Dzisiejszy Księżyc

[Emu]

Dzień dobry, no to i mój z dzisiejszej nocy. SW 150/750, Sony A380, na gorąco po jednej klatce bez obróbek, tylko rozdzielczość zmniejszona.

 

Pzdr

Emu

 

 

Edytowane 28 Października 2013 przez Emu

[Loxley]

10.11.2013r, 11 godzin po pierwszej kwadrze - wschodnia połówka Księżyca wspinająca się powoli po nieboskłonie, jasna i wyraźna, tylko czasem gaszona przez szerokie zagony obłoków. Listopadowy chłód łagodziły ciepłe barwy irydyzacji w chmurach.

Wszystko, co opisywał Janko w swoim wątku, widoczne wyraźnie: Alpejska Dolina, Apeniny i Kaukaz zamykające basen Imbrium, na nim długie cienie i serce jako archipelag wysp, wijący się na skraju ciemności chiński smok z rozdziawioną paszczą, dalej dwa duże kratery: Hipparchus i Albategnius, oraz Walter z jasnymi plamami świtu w jego wnętrzu.

 

Refraktor SW90/900, Lumix G3, UV/IR-cut, Registax V5.

Edytowane 11 Listopada 2013 przez Loxley

[astrotripper]

Strzał na szybko z sobotniego wieczoru. Księżyc był już dość nisko nad horyzontem, od czasu do czasu przesłaniany przez chmury, więc tylko zrobiłem na szybko 2 filmiki przez barlowa i oto rezultat.

 

The Moon - 2013-11-09 by AstroTripper2000, on Flickr

[endriu624]

Fotka łysego 10.11,godz 18,niestety łysy już za mgłą,
Celestron 102/500 VW , projekcja okularowa, kompakt benq C 1450 ,okular LOMO 14 X,
Do fotki nie były użyte filtry,żeby pokazać poziom aberracji tego refraktora.[+ aberka samego aparatu]

Edytowane 11 Listopada 2013 przez endriu624

[ZbyT]

jeden z bardziej fascynujących fragmentów Księżyca

Apeniny, Kaukaz i Alpy z Doliną Alpejską

widoczne kratery to Eratostenes na południowym zachodzie, Archimedes nieco na wschód od centrum kadru, dalej Aristillus i częściowo wypełniony lawą Cassini

samotna trójka na oceanie lawy to Pytheas, Lambert i Timocharis

u góry Helicon i Le Verrier

 

 

na poprzednim zdjęciu nie zmieścił się Kopernik ze wspomnianym wcześniej Eratostenesem i położonym niżej Reinholdem. Widoczny jest ledwo wyłaniający się z lawy Stadius

 

 

Mak127, PGR Chameleon mono z filtrem Baader R

pierwsze zdjęcie z ogniskowej 1500, a drugie 3000

 

pozdrawiam

 

EDIT

 

jeszcze Clavius z przyległościami

 

Edytowane 12 Listopada 2013 przez ZbyT

[Loxley]

Księżyc z 12.11.2013r, 17.35 cse, ED80F600 i F1080 i F1500, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, Registax V5.

 

Do pięknych kadrów zamieszczonych powyżej (autor: ZbyT) dołączam szerokie kadry (w mniejszej skali) i wycinek południowego terminatora (w projekcji 2,5x - F1500mm).

Niezwykle ciekawie wygląda konfiguracja kraterów: Clavius i Blancanus (ciemna czeluść poniżej Claviusa). Inna "wyrwa" w terminatorze na południu to: Newton.

We wnętrzu Longomontanusa cienie formują unikalną figurę, a w lewym górnym narożniku, poniżej krateru Kies, "straszy" ciemny obszar Bagna Epidemii (Palus Epidemiarum). Księżycowy "fraktal": Pitatus-Hesiodus, jak zwykle fascynujący.

[Adam Tomaszewski]

Również walczę z Księżycem. Teraz mała przerwa bo zaszedł za chatę.

[ZbyT]

mozaika wczorajszego Księżyca z ogniskowej 1500

"trochę" zabrakło

 

 

dzisiejszy trzeba obrobić ... tylko kiedy?

 

pozdrawiam

[DarX86]

Gso 10" dobson na platformie paralaktycznej, Neximage 5, Registax6, PS CS5

 

EDIT

 

To jeszcze jeden fragment. Zaczynam żałować że nie posiedziałem dłużej by spróbować mozaikę robić, i coś z barlowem:)

 

EDIT2

No i ostatni z wczorajszych avików

 

Edytowane 14 Listopada 2013 przez DarX86

[astrotripper]

No to dorzucę jeszcze swoją próbę z wczoraj. Na razie z avika, mozaika z fotek się jeszcze robi.

 

[ZbyT]

tym razem już nic nie zabrakło

wczorajszy, ogniskowa 1500, resize 50%

 

 

pozdrawiam

[Adam Tomaszewski]

Bardzo ładnie. Ja mam mniej więcej panoramę połowy tarczy z ogniskowej około 2300mm. Najpierw jednak obrobię tranzyt WCP na Jowiszu. Mam 2 godzinna animację . Wrzucam pierwszą poglądową fotkę.

[DarX86]

już nie edytuje kolejny raz postu tylko nowy napiszę Postanowiłem spróbować połączyć te 3 fotki. I chociaż każdą oddzielnie obrabiałem, i każdą trochę inaczej to ku mojemu zaskoczeniu złożyły się i to nawet nie tak źle:)

[mariogda]

już nie edytuje kolejny raz postu tylko nowy napiszę Postanowiłem spróbować połączyć te 3 fotki. I chociaż każdą oddzielnie obrabiałem, i każdą trochę inaczej to ku mojemu zaskoczeniu złożyły się i to nawet nie tak źle:)

DarX86 używasz kamerki czy DSLR?

[DarX86]

zapomniałem tu skopiować sprzętu, bo wymieniałem parę postów wyżej gdzie każde z 3 zdj było oddzielnie. Używam kamerki Celestrona Neximage5.

[mariogda]

Aaaa ... dzięki ... tym razem to mnie umkło

Dzięki za info

[astrotripper]

No, wreszcie skończyłem składanie mozaiki z wczoraj.

 

Waxing gibbous moon - 2013-11-13 by AstroTripper2000, on Flickr

 

Bezpośredni link do wersji w pełnej rozdzielczości (4000x4000) dla tych, którym się nie chce do niego przeklikać.

[Łukasz K]

Księżyc z 13.11.2013 r.

 

Składanka kilkudziesięciu ujęć z MAK180 z DMK21au04 + Filtr IR block.

[Adam Tomaszewski]

Super panoramka Łukasz. Dostałeś ode mnie PW z próbką mojej mozaiki?

[Łukasz K]

Super panoramka Łukasz. Dostałeś ode mnie PW z próbką mojej mozaiki?

 

Widziałem, widziałem.

 

Robi wrażenie.

 

Gdyby tylko seeing ostatnio bardziej dopisywał, to zdjęcia wychodziłyby jeszcze lepiej.

 

Pewnie taki to urok jesieni, wilgoć i mgły!

[Loxley]

Księżyc 2 dni i 21 godzin przed pełnią z 14.11.2013r (18.33 cwe).

ED80F1080, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, Registax V5.

 

Przy temperaturze 0*C fotografowanie nie jest już tak przyjemne, nawet w warunkach balkonowych. Przejrzystość znakomita, trochę drżący obraz. Księżyc niezwykle jasny, w fazie bliskiej pełni - dla mnie to czas sprzyjający podglądaniu struktur przykrawędziowych na zachodzie.

 

Niezmiennie fascynuje mnie basen impaktowy Schiller-Zucchius, leżący na południe od Mare Humorum. Nazwę bierze od dwóch ograniczajacych go kraterów: rozciągłego Schillera na północnym wschodzie i niepozornego Zucchiusa na południowym zachodzie. Dwa koncentryczne okręgi są dobrze widoczne tylko w fazie bliskiej pełni. Średnica ponad 300 kilometrów. Pozycja nr 59 w atlasie Lunar 100, Ch.A.Wood'a. Jest i na mojej (nienumerowanej) liście lunarnych unikatów (sporo ich jest przy zachodnim brzegu).

Obszary przykrawędziowe warte są obserwacji - w bliskości pełni światłocień wydobywa z nich czasem osobliwe kształty, odkrywa nieznane struktury. Szkoda, że libracja dla tego miejsca nie była korzystna (ponad pięciostopniowa wschodnia).

[ZbyT]

miałem dwa wieczory sprzyjającej pogody i nawet zapowiadało się na trzecią ale niestety nic z tego, a bardzo się na tę noc cieszyłem. Powód był prozaiczny: Gassendi. Nie mam szczęścia do tego krateru. Przez 6 lat zrobiłem tylko 3 jego zdjęcia i to w słabych warunkach i przy niesprzyjającym oświetleniu

muszę się zadowolić tym co mam czyli zdjęciem z 13 listopada gdy znalazł się na terminatorze. Ciekawie wygląda oświetlony szczyt centralnego wzniesienia. Następnego dnia prezentowałby się lepiej ale pogoda zrobiła mi psikusa (jeszcze na godzinę przed wyjściem Księżyca zza budynku niebo było bez jednej chmurki)

 

 

i jeszcze Kopernik

 

 

MAK127, Vixen 2x, PGR Chameleon, Baader R

ogniskowa 3000

 

pozdrawiam

[Loxley]

Księżyc 4 godziny po pełni z 17.11.2013r, (20.09 cse), w odchyleniu ekliptycznym południowym (2*).

ED80F600 i F1080, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, Registax V5.

 

Dwustopniowe odchylenie ekliptyczne południowe położenia Księżyca na niebie pozwoliło sięgnąć wzrokiem ponad jego północną krawędź - można było zobaczyć reliefową fakturę brzegu. Cztery godziny po pełni żaden z tworów leżących na wschodniej krawędzi nie schował się jeszcze w cieniu, za to korzystna czterostopniowa libracja pozwoliła i tutaj sięgnąć wzrokiem "nieco głębiej" i dojrzeć krawędzie struktur zwykle niewidocznych, leżących już na odwrotnej stronie globu.

 

Dla przykładu - ponad Mare Crisium widać duży, w pełni oświetlony krater Gauss, uznawany za twór brzegowy, a tu dodatkowo widzimy jego wschodnią krawędź, a nawet teren leżący głębiej za nią. Na wschód od Morza Kryzysów dostrzegamy dużą połać Mare Marginis, a na południe krater Neper mający również zdefiniowany przyległy wschodni obszar. Podobnie Mare Smythii, leżące jeszcze dalej na południe, tym razem wyglądające jak rozległy krater, bo do całości jego kształtu dołączyła widoczna jego wschodnia krawędź.

 

To stan krótkotrwały. Już kilkanaście godzin po pełni utracimy kontakt wzrokowy z "naddatkami przykrawędziowymi" księżycowej powierzchni. Ciśnie się skojarzenie: ..."śpieszmy się je obserwować, bo tak szybko odchodzą"...

 

Waloru promienistych koron w czasie pełni nie trzeba podkreślać, można jednak jeszcze bardziej je uwypuklić w czasie obróbki. Pełnia to - w moim rozumieniu wszelakich zwiazków fizycznych i skojarzeniowych - czas dominacji lunarnych geoglifów (odpowiedników geoglifów z Nasca). Promienie splatają się ze sobą "tkając" geometryczne formy, że choćby przypomnę "promienisty trójkąt Santbech" po wschodniej stronie Mare Nectaris. Pełnia to także czas do względnej oceny ilości młodych i małych kraterów, które opalizują w prostopadłym oświetleniu słonecznym. Część z nich, to na pewno kratery wtórne - taki wniosek wypływa choćby z tego, że zlokalizowane są na obrysie promieni, czyli materiału wyrzuconego w czasie upadku asteroid.

[Loxley]

Księżyc 1 dzień i 7 godzin po pełni, 18.11.2013r, (23.09 cse).

ED80F1080, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, Registax V5.

 

Nawet jeśli sesja zdjęciowa nie całkiem sie udała, bo warunki nie były dobre (obraz intensywnie drżący), to i tak gotowe zdjęcie ma walory poznawcze. Wycinek pokazuje północną część terminatora. Warto zwrócić uwagę na krater Gauss (środkowa część) i jego szczątkową linearną krawędź wschodnią, która niczym ostrze rozcina zbliżającą się do krateru ciemność.

 

Poza charakterystyczną sylwetką Morza Kryzysów, widać jeszcze dwa inne morza - twory przykrawędziowe: Mare Humboldtianum i Mare Marginis (to drugie na wysokości Mare Crisium) - wspominałem o nich wcześniej. Terminator wyciął już z nich sporą część, ale to co istotne, dobrze widać. Oba morza otacza pierścień, dobrze widoczny w przypadku Morza Humboldta, i trochę mniej (trzeba się przyjrzeć) w przypadku Morza Brzegowego. Nie można tych pierścieni obserwować w innej fazie - teraz właśnie oświetlenie było optymalne. Zatem miałem okazję widzieć i fotografować widok iście efemeryczny, będący jednocześnie dowodem na impaktowy charakter obu mórz. Trzeba dodać, że Mare Marginis znajduje się wewnatrz otaczającego je pierścienia, natomiast pierścień z otoczenia Mare Humboldtianum nie jest częścią tego morza - ono samo jest mniejsze i zajmuje obszar w samym centrum (podobnie jak Mare Nectaris).

[Janko]

Jakl zawsze, piękne zdjęcia i ciekawe informacje

Co do nazewnictwa, wolę jednak "Morze Przesileń" . Kryzysy źle mi się kojarzą.