej planety. Astro nie jest moim "głównym" hobby ale zaczyna mnie bardzo wciągać. Ostatnio wpadł mi w ręce do testów Nikon D850, a że było kilka fajnych nocy bez Księżyca to powalczyłem z M42 oraz M51. A teraz do sedna sprawy. Szukałem w sieci różnych ustawień dla tego aparatu, żeby zdobyć jakiś przyzwoity materiał do dalszej obróbki. Znalazłem kilka różnych opisów i na postawie swojej (jak się potem okazało) błędnej decyzji zarejestrowałem materiał z tym samym ISO 1600 i różnymi czasami ekspozycji od 60 do 2s. Oczywiście do każdego czasu mam też klatki kalibracyjne. Spróbowałem to wszystko razem zestakować w DSS, bo gdzieś wyczytałem, że DSS rozróżnia sobie czasy ekspozycji i daje z tym radę. Ale jednak chyba nie daje sobie rady bo efekt końcowy jest taki sobie. Ogólnie zdjęcie które mi wyszło zrobiłem tylko dwoma narzędziami - stackowanie całego materiału w DSS i potem suwaki w LR. Wiem, że zmasakrowałem jądro i wiem, że kolory są z "kosmosu". Co do jądra to sprawa jest prosta - maski w PS (muszę się w końcu tego nauczyć). Co do kolorów to pewnie odpowiedni WB by to załatwił, ale wtedy znikają mi pewne szczegóły, a tak "coś" na tym zdjęciu widać. Ogólnie to jest moje trzecie podejście do M42 w ogóle. Pytanie główne - jak podejść do stackowania takiego materiału, mam jedno ISO, po kilkadziesiąt klatek z czasami ekspozycji 60, 30, 10, 8, 5 oraz 2s, do tego wszystkiego darki, flaty i biasy?

Mam problem z DSS, ponieważ jak stackuje pliki z kamerki mono , to plik wyjściowy jest i tak w RGB, a w dodatku próba obróbki w DSS wypada lepiej niż obróbka(lepszy detal) w photoshop lub innym programie graficznym. Mam ustawienia Taysona z DSS. Kamerka zapisuje pliki fits. Jak wrzucę plik w lighty, no to DSS odczytuje to jako grayscale, więc nie wiem co jest źle. Kamera ASI1600

Szybkie pytanie, może ktoś zna odpowiedź. Czy ktoś wie na ile aktualne i dokładne są dane w stellarium? Aktualizacje mam wszystkie, wersję też ostatnią. Wczoraj polowałem, nawet w miarę udanie jak na dostępne warunki, na ISS ale przy okazji złapały mi się trzy satelity. Jednego znalazłem, nie będę wymyślał nazwy bo zapomniałem, ale dwie pozostałe zostają dla mnie zagadką. W tej chwili siedzę, w sumie to gotuję się w pracy, więc nie załączę dokładnych zdjęć i godzin przelotu ale czy ktoś z obecnego doświadczenia spotkał się z obiektami na niebie które nie mają odzwierciedlenia w stellarium? Fotki, lokację i czasy podam gdzieś koło 17. Na razie tylko stack.

Imgalt (http://astropolis.pl/topic/44806-narzedzie-do-automatycznego-wyrownywania-klatek-animacji-slonecznych/) rozwiązał kwestię szybkiego wyrównywania klatek (słonecznych i innych) animacji poklatkowych. A co z obróbką? Dotychczas klikałem po prostu te 50, 100 czy 200 razy w Registaksie (wczytaj obrazek, wczytaj wavelet preset, czasem: popraw gammę/histogram, zapisz), ale dość tego. Na przyszły sezon udało mi się zmajstrować narzędzie ImPP do hurtowego ostrzenia stacków dekonwolucją Lucy-Richardson; można też (w tej właśnie kolejności) rozciągnąć histogram, dokonać korekcji gamma i finalnego wyostrzenia/rozmycia metodą unsharp masking. Wszystkie kroki (włącznie z L-R) są opcjonalne. Kilka przykładów na moich zdjęciach (stack i wynik obróbki): Sam ImPP jest programem uruchamianym z wiersza poleceń, ale mam też do niego interfejs graficzny (GUI), żeby można było wszystko wyklikać. Wszystko na razie opisane po angielsku (bo zbiór użytkowników jest międzynarodowy), ale w wolnej chwili przypatrzę się, jak w wxWidgets (biblioteka użyta do GUI) robi się porządnie wielojęzyczność i dodam wersję polską. Zrzuty ekranowe: 1) Wybór trybu pracy: albo obrabiamy zbiór obrazów z konkretnymi ustawieniami (opcja 1), albo obrabiamy pojedynczy obraz z parametrem „sigma” dekonwolucji Lucy-Richardson zmieniającym się w zadanym zakresie. Zwykle zaczniemy od opcji 2, żeby dostroić „sigmę”, a potem użyjemy jej dla opcji 1. 2) Parametry dekonwolucji L-R. Sigma kontroluje gruboziarnistość ostrzenia (im większa, tym bardziej gruboziarniście). Liczba iteracji – zwykle wystarcza od 50 do 100. Jeśli podamy 0, dekonwolucja nie zostanie przeprowadzona. Prevent ringing ogranicza "ghosting" wokół prześwietlonych krawędzi (np. na powyższym przykładzie z prześwietloną krawędzią tarczy), na razie to funkcja eksperymentalna. 3) Rozciągnięcie histogramu Histogram rozciągać (i kompresować) można w trybie bezwględnym lub względnym. W trybie bezwzględnym podane przez użytkownika wartości min (którą chcemy rozciągnąć do czarnego) i max (którą chcemy rozciągnąć do białego) odnoszą się do czerni (wartość 0,0) i bieli (1,0). W trybie względnym odnoszą się one do najmniejszej i największej wartości jasności obecnych w obrazie wejściowym. Najlepiej wyjaśnić to na rysunku. Rozważmy obraz z histogramem jak poniżej: Gdy w trybie bezwzględnym (absolute) podamy min = 0,15 i max = 0,8, uzyskamy takie rozciągnięcie (bez zważania na wartości wejściowego histogramu): Min i max nie muszą być z przedziału [0; 1]. Histogram można równie dobrze skompresować i/lub przyciąć: Powinno być jasne, że wybranie trybu bezwzględnego (absolute) i podanie min = 0, max = 1 oznacza: histogram bez zmian. Zwykle tryb względny (relative) będzie bardziej przydatny. Tutaj min i max podane są względem najciemniejszych i najjaśniejszych pikseli wejściowych. Typowa operacja rozciągnięcia najciemniejszych do czerni, a najjaśniejszych do bieli sprowadza się do ustawienia min = 0 i max = 1: Podobnie jak w trybie bezwględnym, także i tu min i max mogą być mniejsze od 0 lub większe od 1. Można też podać max < min, nastąpi wtedy odwrócenie histogramu (obraz wynikowy będzie negatywem), np.: 4) Wyostrzenie/rozmycie przez unsharp masking „Sigma”, podobnie jak dla L-R, określa gruboziarnistość procesu. „Amount” określa natężenie: wartości > 1,0 wyostrzają, < 1,0 rozmywają, wartość 1,0 oznacza: bez zmian. 5) Postęp przetwarzania Postęp uaktualniany jest co sekundę. Na koniec w oknie pojawi się komunikat FINISHED PROCESSING. Wcześniejsze zamknięcie tego okna (lub kliknięcie "< Back") przerwie przetwarzanie. Więcej funkcji na razie brak, jako że do animacji H-alfa nic innego nie potrzebowałem, acz dołożenia czegoś nie wykluczam. Program jest darmowy na licencji GNU GPL w wersji 3 (lub późniejszej). Wersja dla Windows (impp.zip, uruchomić impp-gui.exe) oraz kod źródłowy do pobrania pod adresem: http://stargazerslounge.com/blog/1400/entry-1779-impp-image-post-processor/ Dodatkowe informacje w pliku README.pl. Do zbudowania ze źródeł (powinno się dać dla większości platform) potrzebny jest kompilator GCC/G++ lub MS C++ (ew. inny), biblioteki Boost 1.54 lub nowsze i (tylko dla GUI) wxWidgets 3.0.