Skocz do zawartości

Księżycowe zakamarki.


lemarc

Rekomendowane odpowiedzi

42 minuty temu, Karol W. napisał:

A tarcza była mi potrzebna w całości i w takiej skali z takim detalem aby... powiesić sobie na ścianie fotkę 1x1 metr. Bo takiej jeszcze fazy nie mam.

Cel stał się jasny I to całkowicie tłumaczy powstanie mozaiki.

 

A tu - Langrenus i Petavius - to już całkiem inna bajka (nomen omen z BAJa). Kadr, który w każdym - różniącym się trochę, w zależności od fazy - oświetleniu, rozbraja mnie, a nawet sprawia, że z racjonalisty, staję się idealistą. Wszak to są... "lunarne oczy" - oczy Selene. Więcej tu:  https://astropolis.pl/topic/42585-zjawiskowy-księżyc/?do=findComment&comment=514133

 

Edytowane przez Loxley
  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam w nawiązaniu do materiału Karola (Karol W.) Dopiero teraz dzieciaki pozwoliły mi obrobić pierwsze zdjęcie :)  z kamerki asi174 mm z filtrem IR Pass oraz soczewką TV PM 2.5

 Teleskop to oczywiście Działo BAJ2 16" materiał to stak best 200\2000 klatek. Obróbka AS2, Astra Image oraz PS. Szkoda, że dwa z osiemnastu plików avi do mozaiki uległy uszkodzenie :(  ale będzie nauczka na przyszłość :). Nocka w Niedźwiadach to coś o czym ja jako początkujący astrofotograf zawsze marzyłem :):):)  a dzięki Karolowi  mam taką możliwość DZIĘKI KAROL :) dobra zaczynam wrzucać materiał.

Pozdrawiam Grzegorz

PSAI3k2017-10-06-2024_0-ir_g3_ap5067.jpg

  • Lubię 7
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wysilony? Nie. Całkowicie akceptowalna forma.

Centrum Petaviusa jest niezwykłe. Rowy otaczają, przecinają, urozmaicają, a centralne wzniesienie jest nieprzeciętnej urody, jakby było specyficzną rzeźbą przestrzenną, albo ruinami zamczyska przysypanymi piaskiem. W tym kraterze kumuluje się przepych całej wschodniej półkuli i jakaś tajemnica. Patrząc na Petaviusa wyobrażam sobie myśli Heinricha Schliemanna, gdy stał przed wzgórzem skrywającym ruiny Troi. Zrobiłeś mu bardzo dobre zdjęcie.

Edytowane przez Loxley
  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No Chłopaki... Dzięki! Trzeba się kiedyś spotkać w Niedźwiadach, pogadać a jak będą warunki to pofocić. Może jakiś mini zlot Klubu Lunarystów podczas wiosennego seeingu? Zapraszam :).  A w ogóle jak ktoś będzie w pobliżu Bydzi to w każdy zapiątek jestem w Niedźwiadach. A Petavius to jeden z moich ulubionych kraterów. Bardzo trafny opis.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A oto reszta materiału z nocki w Niedźwiadach szkoda że dwa aviki się uszkodziły była by cała mozaika :)  Teleskop to oczywiście Działo BAJ2 16" kamerka ASI 174 mm, TV PM 2.5, filtr IR Pass 850nm, materiał to stak best 200\2000 klatek. Obróbka AS2, Astra Image oraz PS.

Pozdrawiam Grzegorz

AI2k2017-10-06-1959_6-IR_g3_ap3993_stitch.jpg

pan1a moon 06102017.jpg

Edytowane przez Grzeny_75
  • Lubię 9
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam.

          Kapitalne zdjęcie kol. Dziki. Widok całej tarczy jest niesamowity. Tradycyjnie  nie mogę się powstrzymać żeby nie napisać parę słów o widocznych obiektach. 

         Po prawo u góry na linii terminatora piękna para (4) Hercules 69km średnicy, z widocznym wewnątrz Herculesem G 14km średnicy. Bliżej linii cienia Atlas 87km średnicy. Jak to często na Księżycu mamy skrajnie różne nazwy obiektów koło siebie. (1) krater Burg 39km średnicy na Jeziorze Śmierci. Poniżej kratery (2) Grove 28km średnicy i (3) Daniell 29km średnicy, oba położone na skrajach Jeziorze Snów. Na lewo i trochę niżej Morze Jasności(5). Wydaje się że widać 3 kratery z rodzinny Linne, krater G,H i F. T o już maleństwa maks. 5km, z tym że krater G tylko. 3km. Ponieważ najlepiej płynie się z prądem to wędrując w dół tarczy lekko w prawo "przepłyniemy" między kraterami Plinius  i Dawes (to ten mały po prawej) i możemy wypoczywać na Morzu Spokoju (6). Jak nam się spokój znudzi to "płyniemy" dalej w dół mijając w pobliżu równika miejsce lądowania Apollo11(8 czerwone) i przez Zatokę Grubiaństwa (8 czarne) przeciskając się obok krateru Madler wpłyniemy na Morze Nektaru (7). Tu odpoczniemy do jutra. Mam nadzieję że niczego nie pomyliłem, ale upojony wspaniałymi pejzażami mogłem coś zamieszać Liczę że będzie to czytał Loxley, on zna boską Selene na pamięć, w razie czego dokona korekty.

59dbd5349e752_Ksiyc1.jpg.b29080ef8eaaa416b8098304cbd2ad8f.jpg

 

 

  • Lubię 3
  • Dziękuję 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Rupes Recta - jedna z wizytówek Księżyca. Dobrze też widoczne dwa rowy: Rima Birt oraz Rima Hesiodus.

Krater Tycho już bez promienistych linii, które kiedyś sprawiały mi złudne wrażenie, że spoglądam na południowy biegun.

Ogromny krater Maginus o średnicy 194 km już w pogrążony w nocy Księżycowej, jedynie zewnętrzne wały i górka centralna jeszcze w promieniach zachodzącego Słońca.

Wracając jeszcze do okolic Rima Birt - bardzo słabo, ale jednak widać krater Birt D - średnica 3 km

13.10.2017 / ED 80 / Barlow Hyperion 2,25 / ASI 224

 

Moon_040111_Rupes_Recta.jpg

Edytowane przez gawain74
  • Lubię 8
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pięknie wyszedł również region Marius Hills, gdzie Japończycy odkryli tunel pod powierzchnią Księżyca. Wzgórza to rodzaj kopuł magmowych ulokowanych w pobliżu krateru Marius. Należy przynajmniej domniemywać, że warunki w epoce aktywności wulkanicznej sprzyjały powstawaniu pustek pod powierzchnią w postaci tuneli, którymi płynęła lawa lub komór typu zapadliskowego we wnętrzach kopuł wulkanicznych. Podobnie ukształtowany region co Marius Hills, leży przy wschodniej krawędzi, koło krateru Stevinus. Na zdjęciach LRO wyraźnie widać, że z niektórych kopuł biegną kręte rowy, podobne do Vallis Schróteri , czy Rimae Prinz - tylko mniejsze. Jeśli kiedyś wypływała nimi lawa, to może istnieją jeszcze komory, częściowo zamaskowane gruzem odpadającym ze stropów. Idealnie byłoby, gdybyśmy mogli wykorzystać kiedyś takie naturalne "budowle" do tworzenia baz. I nie zdziwiłbym się, gdyby rejestr takich ciekawych miejsc już istniał i w odpowiednim czasie potencjał infrastrukturalny podpowierzchniowych pustek został wykorzystany.

  • Lubię 4
  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zna ktoś jakąś stronę z przekrojami przez kratery księżycowe? Zdaje się, ze gdzieś kiedyś coś takiego widziałem, a teraz tylko pojedyncze sztuki odnajduję. Ewentualnie jakąś publikację - książkę, atlas, gdzie to jest w większej liczbie pokazane.

Idealnie jak by było po kilka przekrojów jak np tu:

Capella_crater_cross_section.jpg

Kojarzy ktoś moze z jakiej to publikacji? Bo podejrzewam, ze jest to skan z jakiejś książki (?)

 

EDIT

A mam! https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/19660012493.pdf

Ale moze ktoś jeszcze cos innego zna?

Edytowane przez JSC
  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...
  • 2 tygodnie później...

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.