Bliski Księżyc

juram · 31 Grudnia 2010

Użytkownikom ASTROPOLIS i czytelnikom "Bliskiego Księżyca" nowych księżycowych wrażeń w nadchodzącym roku - życzy i pozdrawia - Juram.

juram · 10 Stycznia 2011

Ciekawym przykładem, potwierdzający zaleganie na powierzchni księżycowych mórz warstw osadów o zróżnicowanym albedo, jest niewielki krater (2km), położony wewnątrz krateru DAGUERRE, na MARE NECTARIS. DAGUERRE K otoczony jest jasnym wachlarzem materiału, wyrzuconego z głębszych warstw. Wachlarz jasnych osadów wyrzutowych o kącie rozwarcia ~270 stopni zalega w kierunkach WNE, od południa widzimy nienaruszoną, grubą warstwę ciemnego materiału, który zsunął się do wnętrza krateru w postaci skalnego gruzu. Świadczy to o tym, że ciało kosmiczne które utworzyło ten krater, prawdopodobnie nadleciało ukośnie z kierunku południowego. Pierwsze bliskie ujęcie tego krateru uzyskano kamerą panoramiczną wyprawy Apollo 16 latem 1972r.

Nieco dalej na wschód o tego miejsca, znajduje się mniejszy krater, o podobnej morfologii.

juram · 29 Stycznia 2011

25 lat po katastrofie wahadłowca CHALLENGER w szczególny sposób upamiętniono siedmioro tragicznie zmarłych astronautów. Nazwiskami: Scobee, Smith, McAuliffe, Resnik, Jarvis, McNair i Onizuka nazwano kratery położone we wnętrzu krateru APOLLO (524km średnicy), który z kolei leży w centrum ogromnej depresji AITKEN BASIN na niewidocznej z Ziemi półkuli Księżyca.

http://wms.lroc.asu.edu/lroc_browse/view/challenger

http://lroc.sese.asu.edu/

Edytowane 29 Stycznia 2011 przez juram

juram · 16 Lutego 2011

Kolejny, czwarty przykład zerodowanej powierzchni, morfologicznie podobnej do obiektów "INA", "HYGINUS" i MARE VAPORUM. Znalazłem je na obszarze MARE TRANQUILLITATIS". Obiekty łatwo samemu odszukać na stronie LROC Image Search po numerach kodowych zdjęcia. Wystarczy je wpisać w pierwszej białej rubryce na górze strony (product ID), następnie kliknąć okienko "search" na dole po lewej:

http://wms.lroc.asu.edu/lroc/search

Edytowane 16 Lutego 2011 przez juram

juram · 16 Lutego 2011

Natknąłem się ostatnio na struktury pierścieniowe, na obszarze MARE TRANQUILLITATIS, które mogą mieć związek z podpowierzchniową aktywnością wulkaniczną, istniejącą w okresie tworzenia się pokryw lawowych. Są to wąskie, regularnie koliste zagłębienia terenu o zamkniętym obwodzie. Obok jednego z tych obiektów widnieje okazałe zapadlisko-studnia ("lava tube").

juram · 22 Lutego 2011

Piękna fotomapa misternie złożona z obrazów LRO WAC. Chciałbym mieć ją na ścianie w rozmiarach 100x100cm, pod warunkiem, że dodano by siatkę współrzędnych i nazwy tworów. :szczerbaty:

http://lroc.sese.asu.edu/

Lampka · 22 Lutego 2011

Piękna fotomapa misternie złożona z obrazów LRO WAC. Chciałbym mieć ją na ścianie w rozmiarach 100x100cm, pod warunkiem, że dodano by siatkę współrzędnych i nazwy tworów.

http://lroc.sese.asu.edu/

Piękna mozaika, ale do wydruku 100x100 cm trochę za mała. Tam jest też do pobrania plik wac_nearside.tif 24000x24000 pikseli (549 MB)*, a to już daje 2x2 metry przy 300dpi. Osobiście wolałbym, żeby była też mozaika całego Księżyca w postaci prostokątnej siatki Merkatora. Mam sposób na przerobienie takiej siatki na obraz nadający się do zrobienia globusa. Od jakiegoś czasu przymierzam się do tego. Ale niestety czasu mam ciągle za mało. Mam już przerobiony na kliny obraz 8172x4086 px. Niestety materiał, z którego korzystałem to obraz z Clementine, który jest ładny, ale w pionowym oświetleniu powierzchni. Nie ma więc takich pięknych cieni kraterów jak na Twojej mozaice z LROC.

Edit: * Właśnie pobrałem ten wielki obraz 549MB. Cudo!!! Cała mozaika w rozdzielczości 140m/px.

Tu jest przykład wyciętego fragmentu mozaiki:

Edytowane 22 Lutego 2011 przez Lampka

lemarc · 22 Lutego 2011

Ja też sobie sciągnąłem tego Tifa, ale nie wiem dlaczego otwierał mi się tylko do pewnego progu rozdzielczości, powyżej którego był tylko ciemny obraz. Używam starej wersji ACDc, może ona sobie nie radzi, ale zapisać go też nie mogłem na dysku, bo on otwierał się jako plik tymczasowy. Jak sobie z tym poradzić? (dodam że scriny zdolałem sobie zrobić do mozaiki, ale tylko do rozdzielczości ok. 1 km. czyli tyle mniej więcej co mogę wycisnąc z własnych fotek)

Edytowane 22 Lutego 2011 przez lemarc

Lampka · 22 Lutego 2011

Ja też sobie sciągnąłem tego Tifa, ale nie wiem dlaczego otwierał mi się tylko do pewnego progu rozdzielczości, powyżej którego był tylko ciemny obraz. Używam starej wersji ACDc, może ona sobie nie radzi, ale zapisać go też nie mogłem na dysku, bo on otwierał się jako plik tymczasowy. Jak sobie z tym poradzić? (dodam że scriny zdolałem sobie zrobić do mozaiki, ale tylko do rozdzielczości ok. 1 km. czyli tyle mniej więcej co mogę wycisnąc z własnych fotek)

Ja go ściągałem 2 razy. I za pierwszym razem urwało się na około 275 MB. Wtedy mój ACDc otwierał go z pliku tymczasowego, ale pokazywał błąd i w sumie nic i tak nie widziałem. Później ściągnąłem go jeszcze raz w całości, ale ACDc nie chce go otwierać. Mam Corela i z nim nie mam problemu. Ten fragment z Doliną Alpejską, to oczywiście wycięte z tifa i zapisane w jpg. Porównywałem wielkości kraterów w Claviusie i z grubsza się zgadza te 140m/px. Tzn. kratery około 2 km mają kilkanaście pikseli. Ale wiadomo, że najbliżej tej wielkości będzie w okolicach równika.

sumas · 22 Lutego 2011

Ja też sobie sciągnąłem tego Tifa, ale nie wiem dlaczego otwierał mi się tylko do pewnego progu rozdzielczości, powyżej którego był tylko ciemny obraz. Używam starej wersji ACDc, może ona sobie nie radzi, ale zapisać go też nie mogłem na dysku, bo on otwierał się jako plik tymczasowy. Jak sobie z tym poradzić? ...

http://lroc.sese.asu.edu/data/pr/tiff/wac_nearside.tif

Lemarcu, trzeba kliknąć na linku prawą myszą i wybrać opcję "zapisz element docelowy jako..."

ale czy się otworzy to nie wiem, dopiero ściągam

lemarc · 22 Lutego 2011

Poradziłem sobie sumasie dzięki Twojej sugestii. Oto przykładowy Plato w całej krasie, ale trzeba było rozjaśnić nieco w levelsach.

juram · 27 Lutego 2011

W oparciu o dane wysokościowe, stale napływające z pokładu satelity LRO (chodzi o przyrząd Lunar Orbiter Laser Altimeter - LOLA), gromadzone w zasobach Planetary Data Systems (PDS), powstaje globalna, trójwymiarowa mapa Księżyca, ukazująca rzeczywistą topografię jego powierzchni. Dzięki niej, możemy dostrzec na Księżycu formy terenu dotychczas niewidoczne z powodu braku jednolitego i dokładnego poziomu odniesienia. Mapa topograficzna jest wygenerowana w umownych kolorach od bieli (maksymalna wysokość wzniesień) do czerni (najniższe depresje) z pośrednią gamą barw, odpowiadających poszczególnym poziomom elewacji terenu. Efekt jest niezwykły, ukazujący Księżyc we właściwych proporcjach i jednolitej skali. Najdobitniej widać to na mapach cieniowanych dużych obszarów. Fantastycznie kolorowe, trójwymiarowe obrazy globu Księżyca wygenerowane przez multiplatformę CELESTIA, można zobaczyć lub wygenerować samemu. Odpowiednie informację znajdziecie na stronie: http://imbrium.mit.edu/EXTRAS/CELESTIA/

juram · 27 Lutego 2011

Depresje o których wspomniałem w poprzednim poście widać na nowych mapach topograficznych.

juram · 27 Lutego 2011

Na cieniowaną mapę rzeźby terenu nałożyłem barwną mapę topo i uzyskałem piękną mapę topograficzną w rzucie Merkatora. Oryginał jest zbyt duży (11520x5760), by go wkleić, więc zamieszczam zubożoną wersję - a właściwie dwie. W lepszej rozdzielczości dodaję kilka wybranych fragmentów mapy. Map w maksymalnej rozdzielczości nie udało się ściągnąć.

roberciu · 27 Lutego 2011

Edit: * Właśnie pobrałem ten wielki obraz 549MB. Cudo!!! Cała mozaika w rozdzielczości 140m/px.

piękna rzecz!!!

przy dużym formacie 72 dpi dają radę - wtedy mamy ponad 8m na 8m

pozdr

R

juram · 11 Marca 2011

Tylko ściągać i oglądać!!

Cały glob Księżyca w rozdzielczości do 100m/piksel!! :notworthy:

http://lroc.sese.asu.edu/news/?archives/345-Farside!-And-all-the-way-around.html

juram · 16 Marca 2011

Kolejna, doskonalsza - moim zdaniem - wersja globalnej mapy Księżyca z podziałem na 10 obszarów w tym wydzielone strefy polarne. Dodatkowo podlinkowane są pojedynczej obszary w maksymalnej rozdzielczości. Ta mapa jest tym, czego oczekiwałem od dawna, gdyż umożliwia poznać wygląd całej powierzchni Księżyca o nieosiągalnej dotąd skali i jakości..

http://wms.lroc.asu.edu/lroc/wac_mosaic

juram · 24 Marca 2011

Kolejna, doskonalsza wersja wirtualnej "przegladarki" - Act-React Quick Map, ukazującej szczegółowe obrazy z kamer NAC na tle ogólnej, globalnej mapy Księżyca, złożonej z obrazów z kamery WAC. Bardzo przydatna strona dla każdego, kto pragnie szczegółowo poznać topografię Księżyca. :yahoo:

http://target.lroc.asu.edu/da/qmap.html

juram · 28 Marca 2011

Wróćmy do tematyki LROC-Apollo Landing Sites. Ostatnie dostępne zdjęcie "Bazy Spokoju" (Apollo 11) pochodzi z 22 września ub roku. Na obrazku wykonanym przy wysokim oświetleniu, widać kilka jasnych punktów, położonych ok. 200-300m na NW i SE od podstawy modułu LM. Prawdopodobnie są to fragmenty folii, odrzucone przez gazy wylotowe silnika, podczas startu kabiny powrotnej. Takie obiekty ujawniają się tylko przy wysokim kontraście, gdy promienie Słońca odbijają się od gładkich powierzchni i trafiają do kamery NAC.

Na deser dodaję archiwalne zdjęcie, wykonane przez Neila Armstronga w trakcie EVA. Właściwie są to dwa nałożone na siebie zdjęcia (5784-5785), złożone w taki sposób, żeby uwydatnić ruch salutującego flagę Buzza Aldrina na tle nieruchomego tła. Sylwetka Buzza Aldrina rozmazała się pomiędzy obu ekspozycjami, natomiast flaga jest nieruchoma. Dlaczego? Każdy wie.

Edytowane 29 Marca 2011 przez juram

juram · 3 Kwietnia 2011

Apollo 12 Landing Site w kolejnych ujęciach kamer LROC. Dwa pierwsze obrazki z kamery WAC pokazują większe obszary, położone na południowy wschód od krateru LANSBERG (A oraz . Obrazki C i D to zbliżenia w odmiennym oświetleniu uzyskane z kamer NAC. Zwracam uwagę na obrazek "D", na którym widzimy lądowisko LM "INTREPID" oświetlone dokładnie tak samo, jak to miało miejsce 19 listopada 1969r. W zacienionej części krateru "SURVEYOR" widać punk światła odbitego od paneli słonecznych automatycznej sondy Surveyor-3, która wylądowała tu 2 lata wcześniej.

Interesującym dopełnieniem jest fotografia, na której Alan Bean wychodzi z lądownika LM. Jest to stack trzech dokumentalnych zdjęć, które wykonał dowódca wyprawy - Charles "Pete" Conrad.

Edytowane 3 Kwietnia 2011 przez juram

juram · 21 Maja 2011

Ciekawostka!

W USA zatrzymano kobietę, oferującą sprzedaż księżycowego kamienia za 1.7miliona USD.

Jak podaje Asociated Press, w piątek (20 Maja 2011) służby federalne razem z przedstawicielami NASA zatrzymały kobietę, która chciała sprzedać księżycowy kamień za kwotę 1.7 miliona dolarów. Przedstawiciel szeryfa okręgu Riverside (stan Kalifornia) oświadczył, że podejrzaną aresztowano w jednej z restauracji, położonej 112km na południowy wschód od Los Angeles. Nazwiska kobiety nie ujawniono.

Kobietę przyłapano w momencie, gdy ustalała wartość transakcji i wyjęła kamień, by go pokazać kupującemu, którym był podstawiony współpracownik NASA. Kobiecie jeszcze nie przedstawiono zarzutów.

Jak podał inny przedstawiciel NASA, na razie brak danych na temat autentyczności kamienia, jednak w najbliższym czasie specjaliści spróbują wyjaśnić ten problem a także zechcą ustalić, w jaki sposób kobieta weszła w jego posiadanie.

W USA kamienie z Księżyca posiadają status dobra narodowego, którego sprzedaż jest zabroniona. W okresie swej prezydentury Richard Nixon przekazał próbki księżycowych skał władzom wszystkich stanów USA oraz władzom 136 państw. Po ostatnio przeprowadzonej kontroli, nie doliczono się księżycowych próbek w siedzibach 10 stanów USA oraz w ponad 90 obdarowanych państwach.

Żródło:http://www.novosti-kosmonavtiki.ru/content/news.shtml

juram · 28 Maja 2011

Wiele odcinków temu omówiłem tzw. "Rollong-Stones" w kraterze VITELLO. Ze zbocza jednego z licznych wzgórz, leżących w centrum tego dziwnego krateru, stoczył się sporych rozmiarów blok skalny, zostawiając odciśnięty w gruncie zawiły wzór. Fotografię tego dziwa wykonał 44 lata temu satelita LO-5. Dziś mamy okazję spojrzeć na to miejsce ponownie, "oczami kamer NAC satelity LRO i porównać z tamtym archiwalnym zdjęciem. Znakomitej jakości zdjęcie tej okolicy wykonano przy nieco wyższym i przeciwstawnym oświetleniu, dzięki czemu widać znacznie więcej szczegółów.

juram · 29 Maja 2011

Kolejnej foto-retrospekcji dokonuję na zdjęciu uzyskanym w kwietniu 1972r z kamery panoramicznej wyprawy Apollo 16. Interesującym mnie miejscem jest zachodni fragment wału bezimiennego krateru o średnicy 14km, znajdującego się na odwrotnej półkuli Księżyca - nieco na wschód od krateru MANDELH`STAM. Ów nienazwany krater zalicza się do najbardziej "świeżych" i otaczają go zupełnie nienaruszone moreny wyrzutowe. Oprócz promienistych strug drobnego materiału, rozkruszonych odłamków skalnych i dużych głazów, widać w tym miejscu rozległe, rozciągnięte na setki metrów zastygłe twory, podobne do wycieków lawy. Zdjęcie sprzed 39 lat zaledwie zarysowuje morfologię tego miejsca, natomiast obraz uzyskany z kamery wąskokątnej LRO, uwidacznia szczegółowy obraz tej złożonej struktury.

juram · 21 Czerwca 2011

Przypomniałem sobie właśnie, ze trzy dni temu minęło 2 lata od rozpoczęcia misji LRO! Aktualna mapa sfotografowanych celów jest gęsto pokryta siecią czerwonych ramek.

http://target.lroc.asu.edu/output/lroc/lroc_page.html

Aktualnie liczba dostępnych zdjęć z kamer LROC przekracza - 853 tysiące!!!

http://wms.lroc.asu.edu/lroc/search

Ostatnio przeszukiwałem zdjęcia z kamer NAC okolicy krateru CAVALERIUS, gdzie w 1966r wylądowała radziecka ŁUNA-9. Jest to pagórkowaty skraj OCEANUS PROCELLARUM. Na pierwszym zdjęciu krzyżykiem zaznaczyłem to miejsce zgodne co do oficjalnie podanych współrzędnych. Jak dotąd nie znalazłem tam niczego, co by wskazywało na obecność sztucznego obiektu. Sama kapsuła ŁUNY-9 miała średnicę ok. 1m, walcowaty człon napędowy był kilkakrotnie większy i powinien znajdować się w jej pobliżu. Jakieś 2km na zachód od tego punktu widać wyróżniający się ciemny ślad. Podobny widać obok lądownika SURVEYOR-3, pozostawiony przez odrzucony silnik hamujący. Przyznam, że z uwagi na niewielkie rozmiary, odnalezienie miejsca lądowania ŁUNY-9 jest trudnym zadaniem.

juram · 3 Lipca 2011

Nowsze fotografie "studni" na Mare Tranquillitatis pokazują zadziwiająco liczne warstwy skalne, które w odległej przeszłości formowały tę bazaltową równinę. Widziana z bocznej perspektywy pionowa ściana wlotu tego ponad stu metrowej średnicy zapadliska, jest podzielona na wyraźnie warstwy aż do poziomu zalegającego kilkadziesiąt metrów niżej rumowiska. Kilkunastometrowej grubości pokład drobnego regolitu tworzy załamanie na brzegu studni a dopiero pod nim zalegają pokłady litej skały. Studnia jest jedynym obiektem tego rodzaju w okolicy.