Search the Community

Materiał z odzysku, spokojnie mogę napisać że sprzed wielu lat - w międzyczasie uzbierałem kilka klatek Ha i kilka testowych klatek L ale nie było motywacji do ponownego złożenia. Przy okazji porządków zaskoczyło i sprawiło sporo zabawy Wersja opisana gdyby ktoś nie wiedział co jest gdzie na zdjęciu Wersja bez gwiazd na której widać lepiej majestat obiektu: No i jak to mam w zwyczaju lokalizacja kadru:

Materiał zbierany w większości w marcu tego roku gdy obiekty były jeszcze nisko - między 20 a 55 stopniem. W efekcie trochę zgubił się detal a na filtrach O/S pojawiły się ciężkie do opanowania gradienty. Obiekty nie są specjalnie jasne ale warto poświęcić czas na rejestracje i myślę że jeszcze tu kiedyś wrócę Obróbka jak na mnie trochę nietypowa wiec chętnie wysłucham wszelkie uwagi. FSQ106 F5, G3-16200EC HaSHO: - RHaGB gdzie Deneb zaznaczył swoja obecność - A gdyby ktoś szukał dobrej kamery to teoretycznie bohaterka ujęcia jest do wzięcia:

Nie bardzo pamiętam co skłoniło mnie do tego kadru bo to materiał z lutego, chyba unikalny kształt NGC4088. Większość materiału zebrana w kiepskich warunkach ~ 18,9 SQM chyba w okolicy pełni. FSQ106 F5, G3-16200EC - - -

Gromada na którą natrafiłem robiąc szerokie kadry, trafiła na listę ale nie spodziewałem się że jeszcze w tym roku się wypali. Gromada spora, popularna lornetkowo a jednak słabo obfotografowana - możliwe zaślepienie sąsiedztwem FSQ106 F3.6, G3-16200EC - - - A gdyby ktoś szukał dobrej kamery to teoretycznie bohaterka ujęcia jest do wzięcia:

Przy okazji ostatniej pełni i księżycowych jasnych nocy szalony umysł astrofotografa wymyślił poniższy kadr. Pomiędzy mniej lub bardziej znanymi obiektami złapał się ciekawy układ podwójny Delta Cephei (δ Cep) który cytując za wiki: "Delta Cephei (δ Cep) – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Cefeusza, odległa o około 891 lat świetlnych od Słońca. Gwiazda znana już w starożytności, której zmienność została odkryta w 1784 roku przez angielskiego astronoma Johna Goodricke’a. Delta Cephei jest prototypem gwiazd zmiennych pulsujących zwanych cefeidami, a zarazem jest jednym z najbliżej położonych od Słońca ciał niebieskich tego typu (najbliższym jest Alfa Ursae Minoris). W roku 2002 naukowcy określili przy pomocy teleskopu Hubble'a dystans między Delta Cephei a Ziemią na 890 lat świetlnych (273 parseków)[2]. Towarzyszka o nazwie Delta Cephei B oddalona jest od niej o 41 sekund kątowych (obiega składnik A po orbicie eliptycznej o półosi wielkiej długości 12 000 au, w okresie 500 lat)." FSQ106 F3.6, G3-16200EC, pełna rozdzielczość z przyciętymi krawędziami: - - - A gdyby ktoś szukał dobrej kamery to teoretycznie bohaterka ujęcia jest do wzięcia:

Materiał zbierany przy okazji kilku pogodnych nocy wokół ostatniego nowiu. Obszar ogromny i bardzo atrakcyjny kolorystycznie rzadziej uwieczniany w pełnej okazałości a już całkiem rzadko z kropką - u mnie kropka też się nie zmieściła FSQ106 F3.6, G3-16200EC . . .

Tytuł nieco przekorny bo nie chodzi tu oczywiście o Wielki Wybuch ale ... zacznijmy od początku. W roku 1997 Peter McCullough używając eksperymentalnej kamery nagrał w paśmie Ha długą na 2 stopnie prostą linie przecinajacą niebo. Peter McCullough na konferencji pokazał fotografię Robertowi Benjamin i obaj byli pod wrażeniem - padło nawet stwierdzenie: “In astronomy, you never see perfectly straight lines in the sky,” Niedługo bo prawie 20 lat później odkrycie Petera przyciągnęło uwagę Marty Alves która to postanowiła zbadać obiekt przy użyciu LOFAR (network of low-frequency radio telescopes). Aby pomóc w interpretacji obserwacji LOFAR "kolega" Marty Andrea Bracco przeszukując archiwa GALEX odnalazł/odkrył 30 stopniowy łuk emisji w ultrafiolecie przecinający badaną linię. Oczywiście wywołało to spore zaskoczenie: “Frankly, I could not believe that such a great structure in the sky was not known yet. I was looking at ultraviolet observations from 15 years ago,” W roku 2018, Bracco and Alves zaprosili Benjamin do wspólpracy w analizie wyników. No ale co to takiego ? Fala uderzeniowa/pozostałość starej i bliskiej supernowej lub innej międzygwiezdnej eksplozji. Szacowana odległość od Ziemi to 600 lat świetlnych a wiek to około 100,000 lat Implikacje: 2681 stopni kwadratowych; Prawie jedna trzecia nieba Eksplozja mogła przyczynić się do “Local Chimney” (tłumaczenia się nie podejmuję) Mogło stworzyć okna o niskiej gęstości do wyzierania poza naszą galaktykę LH = Lockman Hole GS = Groth Strip Pozostałość ma rozmiar większy przynajmniej 3 razy od największych do tej pory znanych pozostałościach po wybuchu supernowej. Informacje pochodzą z: https://aas.org/sites/default/files/2020-06/benjamin_aas236.pdf https://www.uww.edu/news/archive/2020-06-ultraviolet-emission Zdjęcie jest dwupanelową mazajką z Samyang 135mm f2, G3-16200EC (to moja pierwsza mozaika) Każdy panel składa się z około 150 ekspozycji po 600s w Ha 3,5 nm Bin2. Wszystkie pokazane zdjęcia są obrobione minimalistycznie i nie mają wielkiej wartości estetycznej (wiele artefaktów których nie tykałem) ale jestem z niego dumny najbardziej. Ze względu na skalę i mnogość gwiazd łuk jest praktycznie niewidoczny bez usuwania gwiazd i naprawdę do ostatniej chwili nie byłem pewien efektu wysiłków - ten moment i adrenalinka wyświetlania zdjęcia po StarNet bezcenna ! Informacyjnie: Field of view ..... 20d 9' 4.5" x 8d 49' 0.6" Image center ...... RA: 10 14 10.974 Dec: +77 51 34.76 Według mojej wiedzy to jest drugie zdjęcie tego obiektu w paśmie Ha nie licząc tych dwóch stopni z roku 1997. Zdjęcie pokazuje tylko około 10 stopni z 30 odkrytych i widocznych w ultrafiolecie. Dość przynudzania, jak na moje standardy to i tak dużo . . . .

Miało być ambitnie cztery panele od Ameryki po IC1396 no ale niestety NINKA się pogubiła i panele bardzo się nałożyły - podejrzewam niewyłączone jeszcze limity w AZGTi. Było sporo edukacyjnej zabawy ale i tak zdaje mi się wyszło całkiem ciekawie. Rozdzielczość pełna, jeszcze bez prowadzenia, ujęcia po 120s. Samyang 135 F2.8 . . A tak wyglądały panele po złożeniu - kicha straszna

Pozazdrościłem kolegom szerokich kadrów i postanowiłem zaopatrzyć się w odpowiedni sprzęt. Sprzęt miał być przede wszystkim mobilny - wybór padł na AZGTi ze względu na GoTo wagę i rozmiar oraz jeszcze chyba długo niezatapialnych Canon 6D. Fotki raczej testowe ze względu na podmiejskie warunki ale mimo wypranych kolorów i tak cieszą. AZGTi/C6D/Samyang 135 80x120s, Biasy/Flaty, ISO 1600, bez Guide, sterowane z INDI/EKSO/Kstars z maszyny wirtualnej, resize 70%, niebo w zenicie niestety bortle 5 Tutaj wersja z domieszany Ha zebranym jakiś czas temu z kamery mono - nie mogłem się powstrzymać. Wersja RGB bez domieszek zrobiona bez szaleństw. Wersja opisana: Tutaj materiał zbierany jeszcze z włączonym automatycznym odszumianiem dla wysokiego ISO. A to główny bohater:

Fantastyczny region w którym trudno wskazać obiekt wiodący. Kadr może wydać się nieco nieporadny ale wynika z zachłanności - po prostu nigdy nie wiadomo kiedy w sezonie zimowym pogoda znów dopisze. Średnia jasność nieba podczas zbierania materiału to 19,78 SQM - jeszcze w granicach Bortle 5. Zdjęcie uważam za udane - plan udało się zrealizować bez drakońskich kombinacji przy obróbce (brak ciap). Wiem kadr jest obrócony, tak go obabiłem z myślą o odwróceniu ale jak już skończyłem to nie wyobrażam sobie tej fotki oglądać inaczej - całkiem możliwe ze ma to coś wspólnego z złotym podziałem fotografii FSQ106 F5, G3-16200EC 27x600 L, 19:18:18x120:120:180 RGB Bin2 , 8x900 Ha HaLRGB 1:1 wersja opisana: i lokalizacja kadru:

Materiał podmiejski zbierany przy średnim zaświetleniu 20.25 SQM czyli Bortle 5. Luminancja wyszła całkiem znośna - zaszumiona ale znośna, kolor niestety wyszedł w ciapy zielono magentowe. Po usunięciu ciap kolor zrobił się mało ciekawy czyli w sumie rozczarowanie, liczyłem na więcej FSQ106 F5, G3-16200EC . .

Nadmiarowa bo zupełnie nieplanowana w tym sezonie no ale cóż tydzień pogody trzeba było wykorzystać Obróbka była ukierunkowana na zachowanie detalu (bez modnego ostatnio jego dorabianiu), zachowanie różnorodności kolorystycznej na włóknach i detalach mgławicy wiec może brakować efektu WOW w szerszym kadrze ale praca oglądana 1:1 nieco ratuje sytuację - oceniam że warto kliknąć Jak wiadomo główna bohaterka zdjęcia IC443 jest pozostałością po wybuchu supernowej ale dopiero dzięki misji Chandra udało się namierzyć prawdopodobne źródło eksplozji a zarazem osobliwy obiekt. Odnaleziony obiekt jest prawdopodobnie szybko wirującą gwiazdą neutronowa lub pulsarem. Z wiadomych powodów nie zarejestrowała się w żadnym paśmie. Mimo że jest to jeden z najlepiej zbadanych przypadków pozostałości po supernowych naukowcy nie zgodzili się jeszcze co do wieku SNR a szacuje się go między 3000 a 30 000 lat, odległość od ziemi to 5000 lat świetlnych. Fotki X-Ray pobrane ze strony https://chandra.harvard.edu/blog/node/581. Sprzęt FSQ106 F5, G3-16200EC . Wersja HaLRGB: .

Ogromny obszar wodorowy w katalogu Sharplessa umieszczony pod numerem 275 zwyczajowo zwany Mgławicą Rozeta kojarzony też z numerem katalogowym NGC 2244 który de facto jest oznaczeniem otwartej gromady gwiazd znajdującym się w centrum obszaru (gromada najlepiej widoczna na zdjęciach X-ray) Ze względu na kiepskie warunki materiału zebrałem sporo, sprzęt: FSQ106 F5, G3-16200EC. Skala zdjęcia 1:1 tylko lekki crop pozostałości po stackowaniu. Starałem się trzymać wodze z intensywnością kolorów, priorytetem była różnorodność. .

Nisko, nad miastem i przy księżycu (80%). Sam jestem trochę w szoku co udało się coś z tego wyciągnąć. FSQ106 F5, G3-16200EC, L:23x120 Bin2, RGB: 11:11:11x120:120:180 Bin2 . Planetarki 300% .

Trochę dla mnie okres ogórkowy zaowocował uwiecznieniem dwóch pięknych gromad w szerokim polu FSQ106 F5, G3-16200EC, L:37x180 Bin1, RGB: 14:13:13x120:120:180 Bin2 . . I wytłumaczenie tytułu wątku - credits to MaPa:

Materiał zbierany podczas letnich nocy, przy księżycu i w poślednich warunkach dlatego nie ma się co ilością poświęconego czasu ekscytować. Obiekt mało obpstrykany i wydaje mi się nawet że wiem dlaczego Bardzo słaba jasność powierzchniowa, duża ilość gwiazd spośród których obiekt trzeba wydłubać, małą ilość OIII i śladowa ilość SII. Co do wyniku pracy uczucia mam mieszane - w planowaniu obiekt miał wyjść spektakularnie, materiał źródłowy był tragiczny a sam efekt zdaje mi się lepszy niż wskazywał by materiał źródłowy FSQ106 F5, G3-16200EC Ha: 199x900 Bin1, OIII: 58x900 Bin2, SII: 53x900 Bin2, L: 24x300 Bin2, RGB: 20:20:19x120:120:240 Bin2 Moja ulubiona wersja roboczo zwana ciepłą: Jedna z wersji pośrednich godnych uwagi zwana wersją zimną Wersja opisana stosownie do widocznych obiektów: Wersja LRGB: Wersja opisana: Wersja HaLRGB: I wersja Ha bez gwiazd przedstawiająca niewielka mgławicę planetarną która po wstępnym nie opisaniu przez PIXa przysporzyła mnie o szybsze bicie serca na kilka chwil: niestety po krótkiej inwestygacji okazała się już dobrze znaną mgławicą planetarną PN LDu 1/PN G094.5-00.8 a Na koniec lokalizacja obiektu: A która wersja jest waszą ulubioną wersją ?

Ponownie obrobiony materiał z jesieni roku 2017, leżał na dysku i zawadzał jak piasek w oku - nie byłem zadowolony z kolorystyki i czułem że nie wykorzystuje odpowiednio zebranego materiału. Jako bonus jest też zdjęcie bańki w skali mikro - mało kto sobie zdaje sprawę ile tracimy obrabiając zdjęcie globalnie 34x600 Ha, 10x600 Bin2 SII, 10x600 OIII, 10x180xRGB , FSQ106/f3.6, STF-8300 . . . .

Dla astro fotograficznych purystów podaję szczegóły: - pozycja komety na zdjęciu z godziny 2021-12-04 01:19 - kometa była rejestrowana między 2021-12-04 01:27 i 2021-12-04 04:51 - "tło" było rejestrowane 2022-01-08 FSQ106 F5, G3-16200EC . . .

Kolejny obiekt kopalny wydobyty z czeluści dyskowej - tym razem całkiem świeży z przełomu marca i kwietnia 2019 Ze względu na małą ilość zebranego koloru trochę mnie umęczył jak na takie byle co L: 85x420s, RGB: 12:12:13 180:180:180s, Ha: 25x600x FSQ106 530mm f/5.0, STF-8300 Wycinek z natywnej rozdzielczości: Pełny kadr: Wersja opisana: No i na koniec lokalizacja kadru:

Był kwiecień 2017, pierwszy kwiecień Świat nie znał pojęcia COVID-19 a pogoda na RODOS dopisała. W efekcie sprzyjających okoliczności zeszło 42x600 luminancji. Z nagranym jeszcze na RODOS i w maju kolorem nie potrafiłem sobie poradzić a fotka bez koloru była bez sensu. Ponieważ projekt odleżał swoje a na przełomie roku udało się dograć kolor to i projekt można zamknąć: L: 42x600 FSQ106 850mm f/8.0 1.30"/Pixel STF-8300 RGB: 24:24:22 120:120:180s FSQ106 530mm f/5.0 2.33"/Pixel G3-16200EC Rozdzielczość natywna STF-8300 Wycinek: pełna klatka: wersja opisana:

Prawie rok temu pod koniec kwietnia w ciężkim lockdownie (kiedy to zgasły latarnie w Krakowie) popełniłem fotkę a ponieważ znów mamy zamknięcie to czas się podzielić Samyang 135mm f2, G3-16200EC, L:80x120s . A tak u mnie normalnie wygląda południe

Przeprowadziłem rekonesans niedawno odkrytej mgławicy Tytan. Obiekt jest faktycznie ciemny i wymaga gigantycznej ilości materiału ale nie jest to coś nieosiągalnego. Nie mam serca poświęcić tylko na niego całego czasu w okresie jesienni zimowym no i nie mam też odpowiedniego filtra OIII dlatego chciałem zaproponować współprace i wymianę materiałem Ha<->OIII. - fov powinno być podobne, minimum to cała mgławica powinna być w kadrze - z tego co przetestowałem to filtr powinien być wąski 2-5 nm - ze względu na dużą ilość dosyć jasnych gwiazd filtr nie powinien generować zbyt uciążliwego halo - myślę że przy F5 minimalna ilość materiału to 30h - jeżeli ktoś nie będzie mógł złapać tyle to raczej nie ma co nawet zaczynać - obiekt jest naprawdę ciemny Nie potrzebuję deklaracji ani umów - od siebie mogę obiecać że udostępnię swój materiał za minimum 30h materiału OIII każdemu gdyby było więcej osób to może udało by nam się zsumować materiał (również Ha gdyby ktoś chciał partycypować). Na zachętę pokazuje to co już mam: 21x1800 Bin2 Ha 3,5nm Baader (1/3, 10,5h), FSQ106 F5, G3-16200EC . . I nowa funkcja od twórców PIX

Projekt otwarty w zeszłym sezonie zamykam, przynajmniej z tej miejscówki, z tym materiałem i z obecnymi umiejętnościami nic więcej nie wymodzę. Wygląda na to że znów nie byłem w stanie wstrzymać koni z obróbką no ale oceńcie sami. Najlepsza klatka to około 19.44 SMQ, cała reszta znacznie gorsza. FSQ106 F5, G3-16200EC, LHaRGB 104x600 L, Ha Bin2, 28:28:28x120:120:240 RGB Bin2 Wersja opisana: Ha z zeszłego roku:

Po dwóch latach zalegania przemogłem się aby projekt dokończyć. Przy pierwszym podejściu projekt został porzucony z powodu pomieszanych filtrów i herezji jakie to powodowało - wtedy myślałem że to wina fatalnego nieba. Fotka bardzo kombinowana i pomimo że miałem przypadkowo nagraną luminancję to na niewiele się przydała - jakościowo porównywalna z sztuczną luminancją. Brak luminancji spowodował że kolory są ciemne mocno nasycone, przytłaczające. Samyang 135mm f2, G3-16200EC R 300s F2.0 x 39 B 300s F2.0 x 15 G 300s F2.0 x 37 R 300s F3.8 x 37 G 300s F3.8 x 35 B 300s F3.8 x 35 Ha 600s F2.0 x 46 Wspaniały kanał Ha, nie da się go przedstawić równie efektownie jak w BW: i dla osób zainteresowanych obiektami 3 wersje opisane, pierwsza LDN/LBN: VDB/Sh2: NGC/IC/B I ku pokrzepieniu dusz zahaczając temat założony przez Piotra moje niebo na południe w stronę Krakowa

Obiekt nie ma nazwy a że przypomina mi bardzo Miotłę to i tytuł związany z miotłą - na dodatek W63 który pojawił się ostatnio w przynajmniej 2 odsłonach. Apetyt był spory ale sprzęt zweryfikował oczekiwania i w efekcie jest to co jest - szczęśliwy jestem że zakończyłem obróbkę bo mam już dość tego kadru - bardzo niewdzięczny. FSQ106 F5, G3-16200EC . Na fotce znajduje się również Teutsch GN J2026.0+4547 na którą jeszcze nikt nie zwrócił uwagi.