Sterowanie kopułą

[Piotr G]

Witam

Czy ktoś ma jakieś doświadczenia w sterowaniu kopułą z „Melona”?? - silnikiem krokowym.

Zastanawiam się jak to zrobić, żeby kopuła nadążała za teleskopem osadzonym na montażu paralaktycznym. W montażu Dobsona nie było by problemu, bo dało by się wysterować dwa silniki krokowe sterujące osią azymutalną i było by po problemie.

 

Pozdrawiam Piotr G.

[sumas]

chyba najprościej by było zastosować przetworniki selsynowe?

pozdrowienia

[Piotr G]

Jeżeji połączysz go z osią RA to chyba nic to nie da. Prędkość azymutalna jest inna niż ta w osi RA.

[Gość zbig]

Jest liniowa zaleznosc miedzy ruchem w osi RA a azymutalnym - tak sadze . Skladowa pozioma to ta predkosc RA co potrzebujesz . Dla stalego ustawienia kata RA to stosunek skladowej pionowej do poziomej jest staly . Czyli mozesz dopasowac jakas zebatke albo kwarc w sterowaniu silnika krokowego . To sa moje gdybania .

[sumas]

raczej trygonometryczna chyba

tu wzorki: http://star-www.st-and.ac.uk/~fv/webnotes/chapter7.htm

a tu jest kod źródłowy konwersji: http://idlastro.gsfc.nasa.gov/ftp/pro/astro/eq2hor.pro

hmm, ale ciekawe jakby to działało w zenicie chyba byłby mały problem

Edytowane 29 Listopada 2005 przez sumas

[Gość zbig]

Prawie nic z tych wzorow nie rozumie .

Dla stalego kata pochylenia osi RA ze wzgledu na ~ stala predkosc obrotowa Ziemi tak na chlopski rozum predkosc obrotowa kopuly bedaca rzutem na plaszczyzne pozioma predkosci obrotowej osi RA powinna byc liniowa . Jest co prawda w funkcji kata i czasu .

[Lampka]

Skoro składowa pionowa prędkości (w wysokości) nie jest stała, a wypadkowa (ruch sfery niebieskiej) jest stały, to pozioma (czyli w azymucie) nie może być stała. Tu się inaczej nie da, tylko (jak zapodał sumas) trygonometrią sferyczną. Prościej może i po polsku jest w "Astronomii ogólnej" E. Rybki.

Jeszcze bardziej łopatologicznie - im bardziej tor gwiazdy równoległy do horyzontu, tym większa składowa pozioma. Przy górowaniu cała prędkość przesuwania się punktu sfery niebieskiej w układzie horyzontalnym to tylko składowa pozioma, a przy wschodach i zachodach musimy przecież uszczknąć jej trochę na wznoszenie i opadanie punktu.

Edytowane 29 Listopada 2005 przez Lampka

[Gość zbig]

Masz racje . Skladowa pozioma jest zalezna od wysokosci obserwowanego obiektu i jest zmienna zaleznie od aktualnej wysokosci . Nalezaloby jakos powiazac elektronicznie kat pochylnia tuby do poziomu z predkoscia kopuly wg zaleznosci trygonometrycznej . Tak moze byloby najprosciej . Dziekuje za wyjasnienie .

Edytowane 29 Listopada 2005 przez zbig

[Piotr G]

Witam

Teoretycznie już wiemy, że nie jest to bułka z masłem Ale w końcu jakoś to rozwiązują, że jest pełne GO-TO teleskopu wraz z kopułą. Już się zastanawiałem nad wykonaniem dwóch sterowników „Melonowych” i dwóch kompów z uruchomionym programem „Scope” plus trzeci komp z programem Gajdującym.

1. Komp steruje teleskopem w układzie paralaktycznym

2. Komp steruje tylko osią azymutalną (tak jakby sterował Dobsonem)

3. Komp musiał by sterować tymi dwoma – podając im pełne współrzędne.

Tyle że robi się z tego poważna pajęczyna kabli i komputerów. Mam nadzieję że ktoś znajdzie prostszy sposób.

Może ktoś wie iloma silnikami może sterować Melon?? Mnie udało się sterować trzema tj. RA, DC i Motowocus. Powinien być jeszcze minimum jeden do obrotu pola – albo i coś jeszcze.

 

Pozdrawiam Piotr G.