P/2003 K2 (Christensen)

BanEr · 12 Grudnia 2008

Witam! Jak zapewne kilka osób wie w niedalekiej przyszłości bowiem 9 stycznia 2009 roku przez punkt peryhelium powinna przejść okresowa kometa K2 (Christensen) osiągając przy tym jasność ok. 10 mag.

Na stronie Seiichi Yoshidy podają że kometa nie została zaobserwowana. I nie byłoby tego tematu gdyby nie fakt że ostatnio na zdjęciach z sondy SECCHI Alan Watson z Australii odkrył małą kometę o jasności ok. 10 mag która nie jest kometą z grupy Kreutza a ktoś (nie wiem dokładnie kto) wysunął przypuszczenie że jest to właśnie kometa Christensen. Jedni tą tezę popierają jak choćby sam odkrywca czy Maik Meyer a inni jak Rainer Kracht są jej przeciwni. Tak czy siak możliwe że ta kometa jest właśnie powracającą kometą Christensen i być może po nowym roku albo nawet wcześniej będzie można ją obserwować przez teleskopy.

Piotrek Guzik · 12 Grudnia 2008

BanEr,

Jeżeli to jest kometa P/2003 K2 (Christensen) (a jak dla mnie jest nią z bardzo dużym prawdopodobieństwem, o czym poniżej), to przed Nowym Rokiem jej obserwacje nie będą raczej możliwe (będzie blisko Słońca a jasność nie powinna przekroczyć 9 mag). Powinna ona być widoczna w nienajlepszych warunkach w styczniu jako obiekt szybko tracący na jasności, słabnący od około 10 do 13 mag.

Ale może po kolei:

Kometa P/2003 K2 (Christensen) została odkryta 26 maja 2003 przez Erica Christensena jako obiekt o jasności około 14-15 mag. Wkrótce okazało się, że kometa 7 kwietnia 2003 przeszła przez peryhelium w odległości zaledwie 0.55 AU od Słońca oraz że jest to kometa okresowa o okresie obiegu wokół Słońca równym około 5.7 roku. Po obliczeniu orbity okazało się również, że kometa była prawdopodobnie widoczna w kwietniu na zdjęciach SWANa jako obiekt o jasności około 10 mag.

Kometa dość szybko przestała być obserwowana i jej orbita nie została wyznaczona zbyt dokładnie. Pomimo, że datę kolejnego przejścia przez peryhelium wyznaczono na 8 stycznia 2009, zdawano sobie sprawę z tego, że data ta jest obarczona stosunkowo dużym błędem, który może sięgać kilkunastu dni.

Tak jak pisze BanEr, Alan Watson odnalazł wczoraj jakąś kometę na zdjęciach SECCHI. Kilka godzin później Rainer Kracht wyliczył prowizoryczną orbitę na podstawie zdjęć ze STEREO. Otrzymał dwa możliwe zestawy parametrów orbity, przy czym najmniej odbiegający od obserwacji był taki:

T = 2008 XII 20.05

e = 1

q = 0.5172

peri = 340.46

node = 102.48

incl = 9.28

Podczas gdy elementy orbity P/2003 K2 obliczone podczas poprzedniego powrotu to:

T = 2009 I 8.86

q = 0.5339

peri = 345.92

node = 93.85

i = 10.22

Zauważył to Maik Meyer i to on właśnie zasugerował, że te dwie komety to w istocie jedna i ta sama kometa. Jak widać, elementy różnią się tylko nieznacznie. Wyraźnie różni się tylko data przejścia przez peryhelium (różnica sięga 20 dni), jednak ta data była właśnie obarczona dużą niepewnością.

Jak dla mnie, podobieństwo parametrów komety ewidentnie wskazuje na to, że jest to właśnie ta kometa. Szanse na to, aby właśnie w tym miejscu znalazła się jakaś inna kometa poruszająca się niemalże dokładnie po spodziewanym dla P/2003 K2 torze są niewielkie.

Wkrótce, kiedy pojawią się kolejne obserwacje, sytuacja pewnie się wyjaśni. Jeśli okaże się, że podane elementy orbity zbliżone są do prawdziwych, warunki do obserwacji komety powinny być w najbliższych tygodniach następujące:

Kometa aktualnie świeci w środkowej części Strzelca, czyli jest blisko Słońca i nie ma szans na jej wizualne obserwacje (przynajmniej w Polsce). W kolejnych dniach kometa będzie szybko zbliżać się do Słońca i 21 grudnia przejdzie około 2 stopnie od niego. Powinna mieć wtedy jasność około 9 mag (choć może i większą, ale o tym napisze później, bo muszę coś jeszcze przemyśleć). W kolejnych dniach będzie się szynko od Słońca oddalać, jednocześnie tracąc na jasności. W pierwszych dniach stycznia powinny być możliwe pierwsze obserwacje. Kometa będzie się wtedy znajdować w pobliżu granicy Wężownika i Skorpiona i powinna mieć jeszcze jasność 10-11 mag. Od 10 stycznia obserwacje uniemożliwiał (albo przynajmniej znacznie utrudniał) będzie Księżyc. Dopiero 22 stycznia kometę będzie można ponownie obserwować na bezksiężycowym niebie. Będzie ona wtedy znajdować się w północnej części Skorpiona, tuż przy granicy z Wagą. Przed świtem będzie się wznosić około 20 stopni nad horyzontem. Niestety jej jasność prawdopodobnie spadnie do tego czasu do 12-13 mag. W kolejnych dniach, poruszając się powoli, kometa przejdzie do północnej części Wagi i tam na początku lutego powinna osłabnąć do około 14 mag.

Tak więc kometa do łatwych obiektów raczej należeć nie będzie, dodatkowo jej obserwacje będą możliwe prawdopodobnie tylko przez kilkanaście dni.

Pozdrawiam

Piotrek

P.S. Stało się szybciej, niż się spodziewałem - jeszcze podczas pisania tego posta pojawił się cyrkularz:

http://www.cfa.harvard.edu/mpec/K08/K08X81.html

Który stwierdza identyczność nowo-odkrytej komety P/2008 X4 z kometą P/2003 K2 (Christensen).

Edytowane 12 Grudnia 2008 przez Piotrek Guzik

BanEr · 13 Grudnia 2008

Co do jej obserwacji to fakt nie popatrzyłem na elongację.

Co do samego odkrycia to trzeba pogratulować Alanowi Watsonowi wzroku bo ja na zdjęciach SECCHI/STEREO absolutnie nic zobaczyć nie mogę. Stąd jeszcze większe gratulacje.

Piotrek Guzik · 13 Grudnia 2008

Co do samego odkrycia to trzeba pogratulować Alanowi Watsonowi wzroku bo ja na zdjęciach SECCHI/STEREO absolutnie nic zobaczyć nie mogę. Stąd jeszcze większe gratulacje.

Kometę widać całkiem wyraźnie na zdjęciach HI ze STEREO-B. Ja wypatrzyłem przyglądając się przez kilkadziesiąt sekund na zmianę dwóm zdjęciom wykonanym w odstępie 2 godzin. Na zdjęciach z 9 grudnia przemieszcza się ona z punktu o współrzędnych x~510, y~985 do punktu o współrzędnych x~590, y~945, gdzie x=y i y=0 w lewym górnym rogu zdjęcia. Kometa wygląda na tych zdjęciach jak delikatnie rozmyta gwiazda o jasności około 10 mag.