Księżycowe zakamarki.

[HAMAL]

Młody Księżyc z takiej skali uczta dla oczu

 

Też dumałem nad naszym "seeing-iem" ciężko będzie zastąpić 

[anatol]

1 minutę temu, HAMAL napisał:

Młody Księżyc z takiej skali uczta dla oczu

 

Też dumałem nad naszym "seeing-iem" ciężko będzie zastąpić 

Chyba nawet nie ma sensu na siłę szukać polskiego odpowiednika. Seeing to bardzo krótkie słowo, łatwo wpada w ucho (a raczej w oko), poza tym już się przyjęło w naszym światku. 

[ZbyT]

9 godzin temu, Kubiłan napisał:

Pozwolę sobie tylko podpowiedzieć, że mamy polskie określenie na seeing. W literaturze metrologicznej funkcjonuje pojęcie Widzialności: https://pl.wikipedia.org/wiki/Widzialność

zgadza się

mamy polskie określenie na seeing ale to nie widzialność tylko stabilność atmosfery

jeśli komuś przeszkadza to, że stabilność atmosfery to dość długie określenie to może warto poszukać czegoś krótszego?

ja proponuję seeing

ma ono tę zaletę, że nie tylko jest krótkie ale też od dawna funkcjonuje w naszym środowisku ... a w dodatku jest zrozumiałe dla innych nacji

 

pozdrawiam

[Kubiłan]

17 minut temu, ZbyT napisał:

zgadza się

mamy polskie określenie na seeing ale to nie widzialność tylko stabilność atmosfery

jeśli komuś przeszkadza to, że stabilność atmosfery to dość długie określenie to może warto poszukać czegoś krótszego?

ja proponuję seeing

ma ono tę zaletę, że nie tylko jest krótkie ale też od dawna funkcjonuje w naszym środowisku ... a w dodatku jest zrozumiałe dla innych nacji

 

pozdrawiam

Stabilność atmosfery jest składową widzialności. Co z tego, że atmosfera jest najbardziej stabilna podczas lekko mglistych bezwietrznych nocy, jak szczegóły zmywają się przez tę zbawienną mgłę? Tak przynajmniej twierdzili mili koledzy z UWr.

[Loxley]

Księżyc 5 dni i 16 godzin po nowiu, 28 kwietnia 2020r, na wysokości około 38o, w zapowiadanych przez MB bardzo dobrych warunkach (1,56" i 5/5). Ciepło, 18^oC, bezwietrznie, trochę zamglenia. Pomimo bardzo zjawiskowych fal przemieszczających sie na obrazie Księżyca, ostrość była dobra.

 

Okolice Morza Nektaru, od którego biorą nazwę najstarsze epoki geologiczne dziejów Księżyca. W tej konwencji fazę widoczności Mare Nectaris po nowiu a także po upływie następnych dwóch tygodni czyli po pełni, nazywam okresem nektaryjskim. Zważywszy na okres wiosennego kwitnienia i pory obfitości w nektar, nazwa dla tej fazy lunacji jest chyba adekwatna.

 

Okres nektaryjski to również widoczność ciekawie oświetlonej trójki kraterów: Theophilus, Cyrillus i Catharina (TCC), to także jasna, wężowo wijąca się jak meandrująca rzeka, Rupes Altai. To charakterystyczne leżące w pobliżu kratery: Fracastorius i Piccolomini. I jakże by inaczej - formacja "plastra miodu" na południe od Morza Nektaru.
Tę miododajną księżycową krainę, od całkowitego przesłodzenia i mdłości, utrzymuje w ryzach Zatoka Grubiaństwa (Sinus Asperitatis) na północy. Poza kraterem Hypatia i rozległą zrujnowaną podkowiastą strukturą na Mare Tranquillitatis wylądował ponad pięćdziesiąt lat temu Apollo 11.

 

Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (Fekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6.

 

Oto kilka kadrów ze standardowej dla mojego zestawu ogniskowej F-2270mm.

 

 

Ten sam obszar na zdjęciach z użyciem Barlowa GSO 3x ED dającego ekwiwalentną ogniskową F-2850mm (skala 0.21"/px). Zachwycam się zbliżeniem do tych finezyjnych struktur, które pomimo przeskalowania obrazu wyglądają nadal atrakcyjnie.

 

 

Ciąg dalszy rezultatów sesji zdjęciowej w przygotowaniu...

 

 

[Wojsa]

i jest też Armstrong, Collins i Aldrin na lewym skraju ostatniego zdjęcia

[Loxley]

Ciąg dalszy sesji zdjęciowej z 28 kwietnia 2020r, Księżyc 5 dni i 16 godzin po nowiu.

Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (Fekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6.

 

Centralnie - Arago i dwie kopuły magmowe, powyżej grzbiety na Mare Tranquillitatis. Po lewej Plinius i "kaskada" oddzielająca Mare Serenitatis.

 

 

Grzbiety na Mare Serenitatis. Powyżej  krater Posidonius i Le Monnier.

 

 

Południowa iglica z podwójnym kraterem Boussingault (środek krawędzi).

 

 

Struktura Janssen i Vallis Rheita.
 

 

[Loxley]

Księżyc 7 dni i 16 godzin po nowiu, 2h przed pierwszą kwadrą, 30 kwietnia 2020r po godzinie 20.30, na wysokości 55^o. Ta wysokość nad horyzontem miała być atutem sesji fotograficznej organizowanej dość szybko w reakcji na poprawiające się warunki pogodowe, ale nie była. Obraz był zmienny i już na etapie nagrywania nie obiecywał dobrej jakości zdjęć.

 

Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (Fekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6.

 

Cienie Alp, długie, grzebieniaste, smoliste i piękny Łuk Imbrium - to pierwszy atut sesji fotograficznej.

 

 

Na prawo od Apenin widoczne piękne zakola "wododziałowe" rozdzielające Mare Vaporum od Sinus Aestuum (pozostająca jeszcze w cieniu).

 

 

Ptolemaeus, Alphonsus, Arzachel (PAA) - trójka kraterów leżąca na centralnym południku nigdy się nie znudzi.

 

 

 

[ryszardo]

28 minut temu, Loxley napisał:

Księżyc 7 dni i 16 godzin po nowiu, 2h przed pierwszą kwadrą, 30 kwietnia 2020r po godzinie 20.30, na wysokości 55^o.

Kilka klasycznych kadrów w nowej, przepięknej odsłonie. Cudownie się to ogląda!

[Loxley]

Bardzo się cieszę. Dziękuję. 

 

Ambitnie walczyłem godzinę, ale większość materiału wylądowała w koszu. Te trzy kadry najlepiej oddają charakter wczorajszych impresji światłocieniowych. 

Pozdrawiam. 

[HAMAL]

Fajnie obrabiasz Loxley, szorstko, ale w tej szorstkości ukryty jest niedopowiedziany mikro detal, uwielbiam taki rodzaj obróbki

 

[Charon_X]

Księżyc z 26 kwietnia, SCT 8"+Chameleon 2. Seiing niestety słaby:

 

 

 

 

[Loxley]

Księżyc 22 godziny po pierwszej kwadrze, 1 maja 2020r po godzinie 21, na wysokości 53^o. Obraz zmienny ale dość ostry i zdjęcia mają przyzwoitą szczegółowość. Po przejściu pasa zachmurzenia, niebo było zupełnie czyste. Przy temperaturze 12 stopni osiadała rosa ale nie przeszkadzała w obserwacjach.

 

Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (Fekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6.

 

Narodziny Kopernika. Piękny widok wyłaniających się z ciemności promienistych struktur i lekko rozjaśnionego wschodniego fragmentu korony kraterowego giganta. Tak giganta, bo ten zarys na granicy nocy wydaje się olbrzymi. Straszy stromością ścian i czarnym smolistym wnętrzem, ale z drugiej strony emanuje spokojem geometrycznej formy. Widzi się także, jakby zastygłe w czasie fale promieniście rozchodzące się od uśpionego krateru. Fantastyczny światłocieniowy spektakl.

 

 

Clavius i całkiem ładna impresja światłocieniowa.

 

 

Trójka kraterów w pełnym słońcu: Ptolemaeus, Alphonsus i Arzachel oraz słynna Rupes Recta.

 

 

Rupes Recta w towarzystwie starego lecz jakże bogatego w ornamenty Deslandresa. Poniżej, para kraterów Pitatus-Hesiodus i pofalowane Mare Nubium.

 

 

Plato, Alpy i Dolina Alpejska.

 

 

[Karol W.]

Dawno nie byłem nie Księżycu... BAJ reaktywowany, może jest okazja by tam wrócić... Patrząc na doskonałe zdjęcia Loxleya aż trudno uwierzyć, że to tylko 6"

[JSC]

14 minut temu, Loxley napisał:

 

Plato, Alpy i Dolina Alpejska.

 

 

Majaczy mała rozpadlinka w Dolinie Alpejskiej :)

Jak zwykle najwyższa klasa zdjęć zachęcająca do oglądania Księżyca.

[gawain74]

Morze Wilgoci, Bagno Epidemii i Jezioro Strachu
z 3 kwietnia 2020
ED80 / Barlow Hyperion 2,25 ustawiony na 2,33 - ogniskowa 1400mm / ASI 224
Dwa panele.

[TUR]

2.05.2020

SCT8+ASI178MM

EVO72+ ASI178MM

Edytowane 3 Maja 2020 przez TUR

[Karol W.]

Wczorajsze warunki były oględnie mówiąc dd... Deszcz, chmurwy i kilkuminutowe dziurki z niebieskością. Czas w obserwatorium poświęcony głównie na dopieszczanie BAJa i uruchomienie od dawna nie używanej kamery Basler acA1300-30gm. W ramach testu kilka avików niestety w większości z chmurami ale coś się jednak udało poskładać.
Powrót "ludzkości na Księżyc"* uważam za udany, chociaż nie obyło się bez problemów.
 

   

[Loxley]

8 minut temu, Karol W. napisał:

Czas w obserwatorium poświęcony głównie na dopieszczanie BAJa i uruchomienie od dawna nie używanej kamery Basler acA1300-30gm.

Przypomnij proszę parametry teleskopu, bo nie jestem pewny, czy chodzi o 40cm czy o 60cm.

 

Bardzo dobry detal widoczny na zdjęciu to nie tylko zasługa apertury ale również umiejętności operatora. Gratulacje, Karol. 

[Gość Arek_P]

Tur, masz ciemne bardzo zdjęcia z SCT. Sprawdź ustawienia monitora. U mnie jak na histogramie Twoich zdjęć przesunę punkt bieli w lewo o 1/3 skali to robi się "normalnie". Monitor mam skalibrowany z i1studio, więc mam dość sensowny punkt odniesienia. Pomijając ustawienie jasności, bardzo dobre zdjęcia!

[Karol W.]

Dzięki Loxley,
BAJ to 16" f4,5 (406/1820mm) - i ten testowy Clavius jest z takiej właśnie ogniskowej. Zrobiliśmy też Kopernika z barlowewm 2,5x ale to rzutem na taśmę kilkaset klatek przez chmurwy aby sprawdzić czy i jak ognisko wypada za wyciągiem. Tu już nawet umiejętności operatora nie pomogą jak nie ma warunków ;))

I wielka szkoda, że najlepsze wiosenne warunki poszły się czochrać z "wiadomych przyczyn" Wrrrr... Ale poczekamy, może trafi się dobry seeing.

Edytowane 3 Maja 2020 przez Karol W.

[Astrobonq]

Mała sesja z 02.05, Księżyc oświetlony w 72%. SC8, projekcja okularowa, iPhone7.

Mare Imbirum od Plato aż po Kopernika. W tej fazie pięknie widać fałdy we wschodniej części Mare Imbirum. Jednocześnie Apeniny mimo dużej odległości od terminatora wciąż rzucają nieco cienia.

Region Rupes Recta z ciekawymi kraterami takimi jak Pitatus i Wolf. Od Pitatusa odchodzi Rima Hesiodus, z kolei blisko terminatora widoczna jest Rima Hippalus.

Region Claviusa, Longomontanusa i Tycho.

 

[Loxley]

Kadry w mniejszej skali (F-1920mm) - niechciane..., odrzucone..., którym przywracam należną im wartość.

 

Księżyc 22 godziny po pierwszej kwadrze, 1 maja 2020r, około godziny 21-ej.

 

Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (Fekw. 1920mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6.

 

Poziomy kadr pokazujący wychodzenie Kopernika z cienia. Eratosthenes, Stadius i Apeniny.

 

 

Mare Nubium od Fra Mauro, Parry i Guericke do Rupes Recta i Thebit.

 

 

[Lukasz83]

Ja wczoraj miałem niespodziewaną sesję - bo pojawiła się dziura w chmurach która trwała dość długo

Zdążyłem złapać Wenus i kilka avików Księżyca w zaskakująco dobrym seeingu

 

Na razie takie dwa:   Roman Higienus w Dolinie Alpejskiej,   eee, yyy znaczy Rima Hyginus  oraz Plato i Alpy

 

Astrofaktoria D-K 190/3570 + ASI 178MM-C + filtr IR 742nm

 

[Loxley]

Księżyc 2 dni i 22 godziny po pierwszej kwadrze, 3 maja 2020r przed godziną 21, na wysokości 45^o. Obraz drżący, szybkozmienny. Po odejściu chmur pozostało lekkie zamglenie. Temperatura 10 stopni, wilgotno, rosa.

 

Refraktor achromatyczny TS152/900, Barlow Celestron Ultima 2x (Fekw. 2270mm), ASI290MM, Filtr Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6.

 

Wychodzący z cienia Schiller i Basen Schiller-Zucchius w asyście Longomontanusa i Claviusa.

 

 

Okolice bieguna południowego. Oświetlone formacje Gór Leibnitza - szczyty: M1, M3 i M2 (te, które leżą dalej od krawędzi). Skala F-1920mm

 

 

Sinus Iridum, Montes Jura i kopuły Gruithuisen.

 

 

Gassendi, część Morza Wilgoci i Hippalus Rille.