Księżycowe zakamarki.

[lemarc]

Można z tego sklejkę zrobić.

[OBERON RD]

Można i dodawać kolejne, na prawo od Kies'a jest Rima Hesiodus i Pitatus itd. Jak na górnym zdjęciu. Filmików nakręciłem sporo, nie wiem tylko czy na 100% wszystkie mają dostateczne zakładki. Nie wszystkie jeszcze obrobiłem.Pitatus jest tu na zdjęciu za jasny, wyszło tak bo chciałem, żeby Kies miał takie poziomy jak na poprzednich zdjęciach.

Aby mieć szerszy podgląd zrobiłem trochę filmów w ognisku głównym, ale z pikselami złączonymi 2x (binned), w mniejszej rozdzielczości. Na tym dolnym zdjęciu Morza Chmur (Mare Nubium) niestety gubią się szczegóły. ASI 178 i ogniskowa 3500 mm daje najlepszą ostrość, dla mnie obraz jest wtedy najfajniejszy. A rozdzielczości 3000 x 2000 nawet z USB 3.0  mój laptop nie daje rady

[Wojsa]

Zatoka Tęczy stack 100 klatek 1000 w registax, SW150/750 barlow x3 , kamerka T7C

[gawain74]

Mare Humorum z kraterem Gassendi

15.04.2019

ED80 / Barlow Hyperion 2,25 / ASI 224

[gawain74]

1: Kadr przedstawiający północny fragment Morza Deszczów, wraz z kompletem gór - swego rodzaju wysp. Od Montes Recti po Piton na wchodzie.

Zatoka Tęczy jeszcze śpi...

 

2: Nasz Kopernik z Karpatami, a na południe kratery które na przełomie lat 80/90 były najmniejszymi obiektami jakie rozpoznawałem na Księżycu, spoglądając na niego

radziecką lornetką 12x40 - mowa o kraterach Reinchold 48 km i Lansberg 39 km

 

14.04.2019

ED80 / Barlow Hyperion 2,25 / ASI 224

Edytowane 30 Kwietnia 2019 przez gawain74

[ryszardo]

Robisz cuda tym Ed 80 ! Bardzo lubię zdjęcia Księżyca uzyskane refraktorem.

[gawain74]

@ryszardo dziękuję...:)

[OBERON RD]

Pogoda dziś nie rozpieszcza, czas jest, to obrabiam filmiki. Ostatnio w AutoStakert2, ale zauważyłem że niektórzy używają już v.3. Składam, ale i często wyostrzam też w tym AS2. Registax czasami nie dawał rady z kodekami, wielkościa pliku itd. Stąd albo AviStack albo AutoStackert.  Szukającym szczegółów na swoich zdjęciach a używających tych programów chciałem podpowiedzieć, że "Blend Raw in for xx%" ma spory wpływ na liczbę widocznych na końcowym obrazie szczegółów. Domyślnie suwak ustawiony jest na 50%.

Poniżej znany z mostu, którego jednak nie było, fragment Morza Przesileń (Mare Crisium).

Na drugim podłużnym zdjęciu widać mam nadzieję wpływ na jakość szczegółów wspomnianego wyżej Blend Raw. Zdjęcia od lewej do prawej mają ustawienia odpowiednio 5%, 20%, 35%, 55%, 80%. Jak widać lepiej mieć ustawienie 50% niż 80%. Przy sporej liczbie klatek można zejść niżej, (duże zdjęcie przy ustawieniu 20%) i wyłapać cokolwiek więcej. Ja staram się składać zależnie od seeingu i powiększenia 500 do 2000 z 2 - 5 tys klatek.

[ZbyT]

sezon na wysoko przechodzący wieczorny Księżyc powoli się kończy więc przysiadłem do starego materiału z 15 kwietnia

pierwszy krater, który zwrócił moją uwagę już w trakcie nagrywania to Hainzel. Wygląda jak połączenie 2 kraterów z robakiem lub ufokiem wewnątrz. W rzeczywistości to aż 3 kratery, a robak to krawędź jednego z nich. Zdjęcia z satelitów okrążających Księżyc, które pokazują widok z góry uwidaczniają przenikające się te 3 kratery. Niestety wtedy jako całość Hainzel traci swój niezwykły wygląd

 

 

kolejny ciekawy krater to Moretus. Jest nieco większy od Kopernika i ma podobny kształt ale widać go blisko krawędzi tarczy więc wygląda na podłużny. Przy tym oświetleniu górka centralna sprawia wrażenie pazurka ale to tylko gra światła i cienia. Przy wschodniej krawędzi widać poprzeczne spękania natomiast przy zachodniej warstwowo ułożone tarasy jak winnice na zboczach greckich gór. Wewnątrz zobaczymy kilka małych kraterków, które powstały później

 

pozdrawiam

[OBERON RD]

Oj oj, tu ufoki, tam pazurki  Faktycznie Hainzeli jest kilka, ale tylko Hainzel C (jeden z tych "nałożonych na siebie") ma taką ciekawą, tarasową strukturę wewnętrznych ścian, że też robiłem 15-go zdjęcia. Mnie kojarzył się z orzeszkiem ziemnym (jeszcze w łupince). Tak bardziej kulinarnie.

Zdaje się, że jak widać coś na niebie, to jest pospolite ruszenie amatorów astronomów czy astro fotografów. A jak jest pogoda to można robić zdjęcia co godzinę, tak światło zmienia kształty kraterów.

Inne na literę H z 15 kwietnia to Helicon Promotorium z miejscem lądowania Łuny 17 (sorki, nie widać !) i Heraklidesem. Na kolejnym zdjęciu Rima Herigonius (cienka kręta linia na dole, po środku), a na czwartym Rimae Hippalus - te są wyraźne). Oczywiście Gassendiego też fotografowałem wtedy, jakżeby nie.

Może w maju też będą ze 2-3 noce z dobrym seeingiem? Oby!

[OBERON RD]

Na widocznej u nas stronie Księżyca wstaje dzień !

Gdyby nie wiatr, mgiełki, chmury może dałoby się zrobić dobre zdjęcia. Ale to maj, pogoda wczoraj zrobiła się z zasnutym, mlecznym niebem. Popełniłem wczoraj kilkanaście filmów przez lekkie chmury, ale zbliżenia roztańczone, tylko filmy w wersji binned pixel 2x2 dają się jakoś sensownie obrobić. Ponadto taki cienki Księżyc jest ciemny, poniższa fotka Morza Przesileń (Mare Crisium) przez filtr R pozwalający robić 30 kl/sek. W IR ledwo 10 kl/sek przy dużym gainie. Kamera ASI 178MM, ogniskowa 3500 mm, piksele łączone więc tu 5,6 um. Na tej stronie wyżej (post z 1 maja) jest zbliżenie fragmentu Mare Crisium, z Promotorium Olivium i Lavinium.

Pogoda z małym zachmurzeniem ma być w sobotę, może wtedy będzie lepiej widać.

[OBERON RD]

Tak na szybko w przerwie na kolację Coś dziś widać, idę podziwiać dalej. No i dysk SSD zadziałał lepiej niż SATA! Plik ma 1200 x 1800 i dysk nie zacina się przy kręceniu 40 kl/sek.

[ryszardo]

Oj, coraz lepsze to jest!

[OBERON RD]

Dziękuję bardzo. Co ciekawsze, sporo tych zdjęć powstało przy jasnym jeszcze niebie przez filtr IR. Korzystałem z tego, że Księżyc był wysoko, a o zachodzie Słońca atmosfera tak nie faluje.

Poniżej trzy zdjęcia z jednego "paska". Na pierwszym króluje Posidonius, poniżej niego wypełniony lawą Le Monnier. Na drugim zdjęciu rzadko fotografowany Romer (lewa strona) i Macrobius (prawa strona zdjęcia). Trzecie to górna część Mare Crisium i Cleomedes, ale w innym oświetleniu niż ostatnio pokazany przez mnie. Jutro jeszcze coś poskładam, to wrzucę.

[ryszardo]

Posidonius - rewelacja! Sam nie robię ( na razie) zdjęć Księżyca, ale oczywiście jak jest wysoko, zwłaszcza wiosną - to obserwuję -  najczęściej właśnie o zmierzchu na jeszcze dosyć jasnym niebie. Atmosfera jest wtedy stabilna, bo nie ma jeszcze dużych gradientów temperaturowych...no i klimat świetny!  

[OBERON RD]

Wczoraj wrzuciłem Teophilusa, Cyrilusa i Catharinę. W lewym dolnym rogu poniżej Katarzyny zaczyna się łańcuch Gór Ałtaj (księżycowy Ałtaj).

Tu na pierwszym zdjęciu widać go lepiej. Młody Księżyc z oświetleniem tarczy z prawej dobrze pokazuje jasno opadające zbocza. Cały 480 km łańcuch wszedł na jedno zdjęcie. 1270 x 1540 pikseli i proszę, się mieści. Dolny róg dochodzi do krateru Piccolomini (88 km, z górką na środku), nazwa od XVI w.  włoskiego arcybiskupa i astronoma. Jako pierwszy rysował mapy gwiazd oznaczając je literami. Jako że był Włochem, to używał liter łacińskich. Obecne opisy literami greckimi to późniejszy o jakieś pół wieku wynalazek z Uranometrii Bayer'a (wyd. pierwsze 1603 rok). Lewy dolny róg zdjęcia zdobi krater Zagut nazwany na cześć żydowskiego astronoma i astrologa z Hiszpanii. Po prawo od niego Lindenau (niemiecki polityk, żołnierz i astronom z przełomu XVIII i XIX w.).

Drugie zdjęcie zawiera też długą formację - najdłuższą widoczną z Ziemi księżycową dolinę - Rheita Vallis. Podobnie jak położona trochę w prawo Snellius Vallis kieruje się w centrum basenu Nektaru. Sam łańcuch gór Ałtaj z pierwszego zdjęcia uważany jest z kolei za dobrze widoczną granicę basenu Nektaru. Na tym zdjęciu po lewo na dole krater Jansen z widocznymi spękaniami dna. Po prawo i w górę krater Fabricius z górką w centrum i skarpami. Znów po prawo i do góry w stronę Vallis Rheita - krater Metius, z nieco skromniejszymi ozdobami na dnie krateru. Ostatni w tej skośnej lini, już za doliną Rheita krater o tej samej nazwie. Dla ciekawych kim był Rheita - czeskim optykiem, który zrobił teleskop Keplerowi. Namalował też mapę Księżyca. No i był zwolennikiem teleskopów podwójnych, prekursorów obecnych lornetek.

Jak wczoraj pisałem dysk SSD ogarnia szybsze zapisywanie, stąd większe formaty zdjęć. Można kliknąć i otwierając w nowym oknie macie je nieco większe niż na stronie forum.

[Piobork]

Cienie Gór Kaukaz 

jedna klatka Mak 127, barlow 2x + Canon 1300D

[OBERON RD]

Zamek (niem. Burg) na Jeziorze Śmierci  Toż to prawie Gwiezdne Wojny!

Jeszcze składam filmy z 10 maja. Na zdjęciu zbliżenie na Lacus Mortis (Jezioro Śmierci, średnica 150 km) a na nim, na środku jakby wyspy krater Burg (średnica 40 km) nazwany tak na pamiątkę austriackiego astronoma, który pracował nad teorią ruchu Księzyca. Wyszły nawet "groble" na jeziorze czyli Rimae Burg. Poniżej, na brzegu Jeziora Śmieci Plana (44 km, z góreczką w środku) i Mason. Po prawo u góry grecki siłacz, Herkules. Tytan Atlas niestety przecięty na pół. Dla ciekawych na zdjęciu, nad Lacus Mortis jeszcze jest Baily (ten od perełek podczas zaćmienia całkowitego Słońca). Krater dość zrujnowany, mniejszy wyraźniejszy to Baily A. Przy prawym brzegu, dobrze poniżej Herkulesa krater Grove (28 km, od angielskiego XIX prawnika i fizyka). Ma jakąś góreczkę i kraterki w środku.

[zenon-priest]

Apeniny. Stack z około 3000 klatek, obróbka w AS3! oraz Registax5. SCT11, ZWO ASI 178MM, filtr Ir-pass Baader. Seeing 4/10 trochę wiało.

[lemarc]

Wczoraj mi się nie chciało, ale dzisiaj wypadało coś nakręcić. Sinus Medi.

[lemarc]

Chropowatości Ptolemeusza.

[count.neverest]

13 godzin temu, lemarc napisał:

Wczoraj mi się nie chciało, ale dzisiaj wypadało coś nakręcić. Sinus Medi.

Możesz powiedzieć jakim zestawem to filmowałeś?

[lemarc]

Zawsze tym samym. SCT 10" w ognisku gł. 2500 mm. Kamerka DMK 21AU04.AS, z filtrem IR Baader.

[lemarc]

Wczorajsza sesja. Fra Mauro, Bonpland, Parry i Guericke. 

[zenon-priest]

Wczorajsza walka z wiatrem. Balkon mam na winklu i mimo odgrodzenia się przy pomocy dość dużego poliwęglanu rzucało tubą. Krater Clavius. SCT11, ZWO ASI 178mm, filtr ir-pass Baader. Stack z około 3500 klatek. Obróbka AS3 oraz R5.